Ανταπόκριση

Πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο την Πέμπτη 30 Νοέμβρη Παγκρήτιο Συλλαλητήριο, με πρωτοβουλία του Συντονιστικού Οργάνου για την Υγεία, στο οποίο μετέχει και η ΕΛΜΕ Ηρακλείου.

Το συλλαλητήριο αυτό ήταν το δεύτερο μέσα σε ενάμιση μήνα και έδειξε ξανά την οργή, την αγανάκτηση και την ομόθυμη καταδίκη της βάρβαρης πολιτικής της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ, η οποία οδηγεί στην Κατάργηση του ιστορικότερου νοσοκομείου της Κρήτης, του Βενιζελείου, και στον αφανισμό, ουσιαστικά, όλων των υπόλοιπων (Σητείας, Ιεράπετρας, Αγίου Νικολάου, Ρεθύμνου και Χανίων), τα οποία μετατρέπονται σε… κέντρα υγείας, καταδικάζοντας τα λαϊκά στρώματα στην εγκατάλειψη, στο μαρασμό, τη δυστυχία και το θάνατο.
Η πρώτη έκρηξη οργής που οδήγησε στο μαζικότερο συλλαλητήριο των τελευταίων είκοσι χρόνων αφορούσε στο κλείσιμο του Βενιζελείου και στη μετατροπή του σε κέντρο υγείας πολυτελείας… για τον ακριβό τουρισμό στα ανάκτορα της Κνωσσού.

Το δεύτερο συλλαλητήριο της 30^ης Νοέμβρη ανέδειξε την οργή και την αγανάκτηση και των κατοίκων όλων των υπόλοιπων νομών της Κρήτης που έφτασαν με πούλμαν στο Ηράκλειο και ένωσαν τη φωνή τους στην ΚΑΤΑΔΙΚΗ μιας απάνθρωπης πολιτικής που υποστελεχώνει τα νοσοκομεία, εξουθενώνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό με τα εξαντλητικά ωράρια, τις …ατέλειωτες εφημερίες, τις τεράστιες λίστες αναμονής για χειρουργεία, τις κλειστές κλινικές, τις τεράστιες ουρές των δεινοπαθούντων ασθενών που εγκαταλείπονται στη δίνη του πόνου και την απειλή του θανάτου.

Για τη στήριξη του συλλαλητηρίου καταθέσαμε πρόταση στο ΔΣ της ΕΛΜΕ για στάση εργασίας και συμμετοχή, καθώς και κείμενο απόφασης που πλειοψήφησε, ενώ η ΑΔΕΔΥ- που ΔΕΝ κήρυξε απεργία- περιορίστηκε στην κήρυξη στάσης εργασίας, χωρίς να δώσει βαρύτητα στην ενημέρωση και συμμετοχή του κόσμου. Ωστόσο, τα περισσότερα σωματεία κήρυξαν στάσεις εργασίας και έτσι συνδιοργανώθηκε η συγκέντρωση διαμαρτυρίας από τα υγειονομικά σωματεία, το ΕΚΗ, την ΑΔΕΔΥ, την ΕΛΜΕ, τους φοιτητικούς συλλόγους και πολλούς άλλους μαζικούς φορείς.

Στη συγκέντρωση παρευρέθηκε και εκπρόσωπος της ΟΕΝΓΕ, δίδοντας το σήμα της ομόθυμης καταδίκης και αντίθεσης των υγειονομικών στην πολιτική της διάλυσης του ΕΣΥ.

Στη συγκέντρωση συμμετείχε η ΕΛΜΕ με δικό της πανό και μπλοκ, με προκηρύξεις και συνθήματα, διατρανώνοντας τα αιτήματά της και μέσω των δηλώσεων της προέδρου στα ΜΜΕ, στις οποίες σύνδεσε τους δύο άρρηκτα συμπορευόμενους χώρους της Υγείας και της Παιδείας, αναδεικνύοντας την ανάγκη ενός ενιαιο-μετωπικού αγώνα.

Αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία των μαθητών του Μουσικού σχολείου , που τελεί υπό κατάληψη , διαμαρτυρόμενο για τις πολλές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και υποδομές, ενώ μαζικό και μαχητικό ήταν το μπλοκ του Συντονιστικού για την Υγεία, όπου μετείχε η ΕΡΓΑΣ, δίδοντας, με τα συνθήματα και την αγωνιστική φωνή της, την κατεύθυνση της ανυποχώρητης πάλης.

Όμως απαράδεκτη και αξιοκατάκριτη ήταν η στάση του προέδρου του σωματείου των εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ από το χώρο του ΠΑΜΕ που –με ένα προκλητικά αντιδημοκρατικό και εμπαθή τρόπο, αλλά και εντελώς ασύμβατο με τη συλλογική ηθική του δημοκρατικού και αριστερού κινήματος- επέμενε να στερεί το δικαίωμα του λόγου από την πρόεδρο της ΕΛΜΕ (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ), με τη φτηνή αιτιολογία ότι θα μιλήσουν… μόνο οι υγειονομικοί(!). Ωστόσο, ούτε αυτή την πρόφαση τήρησε, αφού έδιδε το λόγο σε όποιο μεμονωμένο συνδικαλιστή έκρινε ή εκπρόσωπο φοιτητικών συλλόγων. Με την απαράδεκτη στάση του διαφώνησε ακόμη και η διοίκηση του ΕΚΗ(!)

Μπροστά σε αυτήν την αντισυνδικαλιστική, αντισυναδελφική και αντισυλλογική στάση φίμωσης της ΕΛΜΕ -που είναι σχεδόν το μόνο σωματείο που στέκεται στο πλάι των υγειονομικών σε όλες τις φάσεις του αγώνα τους- η πρόεδρος της ΕΛΜΕ διεκδίκησε μαχητικά και ανυποχώρητα το δικαίωμα της τοποθέτησης και μίλησε από το βήμα της συγκέντρωσης. Κατάγγειλε την πολιτική της διάλυσης και ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας και επιτείνοντας την πολιτική των προκατόχων της, των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, πολιτική που μετατρέπει τους ασθενείς σε πελάτες των επιχειρηματιών στο χώρο της υγείας, στοχεύει στη διόγκωση των κερδών των κλινικαρχών και περιφρουρεί τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας, εφαρμόζοντας αυστηρά τις ντιρεκτίβες της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ.

Με τη λήξη της τοποθέτησης της προέδρου της ΕΛΜΕ, ηχηρά και μαχητικά συνθήματα επιβεβαίωσαν τη μαζική απήχηση του πολιτικού μηνύματος της ομιλίας της, δίδοντας έτσι και μια αποστομωτική απάντηση στην αντιδημοκρατική στάση του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ, στάση που αντανακλά τα όρια και το περιεχόμενο συνολικά της γραμμής του.

Μετά τον κύκλο των τοποθετήσεων, ακολούθησε μαζικό και ειρηνικό συλλαλητήριο στους κεντρικούς δρόμους της πόλης του Ηρακλείου, το οποίο κατέληξε στην πλατεία Ελευθερίας, από όπου ξεκίνησε.

Ο αγώνας για το Δημόσιο-Δωρεάν- Καθολικό Σύστημα Υγείας και Παιδείας, για την ενίσχυση του ΕΣΥ και την κατοχύρωση του λαού στα βασικά δικαιώματά του θα είναι μακρύς και για όσο διάστημα απαιτεί η ανατροπή των βάρβαρων μέτρων της ντόπιας πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων της.