Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Δράσης για την υποστήριξη του Λαϊκού Πολέμου στην Ινδία στις 24 Νοέμβρη, δημοσιεύεται παρακάτω μεταφρασμένη μια γραπτή συνέντευξη του εκπροσώπου τύπου του ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκού), Abhay, που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγες μέρες, για την ιστορία και τη σημερινή κατάσταση του λαϊκού πολέμου, το συγκλονιστικό χρονικό των ανηλεών κρατικών επιθέσεων τα τελευταία 12 χρόνια, τη νέα ζωή και την οργάνωση στις αντάρτικες βάσεις, τις κάστες, τις γυναίκες, το ζήτημα του Κασμίρ και τους ιθαγενείς.

Επίσης, γνωστοποιείται ότι, για την καλύτερη κατανόηση των εξελίξεων στην Ινδία, σε λίγους μήνες θα κυκλοφορήσουν στα ελληνικά δύο βιβλία με πρόσφατα κείμενα του ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκού) για το ζήτημα των καστών και το εθνικό ζήτημα στην Ινδία αντίστοιχα.

***

Μπορείτε να μας περιγράψετε εν συντομία την ιστορία του λαϊκού πολέμου στην Ινδία;

Καλή ερώτηση. Θα χρειαστεί όμως μια λεπτομερής περιγραφή. Η ιστορία του ΚΚΙ(Μαοϊκού), που εκπροσωπεί τα δύο κύρια ρεύματα του μαοϊσμού στην Ινδία, έχει τις βαθιές της ρίζες στην συνταρακτική δεκαετία του ’60. Επρόκειτο για μια περίοδο κατά την οποία δύο εξαιρετικοί και πρωτοπόροι ηγέτες των δύο ρευμάτων μας – οι σύντροφοι Τζάρου Ματζουμντάρ και Κανάι Τσάτερτζι – εμφανίστηκαν στο προσκήνιο κατά την πορεία εφαρμογής του μαρξισμού-λενινισμού-μαοϊσμού στις συγκεκριμένες συνθήκες της Ινδίας και αποκάλυψης, ρήξης και αντιπαράθεσης με τον χρόνιο ρεβιζιονισμό του ΚΚΙ και του ΚΚΙ(Μαρξιστικού). Η μεγάλη εξέγερση στο Ναξαλμπάρι με επικεφαλής τον σύντροφο Τσάρου Ματζουμντάρ τον Μάη του 1967 αποδείχτηκε ότι ήταν το εγερτήριο σάλπισμα του «ανοιξιάτικου κεραυνού πάνω από την Ινδία».Το κίνημα στο Ναξαλμπάρι καταστάλθηκε από την κυβέρνηση εντός λίγων μηνών. Ωστόσο, είχε μεγάλο αντίκτυπο στην ινδική κοινωνία. Κινήματα τύπου Ναξαλμπάρι ξέσπασαν στη Σρικακουλάμ της Άντρα Πραντές, τη Μουσαχάρι της Μπιχάρ, τη Λάκχιμπουρ Κέρι της Ουτάρ Πραντές, τη Μπίρμπουμ, το Γκοπιμπαλαμππούρ, την Κάνκσα, τη Μπούντμπουντ και τη Σονραπούρ της Δυτικής Βεγγάλης, καθώς και τη Νταμαρπούρι της Ταμίλ Ναντού και την Κεράλα.

