Στόχος του Τσίπρα η συγκάλυψη της αναδίπλωσης και η μετατόπιση της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση για τον αντεργατικό νόμο

Στο έδαφος της συσσωρευμένης λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης που οξύνονται και αναπαράγονται διαρκώς ως απότοκα της κλιμακούμενης αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, τροφοδοτώντας μεταξύ άλλων τις παραφωνίες στο εσωτερικό της Δεξιάς, ο Α. Τσίπρας ύψωσε κατά τα γνωστά τους τόνους, δημαγωγώντας για «το στρατηγικό κακοπληρωτή Μητσοτάκη που ζει σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου». Την ίδια στιγμή που είχε αναγορεύσει σε «μητέρα των μαχών» τον αγώνα ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη, ο Τσίπρας θέλοντας να συγκαλύψει την αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ και την υπονόμευση του απεργιακού αγώνα των εργαζομένων, επιδίωξε να μετατοπίσει την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ στην υπόθεση των ανεξόφλητων και αυξανόμενων χρεών της ΝΔ του Μητσοτάκη. Χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα «για τους χιλιάδες μικρομεσαίους δανειολήπτες που βλέπουν με τρόμο την έναρξη ισχύος του νέου πτωχευτικού κώδικα που καταργεί κάθε είδους προστασία της πρώτης κατοικίας και αφήνει κάθε υπερχρεωμένο πολίτη αντιμέτωπο με τον κίνδυνο ρευστοποίησης του συνόλου της περιουσίας του», ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελε να λησμονηθεί ότι κατά τη διάρκεια της ψευτοαριστερής διακυβέρνησής του θεσμοθέτησε το… ιδιώνυμο αδίκημα που συνιστά έκτοτε η αντίσταση στους πλειστηριασμούς.

Στα πλαίσια της φτηνής λογοκοπίας του, καυτηρίασε «τη νομοθέτηση δύο χρόνια τώρα της ασυλίας των τραπεζικών στελεχών. Όλη η πολιτική της ΝΔ είναι πολιτική εξυπηρέτησης των τραπεζών …χρωστά 340 εκ. ευρώ στις τράπεζες και δεν έχει καμμιά επίπτωση εξ αυτού». Η εν λόγω οπερέτα είχε και συνέχεια, καθώς ο πρόεδρος της Βουλής Τασούλας, σε μια επίδειξη αυταρχισμού και προκειμένου να προστατέψει τον «άριστο» Μητσοτάκη, προέβη στην απροκάλυπτη κοινοβουλευτική φίμωση του Τσίπρα. Αν και είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Τσίπρας δημαγωγεί ασύστολα για τα χρέη της ΝΔ για να κάνει πλάτες στο πέρασμα του αντεργατικού νόμου, εξίσου αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι και τα δανεικά και αγύριστα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Αξίζει πράγματι να σημειωθεί πως σύμφωνα με έρευνα της οικονομικής εισαγγελίας -την οποία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ φρόντισαν να θέσουν στο αρχείο την εποχή της αλήστου μνήμης συγκυβέρνησης Βενιζέλου-Σαμαρά (2013)- οι δανειοδοτήσεις σε «θαλασσοδάνεια» του παλιού δικομματισμού με ποσά που ξεπέρασαν τα 400 εκ. ευρώ τη δεκαετία 2000-2011 χαρακτηρίζονται ως επισφαλείς, καθώς μοναδική εγγύηση αποπληρωμής αποτελούσαν …οι μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις των κομμάτων με βάση τα εκλογικά τους ποσοστά. Μάλιστα το 2019 ασκήθηκαν και ποινικές διώξεις εις βάρος των διαχειριστών των γαλάζιων και πράσινων ταμείων αλλά και των εμπλεκομένων πρωτοκλασσάτων στελεχών πέντε «ευαγών» τραπεζικών ιδρυμάτων, ωστόσο η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη του επιτελικού κράτους της Δεξιάς ποιεί την νήσσαν για ευνόητους λόγους. Γεγονός είναι ότι τα χρέη των εκπροσώπων του παλιού δικομματισμού ξεπερνούν το μισό δισ. ευρώ, καθώς και το ΠΑΣΟΚ (σύμφωνα με τα στοιχεία του τελευταίου ισολογισμού του το 2018) χρωστά εξίσου δυσθεώρητα ποσά (254 εκ. ευρώ). Τα αστρονομικά χρέη και η επιχείρηση απόκτησης καινούριου ΑΦΜ αποτέλεσαν μεταξύ άλλων λόγο για τη μεταμφίεση του κεντροαριστερού δεκανικιού της Φ. Γεννηματά σε ΚΙΝΑΛ.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος