Ο Χρίστος Σόφης στο βήμα του 20ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Το 20^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ πραγματοποιείται σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Έχουμε περάσει αναπόδραστα σε μια νέα ιστορική περίοδο που μόνο πολέμους και αμέτρητα δεινά εγκυμονεί για τους λαούς.

Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία απλώνει βαριά τη σκιά του πάνω από τους λαούς της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου. Η εισβολή της Ρωσίας αλλά και η επέμβαση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την ολόπλευρη βοήθειά τους προς το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου, φανερώνουν τον αδυσώπητο μεταξύ τους ανταγωνισμό πάνω στις πλάτες των λαών.

Οι πιο σκοτεινές δυνάμεις, οι πολεμοκάπηλοι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, οι εμπρηστές του πολέμου, οι μακελάρηδες των λαών, (αυτοί που ευθύνονται για αναρίθμητα πραξικοπήματα, για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, την ισοπέδωση του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Συρίας και τόσων άλλων χωρών), παρουσιάζονται προκλητικά ως «υπερασπιστές της ειρήνης και της δημοκρατίας»! Πόση υποκρισία μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας!

Η κυβέρνηση της ΝΔ ευθυγραμμίζεται και στρατεύεται πίσω από τα φιλοπόλεμα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κομπάζοντας πως στέκεται τάχα στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»! Με την ανοχή και τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, στέλνει πρόθυμα, πρώτη και καλύτερη, οπλισμό στην Ουκρανία. Μετατρέπει τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανο-ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο. Εμπλέκει τη χώρα και το λαό μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι είναι απαράδεκτη η στάση που υιοθέτησε η πλειοψηφία της διορισμένης διοίκησης της ΟΛΜΕ απέναντι στον πόλεμο, εξωραΐζοντας προκλητικά τους Αμερικάνους και τους ΝΑΤΟϊκούς στην τελευταία της εισήγηση.

Να θυμίσουμε ότι τούτη η Ομοσπονδία έχει γράψει πολύ σημαντικές σελίδες στο αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα μας όταν κατήγγειλε τα εγκλήματα, στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία, όταν έστελνε καραβάνια αλληλεγγύης στις γέφυρες του Βελιγραδίου, την ώρα που οι ΝΑΤΟϊκοί σφυροκοπούσαν!

Φαίνεται πως άλλα σχέδια και άλλες πολιτικές υπηρετούν οι δυνάμεις αυτές. Πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με τη … «σωστή πλευρά της ιστορίας».

Συνάδελφισσες και συνάδελφοι

Η «σωστή πλευρά της ιστορίας» υπαγορεύει να οικοδομήσουμε ένα πλατύ αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα

• που θα καταγγείλει τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα ακραία επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ.
• που θα απαιτήσει να σταματήσει κάθε επέμβαση των ιμπεριαλιστών και την αποχώρηση όλων των στρατών από τη χώρα!
• Που θα απαιτήσει την απεμπλοκή της χώρας μας από τα φιλοπόλεμα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και να σταματήσουν οι αποστολές στρατιωτικού εξοπλισμού
• Που θα παλέψει για την ειρήνη και τη φιλία των λαών

Συνάδελφοι,

Έξω υπάρχει ένας ολόκληρος λαός που στενάζει από την σαρωτική ακρίβεια. Που μετράει τη φτώχεια του και δεν βγάζει το δεκαπενθήμερο. Που είναι αντιμέτωπος με την εξαθλίωση, το κομμένο ρεύμα, την πείνα. Η εργατική τάξη φτωχοποιείται βίαια. Τα εργατικά δικαιώματα, το 8ωρο, η σταθερή εργασία απειλούνται.

Η σημερινή κατάσταση δεν είναι ένα «εισαγόμενο φαινόμενο» και δεν πρόκειται να «αυτορρυθμιστεί η αγορά» όπως μας λέει ο Γεωργιάδης και το κυβερνητικό επιτελείο.

Είναι προϊόν και αποτέλεσμα όλης της αντιλαϊκής πολιτικής που επέβαλε τρία χρόνια τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ!

Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των μνημονίων που επέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) υπηρετώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Τα φιλοδωρήματα επαιτείας και πείνας που μοιράζει τώρα ο Μητσοτάκης, δεν μπορούν να κάμψουν τη γενικευμένη οργή και αγανάκτηση του κόσμου του μόχθου και της εργασίας.

Όσο κι αν σήμερα βρισκόμαστε σε υποχώρηση και τα συνδικάτα δεν ανταποκρίνονται με επάρκεια στις απαιτήσεις, το σύνθημα που δονεί τους δρόμους και τις εργατικές διαδηλώσεις παραμένει ζωντανό και επίκαιρο: Αυτή η πολιτική είναι αντιλαϊκή δεν παίρνει διορθώσεις αλλά ανατροπή!

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Τρία χρόνια από το ξέσπασμα της πανδημίας μένουν οι εκατόμβες των νεκρών, τα ερείπια του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, οι χιλιάδες υγειονομικοί σε αναστολή, το καθεστώς της αστυνομοκρατίας και η καταστολής, η πολιτική του αυταρχισμού και της «υποχρεωτικότητας», το αντιδραστικό δόγμα της ατομικής ευθύνης. Αυτή ήταν η πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση της ΝΔ.

Σε αυτή την πολιτική η αντιπολίτευση και τα κόμματά της έβαλαν πλάτη.

• Την ανέχθηκαν και ζήτησαν να «μοιραστούν το βάρος»
• κήρυξαν το «μετά θα λογαριαστούμε»
• Υποτάχθηκαν στην τρομοκρατία, το σιδερόφρακτο αστυνομικό κράτος που οικοδομήθηκε και τις φασιστικές απαγορεύσεις
• Στην καλύτερη των περιπτώσεων, αρκέστηκαν σε «συμβολισμούς»

Κι ας λένε σήμερα το αντίθετο. Γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα η πολιτική τους!

Συνάδελφισσες και συνάδελφοι,

Το Δημόσιο Σχολείο αλλάζει δραματικά προς το χειρότερο! Η πανδημία ήταν ο καταλύτης. Η κυβέρνηση ξεχρέωσε τα προηγούμενα ανεξόφλητα γραμμάτια των μνημονίων προς την ΕΕ.

• Αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών
• Αυτονομία της σχολικής μονάδας
• Τράπεζα Θεμάτων – ΕΒΕ – PISA
• Η διαβόητη «Τηλεκπαίδευση»
• Ελαστικές σχέσεις εργασίας (για τους μόνιμους διορισμούς)
• Ο κατάλογος είναι μακρύς

Με δυο λόγια η πολιτική τους εντείνει ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς, πλήττει το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο, προωθεί την ιδιωτικοποίηση, εκδιώκει τη νέα γενιά και την καταδικάζει στην αμορφωσιά!

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Τρία χρόνια τώρα τα συνδικάτα, τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, οι πολιτικές ελευθερίες, η διαδήλωση και η απεργία μπήκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Πλάι στους χουντονόμους που απαγορεύουν τις διαδηλώσεις, την καταπάτηση του ασύλου και την πανεπιστημιακή αστυνομία, η κυβέρνηση οικοδομεί ένα νέο αντιδραστικό καθεστώς χειραγώγησης των συνδικάτων.

Ο διαβόητος ν. «Χατζηδάκη» αποτελεί μια βαθιά αντιδραστική τομή και ένα ιστορικό πισωγύρισμα για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για τις εργατικές κατακτήσεις με επίκεντρο το 8ωρο, για το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα και την ύπαρξή του.

Για πολύ καιρό, κράτησε το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα στάση αναμονής προσφέροντας έδαφος στο κράτος και την εργοδοσία.

