Η ένταση αυξάνεται καθώς η ισραηλινή κρατική καταστολή και η βία των εποίκων συνοδεύονται από μια έξαρση της παλαιστινιακής αντίστασης. Η ηγέτης του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος Khalida Jarrar λέει ότι η κατάσταση φτάνει σε οριακό σημείο.

Η Κhalida Jarrar είναι μία από τις πιο διάσημες -και στοχευμένες- ηγέτες του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος. Μια αφοσιωμένη σοσιαλίστρια και φεμινίστρια. Ο τρόπος της οργάνωσής της έχει λάβει πολλές διαφορετικές μορφές κατά τη διάρκεια των δεκαετιών και έχει μεγάλο προσωπικό κόστος.

Η Jarrar εξελέγη στο Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο (PLC) το 2006 και προήδρευσε της Επιτροπής Κρατουμένων του PLC. Πριν από την εκλογή της, η Jarrar υπηρέτησε ως διευθύντρια του Addameer Prisoner Support and Human Rights Association.

Η Jarrar έχει συλληφθεί από το κράτος του Ισραήλ τέσσερις φορές για τους αγώνες της. Η πρώτη φορά ήταν στις 8 Μαρτίου 1989 για τη συμμετοχή της σε διαδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Το 2014, το Ισραήλ εξέδωσε στρατιωτική εντολή να εκδιώξει την Τζαράρ από τη Ραμάλα. Στρατιώτες περικύκλωσαν το σπίτι της οικογένειάς της και προσπάθησαν να τη μεταφέρουν στην Ιεριχώ, όπου τέθηκε υπό επιτήρηση. Η Jarrar αρνήθηκε να υπογράψει την εντολή και άσκησε έφεση κατά της απόφασης. Κέρδισε, αλλά συνελήφθη αργότερα τον Απρίλιο του 2015. Εξέτισε έξι μήνες χωρίς κατηγορίες ή δίκη υπό διοικητική κράτηση, μια διαδικασία στο πλαίσιο του χωριστού στρατιωτικού δικαστικού συστήματος του Ισραήλ για τους Παλαιστίνιους. Η Jarrar κατηγορήθηκε τελικά για «συμμετοχή σε παράνομη οργάνωση» (το Ισραήλ χαρακτηρίζει όλα τα παλαιστινιακά πολιτικά κόμματα παράνομα) και «υποκίνηση». Αποφυλακίστηκε μετά από δεκαπέντε μήνες τον Ιούνιο του 2016.

Τον Ιούλιο του 2017, η Jarrar ήταν επικεφαλής των προσπαθειών για να φέρει το Ισραήλ ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου όταν συνελήφθη ξανά. Κρατήθηκε με απόρρητα στοιχεία και η διοικητική κράτησή της ανανεώθηκε πολλές φορές μέχρι την αποφυλάκισή της τον Φεβρουάριο του 2019.

Οκτώ μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2019, συνελήφθη ξανά και κατηγορήθηκε για «κατοχή θέσης σε παράνομο σωματείο». Ενώ ήταν στη φυλακή, η Jarrar ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για να διδάξει Παλαιστίνιες γυναίκες στις ισραηλινές φυλακές και να τους επιτρέψει να λαμβάνουν πανεπιστημιακά πιστοποιητικά για τις σπουδές τους. Παρά τις προσπάθειες του Ισραήλ να απαγορεύσει την πρωτοβουλία, αρκετές γυναίκες έχουν λάβει πτυχία και η πρωτοβουλία συνεχίζεται σήμερα. Τον Ιούλιο του 2021, η κόρη της Jarrar, Suha, πέθανε απροσδόκητα σε ηλικία τριάντα ενός ετών. Παρά τη διεθνή κατακραυγή, το Ισραήλ αρνήθηκε να επιτρέψει στην Jarrar να παραστεί στην κηδεία.

Η Jarrar απελευθερώθηκε τελικά τον Σεπτέμβριο του 2021. Μέχρι σήμερα, έχει περάσει πάνω από εξήντα τρεις συνολικά μήνες πίσω από τα κάγκελα. Μετά την απελευθέρωσή της, δέχτηκε μια θέση στο Πανεπιστήμιο Birzeit, όπου ερευνά τον ιστορικό ρόλο των γυναικών Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων.

Για το περιοδικό Jacobin, ο γαμπρός της Jarrar, James Hutt, κάθισε μαζί της στο σπίτι της στη Ραμάλα για να της μιλήσει για την τρέχουσα άνοδο της αντίστασης, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το απελευθερωτικό κίνημα και τι πιστεύει ότι θα ακολουθήσει.

******

James Hutt

Εδώ και μήνες, η Δυτική Όχθη φαινόταν σαν να είναι έτοιμη να εκραγεί. Έχω ακούσει Παλαιστίνιους να χρησιμοποιούν την έκφραση ότι «η κατάσταση είναι σαν καυτό μέταλλο». Υπήρξε ένα κύμα παλαιστινιακής αντίστασης, ειδικά ενόψει της κλιμακούμενης ισραηλινής βίας. Κάποιοι το έχουν περιγράψει σαν τους μήνες που προκάλεσαν τη δεύτερη Ιντιφάντα. Πώς κατανοείτε την τρέχουσα συγκυρία;

Khalida Jarrar

Υπάρχουν καθημερινές εισβολές του ισραηλινού στρατού σε παλαιστινιακές πόλεις. Καθημερινά γίνονται μαζικές συλλήψεις. Καθημερινά, ξυπνάμε με νέα για το Ισραήλ που σκοτώνει ανθρώπους. Εκτός αυτού, η Δυτική Όχθη είναι γεμάτη από σημεία ελέγχου και βλέπουμε τον ισραηλινό στρατό να δολοφονεί όλο και περισσότερους ανθρώπους στα σημεία ελέγχου. Έχουν εισβάλει στην Ιεριχώ πολλές φορές πρόσφατα, ειδικά μετά την επιδρομή τους στον κοντινό προσφυγικό καταυλισμό Aqabat Jaber, όπου στρατιώτες γκρέμισαν πολλά σπίτια και δολοφόνησαν πέντε άτομα. Εάν το Ισραήλ πιστεύει ότι αυτοί οι άνθρωποι έκαναν κάτι κακό, θα μπορούσε να τους είχε συλλάβει, όπως συνήθως. Αντίθετα, έχει στόχο να σκοτώσει. Το να πυροβολεί ανθρώπους έχει γίνει πολύ εύκολο τώρα για τον ισραηλινό στρατό.

Το Ισραήλ έχει αρχίσει να κατεδαφίζει σπίτια σε τεράστιους αριθμούς. Το έκανε πάντα, αλλά τώρα σε τόσο μεγάλους αριθμούς, που είναι ξεκάθαρα μια νέα πολιτική. Θέλει να απομακρύνει τους Παλαιστίνιους από τη Masafer Yatta και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, για παράδειγμα. [Ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ] Itamar Ben-Gvir διέταξε προσωπικά την κατεδάφιση ενός κτιρίου στην Ιερουσαλήμ που φιλοξενεί εκατό Παλαιστίνιους. Από την άλλη πλευρά, η ισραηλινή γραφειοκρατία χρησιμοποιεί τη δικαιολογία ότι αυτά τα σπίτια έχουν χτιστεί πριν από τριάντα χρόνια και δεν έχουν άδειες. Φυσικά και όχι. Το Ισραήλ δεν θα δώσει άδειες στους Παλαιστίνιους για να χτίσουν ή να φτιάξουν τα σπίτια τους μέσα στην Ιερουσαλήμ.

Το πιο επικίνδυνο στοιχείο είναι οι έποικοι, οι οποίοι φυσικά βρίσκονται υπό την προστασία των στρατιωτών. Νομίζω ότι οι έποικοι στη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ αριθμούν περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους τώρα. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι εποίκους. Οι οικισμοί τους δεν είναι ούτε χωριουδάκια ούτε κωμοπόλεις, είναι γεμάτες πόλεις. Οι έποικοι έχουν όπλα. Επιτίθενται στους Παλαιστίνιους. Τους κλέβουν τις ελιές και τους κόβουν τα δέντρα. Κλείνουν τους δρόμους και πετούν πέτρες σε αυτοκίνητα με λευκές πινακίδες της Δυτικής Όχθης. Σκοτώνουν ανθρώπους.

Υπάρχει μια κλιμάκωση της βίας με αυτή τη νέα φασιστική κυβέρνηση. Όλες οι ισραηλινές κυβερνήσεις παραβιάζουν τα δικαιώματα των Παλαιστινίων συλλαμβάνοντας και σκοτώνοντας ανθρώπους, αλλά κοιτάμε αυτή τη νέα κυβέρνηση και βλέπουμε ανθρώπους όπως ο [ισραηλινός υπουργός Οικονομικών] Bezalel Smotrich ή Ben-Gvir, ο οποίος καταδικάστηκε για τρομοκρατία κατά των Παλαιστινίων από την ισραηλινή αστυνομία. Τώρα δεν είναι απλώς μέρος της ισραηλινής κυβέρνησης – είναι ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας.

Ο Ben-Gvir έχει απειλήσει με περισσότερους νόμους κατά των κρατουμένων και θέλει να επιβάλει θανατική ποινή. Ως υπουργός, ανακοίνωσε την υποστήριξή του και έδωσε ένα δώρο σε έναν στρατιώτη που σκότωσε έναν Παλαιστίνιο πολίτη στον προσφυγικό καταυλισμό Σουαφάτ. Ο στρατιώτης ξυλοκόπησε τον άνδρα και τον πυροβόλησε εξ επαφής. Ο Μπεν-Γκβίρ δεν είναι πολίτης ή απλώς έποικος. Είναι υπουργός του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου. Ο Μπεν-Γκβίρ είπε στον στρατιώτη ότι εκτιμούσε αυτό που έκανε και ο κόσμος έμεινε σιωπηλός. [Μετά από αυτή τη συνέντευξη, το Ισραήλ ενέκρινε μια νέα εθνική φρουρά υπό τη διοίκηση του Μπεν-Γκβίρ που θα επικεντρωθεί στην «αραβική αναταραχή».]

Εκτός από την κλιμάκωση της βίας και τις συνεχείς παραβιάσεις, υπάρχει υψηλή ανεργία και φτώχεια. Αυτό συνδέεται με το πώς το Ισραήλ κλέβει χρήματα από την Παλαιστινιακή Αρχή (PA). Σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού, το Ισραήλ εισπράττει εμπορικά έσοδα και φόρους που υποτίθεται ότι θα επιστρέψει στην Παλαιστινιακή Αρχή. Ωστόσο, το Ισραήλ έχει αρχίσει να κατάσχει εκατομμύρια σέκελ κάθε μήνα, γεγονός που επηρεάζει τον προϋπολογισμό της Παλαιστινιακής Αρχής και τα προγράμματά της. Η Παλαιστίνη είναι επίσης μια αγροτική χώρα. Το Ισραήλ δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να σκάβουν για νερό ή να φυτεύουν στα εδάφη τους. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν πρόσβαση σε γη στην Περιοχή Γ, που είναι το 68% της Δυτικής Όχθης. Επομένως δεν μπορούν να χτίσουν ή να φυτέψουν στα εδάφη τους σε αυτήν την περιοχή. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει δικαίωμα για τους Παλαιστίνιους να έχουν τα δικά τους εργοστάσια ή τη δική τους οικονομία. Η οικονομία μας είναι συνδεδεμένη με την ισραηλινή οικονομία και η Συμφωνία του Παρισιού συνεχίζει να μας πιέζει.

Παρατηρούμε λοιπόν αύξηση στη φτώχεια, στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις δολοφονίες και στην επέκταση των ισραηλινών εποικισμών. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν τίποτα να κάνουν παρά να αντισταθούν σε αυτήν την κατοχή, γιατί δεν υπάρχει ελπίδα για αυτούς όσο υπάρχει η κατοχή. Μαθαίνουμε τώρα ότι η πλειοψηφία της παλαιστινιακής νεολαίας αντιστέκεται με τον δικό της τρόπο. Υπάρχει τώρα ευρεία συλλογική αντίσταση και παρατηρούμε αυτό το νέο φαινόμενο νεαρών Παλαιστινίων να αναλαμβάνουν ένοπλη αντίσταση μόνοι τους, γιατί βλέπουν και ζουν τις καθημερινές παραβιάσεις. Γιατί δεν υπάρχει ελπίδα για αυτούς. Η κατοχή σκοτώνει τα πάντα για τους Παλαιστίνιους, σκοτώνει την ελπίδα, σκοτώνει το μέλλον. Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν; Εκτός αυτού, δεν υπάρχει καμία τιμωρία για το Ισραήλ για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διεθνών ανθρωπιστικών συμβάσεων. Δεν βλέπουμε καμία τιμωρία. Βλέπουμε μόνο το αντίθετο: την τιμωρία των Παλαιστινίων που αναζητούν την ελευθερία τους και τη δικαιοσύνη.

James Hutt

Πού πιστεύετε ότι θα πάει; Θα οδηγήσει σε νέα Ιντιφάντα;

Khalida Jarrar

Κοιτάξτε, υπάρχουν στοιχεία που χρειάζονται για μια Ιντιφάντα. Χρειάζεται συλλογική ηγεσία και μαζική οργάνωση, για παράδειγμα. Αυτό που βλέπω είναι ότι υπάρχει μια συνεχής αντίσταση. Το αν θα οδηγήσει σε Ιντιφάντα ή ένοπλο αγώνα, δεν ξέρω. Όμως η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη. Η κατοχή συνεχίζει να εντείνει τη βία, έτσι ο παλαιστινιακός λαός θα αντισταθεί. Λυπάμαι που το λέω κι εγώ, αλλά ο παλαιστινιακός λαός δεν είναι οπλισμένος. Οπλισμένοι είναι οι Ισραηλινοί στρατιώτες. Έχουν τανκς, όπλα και αεροσκάφη. Έχουν στρατό. Οι Παλαιστίνιοι έχουν πολύ λίγα για να αντισταθούν. Αλλά το πνεύμα της άρνησης μπορείτε να το βρείτε στον παλαιστινιακό λαό. Πώς θα ονομαστεί λοιπόν αυτή η στιγμή; Δεν μπορώ να πω αν θα είναι μια Ιντιφάντα γιατί απαιτεί πολλά στοιχεία που δεν υπάρχουν σήμερα, αλλά υπάρχει μια συνεχής αντίσταση που αναπτύσσεται. Σε τί; Το μέλλον θα απαντήσει.

James Hutt

Πώς θα περιγράφατε την τρέχουσα κατάσταση του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος;

Khalida Jarrar

Οι εσωτερικές διαιρέσεις έχουν επηρεάσει άσχημα το απελευθερωτικό κίνημα, ειδικά μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς. Είναι τα δύο μεγαλύτερα κόμματα και είναι ικανοποιημένοι με την τρέχουσα κατάσταση, με τη Χαμάς να ελέγχει τη Γάζα και τη Φατάχ να ελέγχει κάπως τη Δυτική Όχθη και την Παλαιστινιακή Οργάνωση για την Απελευθέρωση (PLO). Αλλά η πλειονότητα του κόσμου θέλει εκλογές, που θα το άλλαζαν αυτό. Οι εκλογές είναι ένα μέρος της προσέγγισης που χρειαζόμαστε ως λαός. Το άλλο είναι μια ελάχιστη συμφωνία μεταξύ όλων των μερών για συνεργασία. Αλλά οι εσωτερικές διαιρέσεις και τα ιδιωτικά συμφέροντα καθενός από τα κόμματα σημαίνει ότι είναι πιο διατεθειμένα να καθυστερήσουν τις εκλογές.

