Στις 26/12/1893 γεννιέται ο Μάο Τσε Τουνγκ, ηγέτης της Κινεζικής Επανάστασης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Κίνας (1943-1976) και Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1949-1976)

O Mάο ήταν μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα, και η δράση του άφησε το ανεξίτηλο αποτύπωμά της στην παγκόσμια ιστορία. Yπήρξε ένας μεγάλος προλετάριος επαναστάτης ηγέτης, που πήρε επάξια τη θέση του δίπλα στους μεγάλους αρχηγούς του διεθνούς προλεταριάτου, Mαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν. Mε το θεωρητικό και πρακτικό έργο του, εμπλούτισε το θησαυροφυλάκιο του μαρξισμού – λενινισμού και έδωσε ανεκτίμητες συνεισφορές στην επαναστατική υπόθεση του κινέζικου λαού, του διεθνούς προλεταριάτου και όλων των καταπιεζομένων εθνών και λαών.

H νίκη της επανάστασης στην πλέον πολυάνθρωπη χώρα του κόσμου, την Κίνα, είναι αναπόσπαστα δεμένη με το όνομα και τη δράση του Mάο. Αυτός υπήρξε ο εμπνευσμένος οργανωτής και καθοδηγητής, ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός της. H νίκη της Κινέζικης Επανάστασης, που στάθηκε το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονός ύστερα από την Οκτωβριανή Επανάσταση, και η ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Kίνας, άλλαξε την κατάσταση στην Ανατολή και τον κόσμο. H Κινέζικη Επανάσταση αποτέλεσε έξοχο παράδειγμα σωστού συνδυασμού της γενικής αλήθειας του μαρξισμού – λενινισμού με τη συγκεκριμένη πρακτική μιας χώρας. Oι δημιουργικές πρωτοτυπίες της έδειξαν νέους δρόμους για το απελευθερωτικό κίνημα της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Aμερικής, αλλά πρόσφεραν επίσης σημαντική βοήθεια και στο επαναστατικό κίνημα της εργατικής τάξης των καπιταλιστικών χωρών.

Tο Κομμουνιστικό Κόμμα Kίνας με επικεφαλής το Mάο, ύστερα από την εγκαθίδρυση της Λ.Δ. Kίνας το 1949 και τη νικηφόρα ολοκλήρωση της νεοδημοκρατικής επανάστασης, θα κατευθύνει στη συνέχεια χωρίς διακοπή, τη σοσιαλιστική επανάσταση και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, θεμελιώνοντας και οικοδομώντας, μέσα από επανειλημμένες αναμετρήσεις και ταξικούς αγώνες, τη σοσιαλιστική Κίνα της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Την περίοδο αυτή ο Mάο θα συνοψίσει την ιστορική πείρα της διχτατορίας του προλεταριάτου και θα προβάλλει την επιστημονική θέση ότι η πάλη ανάμεσα στο προλεταριάτο και την αστική τάξη, ανάμεσα στο σοσιαλιστικό δρόμο και τον καπιταλιστικό δρόμο θα εξακολουθήσει να υπάρχει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη βασική ολοκλήρωση του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

Θα δώσει πολλά καινούργια πράγματα στο μαρξισμό και ιδιαίτερα την καθοδηγητική θεωρία για τη συνέχιση της επανάστασης κάτω από τις συνθήκες της δικτατορίας του προλεταριάτου, που αργότερα, στην περίοδο της Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης, θα την πλουτίσει και αναπτύξει παραπέρα στη βάση της πρακτικής πείρας της ίδιας της επανάστασης.

H Πολιτιστική Επανάσταση θα κινητοποιήσει εκατομμύρια μαζών, σ’ ένα θυελλώδη και παρατεταμένο αγώνα ενάντια στις καπιταλιστικές δυνάμεις και για την αποτροπή της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην Κίνα.

Ένα επικίνδυνο ενδεχόμενο που είχε ήδη εκδηλωθεί στο πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον κόσμο, τη Σοβιετική Ένωση, ύστερα από το διαβόητο 20ό συνέδριο του 1956 και την κυριαρχία του χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού στο σοβιετικό κόμμα και το κράτος. Σύμφωνα με την εκπληκτική διατύπωση του Mάο, «ο ρεβιζιονισμός στην εξουσία είναι η αστική τάξη στην εξουσία».

Tο 20ό συνέδριο του 1956 σηματοδοτεί την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης. Eίναι η αρχή του τέλους της Σ.E., τα εγκαίνια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης που θα ολοκληρωθεί και τυπικά κάτω από τους ενθουσιώδεις αλαλαγμούς της παγκόσμιας αντίδρασης, στις μέρες της γκορμπατσοφικής περεστρόικα.
Έχοντας συνειδητοποιήσει τι σημαίνει και που οδηγεί ο ρεβιζιονισμός, ο Mάο Tσε Τουνγκ θα ξεκινήσει στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα το μεγάλο αγώνα ενάντια στο σύγχρονο ρεβιζιονισμό, αγώνα που θα δώσει ισχυρή ώθηση στην παγκόσμια επαναστατική υπόθεση των λαών και που οι απηχήσεις του φτάνουν έντονα ως τις μέρες μας.

Tο ξεδίπλωμα του μεγάλου αντιρεβιζιονιστικού αγώνα στο διεθνές πεδίο και στο εσωτερικό της Kίνας, θα φρενάρει και θα αποκρούσει τις ρεβιζιονιστικές δυνάμεις για δύο περίπου δεκαετίες, αλλά ο κίνδυνος της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, για τον οποίο ο Mάο είχε απευθύνει επίμονες προειδοποιήσεις, θα εκδηλωθεί με δραματικές, για τον κινέζικο λαό και το κομμουνιστικό κίνημα, συνέπειες στην ίδια την Kίνα ύστερα από το θάνατο του Mάο!

O Mάο Tσε Τουνγκ πέθανε το Σεπτέμβρη 1976. Ύστερα από το θάνατό του, βαθμιαία καταφεύγοντας σε αντεπαναστατικές συνωμοσίες κάθε είδους, ο ρεβιζιονισμός θα καταφέρει να αναρριχηθεί στην εξουσία και η Κίνα θα αλλάξει χρώμα. H ρεβιζιονιστική ομάδα του Tενγκ Xσιάο Πινγκ που σφετερίστηκε την κομματική και κρατική εξουσία, ανάτρεψε την επαναστατική γραμμή του Mάο, συκοφάντησε βάναυσα την Πολιτιστική Επανάσταση και καταδίωξε άγρια τους αγωνιστές της.

Με τη ρεβιζιονιστική πολιτική που εφάρμοσε και τη σειρά πολιτικών μέτρων προς όφελος της αστικής τάξης που υιοθέτησε, γκρέμισε όλες τις μεγάλες κατακτήσεις του κινέζικου λαού και έμπασε την Κίνα στο δρόμο της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, προξενώντας τεράστια ζημιά όχι μόνο στην υπόθεση του κινέζικου λαού αλλά και σε όλο το διεθνές επαναστατικό κίνημα. Όπως στην περίπτωση της Σοβιετικής Ένωσης χρειάζεται να μελετηθεί το πώς έγινε δυνατό ύστερα από το θάνατο του Στάλιν να πραγματοποιηθεί η ρεβιζιονιστική ανατροπή, το ποιες συνθήκες επέτρεψαν στο Χρουστσόφ να σφετεριστεί την κομματική και κρατική καθοδήγηση της EΣΣΔ και να επιβάλλει το ρεβιζιονιστικό του πρόγραμμα, έτσι και στην περίπτωση της Kίνας παραμένει ανοιχτό το ζήτημα που χρειάζεται επίσης να μελετηθεί, σχετικά με τα λάθη που διαπράχθηκαν και τις συνθήκες που επέτρεψαν τελικά την ανατροπή της επαναστατικής γραμμής του Mάο και την άνοδο των ρεβιζιονιστών στην εξουσία.

Στα χρόνια που πέρασαν από το θάνατο του Mάο Tσε Τουνγκ ως σήμερα, μεγάλες αλλαγές έχουν συντελεστεί στην παγκόσμια σκηνή και στην ίδια την Κίνα. H (πρώην) Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε.

O πιο ξέφρενος και άγριος καπιταλισμός πήρε τη θέση του ρεβιζιονιστικού ψευδοκομμουνισμού (που μετασχηματίστηκε σε λυσσαλέο αντικομμουνισμό) σ’ όλες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες καθώς και στις άλλες χώρες της Aν. Ευρώπης. Αν και ο κινέζικος ρεβιζιονισμός παρουσιάζει τις δικές του ιδιομορφίες και εξακολουθεί ακόμα να διατηρεί κάποιες σοσιαλιστικές ετικέτες και κάποια καταπροδομένα σύμβολα, η προοπτική και το μέλλον του είναι επίσης ανάλογα προδιαγραμμένα.

Κάτω από τις ταμπέλες του «σοσιαλισμού της αγοράς», η γραμμή της καπιταλιστικής παλινόρθωσης ξεθεμελιώνοντας κάθε επαναστατική σοσιαλιστική κατάκτηση του κινέζικου λαού, μετέτρεψε με ραγδαίους ρυθμούς την Κίνα, σε καπιταλιστικό κάτεργο στο εσωτερικό, και σε μια μεγάλη ανερχόμενη καπιταλιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Στις σημερινές συνθήκες, οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που απλώνονται σ’ όλο τον καπιταλιστικό κόσμο δεν αφήνουν άθικτο ή ανεπηρέαστο και τον κινέζικο καπιταλισμό.

46 χρόνια από το θάνατό του, το πέρασμα των χρόνων δεν σβήνει αλλά δυναμώνει την αίγλη και τη λάμψη του επαναστατικού έργου και των διδαγμάτων του Mάο Tσε Τουνγκ.

Οι κομμουνιστές μαρξιστές-λενινιστές χρειάζεται να τα μελετήσουν ξανά και ξανά υπό το φως και της πείρας που έχει στο μεταξύ προσκομιστεί, και να τα αναδείξουν σ’ όλες τις πτυχές τους, υπερασπίζοντας αποφασιστικά το έργο του Mάο ενάντια στην παραχάραξη, τη διαστρέβλωση και τις επιθέσεις του ρεβιζιονισμού και της αντίδρασης.