Αυτό πρέπει να σπάσει. Το Συνέδριο αυτό πρέπει να γίνει βήμα αγώνα και πάλης για την υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, την απεργία και τη διαδήλωση. Ο νόμος «Χατζηδάκη» δεν πρέπει απλώς «να μείνει στα χαρτιά», πρέπει να ανατραπεί!

Χαιρετίζουμε το σύνολο των ΕΛΜΕ μας που σε αυτές τις συνθήκες αψήφησαν τα κυβερνητικά προστάγματα και περιφρούρησαν τις ζωντανές συλλογικές τους διαδικασίες!

Αυτή η απόφαση πρέπει να επαναβεβαιωθεί στο Συνέδριο και περιφρουρηθεί από τον κλάδο!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Όλη αυτή την περίοδο, τόσο στην κοινωνία όσο και στην Ομοσπονδία μας αναμετρήθηκαν και συγκρούστηκαν δύο πολιτικές.

Από τη μια μεριά βρέθηκαν οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ. Οι δυνάμεις αυτές επέβαλαν μια γραμμή συμβιβασμού, ηττοπάθειας και τελικά συνθηκολόγησης σε όλα τα βασικά ζητήματα.

Ας θυμηθούμε μερικά κομβικά σημεία:

• Άρνηση και εμπόδια στην πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων και κινητοποιήσεων για Ανοιχτά και Ασφαλή Σχολεία
• Συναίνεσαν στο παρατεταμένο λουκέτο στα σχολεία και την τηλεκπαίδευση, ζητώντας μαζί με το ΠΑΜΕ, μέτρα για την αναβάθμισή της!
• Μπροστά στα πρωτοφανή σε αγριότητα κατασταλτικά κυβερνητικά μέτρα, τις χουντικές απαγορεύσεις και τα εξοντωτικά πρόστιμα σφύριζαν αδιάφορα ή συκοφαντούσαν δημοσίως τους αγωνιστές! (ούτε ένα ψήφισμα για τους διωκόμενους αγωνιστές)
• Σιγή Ασυρμάτου απέναντι στους πιο αντικοινωνικούς προϋπολογισμούς της κυβέρνησης!
• Σύρθηκαν πίσω από την αποχή στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τα Υ/Σ. Τώρα η ΔΑΚΕ ανοιχτά ομολογεί ότι «ήταν λάθος η αποχή». Οι δε ΣΥΝΕΚ πιο συγκαλυμμένα εμφανίζονται μετανιωμένοι. Γιατί και οι δύο έχασαν το «προνόμιο» της επίσημης συνδιαλλαγής με την κεντρική εξουσία και τη Διοίκηση!
• Σύρθηκαν επίσης πίσω από την απεργία – αποχή ενάντια στην αξιολόγηση! Και στην κατάλληλη στιγμή σαν έτοιμοι από καιρό, με το πρώτο κυβερνητικό χτύπημα, επιδόθηκαν σε ένα όργιο τρομοκράτησης του κλάδου, για να την ξεπουλήσουν τελικά ανοιχτά, μην τυχόν και βαθύνει στη συνείδηση του κλάδου το ρήγμα με την αξιολόγηση! Γιατί η κοινά ομολογημένη τους θέση είναι η επιβολή της αξιολόγησης!
• Ακόμα ψάχνουμε να βρούμε μια ανακοίνωση – καταγγελία απέναντι στην κυβέρνηση για το σύρσιμο της Ομοσπονδίας στα δικαστήρια και την ποινικοποίηση της απεργίας – αποχής!
• Έφτασαν στο άθλιο σημείο να αυτοεξαιρεθούν από τον αγώνα και την απεργία ενάντια στο έκτρωμα «Χατζηδάκη»!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Η ηγεσία του ΠΑΜΕ επιχειρεί σήμερα να αναστρέψει την πραγματικότητα των τελευταίων τριών χρόνων. Η πολιτική τους όμως ήταν στην ουσία η γραμμή του «μετά θα λογαριαστούμε». Έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύναμη του αγώνα με όχημα τα σωματεία για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