Δεν είχαμε εκλογές για το Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο από το 2006. Αλλά η πλειοψηφία των ανθρώπων θέλει αλλαγή. Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να εκλέξουν την ηγεσία τους. Θα χρειαστεί λαϊκή πίεση για να συμβεί αυτό.

Υπήρξαν πολλές συμφωνίες μεταξύ των κομμάτων για διεξαγωγή εκλογών. Οι τελευταίες έπρεπε να είναι το 2021 αλλά δεν έγιναν. Ο πρόεδρος [Mahmoud Abbas] τις ακύρωσε με τη δικαιολογία ότι δεν θα μπορούσαμε να διεξαγάγουμε εκλογές χωρίς τους Παλαιστίνιους στην Ιερουσαλήμ, στους οποίους το Ισραήλ δεν θα επέτρεπε να συμμετάσχουν. Αλλά είναι μια δικαιολογία. Φυσικά η Δυτική Όχθη θα μπορούσε να έχει εκλογές χωρίς την Ιερουσαλήμ. Και αν πιστεύουμε σε μια γνήσια δημοκρατική προσέγγιση, τότε θα βρούμε τρόπους να τους συμπεριλάβουμε και να το κάνουμε στην Ιερουσαλήμ.

Το άλλο ερώτημα είναι ότι το απελευθερωτικό κίνημα έχει κινηθεί προς αυτό που ονομάζεται οικοδόμηση κράτους, το οποίο έχει διαφορετικούς στόχους και δραστηριότητες από την απελευθέρωση. Μέρος του κινήματος σκέφτεται να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο κράτος και σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να το κάνει μέσω των Συμφωνιών του Όσλο, αλλά ανακάλυψε μετά από 25 χρόνια ότι είναι απλώς ένα σύνθημα.

Τώρα όμως βλέπουμε λαϊκή αντίσταση από τον λαό που ίσως αναγκάσει το απελευθερωτικό κίνημα να προσαρμοστεί. Μπορεί να αναγκάσει τα κόμματα και τους ηγέτες τους να αξιολογήσουν και να εξελιχθούν και να εφαρμόσουν πραγματικά τα εθνικά αιτήματα των Παλαιστινίων, τα οποία είναι: η αυτοδιάθεση, το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων και ο τερματισμός της κατοχής. Πρέπει λοιπόν να φύγουμε από τον στόχο της οικοδόμησης ενός κράτους και να επιστρέψουμε στην εστίαση στην απελευθέρωση, και, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να είναι μια δημοκρατική προσέγγιση. Εκτός από τον εθνικό αγώνα έχουμε και έναν δημοκρατικό αγώνα, που περιλαμβάνει κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αυτό είναι το περιεχόμενο της απελευθέρωσης που χρειαζόμαστε ως παλαιστινιακός λαός.

James Hutt

Μιλώντας για διαιρέσεις και συμφωνίες μεταξύ των παλαιστινιακών κομμάτων, θέλω να σας ρωτήσω για το έγγραφο των φυλακισμένων του 2006. Αυτό το έγγραφο φαίνεται σαν το πιο κοντινό που έχουν φτάσει τα διάφορα κόμματα στην επίτευξη ενός ενοποιημένου οράματος εδώ και πολύ καιρό. Βλέπετε κάτι νέο να έρχεται;

Khalida Jarrar

Έχουμε πολλές συμφωνίες, αλλά οι δύο κύριες συμφωνίες που απαντούν στο όλο ερώτημα και σε όλες τις διαφορές μεταξύ των πολιτικών κομμάτων είναι το Έγγραφο των Φυλακισμένων και η Συμφωνία του Καΐρου το 2005, η οποία συμφωνήθηκε από όλα τα μέρη για τη μεταρρύθμιση της PLO. Το σημείο εκκίνησης, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να είναι η PLO, όχι η ΠΑ. Γιατί; Επειδή είμαστε Παλαιστίνιοι που ζούμε στη Δυτική Όχθη, στη Γάζα, στην Ιερουσαλήμ και σε εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ το 1948, με την πλειοψηφία των Παλαιστινίων να είναι πρόσφυγες. Εάν πιστεύουμε ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να συμμετάσχουν στην αξιολόγηση της πολιτικής διαδικασίας και στην εκλογή μιας νέας ηγεσίας, θα πρέπει να είναι μια κοινή διαδικασία με όλο τον παλαιστινιακό λαό.

Το σημείο εκκίνησης είναι το εθνικό συμβούλιο που σχετίζεται με την PLO. Χρειάζεται όμως μεγαλύτερη πίεση γιατί όλοι από τα δύο μεγάλα κόμματα είναι ικανοποιημένοι με το status quo. Χωρίς να μεταρρυθμίσουμε την PLO, να την εκδημοκρατίσουμε και να την κάνουμε αντιπροσωπευτική του παλαιστινιακού λαού σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των κατεχόμενων εδαφών, νομίζω ότι το απελευθερωτικό κίνημα θα συνεχίσει να είναι αδύναμο.

James Hutt

Γιατί πιστεύετε ότι το Έγγραφο των φυλακισμένων απέτυχε να επιτύχει τους στόχους του; Τι άλλο χρειάζεται τώρα;

Khalida Jarrar

Το έγγραφο δεν απέτυχε, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής του. Το πρόβλημα δεν είναι η συμφωνία αλλά η εφαρμογή της. Και η εφαρμογή οποιασδήποτε από τις συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένου του Εγγράφου των φυλακισμένων, εξαρτάται από το να πείσουμε τα μεγάλα κόμματα ότι πρέπει να το κάνουμε στην πραγματικότητα και όχι απλώς να συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε για νέες συμφωνίες. Η τελευταία συνάντηση ήταν στην Αλγερία και δεν έγινε τίποτα. Υπέγραψαν, έβγαλαν φωτογραφία και πανηγύρισαν και δεν έγινε τίποτα επί της ουσίας. Δεν χρειαζόμαστε νέες συμφωνίες. Χρειαζόμαστε δύναμη για να εφαρμόσουμε τις συμφωνίες που έχουν ήδη υπογράψει όλα τα μέρη.

James Hutt

Πιστεύετε ότι το όραμα της απελευθέρωσης έχει αλλάξει από εκείνο το σημείο το 2006 έως τώρα, σε αυτό το σημερινό πλαίσιο; Είναι η στρατηγική ριζικά διαφορετική τώρα;

Khalida Jarrar

Δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει. Έχουμε τους ίδιους στόχους από τη Νάκμπα. Τα εθνικά αιτήματα δεν έχουν αλλάξει. Ο κύριος στόχος του απελευθερωτικού κινήματος είναι να τεθεί τέλος στην κατοχή, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και το δικαίωμα της επιστροφής. Το θέμα είναι πώς υλοποιείς αυτές τις εθνικές διεκδικήσεις και πώς συμφωνείς να συνεχίσεις ως κίνημα. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η κατάσταση στην Παλαιστίνη. Τώρα υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ του λαού και της ηγεσίας. Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι πεπεισμένη για το τι κάνει η ηγεσία. Δεν υπάρχει τρόπος να διορθωθεί αυτή η σχέση παρά μόνο μέσω εκλογών, και δεν υπάρχουν εκλογές, επομένως είναι ένα περίπλοκο ζήτημα. Είναι θέμα εσωτερικής πάλης. Μπορεί να πάρει χρόνο, αλλά η κατάσταση και αυτού του είδους η κατοχή δεν θα μας δώσει τίποτα, ως Παλαιστίνιους. Θέλουν να μας διώξουν ή να μας σκοτώσουν και να βάλουν τέλος σε κάθε είδους αυτοδιάθεση. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε να ισορροπούμε μεταξύ του αγώνα ενάντια στην κατοχή και της μεταρρύθμισης της εσωτερικής μας κατάστασης ως λαού.

James Hutt

Τα τελευταία δύο χρόνια, είδαμε αυξημένη συνεργασία μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής, με την Παλαιστινιακή Αρχή να παίζει ακόμη και ενεργό ρόλο στην καταστολή του λαού της. Πόσο εμπόδιο στην απελευθέρωση είναι η ΠΑ και τι πρέπει να αλλάξει;

Khalida Jarrar

Όταν μιλάτε για την ΠΑ, μιλάτε για μια κυβέρνηση που έχει συμφωνία με το Ισραήλ. Η πλειοψηφία των Παλαιστινίων είναι κατά αυτών των συμφωνιών. Μιλάω για τη Συμφωνία του Όσλο, τη Συμφωνία του Παρισιού, τη Συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ και τη Συμφωνία White River -κάθε είδους συμφωνίες. Αυτές οι συμφωνίες καθιστούν την εθνική αρχή υπεύθυνη για την εφαρμογή τους, επομένως η Παλαιστινιακή Αρχή πρέπει να συντονίσει την ασφάλεια με το Ισραήλ. Ωστόσο, η πλειοψηφία του κόσμου και η πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων κάτι τέτοιο το απορρίπτουν.

Τον Ιανουάριο, μετά τη σφαγή στον προσφυγικό καταυλισμό Τζενίν, το Κεντρικό Συμβούλιο της PLO πήρε την απόφαση να τερματίσει το συντονισμό ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής με το Ισραήλ, αλλά η Παλαιστινιακή Αρχή συνεχίζει να το κάνει. Τώρα υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ του λαού και της Παλαιστινιακής Αρχής, και ένα ανοιχτό ερώτημα για το τι είναι η ΠΑ. Είναι ο ρόλος της αρχής να πιέζει τους ανθρώπους ή να βοηθά τους ανθρώπους; Θα έπρεπε τουλάχιστον να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της καθημερινής ζωής, όπως η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη; Πρέπει να μεταρρυθμιστεί; Πρέπει να σχετίζεται με την PLO; Πρέπει να διαλυθεί; Ή μήπως πρέπει να αλλάξουμε τον ρόλο της στην απλή επίβλεψη της καθημερινής ζωής και όχι στην ανάμιξη σε πολιτικά ζητήματα ή θέματα ασφάλειας; Η ΠΑ διευκολύνει ή δυσκολεύει το απελευθερωτικό κίνημα;

Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις πρέπει να προέρχονται από τον κόσμο. Χρειάζεται ένα φόρουμ για να συζητηθεί αυτό, το οποίο θα πρέπει να είναι το Εθνικό Συμβούλιο. Μπορούμε να εκλέξουμε νέα μέλη. Μπορούμε να εκλέξουμε ανθρώπους σε περιοχές όπου μπορούμε να κάνουμε εκλογές και να συμφωνήσουμε σε τομείς όπου δεν μπορούμε. Ας αρχίσουμε να συναντιόμαστε – όχι μόνο για να εκλέξουμε νέους ηγέτες, αλλά για να αξιολογήσουμε την πολιτική διαδικασία και να απαντήσουμε σε ερωτήσεις όπως αυτές σχετικά με τη σχέση με την ΠΑ.

James Hutt

Πού είναι τα αριστερά κόμματα σε όλα αυτά; Γιατί πιστεύετε ότι δεν ήταν πιο δημοφιλή ή πιο επιτυχημένα;

Khalida Jarrar

Η πλειοψηφία των αριστερών κομμάτων είναι αδύναμα εκτός από το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), το οποίο είναι το μεγαλύτερο αριστερό κόμμα, αλλά αν το συγκρίνετε με τη Φατάχ ή τη Χαμάς, μπορείτε να δείτε ότι υπάρχει τεράστια διαφορά.

Γιατί είναι αδύναμα; Σχετίζεται με πολλά στοιχεία, εξωτερικά και εσωτερικά. Εξωτερικά, είναι όπως η κατάσταση όλων των αριστερών κομμάτων σε όλο τον κόσμο. Εσωτερικά, είναι επειδή δεν μπορείτε να διαφοροποιήσετε ορισμένα πολιτικά κόμματα από την ΠΑ και τη Φατάχ, για παράδειγμα. Πολλοί άνθρωποι δεν βλέπουν ότι τα αριστερά κόμματα είναι διαφορετικά. Ένας από τους στόχους λοιπόν είναι η ενοποίηση των αριστερών κομμάτων, αλλά πρέπει επίσης να αξιολογήσουμε και να συμφωνήσουμε σε πολιτικούς, ιδεολογικούς και κοινωνικούς στόχους. Ίσως συμφωνούμε σε κοινωνικούς και δημοκρατικούς όρους, αλλά πολιτικά εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των αριστερών κομμάτων. Υπήρξαν πολλές προσπάθειες ενοποίησής τους που ακόμα δεν έχουν πετύχει. Ίσως ο τρόπος ενοποίησης να βρίσκεται στο έδαφος, μέσα από την αντίσταση και τον αγώνα για διαφορετικά θέματα μαζί.

James Hutt

Πόσο επιρροή έχει ο σοσιαλισμός στην Παλαιστίνη σήμερα; Πόσο καθοδηγεί τους ανθρώπους, ειδικά αυτή τη νέα γενιά της νεολαίας;

Khalida Jarrar

Μέρος της ανάλυσής μας για το γιατί υπάρχουν εσωτερικές διαιρέσεις, για το γιατί είναι διχασμένο το απελευθερωτικό κίνημα, είναι επειδή υπάρχει και ταξική πάλη. Υπάρχει μια τάξη που αναπτύχθηκε από τη Συμφωνία του Όσλο που δεν ενδιαφέρεται για την απελευθέρωση. Είναι μια πολύ μικρή τάξη, αλλά ελέγχει πολλά πράγματα. Ο σοσιαλισμός κατά την άποψή μου είναι μέρος της λύσης. Το σοσιαλιστικό κίνημα είναι πολύ αδύναμο στην Παλαιστίνη αυτή τη στιγμή. Αλλά όταν μιλάτε για κοινωνική δικαιοσύνη, για παράδειγμα, ή για δημοκρατικό αγώνα, αυτό δίνει μια απάντηση για το μέλλον όλων των Παλαιστινίων. Αυτή τη στιγμή, η ΠΑ βασίζεται στην ελεύθερη αγορά και δεν θα λύσει την ανεργία ή κανένα από τα κοινωνικά προβλήματα. Προσπαθεί να εφαρμόσει τον νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος δεν θα βοηθήσει την εσωτερική κατάσταση.

Λιγότεροι άνθρωποι έλκονται από τον σοσιαλισμό σήμερα επειδή δεν καταλαβαίνουν τι είναι ο σοσιαλισμός. Δεν είχαμε ποτέ μια αρχή που να θέλει να εφαρμόσει τον σοσιαλισμό. Είναι μια νεοφιλελεύθερη ΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πλειοψηφία των προβλημάτων επιδεινώνεται. Η φτώχεια αυξάνεται. Η ανεργία αυξάνεται. Η ανισότητα αυξάνεται. Η ΠΑ ψηφίζει νόμους όχι για να βοηθήσει την πλειοψηφία των ανθρώπων αλλά για να ωφελήσει την ανώτερη τάξη. Η τάξη των κομπραδόρων είναι μια νέα τάξη και δημιουργεί καπιταλιστικά μονοπώλια για κάθε είδους υπηρεσίες και βιομηχανίες, όπως οι τηλεπικοινωνίες. Οπότε παλεύουμε για το αντίθετο. Για παράδειγμα, υποστηρίζουμε μια ανθεκτική ανάπτυξη, με συνεταιρισμούς και πολιτικές που ωφελούν, μεταξύ άλλων, τη νεολαία. Αλλά είναι όλα συνδεδεμένα. Έχουμε έναν εθνικό αγώνα, έναν αγώνα δημοκρατικό και έναν κοινωνικό αγώνα και όλα αυτά σχετίζονται.

