02/10/1968 Η σφαγή του Τλατελόλκο: Χιλιάδες Μεξικανοί διαδηλώνουν κατά των Ολυμπιακών Αγώνων που πρόκειται να αρχίσουν στην πρωτεύουσα της χώρας. Στρατός και αστυνομία επιτίθεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα και ανοίγει πυρ: 260 διαδηλωτές πέφτουν νεκροί και 1.200 τραυματίζονται.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1968 στο Μεξικό έμειναν στην ιστορία ως οι αγώνες με τα ρεκόρ που έγραψαν ιστορία, αλλά μια πραγματικά μαύρη σελίδα της ιστορίας πίσω από αυτούς, έμεινε για πολλά χρόνια ξεχασμένη στο σκοτάδι. Η σφαγή του Τλατελόλκο, στις 2 Οκτωβρίου του 1968, υπό το γνωστό πρόσχημα της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων, είχε θύματα περισσότερους από 350 φοιτητές και καταδικάστηκε για πάντα σε σιωπή, προσφέροντας θυσία την ανθρώπινη ζωή στο βωμό του θεάματος των Ολυμπιακών Αγώνων.

Δέκα ημέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Μεξικού (12/10/1968), σαν σήμερα πριν από ακριβώς 52 χρόνια, η σφαγή του Τλατελόλκο, στην Πλάθα ντε λας Τρες Κουλτούρας, στην Πόλη του Μεξικού, κατάφερε στο πέρασμα της Ιστορίας, να επισκιάσει συχνά ακόμα και το κορυφαία αθλητικό γεγονός, όπως αναφέρει σχετικά η ισπανική εφημερίδα El Pais. 

Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην συγκεκριμένη πλατεία, χωρίς ακόμα και σήμερα πάντως να υπάρχουν σχετικές φωτογραφίες. Πυροβολήθηκαν, κρατήθηκαν ή εξαφανίστηκαν υπό τη δράση της αστυνομίας και του μεξικανικού στρατού. Οι εκτιμήσεις σχετικά με τον αριθμό των νεκρών κυμάνθηκαν από 30 έως 300, με τους αυτόπτες μάρτυρες πάντως να αναφέρουν εκατοντάδες νεκρούς.

Εκείνη την εποχή, οι φοιτητές στην Πόλη του Μεξικού ακολουθούσαν την πορεία των διαδηλώσεων της νεολαίας σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Ήδη από το μήνα Ιούλιο, υπήρχαν πορείες κι εκδηλώσεις, υποστηρίζοντας την ελευθερία και την Δημοκρατία. 

«Δεν θέλουμε Ολυμπιάδα, θέλουμε επανάσταση!», ήταν μεταξύ των πιο δυνατών συνθημάτων των συγκεντρωμένων, που γρήγορα συνειδητοποίησαν, πως ανάμεσά τους, υπήρχαν άγνωστοι ή ύποπτοι άνθρωποι που κρατούσαν ένα μαντήλι και ένα λευκό γάντι για να διαφοροποιούνται από τους φοιτητές. Ήταν μέλη της ομάδας που δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση, για να διασφαλίσει την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων και χρησιμοποιήθηκε για να διεισδύσει στις τάξεις των διαδηλωτών και να τους σταματήσει. 

Μετά από μια …ατελείωτη μισή ώρα το σφυροκόπημα (και από ελεύθερους σκοπευτές) σταματάει. Η αστυνομία και οι στρατιώτες καταγράφουν τους κρατουμένους, τα πτώματα συσσωρεύονται στην πλατεία. Η λογοκρισία κρύβει από τους Μεξικάνους εκείνο που συνέβη.

Δέκα μέρες αργότερα, εγκαινιάζονται οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που διεξάγονται σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Οι Αγώνες κύλησαν μέσα σε κανονικότητα για 15 ημέρες, με τη συζήτηση να αναλώνεται σχετικά με το εάν το υψόμετρο της χώρας θα εμπόδιζε να καταρριφθούν ρεκόρ.

Έτσι κι αλλιώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μεξικού, θα χαρακτηριστούν από αυτό που θα συμβεί στην απονομή μεταλλίων του αγώνα 200 μέτρων. Οι νικητές, δύο μαύροι Αμερικανοί αθλητές, ο Τόμι Σμιθ που πήρε το χρυσό και ο Τζον Κάρλος που πήρε το χάλκινο, σήκωσαν τις γροθιές τους, φορώντας από ένα μαύρο γάντι για να διαμαρτυρηθούν για τις φυλετικές διακρίσεις. Αμφότεροι τιμωρήθηκαν από την Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ και τους ζητήθηκε να φύγουν από το Ολυμπιακό χωριό.  Αλλά πέρασαν στην Ιστορία. Όπως και η σφαγή στο Τλατελόλκο, με την διαφορά πως εκεί δεν υπήρχαν φωτογραφίες για να την …θυμίζουν.