Αφετηρία ανάκαμψης ή ακόμα μεγαλύτερης κρίσης, αποσύνθεσης
και συρρίκνωσης;

Πραγματοποιήθηκε με διαδικασίες εξπρές, (σε χρονική διάρκεια μικρότερη από αυτή της συνεδρίασης μιας κεντρικής επιτροπής, όπως κατήγγειλε χαρακτηριστικά και ο «απερχόμενος» γραμματέας του κόμματος Ξεκαλάκης), το περιβόητο 11ο έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.
Η Φ. Γεννηματά εξακολουθεί βέβαια να απολαμβάνει την αφειδώλευτη στήριξη ισχυρών οικονομικοπολιτικών κέντρων εξουσίας. Είναι χαρακτηριστικό πως τις παραμονές του συνεδρίου η δημοφιλία της εκτοξεύτηκε εν μία νυκτί στο 39%(!) , καταλαμβάνοντας σε σχετική δημοσκόπηση τη δεύτερη θέση πίσω από τον Μητσοτάκη.
Στα πλαίσια αυτά επιχειρώντας να νεκραναστήσει το χρεοκοπημένο, (ηθικοπολιτικά αλλά και οικονομικά), ΠΑΣΟΚ με όχημα το ΚΙΝΑΛ, αλλά και να εμπεδώσει την κυριαρχία της απέναντι στους εσωκομματικούς δελφίνους, η αρχηγός του λογοκοπούσε το τελευταίο διάστημα για την εκκρεμότητα «της αναγκαίας καταστατικής προσαρμογής του κόμματος στα νέα δεδομένα που όλοι μαζί ομόφωνα αποφασίσαμε στο συνέδριο του Μαρτίου, για την περαιτέρω πολιτική, οργανωτική και λειτουργική ενοποίηση του ΚΙΝΑΛ».
Πασχίζοντας κατά τα γνωστά να φιλοτεχνήσει κλίμα ψευδεπίγραφης ενότητας και να καλλιεργήσει στην αποσυσπειρωμένη «πράσινη» βάση κάλπικες εντυπώσεις περί πανστρατιάς και ανάκαμψης, η Φ. Γεννηματά απηύθυνε επίσημη πρόσκληση στους πρώην προέδρους του ΠΑΣΟΚ Σημίτη, Παπανδρέου και Βενιζέλο να παρευρεθούν στο συνέδριο.
Τελικά με την παρουσία μόνο του Κ. Σημίτη αλλά και λιγότερο από το ένα τρίτο, (1.230 σε σύνολο 4.200), των ούτως ή άλλως διορισμένων από την ηγεσία Γεννηματά συνέδρων, «εγκρίθηκαν» οι μεταβατικές διατάξεις, (διάβαζε αλλαγές στο καταστατικό).
Η πολιτική και οργανωτική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ «συντονίζεται» με το ΚΙΝΑΛ και «όλα τα μέλη και τα στελέχη του δραστηριοποιούνται πλέον στις ενιαίες οργανώσεις του Κινήματος Αλλαγής».
Παράλληλα ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ θα είναι και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα πάντα την αποφυγή του «δυισμού και της αυτοϋπονόμευσης».
Κατά τα λοιπά, με τη στήριξη του Σημίτη, αλλά και κεντρικών στελεχών των αλήστου μνήμης πράσινων διεφθαρμένων αντιλαϊκών διακυβερνήσεων, (Κακλαμάνης, Πρωτόπαππας), η Φ. Γεννηματά επιχείρησε με την εναρκτήρια ομιλία της να στείλει σαφές μήνυμα περί «μηδενικής ανοχής σε εσωστρέφεια και υπονομεύσεις».
Κλιμακώνοντας την επίθεση προς τους αντιπάλους της τόνισε πως αυτοί «όψιμα έγιναν πασοκολάγνοι, λένε λόγια του αέρα εκ του ασφαλούς για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες».
Κάλεσε «όποιον πιστεύει ότι το ΚΙΝΑΛ πρέπει να τραβήξει άλλη πορεία, όχι αυτόνομη, να το πει ευθέως».
Έριξε ξανά το γάντι στους επίδοξους μνηστήρες της ηγεσίας, «υπενθυμίζοντας» προς «όποιον θέλει να βάλει υποψηφιότητα», πως «το συνέδριό μας θα γίνει το 2021, θα είμαι εκεί, θα τον περιμένω».
Απέναντι στις «απειλές» της ηγεσίας, ο Γερουλάνος, (που κομπορρημονεί ότι στο ψήφισμα – κάλεσμα που δημοσιοποίησε με στόχο την πραγματοποίηση συνεδρίου στις αρχές του 2020, με εκλογή των συνέδρων από τη βάση, συγκέντρωσε 2.000 υπογραφές), συνέχισε το σκληρό ροκ, κατηγορώντας τη Φ. Γεννηματά για έλλειψη απαρτίας και «ενταφιασμό του ΠΑΣΟΚ»…χρειάζεται αλλαγής ηγεσίας».
Απέναντι στις αιτιάσεις της αρχηγού του ΚΙΝΑΛ περί «της επιλογής του για ίδρυση άλλου κόμματος», ο Γερουλάνος κατήγγειλε τις απόπειρες «να τον θέσουν εκτός ΠΑΣΟΚ».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο απών από το συνέδριο Ξεκαλάκης, μέσω επιστολής που δημοσίευσε πριν το συνέδριο.
Γνωρίζοντας εκ των προτέρων τους αρνητικούς συσχετισμούς και φιλοτεχνώντας για πάρτη του, το προφίλ της ήρεμης δύναμης, ο Ανδρουλάκης σε πιο ήπιους τόνους δημαγώγησε για «τη χαμένη ευκαιρία του 2017, με τους 212.000 ψηφοφόρους». Άφησε παράλληλα αιχμές για τη Φ. Γεννηματά καθώς «δεν είναι δυνατό να συγκρίνεται το σημερινό ποσοστό με εκείνο του 2015, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε διασπαστεί», επαναλαμβάνοντας τα περί μετατροπής του κόμματος σε «ΚΚΕ του Κέντρου».

πηγή: Λαϊκός Δρόμος