Του Γιώργου Κ. Καββαδία

Σε μια περίοδο που η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό και το κύμα των καταλήψεων των σχολέιων σαρώνει πολλές περιοχές της χώρας ως αντίδραση στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική που απειλεί την υγεία (ψυχική και σωματική) και τη ζωή όλων, οι πλειοψηφίες των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών αδρανούν ή ανέχονται αυτή την πολιτική.

Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο χρόνια τώρα ο κλάδος και η Ομοσπονδία έχουν προτάξει μια σειρά από σωστά και δίκαια αιτήματα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, όμως η πλειοψηφία τη ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) χωρίς καμία συζήτηση στο ΔΣ αποφασίζει και διατυπώνει θέσεις σαν κι αυτή που ζητά – λίγο πολύ – παράταση των διακοπών! Μια θέση φοβική που σπέρνει τον φόβο στους εκπαιδευτικούς και απαλλάσσει την κυβέρνηση από τη λήψη μέτρων και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων για αφαλή σχολεία!

Το μέτωπο των παρατάξεων του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού

καταψήφισε πρόταση για απεργιακή κινητοποίηση την επόμενη εβδομάδα! Και όχι μόνο αυτό, αλλά αρνήθηκε και καταψήφισε πρόταση για κινητοποίηση στις ΔΔΕ και ΠΔΕ την Τετάρτη 12/1 το μεσημέρι!

Να σημειωθεί ότι η  Τετάρτη 12/01 αποτελεί σταθμό στην επιβολή της αξιολόγησης, αλλά η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ έχει ρίξει λευκή πετσέτα προκαλώντας διαλυτικές καταστάσεις στον κλάδο βάζοντας πλάτη για το πέρασμα όχι μόνο της αξιολόγησης, αλλά συνολικά της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής., όπως για παράδειγμα της Τράπεζας Θεμάτων της Ελεύθερης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) που μετατρέπουν το σχολείο σε εξεταστικό σφαγείο για τα απιδιά των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων και δείχνουν το ανάλγητο ταξικό αποκρουστικό πρόσωπο ΥΠΑΙΘ – Κυβέρνησης ιδιαίτερα σε συνθήκες πανδημίας.

Το χάσμα συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και βάσης διευρύνεται. Είναι ενδεικτικό ότι 16 εκπαιδευτικά σωματεία έχουν κηρύξει απεργία – αποχή από την αξιολόγηση σε τοπικό επίπεδο. Την ώρα που οι εκπαιδευτικοί κινητοποιούνται και βρίσκονται στον δρόμο, η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ βρίσκεται στα … σαλόνια κάνοντας ασκήσεις επίκυψης στο ΥΠΑΙΘ και την Κυβέρνηση.  Αρνητές αγώνων επιδιώκουν lock down της συνδικαλιστικής δράσης!

Είναι οι ίδιοι που απορρίπτουν και αρνούνται ακόμα και τις εκλογές και καταφεύγουν στα δικαστήρια για να αυτοδιοριστούν! Έτσι απαξιώνουν το συνδικαλιστικό κίνημα, διευκολύνουν την ωμή παρέμβαση του κράτους σε αυτό. Θέλουν τον κλάδο να στέκει στη γωνία βουβός και ακίνητος, μια ιστορική Ομοσπονδία να βρίσκεται σε παρατεταμένο καθεστώς παραλυσίας.!

Για αυτό και πάντα διαχρονικό και επίκαιρο το σύνθημα ο αγώνας στα χέρια των εκπαιδευτικών Όπλο των εργαζομένων μπορεί να είναι ένας ανυπότακτος συνδικαλισμός που υψώνεται σαν ατίθασος πύργος απέναντι στον αντίπαλο που κηρύσσει τον πόλεμο. Τον συνδικαλισμό που έχει προμετωπίδα: «Το τραύμα του ενός είναι τραύμα για όλους». 

Ένας είναι ο δρόμος! Ο δρόμος της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της κυβερνητικής πολιτικής που φέρνει τον νέο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Για την ανατροπή του Νόμου Χατζηδάκη που βγάζει στην παρανομία τα σωματεία, την απεργία και την αντίσταση. Για την ανατροπή της εκπαιδευτικής πολιτικής που γκρεμίζει το δημόσιο και δωρεάν σχολείο και οικοδομεί το σχολείο της αξιολόγησης – χειραγώγησης – κατηγοριοποίησης και των ταξικών φραγμών!