ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Συνέδριο ΔΟΕ-ΠΟΕΔ για την ειδική αγωγή:

Με τη ματιά μας στραμμένη στην υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών,  ενάντια στις επιδιώξεις κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ που οδηγούν την ειδική αγωγή σε διάλυση

Διεπιστημονική αξιολόγηση, διάγνωση αλλά και πλήρη εκπαιδευτική υποστήριξη για κάθε μαθητή/τρια

 Με ημερομηνία 11/4/2019 κοινοποιήθηκε στα μέλη της επιστημονικής επιτροπής του Συνεδρίου της ΔΟΕ-ΠΟΕΔ της η παραίτηση του Αναστασίου Δημήτρη, μέλους της παραπάνω επιτροπής και διεθνούς κύρους επιστήμονας στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης. Το Συνέδριο της ΔΟΕ-ΠΟΕΔ θα πραγματοποιηθεί στα Ιωάννινα, με θέμα: «Δημόσιο Σχολείο με υποστηρικτές δομές πραγμάτωσης της ένταξης και όχι του αποκλεισμού».

Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ΠΕ, αναγνωρίζοντας ότι η επιστολή παραίτησης ανοίγει σοβαρά ζητήματα σχετικά με τον προσανατολισμό του συγκεκριμένου συνεδρίου της ΔΟΕ-ΠΟΕΔ, αποσύρουν τους εκπροσώπους τους στη ΔΟΕ και στο ΙΠΕΜ από το προεδρείο, την οργανωτική επιτροπή και τις διαδικασίες του συνεδρίου. Θεωρούμε ότι χρειάζεται να ανοίξει μια πλατιά συζήτηση στη βάση του κλάδου και στις γενικές συνελεύσεις για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Αυτός είναι και ο λόγος που ως παράταξη προτείναμε η ειδική αγωγή και εκπαίδευση να αποτελέσει ζήτημα του φετινού συνεδρίου της ΔΟΕ.

Όπως δείχνει η επιστολή παραίτησης θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο συνέδριο, συγκλίνει σε έναν προσανατολισμό που είναι πολιτικά εχθρικός ως προς το πεδίο της ειδικής αγωγής και ιδιαίτερα είναι ενάντια προς την ειδική εκπαίδευση ως πρακτική. Μέχρι σήμερα, και παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των μελών μας σε ΔΟΕ και ΙΠΕΜ ΔΟΕ, να δοθούν οι περιλήψεις των εισηγήσεων, αυτό δεν κατέστη δυνατόν.

Συνάδελφισες/φοι,

Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί τον στόχο των πιο επιθετικών κύκλων του νεοφιλελευθερισμού, με τρόπους και μορφές πολλές φορές συγκαλυμμένες. Γνωρίζοντας πως η αναπηρία είναι ένα ευαίσθητο πεδίο, μία απευθείας σύγκρουση με το πεδίο και την πρακτική της ειδικής αγωγής (δηλ. της ειδικά σχεδιασμένης διδακτικής στήριξης των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες) θα προσέκρουε σε έναν αδιαπέραστο τοίχο κοινωνικής ευαισθησίας, προκρίνεται ως τακτική ο έμμεσος δρόμος της χρόνιας υπονόμευσης και αποδόμησης ενός μηχανισμού μέσα στην εκπαίδευση (δημόσια ειδική εκπαίδευση) που προσπαθεί να μειώσει κοινωνικές/μορφωτικές ανισότητες. Η αποδόμηση αυτή σχετίζεται με προσπάθειες συκοφάντησης δομών ειδικής εκπαίδευσης και με βασικά επιχειρήματα ότι:

1. Η ειδική εκπαίδευση ακολουθεί δήθεν κάποιο ιατρικό μοντέλο: αυτό ως αντίληψη χλευάζει τις καθημερινές διδακτικές προσπάθειες των ειδικών εκπαιδευτικών να οικοδομήσουν και να ενισχύσουν μαθησιακές/κοινωνικές δυνατότητες των μαθητών με αναπηρία,

2. Η ειδική αγωγή δημιουργήθηκε με στόχο τη συμμόρφωση ή τον αποκλεισμό των μαθητών με αναπηρία, ενώ στην ουσία συμβαίνει το αντίθετο. Μαθητές χωρίς τη καθημερινή βοήθεια της δημόσιας και δωρεάν ειδικής εκπαίδευσης θα παρέμειναν αποκλεισμένοι στα σπίτια τους ή απομονωμένοι. Θα ήταν ο κόσμος των «πίσω θρανίων» της σχολικής τάξης.

Ξεκαθαρίζουμε ότι δεν υποστηρίζουμε την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων στο χώρο της ειδικής αγωγής. Είναι όμως άλλο τα πραγματικά της προβλήματά της και άλλο η καταστροφική αποδόμηση. Με πάμπολλες ανακοινώσεις, αλλά κυρίως με την καθημερινή μας δράση διαμορφώνουμε εκείνες τις κινηματικές συνθήκες που θεωρούμε αναγκαίες για την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Η θέση και η στάση μας κινείται στο αντίθετο ρεύμα από εκείνο της συνολικής αποδόμησης που έχει πολιτικό στόχο την ρευστοποίηση ή κατάργηση μερικών ή όλων των δομών ειδικής εκπαίδευσης στο όνομα του «μη-αποκλεισμού» και γενικόλογων στόχων περί «πλήρους ένταξης». Μεγάλοι οικονομικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, Παγκόσμια Τράπεζα) και η Επιτροπή του ΟΗΕ που παρακολουθεί τη διεθνή Σύμβαση για την Αναπηρία (συνθήκη επικυρωμένη και από το ελληνικό κράτος), από την μια προωθούν εύηχα συνθήματα χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο και από την άλλη καλλιεργούν την κατεδάφιση των υπαρχόντων δομών εκπαιδευτικής στήριξης (Παράλληλη Στήριξη, Τμήματα Ένταξης, Ειδικά Σχολεία). Την ίδια στιγμή, εισηγούνται ανοιχτά τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα για τη «συμπερίληψη».

Δεν ξεγελιόμαστε. Όσο οι ιδιώτες και οι «φιλάνθρωποι», ΜΚΟ και εκκλησία, λυμαίνονται τις ανάγκες των αναπήρων με τις ευχές του επίσημου κράτους και τη δημόσια στήριξη και προβολή του, η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ. Στην απέναντι όχθη του ποταμού, οι εκπαιδευτικοί του δημόσιου σχολείου, προσπαθούν υπερπηδώντας τα κρατικά εμπόδια, να παρέχουν στα παιδιά με αναπηρία και τους γονείς τους αυτό που δικαιούνται.

Συνεργός στην συκοφάντηση αλλά και την άμεση διάλυση της ειδικής εκπαίδευσης είναι το Υπ. Παιδείας και η κυβέρνηση. Ο νόμος 4547/2018 με την μετατροπή των ΚΕΔΔΥ σε ΚΕΣΥ, με την καθιέρωση των Ο.Ε.Υ. αλλά και μια σειρά από άλλα νομοθετήματα, οδηγούν στην αποδόμηση,   ρευστοποίηση και συρρίκνωσή των δομών της (π.χ. για τα Τμήματα Ένταξης. Το υπουργείο δημιουργεί κόφτες, ώστε όλο και λιγότεροι μαθητές να φτάνουν στα ΚΕΣΥ και ακόμη λιγότεροι να αποκτούν την πολυπόθητη διάγνωση.

Παρά τη χρήση εύηχων λέξεων, αυτό που γνωρίζουμε σήμερα είναι ότι στόχος των οδηγιών ΕΕ-ΟΟΣΑ, διαμέσου πλέον των επιτροπών του ΟΗΕ, είναι η κατάργηση όλων των μορφών ειδικής εκπαίδευσης, αλλά και των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής που υπηρετούν στις δομές της. Η απλή ανάγνωση κειμένων της επιτροπής που εποπτεύει την Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων για τη Αναπηρία εισηγείται ανοικτά και μάλιστα απαιτεί ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ άμεσο σχέδιο για την κατάργηση της ειδικής εκπαίδευσης σε όλες τις μορφές της. Την ίδια στιγμή η Επιτροπή του ΟΗΕ παραμένει σιωπηλή για την αναγκαιότητα ύπαρξης αλλά και τον ρόλο των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, προκρίνοντας τον εκπαιδευτικό γενικής αγωγής ως το μοναδικό και αποκλειστικό φορέα που θα υλοποιήσει την «παιδαγωγική της ένταξης».  Το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά με αναπηρία κινδυνεύει άμεσα. Αν τα σχέδια αυτά υλοποιηθούν, τα  δικαιώματα μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, νοητικές δυσικανότητες, ψυχικές διαταραχές, των μαθητών στο φάσμα του αυτισμού θα ποδοπατηθούν. Ακόμα περισσότερο κινδυνεύουν τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία που προέρχονται από τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα. Καταστροφή της δημόσιας ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σημαίνει άγρια εμπορευματοποίηση της ειδικής εκπαιδευτικής ανάγκης.

Θεωρώντας ότι ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις έχουμε συμβάλλει τα μέγιστα τα τελευταία χρόνια για την αποδόμηση όλων των αντιλήψεων που ναρκοθετούν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία/ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, θα ήταν ανακόλουθη η παρουσία μας στο προεδρείο και την οργανωτική επιτροπή στο εν λόγω συνέδριο.

Το εκπαιδευτικό κίνημα χρειάζεται συνέδρια που μέσα από ελεύθερους και ισότιμους όρους συζήτησης και αντιπαράθεσης όλων των ρευμάτων, με τη συμμετοχή των συναδέλφων της βάσης, θα τεκμηριώνουν επιστημονικά και θα προωθούν τις θέσεις του μάχιμου εκπαιδευτικού κινήματος και όχι συνέδρια νομιμοποίησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής  που βάλλει ενάντια στο Δημόσιο Σχολείο, το Νηπιαγωγείο και την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.