Σήμερα απ’ τα ανοιχτά παράθυρα μπαίνει η Άνοιξη αλλά από την πόρτα έχουν μπει κι έχουν στρογγυλοκάτσει ο ρατσισμός και το απότοκό του, ο φασισμός. Όχι τώρα, από παλιά ο ρατσισμός είναι ο μοχλός, το πρόσχημα και το άλλοθι, των άγριων ταξικών διαχωρισμών, της εκμετάλλευσης, των πολέμων, των μαζικών θανατικών.
Είσαι υποζύγιο γιατί είσαι κατώτερος. Είσαι εργάτης γιατί είσαι βιολογικά προορισμένος γι αυτό. Είσαι γυναίκα; υπάκουε.
Ο ρατσισμός που έχει θρέψει όλων των λογιών τις μισαλλοδοξίες κι έχει αθωώσει όλων των λογιών τις παλιανθρωπιές, σφραγίζει σήμερα κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, με όλο και πιο αιμοβόρες εκδηλώσεις που κοντεύουν να συναγωνίζονται την αθλιότητα των κονκισταδόρων.
Όταν έφτασαν στο Μεξικό, φέρεται ότι ρώτησαν τους ντόπιους, πώς λέγεται το μέρος κι αυτοί απάντησαν, “δεν σε καταλαβαίνω”. Από τότε στην Αμερική, υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων, οι καθαρόαιμοι και οι “δεν σε καταλαβαίνω” ή νέγροι, ερυθρόδερμοι, λύκοι, ζαμπάιγκο, χίμπαρο χαρότσο.
Ήταν η περίοδος που ο Βαρθολομαίος, αδερφός του Κολόμβου, ως καθαρόαιμος, έκαιγε ζωντανούς τους ιθαγενείς γιατί δεν πίστευαν πως η Παρθένος Μαρία θα φέρει καλύτερη σοδειά κι έθαβαν στο χώμα τις εικονίτσες, αναθέτοντας τις ελπίδες της συγκομιδής σε δικούς τους θεούς. Αλλά κι έναν αιώνα μετά, όταν ο καθαρόαιμος Αντουάν Φουρετιέρ έγραψε το Παγκόσμιο Λεξικό του, περιέγραψε τους Ινδιάνους ιθαγενείς, ως “μαλλιαρά όντα, με πυκνό τρίχωμα σε όλο το σώμα”, αυτούς που από τη φύση τους, εκτός από τα μακριά, εβένινα μαλλιά, ήταν εντελώς άτριχοι. Γιατί έτσι επιβεβαίωναν τις θεωρίες της κατωτερότητας και της ζωώδους κατάστασης. Ο Καντ, που φέρεται ως πατέρας του ορθολογισμού, θεωρούσε τους Ινδιάνους, “ανίκανους προς πολιτισμό και είδος προς εξαφάνιση”. Και πραγματικά εκεί οδηγήθηκαν , απ’ το λεπίδι των καθαρόαιμων σφαγέων κονκισταδόρων.
Στην περίοδο του μεσοπολέμου, η καταρρακωμένη Γερμανική υπερηφάνεια, της ηττημένης στον πόλεμο των χαρακωμάτων Γερμανίας, έπρεπε να τονωθεί. Και τονώθηκε με τη θεωρία της ανώτερότητας της γερμανικής φυλής και τον πιο θανητοφόρο κι αιμοσταγή φασισμό. Ο πληγωμένος εγωισμός των ηττημένων Γερμανών έπρεπε να κολακευτεί, με βρωμιές που πήγαιναν πέρα από τον εθνικισμό, πέρα από τον έξαλλο πατριωτισμό, στο πολύ βάθος των κυττάρων του, απ’ όπου ανασύρθηκε η θεωρία της φυλετικής υπεροχής.
Και βγήκαν τότε τα τάγματα θανάτου στους δρόμους, τα Φράικορμπς, από κατακάθια του υπόκοσμου κι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, πλην καθαρόαιμους κι έσπειραν τρόμο και θάνατο στους δρόμους της Γερμανίας, πριν οι Βάφεν ΕςΕς το κάνει ακόμη πιο μαζικά σε όλο τον κόσμο.

Σήμερα, ζούμε ξανά την πανούκλα που κουβαλά ο βάκιλος του ρατσισμού. Αυτή η βρωμιά, που εφευρέθηκε απ’ τους πλούσιους για να εφαρμόζεται από φτωχούς. Πρόσφυγας, μετανάστης, γυναίκα, ομοφυλόφιλος, τσιγγάνος, μουσουλμάνος, κομμουνιστής, άθεος; Όχι; Ε, τότε σίγουρα φτωχός.
Υπάρχει για τον καθένα μας μια υποκατηγορία ανθρώπων για να γίνει στόχος και θύμα. Γιατί μόνο πάνω στους διαχωρισμούς ισορροπεί η υποταγή όλων στο χρώμα του χρήματος.Το χρήμα, που στήνει πολέμους, εξανδραποδίζει λαούς και ισοπεδώνει χώρες.
Γιατί, το χρήμα, λένε οι Βραζιλιάνοι, σε λευκαίνει.

(Το τραγούδι που ακολουθεί, με τους Bruce Springsteen και Tom Morello, για το “φάντασμα του Tom Joad” απ’ Τα Σταφύλια της Οργής, δεν χορταίνεται με λίγα ακούσματα).

Νίνα Γεωργιάδου