• Επιδόθηκαν σε μυστικά οργανωμένες και συμβολικές κινητοποιήσεις και φιέστες προσαρμογής στα κυβερνητικά μέτρα!
• Όταν πλημμύρισαν οι δρόμοι της Ν. Σμύρνης, της Αθήνας και των άλλων πόλεων από τη λαϊκή και νεολαιΐστική οργή και αγανάκτηση για το όργιο αστυνομικής καταστολής και βίας, σύρθηκαν στην ουρά των κινητοποιήσεων για να μην βρεθούν στο περιθώριο!
• Στην 24ωρη απεργία ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ στις 26/11/2020 ευθυγραμμίστηκαν με τις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού και όλοι μαζί χάθηκαν από τους δρόμους και τη διαδήλωση!
• Αντί να συμβάλλουν στο χτύπημα του μέτρου της «τηλεκπαίδευσης» και των κλειστών σχολείων, απαίτησαν – πρώτοι και καλύτεροι – μέτρα για την αναβάθμισή της! (Tablet και Internet σε όλα τα σχολεία)
• Επιτίθενται χυδαία τώρα τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ για την αξιολόγηση αλλά η δική τους γραμμή, μετά την υπονόμευση του αγώνα ήταν και παραμένει τα διαβόητα «ενιαία κείμενα».
• Όταν η κυβέρνηση έσερνε τις ΟΛΜΕ – ΔΟΕ και τους εκπαιδευτικούς στα δικαστήρια, σάλπισαν υποχώρηση και «συνέχιση του αγώνα με όλα τα μέσα»!
• Αναδιπλώθηκαν μόνο μετά τη μεγαλειώδη πανεκπαιδευτική απεργία στις 11/10.
• Ακόμα και σήμερα που μιλούν στο όνομα της «απεργίας – αποχής», βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη του συντονισμένου αγώνα από τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ!
• Αντί να συμβάλουν στην ανάπτυξη παρατεταμένου πανεργατικού αγώνα ενάντια στο «Χατζηδάκη», μετατράπηκαν σε παρακολούθημα της ανυπόληπτης ηγεσίας της ΓΣΕΕ που έσερνε τους εργαζόμενους σε μια 24ωρη απεργία παραμονές της ψήφισής του (Ιούνης ’21). Μέχρι και τώρα ο «αγώνας για να μην εφαρμοστεί» που κηρύσσει το ΠΑΜΕ, εξαντλείται σε απανωτές αδιέξοδες συσκέψεις. Ακόμα περιμένουμε να δούμε πότε θα αθροιστούν οι αναγκαίες δυνάμεις που επικαλείται η ηγεσία του ΠΑΜΕ!

(ένα σχόλιο για το ΠΑΜΕ και τους πανηγυρισμούς για τους συσχετισμούς)

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Από κοινού ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ – ΠΑΜΕ έγραψαν μια από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία της Ομοσπονδίας, καταφεύγοντας στα πρωτοδικεία για να αυτοδιοριστούν. Αρνήθηκαν πεισματικά για έναν ολόκληρο χρόνο να πραγματοποιήσουν συνδικαλιστικό συνέδριο. Πρόκειται για αντιδημοκρατική εκτροπή που όμοιά της δεν έχει ξαναδεί το εκπαιδευτικό κίνημα. Έδειξαν πόσο μεγάλη απόσταση τους χωρίζει από τον κλάδο, το μέγεθος της έλλειψης εμπιστοσύνης τους στη δύναμη του εκπαιδευτικού κινήματος. Η απόφασή τους αποτελεί δυσφήμιση για το συνδικαλισμό, είναι μέγιστο αντιδημοκρατικό ατόπημα σε μια ιστορική Ομοσπονδία με βαθιές δημοκρατικές παραδόσεις και αγώνες.

