«H αλλαγή του τρόπου επιλογής του σημαιοφόρου στις παρελάσεις του δημοτικού σχολείου» και η επιλογή βάσει βαθμολογίας και όχι κλήρωσης, «η ενίσχυση των πρότυπων σχολείων, της ελευθερίας τους, του ρόλου τους», «η επείγουσα απελευθέρωση των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών από τον ασφυκτικό έλεγχο της Πολιτείας», «η κατάργηση της διάκρισης μεταξύ σχολών ελεύθερης πρόσβασης και σχολών στις οποίες οι υποψήφιοι θα εισάγονται με πανελλαδικές εξετάσεις», «η επαναφορά της δυνατότητας αναγνώρισης της επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κρατών – μελών της ΕΕ και τρίτων χωρών» και «η διατήρηση της δυνατότητας αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων, σύμφωνα με την Οδηγία 2005/36/ΕΚ, όπως ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το Π.Δ. 38/10 και ισχύει», είναι, σύμφωνα με τη Νίκη Κεραμέως, οι επείγουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα έρθουν το αμέσως προσεχές διάστημα στη Βουλή.

♦ Η προώθηση της «αριστείας», που υλοποιείται εδώ με την επιλογή του «άριστου» μαθητή-σημαιοφόρου και την ενίσχυση του ρόλου των προτύπων σχολείων, αποτελεί διαχρονικά εμμονή του δεξιού συντηρητικού πολιτικού χώρου και ακροατηρίου και της νεοφιλελεύθερης ΝΔ. Δεν πρόκειται, όμως, μόνο περί αυτού. Οι επιλογές αυτές, εκτός του ότι διαχωρίζουν τους μαθητές σε μια ελίτ και σε αυτούς που δεν είναι ικανοί να φέρουν τα σύμβολα και ως εκ τούτου καλλιεργούν τον ανταγωνισμό και όχι το ομαδικό πνεύμα  ειδικά σε αυτές τις μικρές ηλικίες, έχουν και ταξικό πρόσημο.

[Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με το ρόλο των μαθητικών παρελάσεων, που καθιερώθηκαν από τη μεταξική δικτατορία, ούτε με το πώς χρησιμοποιήθηκε η σημαία στους κοινωνικούς αγώνες (Εθνική Αντίσταση, Πολυτεχνείο), ενώ σήμερα συνδέεται μόνο με την καταστολή, τον εθνικισμό-φασισμό και την επιβράβευση της ντόπας στον αθλητισμό)]

Οι επιτυχίες του «άριστου μαθητή» δεν είναι συνήθως αποτέλεσμα μόνον της επίμονης, άοκνης προσπάθειας. Το οικονομικό-μορφωτικό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον τον προικίζει με πολύτιμα εφόδια που διαμορφώνουν την προσωπικότητά του και καθορίζουν εν πολλοίς τη μορφωτική και εκπαιδευτική του σταδιοδρομία.

Ο συμβολισμός, λοιπόν, τέτοιων ρυθμίσεων, που προωθεί η ΝΔ, κόμμα που παραδοσιακά και γνήσια εκροσωπεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και δε στηρίζεται τόσο στην καλλιέργεια ψευτολαϊκών ψευδαισθήσεων (όπως ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ), είναι καθαρός και ταξικότατος.

♦ Η κατάργηση της ρύθμισης του νόμου Γαβρόγλου για τη διάκριση μεταξύ των λεγόμενων πράσινων και κόκκινων σχολών (σχολές χαμηλής ζήτησης που οι υποψήφιοι εισάγονται χωρίς πανελλαδικές εξετάσεις και σχολές υψηλής ζήτησης που οι υποψήφιοι εισάγονται με πανελλαδικές αντίστοιχα) δεν έχει να κάνει με την ευαισθησία της ΝΔ και του υπουργείου Παιδείας για την κατηγοριοποίηση των πανεπιστημιακών σχολών, των πτυχίων και των φοιτητών. Εξ ου και η μανιώδης προσήλωση στην αξιολόγηση των ιδρυμάτων με βάση κριτήρια της αγοράς, η ενθάρρυνση αλλά και βίαιη ώθηση (μέσω της αξιολόγησης και της επιλεκτικής χρηματοδότησης) των ιδρυμάτων σε πρακτικές που να αποφέρουν φοιτητές-πελάτες, η δημιουργία δομών κατάρτισης, πιστοποίησης, επιμόρφωσης για κάθε τσέπη, κ.λπ.

Εχει να κάνει με την επιλογή για ένταση των ταξικών φραγμών, μέσω της γενίκευσης ενός εξεταστικού μαραθώνιου, που αγκαλιάζει όλες τις τάξεις του Λυκείου, συνεχίζεται με τις πανελλαδικές για όλους χωρίς εξαιρέσεις τους υποψήφιους, την επαναφορά της βάσης του 10, που θα κόψει δραστικά θέσεις εισακτέων και θα εξαφανίσει από τον ακαδημαϊκό χάρτη περιφερειακές σχολές και τμήματα,  τη δυνατότητα των ιδρυμάτων να καθορίζουν επιπλέον (της βάσης του 10) βάση εισαγωγής, κ.λπ.

Κοντολογίς, πρόκειται για μια διαφορετική οπτική, από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, για τη δραστική αντιμετώπιση του φαινομένου του μαζικού συνωστισμού της νεολαίας της εργαζόμενης κοινωνίας μπροστά στις πύλες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Οι συριζαίοι επεδίωκαν έναν πιο αργό, κατά κάποιο τρόπο, θάνατο καθιερώνοντας διπλές πανελλαδικές εξετάσεις (για την απόκτηση του «αναβαθμισμένου» απολυτήριου Λυκείου και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση), καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση της ελεύθερης πρόσβασης σε σχολές με ημερομηνία λήξης και με διαφοροποιημένα ως προς την ανταπόκρισή τους στην αγορά πτυχία, ενώ οι νεοδημοκράτες επιλέγουν πιο δραστικές λύσεις. Θάνατος μια κι έξω!

♦ «Η επείγουσα απελευθέρωση των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών από τον ασφυκτικό έλεγχο της Πολιτείας», δηλαδή η γενίκευση των διδάκτρων, εντάσσεται στην προσπάθεια ενίσχυσης του επιχειρηματικού χαρακτήρα των Πανεπιστημίων. Αφού το Πανεπιστήμιο οδηγήθηκε στα όριά του με την χρόνια ελαχιστότατη κρατική χρηματοδότηση και το φάγωμα των αποθεματικών του και δέθηκε γερά στον μνημονιακό Προκρούστη, έρχεται τώρα ως ώριμο φρούτο η αντιμετώπισή του ως εμπόρευμα, ως επιχείρηση παροχής υπηρεσιών με χρηματικό αντίτιμο.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται «η αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας των ειδικών λογαριασμών κονδυλίων έρευνας (ΕΛΚΕ), απ’ όπου περνά όλη η ιδιωτική χρηματοδότηση από «τρίτους» με πρόσχημα «την απελευθέρωση από τον βραχνά της γραφειοκρατίας», η «διεύρυνση δυνατότητας δημιουργίας ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων» και η «ανάπτυξη της δυνατότητας εκπαιδευτικών προγραμμάτων εξ αποστάσεως». Ολα αυτά μελετώνται και θα δρομολογηθούν, είπε η Κεραμέως.

Η σκληρή ανταγωνιστικότητα των ιδρυμάτων-επιχειρήσεων ΑΕ καλλιεργείται και με τη σύνδεση της αξιολόγησης με τμήμα της κρατικής χρηματοδότησης.

Παράλληλα, θα ενισχυθεί ο θεσμός «της πρακτικής άσκησης φοιτητών σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, σε συναφή με τις σπουδές τους αντικείμενα». Ετσι και οι καπιταλιστές θα εξασφαλίζουν τσάμπα εργατικό δυναμικό (η γενίκευση της μαθητείας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι άλλος ένας τρόπος) και οι φοιτητές θα αναπτύσσουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί η εργασία στα καπιταλιστικά κάτεργα. Η καθιέρωση του ν+2, ως ανώτατου χρόνου σπουδών, θα έχει προηγουμένως, σε αυτήν την κατεύθυνση, προετοιμάσει καλά το έδαφος.

Καλώς νά ’ρθει το δολάριο

«Στις ΗΠΑ πραγματοποίησα συναντήσεις με πανεπιστημιακούς και κρατικούς φορείς και συζήτησα τις δυνατότητες ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ σε θέματα εκπαίδευσης, και ειδικότερα την εκπόνηση κοινών προγραμμάτων σπουδών μεταξύ ελληνικών και αμερικανικών πανεπιστημίων, τη συμμετοχή αλλοδαπών φοιτητών σε ξενόγλωσσα και σε θερινά προγράμματα στη χώρα μας, την ανταλλαγή φοιτητών και ερευνητών… Ηδη, σε συνεργασία με την πρεσβεία των ΗΠΑ, δρομολογείται ένα πρόγραμμα επισκέψεων Ελλήνων στελεχών εκπαίδευσης στις ΗΠΑ, και σε συνεργασία με το Διεθνές Ινστιτούτο για την Εκπαίδευση (ΙΙΕ) σχεδιάζεται επίσκεψη αντιπροσωπείας αμερικανικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα κατά το πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους, με στόχο τη σύναψη συνεργασιών με ελληνικά πανεπιστήμια…»: Νίκη Κεραμέως, συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Στην Κόντρα, αρ. φύλ. 1004 γράφαμε:

Είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν διαχρονικά στην Ελλάδα και στον τρόπο άσκησης της εξουσίας από τις ντόπιες αστικές κυβερνήσεις. Το αμερικανικό «ενδιαφέρον» συγκεντρώνουν ιδιαίτερα τα θέματα «ασφάλειας» αλλά και η εκπαίδευση. Οσον αφορά στην εκπαίδευση, έντονες είναι οι επεμβάσεις και πιέσεις που ασκούνται για την αναγνώριση των αμερικανικών κολλεγίων και ουσιαστικά την ανωτατοποίησή τους (απαγορεύεται από το Σύνταγμα) που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

Από τα αμέτρητα τηλεγραφήματα του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα Σπέκχαρντ, που διέρρευσαν με τα γνωστά Wikileaks, μαθαίνουμε:

Τον Δεκέμβριο του 2009, ο αμερικανός πρέσβης Σπέκχαρντ  άσκησε πιέσεις στην τότε υπουργό Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου για τα αμερικανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ιδίως όσον αφορά την έκδοση αδειών, την αναγνώριση πτυχίων και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων. Το ενδιαφέρον του πρέσβη εστιάστηκε ιδιαίτερα στο κολλέγιο Anatolia και στο Deree College.

Την «πρόταση» του αμερικανού πρέσβη η φράου Αννα αντέκρουσε με το γνωστό επιχείρημα ότι το Σύνταγμα επιτρέπει την ίδρυση μόνο κρατικών πανεπιστημίων και σημείωσε ότι η κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος σε αυτήν τη συγκυρία θα μπορούσε να δημιουργήσει μια τέτοια κοινωνική αναταραχή που θα υποχρέωνε το κυβερνών ΠΑΣΟΚ να διασπαστεί σε δύο κομμάτια. Πλην, όμως, τον διαβεβαίωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να αναγνωρίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των αμερικανικών κολλεγίων, με την προϋπόθεση αυτά να έχουν συνδεθεί με κάποιο πανεπιστήμιο της ΕΕ.

Επ’ αυτού «τσίνισε» ο πρέσβης, επειδή, λέει, είναι «ατυχές ένα ποιοτικό ίδρυμα όπως το Deree College να αναγκαστεί να συμβιβάσει την αμερικανική του ταυτότητα για να διευρύνει τις επιλογές πρόσληψης των αποφοίτων του» (π.χ. από το δημόσιο).

Το γαϊτανάκι αυτών των αναγνωρίσεων το γνωρίζουμε ήδη, καθώς και όλων των παρεμβάσεων που έκαναν επί του θέματος οι ελληνικές κυβερνήσεις. Το 2014, με υπουργό Παιδείας τον υπουργό «ειδικών αποστολών» Λοβέρδο, με το άρθρο 49 του ν. 4264/2014 «διευρύνθηκε η αρμοδιότητα του ΣΑΕΠ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων), έτσι ώστε να συμπεριλάβει την αναγνώριση της επαγγελματικής ισοδυναμίας δύο ακόμη κατηγοριών τίτλων σπουδών: πρώτον, τίτλων τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης που απονέμουν ΑΕΙ όχι μόνον κοινοτικών αλλά και τρίτων χωρών που συνεργάζονται στην Ελλάδα με κολλέγια του ν. 3696/2008, και δεύτερον, μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών που απονέμονται από Κολλέγια του ως άνω νόμου, εφόσον αυτά έχουν λάβει πιστοποίηση (accreditation) από διεθνείς οργανισμούς πιστοποίησης].

Η Διαμαντοπούλου συζήτησε επίσης τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης και το ρόλο που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν οι ΗΠΑ «για τη διευκόλυνση αυτών των προσπαθειών».

Αποκορύφωμα υπήρξαν οι ρυθμίσεις Γαβρόγλου με το πολυνομοσχέδιο, όπως θα αναφέρουμε παρακάτω.

Ολα τα παραπάνω διατηρούν ακέραια τη σημασία τους. Η Νίκη Κεραμέως συνεχίζει εντατικά την προσπάθεια που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί της και την επεκτείνει όχι μόνο στην αναγνώριση ως πανεπιστημίων, ουσιαστικά, των αμερικανικών κολλεγίων στην Ελλάδα, αλλά και με τις συνεργασίες ελληνικών ΑΕΙ και αμερικανικών πανεπιστημίων.

