Επιμέλεια: Χρήστος Κάτσικας

Το ΥΠΑΙΘ επιχειρεί απίστευτα αντιπαιδαγωγικούς και άκρως υποκριτικούς σχεδιασμούς που αφορούν στις εξετάσεις και την αξιολόγηση στα Γυμνάσια και τα Λύκεια κατά την εφαρμογή της τηλε-«εκπαίδευσης».

Δεν εκπλήσσει η έλλειψη παιδαγωγικής ευαισθησίας και κατανόησης των ιδιαίτερων συνθηκών, αλλά αυτή η ισοπεδωτική αριστοκρατική, βαθύτατα ταξική και γραφειοκρατική αντιμετώπιση ακόμα και της αξιολόγησης των μαθητών ξεπερνά κάθε όριο.

Από ανακοίνωση της Γ΄ και της Ε΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης:

Ξεκίνησαν με  πιέσεις για την καταχώριση των απουσιών του διαστήματος της καραντίνας στο my school –κι ας  κατέρρευσε την πρώτη βδομάδα το ίδιο το σύστημα , συνέχισαν με την απαίτηση του προχωρήματος της ύλης , χωρίς καμία ανακοίνωση περικοπής της και εμμένοντας  στην εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων και στις 9-12 εξέδωσαν νέα εγκύκλιο για την  e-βαθμολόγηση και e-εξετάσεις των έγκλειστων μαθητών! ξεπερνώντας κάθε όριο.

 Με αυτήν την  ισοπεδωτική βαθύτατα ταξική και αντιπαιδαγωγική αντιμετώπιση των μαθητών συμπληρώνουν το παζλ του βασικού τους στόχου: να καθιερωθεί με πρόσχημα την πανδημία  πάση θυσία η ΕΞΑΕ ως ισότιμη με τη δια ζώσης  εκπαιδευτική διαδικασία   με τα όλα της : πλήρες ωρολόγιο πρόγραμμα ,απουσίες, ύλη, βαθμοί, τεστ, διαγωνίσματα, ενημέρωση γονέων, σε βάρος των μορφωτικών αναγκών και δικαιωμάτων των μαθητών μας.

Το συνεχιζόμενο αντίδοτο της “τηλεκπαίδευσης” απέναντι στην πανδημία μετράει ήδη  ολέθρια αποτελέσματα στη μόρφωση και την ψυχοκοινωνική υγεία των μαθητών/τριων μας.

Όλο αυτό το διάστημα ως εκπαιδευτικοί, με προσωπικό κόστος, μεγάλη σωματική και ψυχική καταπόνηση, στεκόμαστε δίπλα στους μαθητές τους με όποιο τρόπο μπορούμε, ανταποκρινόμενοι στις μορφωτικές και ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες τους.

Αντίθετα,  κυβέρνηση  και υπουργείο  μας περιπαίζουν  όταν μας λένε ότι παρέχεται μόρφωση, ότι βγαίνει ύλη με το σταθερό ή το κινητό τηλέφωνο, ότι πρέπει να αγνοήσουμε πως  υπάρχουν αποκλεισμοί και οξύνονται οι ανισότητες  (μεγάλη μερίδα των μαθητών δεν έχει τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό ή και  καθόλου πρόσβαση ), πως  τα παιδιά βρίσκονται καθηλωμένα γύρω στις 8-10 ώρες μπροστά σε μια οθόνη, πως στερούνται την οποιαδήποτε κοινωνική ζωή πως  βιώνουν τον εγκλεισμό της καραντίνας , κάποια και την  αρρώστια ή το  πένθος , πολλά  τη φτώχεια και τις στερήσεις.

Θίγουν την αξιοπρέπεια μας, και προσβάλουν την κοινή λογική όλων όταν μας ζητούν να βάλουμε διαγωνίσματα, βαθμούς, απουσίες ,να αποδεχτούμε  την ΕΞΑΕ ως κανονική εκπαίδευση  ως   απλοί διεκπεραιωτές και να ξεχάσουμε τον παιδαγωγικό μας ρόλο.

Η εμπειρία μας και η  πράξη έχει αποδείξει περίτρανα ότι η ΕΞΑΕ  δεν  είναι εκπαίδευση , είναι τουλάχιστον αντιπαιδαγωγική και αναποτελεσματική διαδικασία   και σε καμία περίπτωση καθολική και ισότιμη για τους μαθητές . Καταργεί τις βασικές προϋποθέσεις της μάθησης ως ζωντανής διαδικασίας αφομοίωσης των εννοιών και ανάπτυξης των ικανοτήτων των παιδιών σε όλα τα διδασκόμενα αντικείμενα και επιστημονικά πεδία. Συνιστά μέτρο βαθύτατα αντιπαιδαγωγικό, αφού ακυρώνει τη ζωντανή σχέση μαθητών-εκπαιδευτικών και τη λειτουργία του διαλόγου στο φυσικό χώρο της μάθησης που το σχολείο. Παράλληλα, απονεκρώνει βασικές ψυχοκινητικές λειτουργίες, επικοινωνιακές ανάγκες, ενώ καταργεί τις πολύμορφες πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες που αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητα των παιδιών.

Είναι λοιπόν εύλογο ότι στις συνθήκες της «Τηλε-εκπαίδευσης» παιδεία δεν παρέχεται, ενώ καταργούνται όλες οι προϋποθέσεις οποιασδήποτε ανάπτυξης των ικανοτήτων των παιδιών.

Στη βάση αυτή,  ΔΕΝ είναι ΔΥΝΑΤΗ οποιασδήποτε μορφής «αξιολόγηση» των μαθητών

(Από ανακοίνωση της Γ΄ και της Ε΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης)