Στις 10 Φλεβάρη 1898 γεννήθηκε ο μεγάλος κομμουνιστής διανοητής Μπέρτολτ Μπρεχτ, του οποίου το έργο, θεωρητικό και καλλιτεχνικό, παραμένει επίκαιρο στο σήμερα, ακριβώς όπως τη στιγμή που το έγραφε.

Ο «στρατευμένος» στο μαρξισμό και σοσιαλισμό, ο μεγάλος κομμουνιστής ποιητής, πεζογράφος, δραματουργός, θεωρητικός, λιμπρετίστας, σκηνοθέτης και δάσκαλος Μπρεχτ, του οποίου το πολύμορφο έργο, αποτέλεσε όχι μόνο μια πρωτοπορία, αλλά και πολιτιστική «επανάσταση» στη Δυτική Ευρώπη του 20ού αιώνα, παραμένει και σήμερα τραγικά επίκαιρος και συγκλονιστικός.

Πέθανε στις 14 Αυγούστου 1956.

Δραματουργός και θεωρητικός της σκηνής, ένας από τους σκαπανείς του σύγχρονου θεάτρου. Η καλλιτεχνική του δραστηριότητα και παραγωγή συμβάδιζε με την αγωνιστική του παρουσία στις συνταρακτικές εξελίξεις της εποχής του. Το 1918, μετά την εμπειρία του στον πόλεμο, εντάχθηκε στο μαρξιστικό κίνημα και πήρε μέρος στην εργατική επανάσταση. Από τότε έθεσε όλη του την πνευματική δημιουργία στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και του κινήματος για την απελευθέρωσή της.

Τα έργα του, όπως και ο ίδιος ,μπαίνουν στο στόχαστρο των Ναζί μετά την άνοδό τους στην εξουσία. Έτσι ο Μπρεχτ εγκαταλείπει την Γερμανία για σχεδόν 15 χρόνια. Επιστρέφει στη Λαοκρατική πια Δημοκρατία της Γερμανίας (ΓΛΔ) το 1949.

Το 1950 εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Τεχνών. Τιμήθηκε επίσης με το Εθνικό Βραβείο της ΓΛΔ το 1951 και το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη το 1954.

Η επίδραση του Μπρεχτ στο παγκόσμιο μεταπολεμικό θέατρο στάθηκε τεράστια, καθώς οι επαναστατικές του θεωρίες βρήκαν ζωηρή απήχηση στους προοδευτικούς θεατρικούς κύκλους. Τα θεατρικά του έργα, παρά τα χρόνια που πέρασαν, διατηρούν την ποιητική τους εμβέλεια, έργα έξοχης δραματικής έμπνευσης και μορφής, γνήσιας αγωνίας για τη «μοίρα» του ανθρώπου και εξέγερσης για την πολλαπλή αλλοτρίωση και καταπίεσή του.

Ένα ποίημά του αυτοβιογραφικό:

Σαν πλουσιόπαιδο μεγάλωσα.
Οι γονείς μου κολάρο μου φόρεσαν, με έμαθαν
υπηρέτες να έχω και μου διδάξανε την τέχνη να δίνω διαταγές.
Όταν μεγάλωσα όμως, κι ολόγυρά μου κοίταξα,
δεν μου άρεσαν της τάξης μου οι άνθρωποι,
ούτε να διατάζω και να μ’ υπηρετούν.
Τότε, την τάξη μου απαρνήθηκα και για συντρόφους πήρα
τους ταπεινούς ανθρώπους.
(Δίκαια κυνηγημένος, 1938)

Τρία ακόμη ποιήματά του:

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΑΛΗ

Εκείνος που μένει στο σπίτι όταν αρχίζει η πάλη
Και αφήνει άλλους να αγωνίζονται για τη δική του υπόθεση
Αυτός πρέπει να προσέχει:διότι
Όποιος δεν μοιράστηκε την πάλη
Θα μοιραστεί την ήττα.
Ούτε καν την πάλη αποφεύγει
Όποιος θέλει να αποφύγει την πάλη: διότι
Παλεύει για την υπόθεση του εχθρού
Εκείνος που δεν πάλεψε για τη δική του υπόθεση

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥΣ

Όταν αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στο Άδικο
Δείχνουν τα πληγωμένα τους πρόσωπα
Είναι η ανυπομονησία εκείνων που ήταν ασφαλείς
Μεγάλη.
Γιατί παραπονιέστε, ρωτάνε
Παλέψατε το Άδικο! Τώρα
Αυτό σας νίκησε: σωπάστε λοιπόν!
Όποιος αγωνίζεται, λένε, πρέπει να ξέρει να χάνει
Όποιος ψάχνει τον καυγά, μπαίνει σε κίνδυνο
Όποιος συμπεριφέρεται βίαια
Δεν μπορεί να κατηγορεί τη βία.
Αχ, φίλοι, που είστε ασφαλείς
Γιατί τόσο εχθρικοί; Εμείς είμαστε
Οι εχθροί σας, που είμαστε οι εχθροί του Άδικου;
Αν οι αγωνιστές ενάντια στο Άδικο νικηθούν
Το Άδικο πράγματι δεν έχει δίκαιο!!
Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
Είμαστε λίγοι
Αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται.

ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΧΤΙΚΗΣ

Το Άδικο βαδίζει σήμερα με σταθερό βήμα.
Οι καταπιεστές προετοιμάζουν τα επόμενα δέκα χιλιάδες χρόνια.
Η βία διαβεβαιώνει: έτσι όπως είναι η κατάσταση, έτσι θα μείνει.
Καμία φωνή δεν ακούγεται, πέρα από τη φωνή του εξουσιαστή.
Και στις αγορές φωνάζει η εκμετάλλευση: τώρα μόλις αρχίζω.
Αλλά πολλοί από τους καταπιεζόμενους λένε τώρα:
Αυτό που εμείς θέλουμε δεν θα γίνει ποτέ.
Εσύ που ακόμα ζεις, μην πεις: ποτέ!
Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο.
Έτσι όπως είναι η κατάσταση δεν θα μείνει.
Αν μιλήσουν οι εξουσιαστές.
Θα μιλήσουν οι εξουσιαζόμενοι.
Ποιος τολμά να πει: ποτέ;
Από ποιον εξαρτάται αν η καταπίεση μένει; Από εμάς.
Από ποιον εξαρτάται αν θα τσακιστεί; Επίσης από εμάς.
Εκείνος που έπεσε, στέκεται πάλι όρθιος.
Εκείνος που έχασε, παλεύει!
Εκείνος που συνειδητοποίησε τη θέση του, πώς τον κρατάς τώρα;
Επειδή οι σημερινοί νικημένοι είναι οι αυριανοί νικητές
Και από το πότε θα γίνει; Σήμερα κιόλας!