Κατατέθηκε την περασμένη Δευτέρα (5/12) ο νέος αντιλαϊκός προϋπολογισμός του 2023, με πρόβλεψη ανάπτυξης στο 5,3% του ΑΕΠ και «πρωτογενές πλεόνασμα» 0,7% του ΑΕΠ. Πολύ αισιόδοξα τα νούμερα, αν σκεφτεί κανείς πως ο επίσημος πληθωρισμός βρίσκεται στο 9,2% του ΑΕΠ έναντι 5,6% που προβλεπόταν στο Πρόγραμμα Σταθερότητας. Η κυβερνητική γραμμή, ωστόσο, κάνει λόγο για έναν προϋπολογισμό «…εκτός πλαισίου μνημονιακής επιτήρησης ή ενισχυμένης εποπτείας, που σηματοδοτεί την επιστροφή της οικονομίας σε πρωτογενή πλεονάσματα….». Ο Μητσοτάκης αναδεικνύει σε κάθε ευκαιρία το «πρωτογενές πλεόνασμα» του περίπου 1,5 δισ. € σε σχέση με το φετινό «πρωτογενές έλλειμμα» των 3,3 δισ. €. Ένα «πλεόνασμα» που προκύπτει από τα δισ. εκατομμύρια των φόρων και περικοπών κοινωνικών δαπανών με τις οποίες επιβαρύνει η κυβέρνηση τον ήδη φτωχοποιημένο λαό, σε μια χρονιά που η ανεργία αναμένεται να διαμορφωθεί στο 12,9%, ενώ παράλληλα τα ληξιπρόθεσμα χρέη των οικονομικά κατεστραμμένων εργατολαϊκών και φτωχομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών σε εφορίες, Τράπεζες, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ προβλέπεται να ξεπεράσουν τα 150 δισ. €.

Ολόκληρη η αθλιότητα της «δίκαιης ανάπτυξης» αποτυπώνεται ανάγλυφα στο κατάπτυστο κείμενο με τα αντιλαϊκά μέτρα και προαπαιτούμενα (υπάρχουν μέτρα για τα «κόκκινα» δάνεια και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, που θα ανοίξουν το δρόμο για νέους πλειστηριασμούς, ρυθμίσεις για την απονομή της δικαιοσύνης, την πρωτοβάθμια υγεία, το κτηματολόγιο, την «κωδικοποίηση»-παγιοποίηση της αντεργατικής νομοθεσίας κ.ά.), που εξακολουθούν να ισχύουν αθροιστικά και για τα τρία μνημόνια. Η κυβερνητική απάτη αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι η προβλεπόμενη «ανάπτυξη» δεν είναι άλλη από την προσφερόμενη λαϊκή θυσία στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου που συνεπάγεται από το ξεζούμισμα των εργαζομένων.

Ο νέος προϋπολογισμός αποτυπώνει ανάγλυφα τη σάρωση του εισοδήματος των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων από την ακρίβεια. Συγχρόνως επιβεβαιώνει για το 2022 την επιδότηση της αισχροκέρδειας στον τομέα της ενέργειας με τουλάχιστον 9,5 δισ. από το ταμείο ενεργειακής μετάβασης και τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το ίδιο καθεστώς επαναλαμβάνεται και για το 2023, με την κυβέρνηση να μην δείχνει καμία διάθεση να παρέμβει στην αγορά ενέργειας. Παράλληλα, εκμεταλλεύεται την εκτίναξη των τιμών -αυξάνει τα φορολογικά έσοδα- και φτωχοποιεί τα λαϊκά νοικοκυριά και τους εργαζόμενους, κρατώντας τους στο διηνεκές κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη της αναμονής των αυξήσεων.

***

Ήδη, το κυβερνητικό σκάφος κλυδωνίζεται από μία σειρά αρνητικών (εσωτερικών και εξωτερικών) παραγόντων όπως ο πληθωρισμός, η διεθνής ύφεση, η ανυπαρξία «επενδυτικού κλίματος», η ενεργειακή κρίση, η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι αύξηση των πρώτων υλών στις διεθνείς αγορές, οι αυξήσεις των ομολόγων κ.ά., τους οποίους η καταχρεωμένη και εξαρτημένη ελληνική οικονομία είναι ανήμπορη να περιορίσει.

1) Φοροαπαλλαγές: Ο Μητσοτάκης κομπάζει για τα δήθεν 12,9 δισ. € των φοροαπαλλαγών, που όμως ο κύριος όγκος τους ελαφρύνει το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο. Οι φοροαπαλλαγές που αναγγέλλει έχουν τη βάση τους στη στρεβλή πολιτική των επιδοτήσεων, των vouchers, των pass κλπ, ενώ ένας μεγάλος αριθμός αφορά στις ενισχύσεις την περίοδο της πανδημίας για τη στήριξη των εργαζόμενων, επαγγελματιών, επιχειρήσεων και ιδιοκτητών ακινήτων. Ένας άλλος αριθμός απαλλαγών αφορά στην φορολογία του κεφαλαίου (ΕΝΦΙΑ, ΕΦΑ, κληρονομιές, γονικές παροχές, δωρεές, μεταβιβάσεις κλπ), του φόρου προστιθέμενης αξίας (αυξημένος κατά 4 δισ. ή 23,3% σε σχέση με πέρυσι), του τέλους ταξινόμησης οχημάτων, των ειδικών φόρων κατανάλωσης, των τελών κυκλοφορίας, των τελών χαρτοσήμου κλπ. Αρκεί να πούμε πως στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων καταγράφονται στον προϋπολογισμό 231 φοροαπαλλαγές που κοστίζουν γύρω στα 5 δισ. € και αναλογούν σε 7.008.909 νοικοκυριά. Αντίστοιχα, στη φορολογία εισοδήματος των επιχειρήσεων υπάρχουν 200 φοροαπαλλαγές με κόστος 1,3 δισ. € που αναλογούν σε 53.021 επιχειρήσεις!

Στον πίνακα φαίνονται οι πραγματικές περικοπές για μισθούς δημόσιων υπαλλήλων, συντάξεις και προνοιακά επιδόματα. Με προβλεπόμενο πληθωρισμό 10% για το 2022 και 6% (πολύ αισιόδοξο) για το 2023 (φθινοπωρινές προβλέψεις της Κομισιόν για την Ελλάδα), οι πραγματικές ποσοστιαίες απώλειες για τις κοινωνικές δαπάνες στη διετία 2022-2023 κυμαίνονται κατά 14,7% σύμφωνα με τον προϋπολογισμό ή περί τα 10 δισ. €!

Οι δαπάνες για την υγεία εξακολουθούν να παραμένουν μειωμένες, παρά τα τεράστια προβλήματα που καταγράφονται στην ανύπαρκτη πρωτοβάθμια φροντίδα και στα υπό κατάρρευση νοσοκομεία, όπως και στα κονδύλια για την παιδεία. Σε κάθε περίπτωση, προβλέπονται αναντίστοιχοι πόροι, την ώρα που οι ανάγκες σε αυτούς τους τομείς είναι τεράστιες, προωθώντας έτσι και τη «χαριστική βολή» που δίνει στη δημόσια υγεία. Ο Μητσοτάκης προσποιείται ότι η ίδια η κυβέρνησή του δεν έχει καμία ευθύνη, δεν προχωρεί σε περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, κρατώντας τις σχετικές δαπάνες του προϋπολογισμού σταθερές. Για τα πάντα ευθύνεται ο ψηλός πληθωρισμός. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να αντισταθμίσει τις μεγάλες απώλειες εξαιτίας του πληθωρισμού. Την ίδια κυνική αντιμετώπιση κάνουν και οι τράπεζες, αφήνοντας τον πληθωρισμό να εξαϋλώνει τις καταθέσεις, κρατώντας τα επιτόκια καταθέσεων ελάχιστα πάνω από το 0%!, αλλά τα επιτόκια χορηγήσεων στο 5% και δε μιλάμε για τα επιτόκια των καρτών. Η πραγματική μείωση αποτυπώνεται, αν κάθε κατηγορία δαπάνης υπολογιστεί ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.

2) Τα φορολογικά έσοδα – Φόροι και χαράτσια: Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται κατά 2 δισ. €, σε μια περίοδο μάλιστα μείωσης της συνολικής κατανάλωσης. Τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν να καταβάλουν επιπλέον 3,2 δισ. €, ενώ διατηρείται η βαθιά αντιλαϊκή αναλογία άμεσων και έμμεσων φόρων. Παρά τις θριαμβολογίες Μητσοτάκη, είναι σκόπιμο να αναφέρουμε πως το σύνολο των φόρων και των χαρατσιών που θα επιβαρύνουν τα νοικοκυριά φτάνει τα 56,7 δισ. € και, βεβαίως, οι προβλέψεις αυτές θα αυξηθούν εξαιτίας του πληθωρισμού και της ακρίβειας. Για άλλη μια χρονιά οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων εξακολουθούν να παραμένουν παγωμένοι, παρά την εκτίναξη του πληθωρισμού.

Σύμφωνα με τις προκλητικές, δημαγωγικές αοριστολογίες Μητσοτάκη, ο προϋπολογισμός «υπηρετεί τη σταθερότητα, τη συνέπεια, τη συνέχεια και πρώτα απ’ όλα τη δέσμευσή μας απέναντι στον ελληνικό λαό να αγωνιζόμαστε σκληρά για να χτίσουμε ένα σύγχρονο κράτος που βαδίζει μπροστά και στοχεύει ψηλά». Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού, τρίτη στη σειρά, η οποία θα έρθει το Μάιο του ’23, στις αυξήσεις των συντάξεων κατά 7,75%, στα κονδύλια του «Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», στο «καλάθι του νοικοκυριού», στο νομοσχέδιο για φθηνή στέγη για τους νέους, (αφήνοντας κατά μέρος το αίτημα ενίσχυσης της προστασίας της πρώτης κατοικίας, τις επιβαρύνσεις από τις αυξήσεις των επιτοκίων και τη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων νέων «κόκκινων» δανείων), στη δημοσιονομική ισορροπία (που με βάση την επικείμενη αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης η χώρα θα πρέπει να καταγράφει συνεχώς «πρωτογενή πλεονάσματα» σε βάρος προφανώς των λαϊκών νοικοκυριών, μέχρι το χρέος να καταστεί μικρότερο του 60% του ΑΕΠ), αλλά και στην περιστολή των κοινωνικών δαπανών κλπ, κλπ.

3) Ενισχύσεις προς την ολιγαρχία: Όπως άλλωστε αναφέρεται ξεκάθαρα στο κείμενο του προϋπολογισμού: «Για το έτος 2023 προβλέπεται η διάθεση πόρων ύψους 8,3 δισ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και 5,6 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, εκ των οποίων 3,5 δισ. ευρώ από το σκέλος των επιχορηγήσεων, στο οποίο έως σήμερα έχουν ενταχθεί 372 έργα και εμβληματικές επενδύσεις ύψους 13,5 δισ. ευρώ». Με δύο λόγια, για την «πράσινη» και «ψηφιακή» μετάβαση, ενισχύεται το ντόπιο μονοπωλιακό κεφάλαιο συνολικά με 15,3 δισ. €, εκ των οποίων τα 8,3 δισ. από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα υπόλοιπα 5,6 δισ. € από το Ταμείο Ανάκαμψης, που συνδέεται με τα υπόλοιπα μνημονιακά προαπαιτούμενα και τα νέα μέτρα του αναθεωρημένου ΣΣΑ. Ουσιαστικά, τα συνολικά 14 δισ. από το ΠΔΕ και το Ταμείο Ανάκαμψης θα πάνε στα ταμεία των ντόπιων μονοπωλίων. Για τις χρονίζουσες κοινωνικές ανάγκες της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας δεν υπάρχει ούτε δεκάρα τσακιστή!

Όσον αφορά στα 372 εμβληματικά έργα που επιλέχθηκαν, ήδη εξελίσσεται το αλληλοφάγωμα των κομματιών της ολιγαρχίας, όπως διαφαίνεται από τις αντιδράσεις του γνωστού Β. Μαρινάκη και άλλων «ριγμένων».

4) Οι παροχές: Τα περίπου 4-5 δισ. € που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός για «παροχές προς το λαό» αντιστοιχούν σε περίπου 2,5 €/ημέρα για κάθε νοικοκυριό. Με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια όχι μόνον δεν καλύπτουν τις ανάγκες αλλά επιπλέον εμφανίζουν σημαντικό έλλειμμα! Εξάλλου, δεν είναι βέβαιο αν αυτό το ποσόν θα δοθεί στα νοικοκυριά ή θα μοιραστεί και στις επιχειρήσεις. Σε μια περίοδο γενικευμένης ακρίβειας που όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί, εκτιμάται πως την επόμενη χρονιά οι φόροι επί αγαθών και υπηρεσιών θα ξεπεράσουν τα 60 δισ. €. Δηλαδή αυτά που η κυβέρνηση εμφανίζει ως μέτρα «στήριξης» είναι ένα μικρό μέρος από αυτά που παίρνει πολλαπλάσια από το λαό μέσω της βαριάς φορολογίας.

***

Τα προβλήματα των εργασιακών αδιεξόδων, της μαύρης νεολαιίστικης προοπτικής, της κατάρρευσης των Ασφαλιστικών Ταμείων, της συνεχούς μείωσης του πραγματικού μισθού εργασίας, της απογείωσης των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης, της χρεοκοπίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της εκτόξευσης των χρεών των νοικοκυριών, της διαφθοράς του δημόσιου βίου, της καταστροφής της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αφήνουν -όπως είναι φυσικό- την κυβέρνηση Μητσοτάκη ασυγκίνητη και τα εργατολαϊκά στρώματα βορά στη μεγαλύτερη επέλαση του μονοπωλιακού κεφαλαίου που γνώρισε ο τόπος.

Οι αλλεπάλληλες παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων και της δουλικής κυβέρνησης της Δεξιάς δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Προέχει να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή, οργανωμένη παρέμβαση με αγωνιστικές κινητοποιήσεις κατά της ακρίβειας και των φορολογικών μέτρων, που οδηγούν στη φτώχεια τις λαϊκές οικογένειες, κόντρα στην υπονομευτική, συνθηκολόγα πολιτική της αστικής και ρεφορμιστικής ψευτοαντιπολίτευσης που κήρυξαν σιωπητήριο και αρνήθηκαν να προκηρύξουν πανεργατική απεργία για την καταδίκη του αντιλαϊκού προϋπολογισμού, ύστερα μάλιστα από την επιτυχημένη απεργιακή κινητοποίηση στις 9 Νοέμβρη. Η απόκρουση των επερχόμενων νομοσχεδίων που θα επισύρει ο νέος προϋπολογισμός προβάλλει σαν επιτακτική ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού λαού.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος