Εν μέσω των πα­ρα­τε­τα­μένων μα­ζι­κών δια­δη­λώσε­ων στο Σου­δάν, ο στρα­τός ανέτρε­ψε τον επί τρεις δε­κα­ε­τί­ες πρόε­δρο, Ομάρ αλ Μπα­σίρ. Δια­χει­ρι­στής της εξου­σί­ας ορί­στη­κε ο αντι­πρόε­δρος της χώρας και υπουρ­γός Άμυ­νας, Αουάντ Ιμπν Αούφ. Ο Αούφ έθε­σε τον Μπα­σίρ, τον πρω­θυ­πουρ­γό και ση­μα­ντι­κούς υπουρ­γούς της κυ­βέρ­νη­σης σε κατ’ οί­κον πε­ριο­ρι­σμό. Έκλει­σε λι­μάνια, σύ­νο­ρα και αε­ρο­δρόμια για ένα 24ωρο. Κή­ρυ­ξε τη χώρα σε κα­τάστα­ση «έκτα­κτης ανάγκης» για ένα τρί­μη­νο, επέβα­λε απα­γόρευ­ση της κυ­κλο­φο­ρί­ας, έβα­λε το Σύ­νταγ­μα του 2005 «στο γύ­ψο» επ’ αόρι­στον και ανα­κοί­νω­σε τη συ­γκρότη­ση «στρα­τιω­τι­κής με­τα­βα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης» με τη φι­λο­δο­ξία να κυ­βερ­νή­σει για του­λάχι­στον δύο χρόνια. Σε μία προ­σπάθεια να χρυ­σώσει το χάπι του πρα­ξι­κο­πή­μα­τος, ο υπουρ­γός Άμυ­νας ανα­κοί­νω­σε την άμε­ση απε­λευ­θέρω­ση άνω των 3.000 πο­λι­τι­κών κρα­του­μένων που εί­χαν συλ­λη­φθεί από την έναρ­ξη των μα­ζι­κών αντι­κυ­βερ­νη­τι­κών δια­δη­λώσε­ων τον πε­ρα­σμένο Δε­κέμ­βρη.

Ο Αούφ, που εί­ναι πα­ράλ­λη­λα ένα από τα ανώτε­ρα στε­λέχη του κυ­βερ­νώντος κόμ­μα­τος (Εθνι­κό Κόμ­μα του Κο­γκρέσου), κα­μώθη­κε τον «άμεμ­πτο» και επι­χεί­ρη­σε να πεί­σει πως άκου­σε «τη φω­νή του λα­ού», λέγο­ντας ότι θα προ­ε­τοι­μάσει το έδα­φος για τη διε­ξα­γω­γή «ελεύ­θε­ρων και δί­καιων εκλο­γών». Πα­ρόμοια πράγ­μα­τα εί­χε πει πριν από 30 χρόνια και ο Ομάρ αλ Μπα­σίρ, όταν ανέτρε­ψε την τότε κυ­βέρ­νη­ση του Σα­ντίκ αλ Μάχντι με στρα­τιω­τι­κό πρα­ξι­κόπη­μα.

Ο Μπα­σίρ, επί 30 χρόνια, δεν δί­στα­σε ού­τε στο αι­μα­το­κύ­λι­σμα του σου­δα­νι­κού λα­ού στη δυ­τι­κή επαρ­χία Νταρ­φούρ, ενώ συ­ναί­νε­σε αρ­γότε­ρα και στην απόσχι­ση του νότιου τμή­μα­τος της χώρας, που έχει τα πε­ρισ­σότε­ρα κοι­τάσμα­τα ορυ­κτού πλού­του, συμ­φω­νώντας στη δη­μιουρ­γία του Νότιου Σου­δάν το 2011.

Τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες έχει πυ­ρο­δο­τη­θεί πο­λι­τι­κή έντα­ση στο Σου­δάν, κα­θώς ο  Μπα­σίρ προ­σπα­θού­σε με δρα­κόντεια μέτρα αστυ­νόμευ­σης και κρα­τι­κής κα­τα­στο­λής να στα­μα­τή­σει το «πο­τάμι» χι­λιάδων λαϊκών δια­δη­λω­τών που έχουν ξε­ση­κω­θεί από τις αρ­χές του πε­ρα­σμένου Δε­κέμ­βρη με αφορ­μή το τε­λευ­ταίο κύ­μα ακρί­βειας.

Η εκρη­κτι­κή κα­τάστα­ση που επι­κρα­τεί εδώ και μή­νες στο Σου­δάν δεί­χνει πως πλέον δεν ήταν αρ­κε­τή ού­τε η στή­ρι­ξη που έχουν προ­σφέρει στον Μπα­σίρ η Αί­γυ­πτος και πλού­σιες μο­ναρ­χί­ες του Κόλ­που, αλ­λά ού­τε και αυ­τή που απο­λάμ­βα­νε έως τώρα από το ντόπιο κα­τε­στη­μένο.

Ο πα­ρα­με­ρι­σμός του Μπα­σίρ από μέρος του στρα­τού δεν φαί­νε­ται να πεί­θει, αφού συ­νε­χί­ζο­νται αμεί­ω­τες οι λαϊκές κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις αυ­τές από τον πε­ρα­σμένο Δε­κέμ­βρη βάφτη­καν με το αί­μα του­λάχι­στον 150 αν­θρώπων, ενώ 3.000 άλ­λοι φυ­λα­κί­στη­καν. «Ο πρώτος έπε­σε! Ηρ­θε η σει­ρά του επόμε­νου!» φώνα­ζαν χι­λιάδες λα­ού στο κέντρο της πρω­τεύ­ου­σας, Χαρ­τούμ, αψη­φώντας τη νυ­χτε­ρι­νή απα­γόρευ­ση και την τρο­μο­κρα­τία των πρα­ξι­κο­πη­μα­τιών.

Εν τω με­τα­ξύ διο­ρία έως τις 30 Απρί­λη, προ­κει­μένου να πα­ρα­δώσει την εξου­σία σε πο­λι­τι­κή με­τα­βα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση του Σου­δάν, έδω­σε στον Αούφ το Συμ­βού­λιο Ει­ρή­νης και Ασφάλειας της Αφρι­κα­νι­κής Ένω­σης. Σε δια­φο­ρε­τι­κή πε­ρί­πτω­ση προει­δο­ποί­η­σε πως θα ανα­στα­λεί η συμ­με­το­χή του Σου­δάν στα όρ­γα­να και τις υπη­ρε­σί­ες του.

Αντί­θε­τα, Ρω­σία και Σα­ου­δι­κή Αρα­βία στη­ρί­ζουν τη νέα χού­ντα, επι­βε­βαιώνο­ντας την απρόσκο­πτη συ­νέχι­ση των σχέσε­ων με τη «νέα» στρα­τιω­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση του Σου­δάν. Ο Ρώσος ει­δι­κός απε­σταλ­μένος για τη Μέση Ανα­το­λή και τη Βόρεια Αφρι­κή, Μι­χα­ήλ Μπογκ­ντάνοφ, τόνι­σε πως η Ρω­σία θα συ­νε­χί­σει «κα­νο­νι­κά» τις σχέσεις με τη νέα κυ­βέρ­νη­ση, ενώ το ίδιο έκα­νε νω­ρί­τε­ρα και η κυ­βέρ­νη­ση της Σα­ου­δι­κής Αρα­βί­ας. Πράγ­μα διόλου πε­ρί­ερ­γο, κα­θώς  νω­ρί­τε­ρα, το «Με­τα­βα­τι­κό Στρα­τιω­τι­κό Συμ­βού­λιο» του Σου­δάν ανα­κοί­νω­σε ότι τα σου­δα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα που έχουν στα­λεί για να ενι­σχύ­σουν την  επί­θε­ση της Σα­ου­δι­κής Αρα­βί­ας στην Υε­μένη «θα πα­ρα­μεί­νουν κα­νο­νι­κά», συ­νε­χί­ζο­ντας ό,τι έκα­ναν εδώ και λί­γα χρόνια σε βάρος του υε­με­νί­τι­κου λα­ού.

Το πρα­ξι­κόπη­μα του Αούφ και το σχέδιό του για στρα­τιω­τι­κή «με­τα­βα­τι­κή» κυ­βέρ­νη­ση έως το 2021 δεί­χνει να εντάσ­σο­νται στις προ­σπάθειες αγο­ράς χρόνου του πα­λιού κα­θε­στώτος, ώστε να κα­τα­φέρουν να κα­τα­στεί­λουν τη λαϊκή αγα­νάκτη­ση και τις μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Έως τώρα δια­τη­ρεί τη στή­ρι­ξη χω­ρών της πε­ριο­χής, με πρώτη την Αί­γυ­πτο, αλ­λά και των ΗΠΑ, που ζή­τη­σαν από το σου­δα­νι­κό στρα­τό να βάλει «και πο­λί­τες στη με­τα­βα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση». Με­τά τον εγκάθε­το πρα­ξι­κο­πη­μα­τία Σί­σι στην Αί­γυ­πτο, φαί­νε­ται πως ο Αούφ στο Σου­δάν συ­μπλη­ρώνει ένα παζλ ιμπε­ρια­λι­στι­κού ελέγ­χου και αντα­γω­νι­σμών στο ευαί­σθη­το Κέρας της Αφρι­κής.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος