ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ μιας δολοφονικής πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας. Υγειονομικά και κοινωνικά, χωρίς κανένα ενδοιασμό, οικοδομούν στην κυριολεξία πάνω στο θάνατο ακόμη και τη στιγμή αυτή που κρούσματα, διασωληνωμένοι και νεκροί αυξάνουν κατακόρυφα.

Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό βρίσκονται πέρα από τα όρια των αντοχών τους. Στα νοσοκομεία αναφοράς εργάζονται μέχρι 26 συνεχόμενες ώρες, μια νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης αντιστοιχεί σε 45 νοσηλευόμενους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καν η δυνατότητα να σιτιστούν εξαντλημένοι ασθενείς που αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν.

Τα αιτήματα του υγειονομικού προσωπικού έχουν κατατεθεί με σαφήνεια.

– ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ. Γιατροί, κτίρια, υποδομές, ΜΕΘ, αντιδραστήρια των ιδιωτικών κλινικών, με αμοιβές δημοσίου, στην κοινή μάχη με τα δημόσια νοσοκομεία.

– ΑΜΕΣΗ ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, προσωπικό και υποδομές σ΄ένα ενιαίο σχεδιασμό

– ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ με όλους τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών ιατρείων να συνεισφέρουν στην πρόληψη και αντιμετωπίζοντας τις ελαφρές περιπτώσεις, στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων.

– ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ, ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ για τη μεταφορά όσων βρίσκονται σε φάση αποθεραπείας και παίρνουν αναγκαστικά εξιτήριο ενώ είναι ακόμη ενεργοί για να δοθεί το κρεβάτι σε επείγοντα περιστατικά και πολλαπλασιάζοντας έτσι τη διασπορά..

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ενός νεοφιλελέ μπουλουκιού, από αλμπάνηδες, πλασιέδες, πλιατσικολόγους του δημόσιου χρήματος, που στόχο έχουν ΝΑ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ μπιτ παρά. Ενισχύουν μόνο, με προσλήψεις και φρέσκο οπλισμό, ΕΝΑΝ ΑΓΡΙΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ γιατί ξέρουν πως η επόμενη μέρα θα έχει σωρεύσει τόση δυστυχία, πείνα, αυτοκτονίες και καταθλίψεις, ώστε οι εξεγέρσεις θα είναι μονόδρομος.

Με δεδομένη την ανυπαρξία όλων των ελεγκτικών μηχανισμών, εισαγγελέων, δικαστών κλπ που παρακολουθούν αμέτοχοι να συντελείται ένα διαρκές έγκλημα και με τις κινηματικές δυνάμεις σε καθίζηση και εγκλεισμό, οι συλλογικότητες της Αριστεράς και οι εργασιακές ενώσεις γιατρών και δικηγόρων οφείλουν να προσφύγουν και νομικά, κατά των αυτουργών της φονικής διαχείρισης.

Είναι γνωστό ποιους εξυπηρετεί το νομικό οικοδόμημα. Η νομική προσφυγή δεν υποκαθιστά την αναγκαία κινηματική δράση, δίνει όμως το στίγμα πως όσα γίνονται δεν είναι πια μόνο μια παλιάνθρωπη πολιτική αλλά εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.

Νίνα Γεωργιάδου