James Hutt

Ένα πράγμα που ξεχωρίζει σχετικά με αυτές τις νέες ένοπλες αντιστασιακές ομάδες όπως το Lion’s Den είναι ότι δεν προέρχονται από ένα κόμμα. Φαίνεται να έχουν μέλη από όλα τα διαφορετικά κόμματα και από άτομα που δεν ευθυγραμμίζονται με κανένα από αυτά. Είναι αυτό το είδος ενότητας για το οποίο μιλάτε; Και με την άνοδο ομάδων όπως το Lion’s Den, γίνονται λιγότερο επίκαιρα τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα;

Khalida Jarrar

Η κατάσταση στην Παλαιστίνη είναι ότι όλος ο παλαιστινιακός λαός ανήκει σε κόμματα. Όχι απαραίτητα ως μέλη, αλλά όλη η παλαιστινιακή κοινωνία είναι πολιτικοποιημένη και οι άνθρωποι συνδέονται με τα κόμματα με διάφορους τρόπους. Έτσι υπόγεια, υπάρχει τώρα ένα νέο φαινόμενο όπως το Lion’s Den (غرِن الأسود) και άλλα στα οποία οι άνθρωποι συνεργάζονται. Αυτό σου δίνει μια απάντηση. Γιατί οι άνθρωποι στη βάση είναι ενωμένοι στον αγώνα ενάντια στην κατοχή, αλλά η ηγεσία δεν είναι; Λόγω των δικών της συμφερόντων. Ένα από τα προβλήματα λοιπόν είναι η ηγεσία. Ίσως αυτός είναι ένας νέος τρόπος για να ανοικοδομηθεί το απελευθερωτικό κίνημα από το μηδέν, για να τον χρησιμοποιήσουμε είτε για να πιέσουμε την ηγεσία να ενοποιηθεί είτε για να μεταρρυθμίσουμε ολόκληρη την προσέγγιση του κινήματος. Πιστεύω ότι η νέα ή ίσως η μόνη προσέγγιση είναι η πίεση από κάτω προς τα πάνω. Από ανθρώπους που συνεργάζονται, πετυχαίνουν, και ίσως αυτό πιέσει τους ηγέτες να είναι ενωμένοι, τουλάχιστον.

Δεν πρόκειται μόνο για ένοπλη αντίσταση. Υπάρχουν πολλά είδη αντίστασης στα οποία οι άνθρωποι ενώνονται στη βάση. Ένα άλλο παράδειγμα πριν από μερικά χρόνια ήταν όταν το Ισραήλ εγκατέστησε ανιχνευτές μετάλλων για να περιορίσει την πρόσβαση στο τέμενος Al-Aqsa στην Ιερουσαλήμ. Οι άνθρωποι οργανώθηκαν και δούλευαν μαζί. Ανέπτυξαν ένα κοινό πρόγραμμα και διαδήλωναν καθημερινά και έκαναν καθιστικές διαμαρτυρίες μπροστά τους. Τελικά τα κατάφεραν και η κατοχή απομάκρυνε τους ανιχνευτές.

James Hutt

Πόσο σημαντική είναι η ένοπλη αντίσταση ως στρατηγική απελευθέρωσης;

Khalida Jarrar

Θέλεις να με στείλεις φυλακή; [γέλια] Αλλά γενικά, κάθε λαός υπό κατοχή έχει το δικαίωμα να αγωνίζεται και να αντιστέκεται με όλους τους τρόπους. Έχουν αυτό το δικαίωμα σύμφωνα με τους διεθνείς και ανθρωπιστικούς νόμους.

James Hutt

Πού πιστεύετε ότι θα πάει;

Khalida Jarrar

Είναι αδύνατο να πούμε. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάρουμε αυτό το φαινόμενο και να ρωτήσουμε πώς και γιατί καθιερώθηκε. Παρατηρούμε ότι επηρεάζει διαφορετικούς τομείς και οδηγείται από νέους ανθρώπους. Παρατηρούμε ότι επεκτείνεται, ίσως με άλλα ονόματα, σε όλη τη Δυτική Όχθη, και ίσως με άτομα που δεν έχουν άμεση σχέση με πολιτικά κόμματα, αλλά που αντιστέκονται στην κατοχή. Δεν μπορούμε να δούμε πού θα οδηγήσει. Όμως, όπως είπα, το πνεύμα της αντίστασης εμποτίζει στους ανθρώπους τώρα. Οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν τον δικό τους δρόμο, αρνούμενοι να ζήσουν κάτω από αυτή την κατοχή.

James Hutt

Κάτι που δεν νομίζω ότι γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι στον Παγκόσμιο Βορρά είναι η τεράστια έκταση της παρακολούθησης των Παλαιστινίων από το Ισραήλ. Υπάρχουν κάμερες αναγνώρισης προσώπου σε σημεία ελέγχου μεταξύ πόλεων στη Δυτική Όχθη, υπάρχουν drones που περιπολούν στους ουρανούς από πάνω τους και μάθαμε ότι το Ισραήλ μπορεί πλέον να παρακολουθεί κάθε τηλεφωνική κλήση. Πώς είναι το Ισραήλ να παρακολουθεί και να ακούει σχεδόν οτιδήποτε κάνεις;

Khalida Jarrar

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση, τόσο για να το πω όσο και για να δημοσιεύσετε εσείς [γέλια]. Οι άνθρωποι εδώ έχουν έναν μυστικό μηχανισμό που χρησιμοποιούν. Δεν μπορώ να το δημοσιεύσω όμως. Αλλά οι άνθρωποι προσπαθούν να μην τους παρακολουθούν, για παράδειγμα. Είναι πιο δύσκολο από πριν. Δεν μπορείτε να κάνετε πράγματα δημόσια. Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τεχνολογία. Υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι να αντισταθείς. Οι άνθρωποι πάντα αναπτύσσουν τους δικούς τους τρόπους οργάνωσης. Αν υπάρχουν παραβάσεις και τιμωρίες από την κατοχή, αυτό διδάσκει και εμάς. Μαθαίνουμε από αυτούς και πώς λειτουργούν. Μαθαίνουμε από το να μας πιάσουν και να μας τιμωρήσουν.

James Hutt

Πόσο σημαντική είναι η οργάνωση των κρατουμένων και οι προσπάθειες αλληλεγγύης αυτή τη στιγμή; Για τη μεγαλύτερη κίνηση συνολικά;

Khalida Jarrar

Να θυμάστε ότι είμαστε λαός που ζούμε υπό κατοχή. Πάνω από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι έχουν συλληφθεί από το Ισραήλ από το 1967 έως τώρα. Είναι πολύ σπάνιο να βρεις σπίτι εδώ χωρίς κρατούμενους ή πρώην κρατούμενους στην οικογένεια. Τα δεινά των κρατουμένων αγγίζουν συναισθηματικά πολύ τους πολίτες. Είναι ιδιαίτερα σεβαστά. Οτιδήποτε συμβαίνει μέσα στη φυλακή επηρεάζει και τον έξω κόσμο. Ο Μπεν-Γκβίρ, για παράδειγμα, έχει απειλήσει με νέες τιμωρίες κατά των κρατουμένων. Έτσι οι κρατούμενοι οργάνωσαν μια επιτροπή έκτακτης ανάγκης από όλα τα κόμματα και έκαναν ένα κοινό πρόγραμμα αγώνα. Αυτό επηρεάζει τον υπόλοιπο λαό και τη μορφή του απελευθερωτικού κινήματος.

Υπάρχει τώρα ένα ερώτημα εάν ο Ben-Gvir μπορεί πραγματικά να εφαρμόσει τις απειλές του. Εάν υπάρξει συλλογικός αγώνας εναντίον του, και θα υπάρξει, θα είναι δύσκολο να εφαρμοστούν όλοι οι νέοι νόμοι. Μιλάμε για 6.000 Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους μέσα στις ισραηλινές φυλακές και είναι οργανωμένοι. Όταν οι Ισραηλινοί φρουροί εισέβαλαν πρόσφατα στη φυλακή Damon και τιμώρησαν τις φυλακισμένες εκεί, όλοι οι κρατούμενοι αντιστάθηκαν και ανέλαβαν δράση μαζί. Κατάφεραν να αναγκάσουν τους φρουρούς να υποχωρήσουν.

Οι φυλακές θα είναι το επίκεντρο του επερχόμενου αγώνα και θα δούμε τι θα γίνει. Θα επηρεάσει και τον έξω κόσμο. Μπορεί να οδηγήσει σε έναν νέο τύπο αγώνα, έναν αγώνα που αναδύεται μέσα από τη φυλακή, από τους κρατούμενους προς τα έξω. Συνδέονται.

James Hutt

Έχετε φυλακιστεί πολλές φορές από το Ισραήλ τώρα και έχετε αντιμετωπίσει σοβαρή καταστολή. Πώς έχουν επηρεάσει αυτές οι εμπειρίες εσάς, τις πολιτικές σας δραστηριότητες και την προοπτική σας;

Khalida Jarrar

Κοίτα, η φυλακή δεν θα σπάσει ανθρώπους. Ζούμε υπό κατοχή. Είμαστε πεπεισμένοι ότι έχουμε δικαίωμα να εκπροσωπούμε τον λαό μας και να είμαστε ελεύθεροι. Φυσικά, είναι δύσκολο γιατί το Ισραήλ στέλνει ανθρώπους στη φυλακή μόνο και μόνο επειδή μιλούν για τα εγκλήματά του. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να κάνεις τους ανθρώπους να σταματήσουν. Μας καθοδηγεί η εμπειρία των κατεχόμενων λαών σε όλο τον κόσμο. Κανένας λαός που έχει καταληφθεί δεν θα συνεχίσει να είναι κατεχόμενος για πάντα.

Αυτή η συνέντευξη είναι μέρος μιας σειράς συνεντεύξεων με ηγέτες της Παλαιστίνιας αριστεράς στη Δυτική Όχθη.

πηγή: jacobin.com