Ως Παρεμβάσεις:

• δεν αποδεχθήκαμε ποτέ τα συνδικαλιστικά lockdown,
• καλέσαμε εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο να πραγματοποιηθούν ΓΣ, εκλογές σε όλες τις ΕΛΜΕ, Συνέδριο της ΟΛΜΕ
• καταγγείλαμε το δικαστικό διορισμό και δεν νομιμοποιήσαμε με την παρουσία μας τη διορισμένη διοίκηση!

Συνάδελφοι,

Όλη αυτή την περίοδο, αναμετρηθήκαμε με αυτή την πολιτική προτάσσοντας την ανάγκη να υπάρξει παρατεταμένος, ασυμβίβαστος και μαζικός αγώνας με όχημα τα σωματεία μας και τη συντονισμένη δράση τους, για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας – Παιδείας, κόντρα στον αυταρχισμό και την καταστολή, τις φασιστικές απαγορεύσεις!

Για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης!

• Στηρίξαμε και καλέσαμε ανοιχτά και δημόσια στις κινητοποιήσεις των Υγειονομικών!
• Καλέσαμε τις ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ να πάρουν ανοιχτά και δημόσια την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους για να σπάσει η τρομοκρατία! Ούτε μυστικά – ούτε συμβολικά!
• Κρατήσαμε ζωντανή την 24ωρη απεργία στις 26/11/2020 με τα πρωτοβάθμια σωματεία!
• Ενωθήκαμε με το παλλαϊκό και νεολαιϊστικο ρεύμα που έσπασε στους δρόμους τις απαγορεύσεις και την τρομοκρατία!
• Από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε το λουκέτο στα σχολεία! Καλέσαμε τις ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ να οργανώσουν τον αγώνα για Ανοιχτά κ Ασφαλή Σχολεία!
• Αναδείξαμε το αντιπαιδαγωγικό και αντικοινωνικό μέτρο της «τηλεκπαίδευσης»
• Ήταν η αποφασιστική και ανυποχώρητη στάση μας στα Υ/Σ που οδήγησε στη σπουδαία επιτυχία της αποχής από τις ηλεκτρονικές εκλογές! Το δίλημμα έχει τεθεί ξανά! τι ακριβώς θα κάνουν τώρα οι άλλες δυνάμεις;
• Ρίξαμε τις δυνάμεις μας και συνεχίζουμε, για να πάρει σάρκα και οστά η απεργία – αποχή! Χαιρετίζουμε την αποφασιστική στάση και συντονισμένη δράση των δεκάδων ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ που παρά την υπονόμευση των ηγεσιών ΟΛΜΕ – ΔΟΕ, κρατούν ζωντανή την απεργία – αποχή!
• Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ εδώ και τρεις δεκαετίες έχουν εξοπλίσει το εκπαιδευτικό κίνημα με ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά όπλα ενάντια στην αξιολόγηση, όταν οι δυνάμεις του ρεφορμισμού και του κυβερνητισμού πελαγοδρομούν ανάμεσα σε «θετικές προτάσεις»

Σαν τον μυθικό ήρωα Ανταίο που αντλεί τη δύναμή του από τη μητέρα Γη, έτσι κι εμείς αντλούμε την αγωνιστική αισιοδοξία και τη δύναμή μας από τον μαχόμενο κόσμο της εκπαίδευσης, από τα πρωτοβάθμια σωματεία, εκεί που ενώνονται οι αγωνίες και οι αγώνες των συναδέλφων!

Αντλούμε δύναμη και εμπνεόμαστε από την υπέροχη θυσία του Αγωνιστή Δάσκαλου Νίκου Τεμπονέρα!

Στον διαρκή αγώνα για την υπεράσπιση του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου για όλα τα παιδια!

Για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – μεγάλου κεφαλαίου!