Προς τούτο, εκτός από την επίσκεψη στις ΗΠΑ, μαθαίνουμε ότι συναντήθηκε στο υπουργείο Παιδείας «με εκπροσώπους της Αμερικανικής Κυβέρνησης, στο πλαίσιο του 2ου Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας-ΗΠΑ, με στόχο τη διεύρυνση και εμβάθυνση των διμερών σχέσεων σε θέματα εκπαίδευσης». Στην αμερικανική αντιπροσωπία με επικεφαλής τον Philip Reeker, υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο για την Ευρώπη και την Ευρασία, συμμετείχαν ο πολυπράγμων πρέσβης Geoffrey Pyatt, στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα και συνεργάτες της υφυπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Marie Royce.

Κατάργηση του άρθρου 16 από την πίσω πόρτα

Οι ξεδιάντροποι συριζαίοι, αφού υποκριτικά αρνήθηκαν να καταργήσουν το άρθρο 16 του Συντάγματος κατά τη διαδικασία αναθεώρησης στη Βουλή, στη συνέχεια προώθησαν ρύθμιση, που από την πίσω πόρτα ανωτατοποιούν τα κολλέγια, απελευθερώνοντας τις σχετικές διαδικασίες αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους και ισοτιμώντας τα με αυτά των ελληνικών πανεπιστημίων. Ακολούθησαν και αυτοί το γνωστό ψευτοεπιχείρημα, που πρώτη επιστράτευσε η Μαριέττα Γιαννάκου, του διαχωρισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων από την ακαδημαϊκή ισοτιμία (προϋπόθεση για συμμετοχή στους διαγωνισμούς του δημοσίου). Το «επιχείρημα» αυτό υλοποιήθηκε με την κατάργηση του τότε ΔΙΚΑΤΣΑ και την ίδρυση δύο χωριστών οργανισμών, του ΔΟΑΤΑΠ και του ΣΑΕΠ.

Ο Γαβρόγλου, κατήργησε ακόμη και αυτό το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), γιατί «δεν υλοποιούσε αυστηρά τις επιταγές της ευρωπαϊκής οδηγίας»!

Ο τίτλος «Συγκρότηση και λειτουργία του Συμβουλίου Αναγνωρίσεως Επαγγελματικών Προσόντων» αντικαθίσταται πλέον με τον τίτλο «Αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του π.δ. 38/2010». Τώρα  το Αυτοτελές Τμήμα Εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Α.Τ.Ε.Ε.Ν.) αποφαίνεται επί των αιτήσεων αναγνωρίσεως επαγγελματικών προσόντων των αποφοίτων κολλεγίων.

Ο Γαβρόγλου προχώρησε και σε εκλαΐκευση της νέας πρακτικής. Οι απόφοιτοι κολλεγίων, είπε, προσκομίζουν το «πτυχίο» του κολλεγίου και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των κολλεγίων συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού, προσκομίζουν και ένα έγγραφο από την Αρχή Πιστοποίησης της χώρας του Πανεπιστημίου με το οποίο συνεργάζεται το κολλέγιο. Μόλις το φέρουν και αυτό το υπουργείο θα πει ότι «δεν είναι ένα πλαστό χαρτί, πάρτε το και είτε ασκήστε το επάγγελμα είτε πηγαίνετε στο αντίστοιχο επιμελητήριο για να σας δώσει άδεια ασκήσεως εργασίας. Είναι τόσο απλό και με τόσο απλό τρόπο θα γίνει».

Η ΝΔ, όμως, βρήκε πολύ γραφειοκρατική και αυτήν τη διαδικασία. Θέλει μια κι έξω να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των καπιταλιστών-εμπόρων της γνώσης, που πουλούν όνειρα επαγγελματικής αποκατάστασης σε σελοφάν. Τη σπουδή της να καταργήσει το άρθρο 16 και να ιδρύσει ιδιωτικά πανεπιστήμια, μια και δεν μπόρεσε να την υλοποιήσει διά της ευθείας οδού (την αναθεώρηση του σχετικού άρθρου), την προωθεί τώρα με πλάγια, πλην, όμως, πολύ δραστικά μέτρα.

Εκτός από την «επαναφορά της δυνατότητας αναγνώρισης της επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κρατών – μελών της ΕΕ και τρίτων χωρών (βλέπε αμερικανικά κολλέγια), με αυτοματοποιημένο, πλέον, τρόπο  θα γίνεται η αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων των αποφοίτων των κολλεγίων, «σύμφωνα με την Οδηγία 2005/36/ΕΚ, όπως ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το Π.Δ. 38/10 και ισχύει» καθώς και «η διευκόλυνση διαδικαστικά της διεκπεραίωσης των σχετικών αιτήσεων». Σημειωτέον, είπε, «οι μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις που διαπιστώνονται από τη σημερινή λειτουργία του ΣΑΕΠ, θέτουν ζητήματα συμβατότητας του ελληνικού δικαίου με τις υποχρεώσεις που απορρέουν για τα κράτη – μέλη από το ενωσιακό δίκαιο».

Πηγή: Γιούλα Γκεσούλη – Εφημερίδα Κόντρα