Αντιμετωπίζοντας σφοδρή καταστολή και εξαιτίας λαθών στην τακτική, το κίνημα υποχρεώθηκε σε υποχώρηση. Μετά από μια πρώτη υποχώρηση, λοιπόν, αναλύσαμε τις θετικές και αρνητικές πτυχές του κινήματος στο Ναξαλμπάρι. Προβήκαμε σε μια αυτοκριτική αποτίμηση. Αυτή ήταν μια κατευθυντήρια γραμμή για το κίνημα, το οποίο ανέκαμψε μετά από αυτή την αρχική υποχώρηση. Βασισμένοι σε αυτή την αυτοκριτική αποτίμηση, αναγνωρίσαμε τα λάθη ως αριστερίστικες τυχοδιωκτικές ενέργειες χωρίς μαζική συμμετοχή και έγνοια έναντι των μαζικών οργανώσεων. Αυτές οι αριστερίστικες τυχοδιωκτικές τάσεις προέκυψαν κατά τη διάρκεια του αγώνα εναντίον του ρεβιζιονισμού. Τα διδάγματα, οι εμπειρίες από το κίνημα στο Ναξαλμπάρι διαπαιδαγώγησαν ολόκληρο το κόμμα και ανάπλασαν τη βάση. Το 1980, ιδρύθηκε το ΚΚΙ(ΜΛ)(Λαϊκός Πόλεμος) που περιέλαβε τις οργανώσεις Άντρα Πραντές, Ταμίλ Ναντού, Καρνατάκα και Μαχαράστρα (σ.parapoda: οργανώσεις του ΚΚΙ(Μ-Λ), το οποίο ιδρύθηκε το 1969 και κατεστάλη ανηλεώς). Την ίδια εποχή (σ.parapoda: το 1982), το ΚΚΙ(ΜΛ)(Κομματική Ενότητα) δημιουργήθηκε στη Μπιχάρ και τη Τζάρκχαντ. Το Μαοϊκό Κομμουνιστικό Κέντρο Ινδίας (ΜΚΚΙ) (σ.parapoda: ιδρύθηκε το 1975 από μια ομάδα επίσης αποσκιρτήσαντων από το ΚΚΙ(Μαρξιστικό), η οποία όμως, θεωρώντας εσπευσμένη την ίδρυση του ΚΚΙ(Μ-Λ) δεν προσχώρησε σε αυτό και συσπειρώθηκε στο περιοδικό «Ντακσίν Ντες») ανέπτυξε το κίνημα στην Κάνκσα και τη Σοναρπούρ της Βεγγάλης, τη Μπιχάρ, τη Τζάρκχαντ και κάποια μέρη στα βορειοανατολικά. Αυτά τα κόμματα, κατά τα έτη 1974-1980, υιοθέτησαν μια ταξική ανάλυση και αναγνώρισαν τον μισοαποικιακό και μισοφεουδαρχικό χαρακτήρα των παραγωγικών σχέσεων στην ινδική κοινωνία. Διατύπωσαν συνθήματα όπως «γη στους καλλιεργητές» και «πολιτική εξουσία στις επαναστατικές αγροτικές επιτροπές». Δημιουργήθηκαν μαζικές οργανώσεις όπως επαναστατικές φοιτητικές ενώσεις, επαναστατικά μέτωπα νεολαίας, επιτροπές επαναστατριών γυναικών και συνδικάτα. Πέραν αυτού, διανοούμενοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες οργανώθηκαν και κινητοποιήθηκαν με μια αποτελεσματική μέθοδο. Ο μαζικός ξεσηκωμός αναπτύχθηκε υπό την ηγεσία αυτών των οργανώσεων. Σημειώθηκαν γνωστά γεγονότα όπως η αγροτική «πορεία προς τη νίκη» («Τζαγκιτυάλ Τζάιτρα Γιάτρα») στη Τζαγκιτυάλ (σ.parapoda: το Σεπτέμβρη του 1978, μια συγκέντρωση αγροτών στη Τζαγκτυάλ  της Άντρα Πραντές – τότε, σήμερα Τελανγκάνα – οδήγησε στην κατάληψη γης σε 150 χωριά και τη διακήρυξη του δικαιώματος του λαού επί της γης) και σε ένοπλους μαζικούς αγροτικούς ξεσηκωμούς στη Τζεχαναμπάντ, την Χαζαριμπάγκ, τη Γκάγια και την Αουρανγκαμπάντ στη Μπιχάρ. Αυτά τα κινήματα ενισχύθηκαν και επεκτάθηκαν στη Τζάρκχαντ και τη Νταντακαράνυα (περιοχή της Τσατίσγκαρχ, της Ορίσσα/Ονίσσα, της Τελανγκάνα και της Άντρα Πραντές). Το 1990, διεξάγαμε τη συνδιάσκεψη των Επαναστατικών Αγροτικών Εεπιτροπών με 1.000.000 ανθρώπους στην Ουαρανγκάλ της Άντρα Πραντές (σ.parapoda: σήμερα, της Τελανγκάνα). Πέραν των μαζικών κινημάτων, δημιουργήθηκαν ένοπλες ομάδες ως εμβρυακή μορφή του λαϊκού στρατού, που σήμερα είναι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Αντάρτικος Στρατός. Σήμερα έχουμε διμοιρίες, λόχους και τάγματα. Επικεντρώνονται στο στρατιωτικό μέτωπο, αλλά επιτελούν επίσης μαζικές παραγωγικές δραστηριότητες με το λαό και διεξάγουν πολιτική προπαγάνδα.

Συνομιλίες για ενοποίηση έλαβαν χώρα ανάμεσα στα τρία αυτά κόμματα από το 1980, όμως δεν καρποφόρησαν λόγω κάποιων διαφορών σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Το 1998, το ΚΚΙ(ΜΛ)(Κομματική Ενότητα) συγχωνεύτηκε με το ΚΚΙ(ΜΛ)(Λαϊκός Πόλεμος), στη βάση της σύνθεσης όλων των θετικών σημείων στα κείμενα των δύο αυτών κομμάτων, αλλά και των εμπειριών τους στην πορεία διεξαγωγής του λαϊκού πολέμου, της καταπολέμησης του ρεβιζιονισμού, καθώς και των δεξιών και αριστερών οπορτουνιστικών τάσεων στο ινδικό και διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και της οικοδόμησης ενός σταθερού και συνεπούς επαναστατικού κινήματος σε διάφορα σημεία της χώρας. Η ενοποίηση του ΚΚΙ(ΜΛ)[Λαϊκός Πόλεμος] και του ΜΚΚΙ έλαβε χώρα το 2004, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η ίδρυση του ΚΚΙ(Μαοϊκού). Έτσι, ιδρύθηκε στη χώρα ένα πανεθνικό επαναστατικό κόμμα. Το 2007, διεξάγαμε με επιτυχία ένα ενωτικό συνέδριο.

Στη μακρά ιστορία του κόμματός μας, αντιμετωπίσαμε εσωτερικές κρίσεις το 1985, το 1992 και το 1997. Τις επιλύσαμε με συζητήσεις και ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα στο πλαίσιο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και με σύνθεση και συμπεράσματα σε συνδιασκέψεις και συνέδρια. Μέσω αυτού του πολιτικού αγώνα στο κόμμα, η ηγεσία και τα στελέχη απόκτησαν πλούσιες εμπειρίες και εξελίχτηκαν σε μια ισχυρή ηγεσία, πετυχαίνοντας ενότητα στο κόμμα.

Έχει πλέον περάσει πάνω από μισός αιώνας από τον ένοπλο αγροτικό αγώνα στο Ναξαλμπάρι. Υπάρχουν σημαντικές αλλαγές σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, στρατιωτικό, τεχνολογικό, πολιτιστικό και άλλα επίπεδα σε όλο τον κόσμο. Η λεηλασία των αποικιών και των μισοαποικιών, η συγχώνευση των σοσιαλιστικών αγορών στις οικονομίες των ιμπεριαλιστών και οι πολιτικές «Φιλελεύθεροποίησης, Ιδιωτικοποιήσεων και Παγκοσμιοποίησης»(LPG) δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν τους τελευταίους να αποφύγουν οικονομικές κρίσεις και Μεγάλες Υφέσεις. Οξύνθηκαν περαιτέρω οι βασικές αντιθέσεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Εντάθηκαν επίσης περιφερειακοί και κατακτητικοί πόλεμοι μεταξύ των ιμπεριαλιστών με στόχο την παγκόσμια ηγεμονία, ο ανταγωνισμός και η αναδιανομή των αγορών, οι δομικές προσαρμογές και αυξήθηκαν τα κονδύλια των προϋπολογισμών για στρατιωτικές δαπάνες. Από την άλλη, βέβαια, οι ιμπεριαλιστές συνεργάστηκαν στην καταστολή των επαναστατικών κινημάτων και των δίκαιων εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Ενέτειναν την εκμετάλλευση και την καταπίεση της εργατικής τάξης και των λαών στις μισοαποικιακές και αποικιακές χώρες.

Εντούτοις, παρά τα σκαμπανεβάσματα, οι νεοδημοκρατικές επαναστάσεις και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα συνεχίστηκαν στις μισοαποικιακές και τις νεοαποικιακές χώρες, πολεμώντας ενάντια στην υποστηριζόμενη από τους ιμπεριαλιστές αντεπαναστατική στρατηγική των Συγκρούσεων Χαμηλής Έντασης.

Αυτό είναι το ιστορικό υπόβαθρο του εν εξελίξει Παρατεταμένου Λαϊκού Πολέμου υπό την ηγεσία του ΚΚΙ(Μαοϊκού) στην Ινδία.

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται επί του παρόντος ο λαϊκός πόλεμος στην Ινδία; Άμυνας, ισορροπίας ή επίθεσης;

Ο Λαϊκός Πόλεμος στην Ινδία επί του παρόντος βρίσκεται στο στάδιο της στρατηγικής άμυνας. Το κόμμα μας κατανοεί ότι, δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων της χώρας και της συνολικής κατάστασης στον κόσμο, θα χρειαστεί πάρα μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να φτάσουμε στην επόμενη φάση. Το βασικό κομματικό κείμενο «Στρατηγική και τακτική της Ινδικής Επανάστασης» λέει τα εξής: «Αρχίζοντας τον πόλεμο με αντάρτικο αγώνα και, έπειτα, προχωρώντας στις μορφές του πολέμου κινήσεων και θέσεων, θα επιλυθεί το ζήτημα της κρατικής εξουσίας…

Η εμπειρία των παλαιότερων νικηφόρων επαναστάσεων άλλων χωρών αναδεικνύει το γεγονός ότι, σε έναν παρατεταμένο λαϊκό πόλεμο, το πρώτο στάδιο θα διαρκέσει περισσότερο. Το στάδιο της στρατηγικής στασιμότητας και το στάδιο της στρατηγικής επίθεσης, που θα το ακολουθήσουν, θα λήξουν σε σχετικά συντομότερο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η μετάβαση στο δεύτερο και στο τρίτο στάδιο εξαρτάται κυρίως από την εγχώρια και διεθνή κατάσταση…

Ο πόλεμος κινήσεων, ο οποίος περιλαμβάνει βασικές πτυχές τακτικού πολέμου, θα έχει τη δυνατότητα να εξαλείψει σε μεγάλο βαθμό τις εχθρικές δυνάμεις. Η εξάλειψη κατ’ αυτό τον τρόπο των εχθρικών δυνάμεων θα αποτελεί κλειδί για να πάρουμε το πάνω χέρι επί του εχθρού και για να μετατρέψουμε το στάδιο του πολέμου, από αυτό της στρατηγικής άμυνας σε αυτό της στρατηγικής στασιμότητας ή ισορροπίας, και από το στάδιο της στρατηγικής ισορροπίας σε αυτό της στρατηγικής αντεπίθεσης…»

Το κόμμα μας, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Αντάρτικος Στρατός και τα όργανα του Ενιαίου Μετώπου υπό την ηγεσία του πρώτου εργάζονται στους αντίστοιχους τομείς τους με αυτό το σκεπτικό, με μια σταθερή στρατηγική και με την εκπόνηση τακτικών ανάλογα με τις υπάρχουσες πολιτικές συνθήκες.

Από το 2009 και μετά, η ινδική αντιδραστική κυβέρνηση έχει εξαπολύσει μια ανανεωμένη επίθεση ενάντια στις δυνάμεις της Ινδικής Επανάστασης. Θα μπορούσατε να εξηγήσετε στους αναγνώστες μας περισσότερα για την τακτική που χρησιμοποιεί για την καταστολή του λαού και πώς οι επαναστατικές δυνάμεις αντιστέκονται στην Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι;

Πρώτον, θα ήθελα να πω ότι η ΕΠΚ έχει σταματήσει με τη μορφή αυτή από το 2017 χάρη στη σφοδρή αντίσταση από πλευράς λαού, υπό την ηγεσία του «Φόρουμ ενάντια στον πόλεμο κατά του λαού», και την αλληλεγγύη από όλον τον κόσμο. Το 2017, άρχισε μια νέα στρατηγική, με το όνομα SAMADHAN (σ.parapoda: αρκτικόλεξο με τα γράμματα να αντιστοιχούν στα εξής: S-Έξυπνη Ηγεσία, Α–Επιθετική Στρατηγική, Μ– Κινητροδότηση και Εκπαίδευση, Α–Πρακτική Πληροφόρηση, D-Δράση στη βάση πινάκων μέτρησης δραστηριότητας και μέτρησης αποτελεσμάτων ανά περιοχή, Η– Υψηλή Τεχνολογία δημιουργίας Ζωνών Ασφαλείας, Α–Σχέδιο Δράσης για κάθε περιοχή και Ν–Μη πρόσβαση σε χρηματοδότηση). Θα την εξηγήσω λεπτομερώς.

Ο Λαϊκός Πόλεμος των Μαοϊστών αντιμετωπίζει σφοδρή καταστολή με διάφορες μορφές ήδη από την έναρξή του τη δεκαετία του 1980. Η καταστολή ποίκιλλε σε στάδια και μορφές σε διάφορες πολιτείες και περιοχές σε όλη τη χώρα. Στην άλλοτε ενιαία Άντρα Πραντές, τη Μπιχάρ και τη Τζάρκχαντ, ακόμα και δολοφονικές συμμορίες χρησιμοποιήθηκαν. Πριν το 2009, οπότε και το ινδικό κράτος άρχισε την Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι, το κόμμα είχε αντιμετωπίσει επιτυχώς τα κατασταλτικά μέτρα που περιλάμβαναν τους Σάλβα Τζουντούμ (Συλλογικό Κυνήγι) (σ.parapoda: αντίστοιχο των «δικών μας» ΜΑΥδων) στη Νταντακαράνυα και τη Σέντρα (Ψευτοειρήνη) στη Τζάρκχαντ. Αντεπαναστατικές συμμορίες οργανώθηκαν υπό διάφορες ονομασίες σε πολλές πολιτείες και αξιοποιήθκαν σε αντιαντάρτικες επιχειρήσεις. Μετά την ήττα των Σάλβα Τζουντούμ στην Νταντακαράνυα (Τσατίσγκαρχ), οι Αξιωματικοί της Ειδικής Αστυνομίας (SPO) της καμπάνιας αυτής μετατράπηκαν σε Δύναμη Κομάντο Κόγια (σ.parapoda: ιθαγενική φυλή). Στη Μπιχάρ και τη Τζάρκχαντ, μετά την ήττα της Σέντρα δημιουργήθηκαν τα Φόρουμ Ενότητας Χωριού (Gramin Ekta Manch), TPC (σ.parapoda: Tritiya Prastuti Committee, Τρίτη Προπαρασκευαστική Επιτροπή – διάσπαση του κόμματος, με πρόσχημα καστικές διακρίσεις, που τέθηκε στην υπηρεσία του καθεστώτος), JJMP (σ.parapoda: Jharkhand Jan Mukti Parishad), JPC (σ.parapoda: Jharkhand Prastuti Committee), Pahadi Cheetah, έπειτα JLT (σ.parapoda:Απελευθερωτικοί Τίγρεις της Τζάρκχαντ) και τώρα PLFI (σ.parapoda: Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Ινδίας), SPM (σ.parapoda:Sarwastra Pupili Sammorcha (SPS)), Gram Raksha Dal (Ομάδες Άμυνας Χωριού), Santi Sena (Στρατός Ειρήνης), Nagarik Suraksha Samiti (Συμβούλιο Ασφαλείας Πολιτών), Dalma Aanchalik Suraksha Samiti (Περιφερειακό Συμβούλιο Ασφαλείας Ντάλμα (σ.parapoda: περιοχή της Τσατίσγκαρχ με μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον), η Χάρμαντ Βαχίνι (Ένοπλη Ομάδα) του σοσιαλφασιστικού ΚΚΜ (σ.parapoda:ΚΚΙ(Μαρξιστικού)), η Μπαϊράβ Βαχίνι (Ομάδα Επαγρυπνούντων) του κόμματος Τριναμούλ, η Μαοβάντι Ντάμαν Σένα (Δύναμη καταστολής των μαοϊστών), η Γκαν Πράτιροντ Κόμιτι (Επιτροπή Λαϊκής Αντίστασης) στη Δυτική Βεγγάλη, η Επιτροπή Ειρήνευσης στην Οντίσα και άλλες τέτοιες αντεπαναστατικές δυνάμεις. Έπειτα, το κράτος άρχισε την Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι.

Η Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι εξαπολύθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία η κεντρική και οι πολιτειακές κυβερνήσεις άρχιζαν να υπογράφουν πλήθος Μνημονίων Κατανόησης με διάφορες ξένες επιχειρήσεις και ιμπεριαλιστικές πολυεθνικές. Από πολλούς χαρακτηρίστηκε πόλεμος κατά του λαού. Η ΕΠΚ είχε 44 κύριες μορφές, οι οποίες αναφέρονταν στις Επιχειρήσεις Ενάντια στην Εξέγερση στο πλαίσιο της Σύγκρουσης Χαμηλής Έντασης. Επρόκειτο για Ανάπτυξη Ένοπλων Δυνάμεων και Δικτύων Πληροφόρησης, Μεταρρυθμίσεις και Ψυχολογικό Πόλεμο. Πέραν αυτών, υπήρξαν οχυρώσεις αστυνομικών σταθμών και στρατοπέδων, υποδομές όπως δρόμοι, κεραίες κινητής τηλεφωνίας, σιδηρόδρομοι και άλλα τέτοια πράγματα που διευκόλυναν το κράτος να εξαπολύσει τα κατασταλτικά μέτρα.

Η 2^η κυβέρνηση της Ενωμένης Προοδευτικής Συμμαχίας (σ.parapoda: υπό την ηγεσία του Κογκρέσου) εκπόνησε την αντεπαναστατική ΕΠΚ πιο συγκεκριμένα και εφάρμοσε σε μεγάλο βαθμό τη στρατηγική και την τακτική της Σύγκρουσης Χαμηλής Έντασης με την άμεση επέμβαση του FBI, προκειμένου να διευκολύνει την εκμετάλλευση από τις ντόπιες επιχειρήσεις της κομπραδόρικης γραφειοκρατικής αστικής τάξης και τις ξένες πολυεθνικές. Η απαγόρευση του κόμματός μας επεκτάθηκε και το κόμμα μας χαρακτηρίστηκε τρομοκρατική οργάνωση. Αυτός ο πόλεμος άρχισε σε περιοχές που η μαζική μας βάση, οι οργανώσεις και ισχύς μας ήταν συγκριτικά μικρότερες. Οι επιχειρήσεις έλαβαν χώρα με τα ακόλουθα στάδια: εκκαθάρισης, διατήρησης, «οικοδόμησης» και «ανάπτυξης». Ειδικές δυνάμεις κομάντο όπως η CoBRA (Τάγμα Κομάντο για Αποφασιστική Δράση, οι παραστρατιωτικές δυνάμεις CRPF (Κεντρικές Εφεδρικές Αστυνομικές Δυνάμεις), το Ειδικό Γραφείο Πληροφοριών (SIB), οι Ειδικές Δυνάμεις Κομάντο όπως οι Γκρι Μπερέδες, η Μονάδα Ειδικών Καθηκόντων (STF), οι Μαύροι Πάνθηρες, η SOG (σ.parapoda: Ομάδα Ειδικών Επιχειρήσεων), η SAP (σ.parapoda: Ειδική Βοηθητική Αστυνομία), η DVF (σ.parapoda: Περιφερειακή Εθελοντική Δύναμη) και η Τζάγκουαρ ιδρύθηκαν σε διάφορες πολιτείες. Ενισχύθηκε η «ασφάλεια» που επιβάλλεται με ισοπεδώσεις. Η κυβέρνηση σχεδίασε να χτίσει εκατοντάδες οχυρωμένους αστυνομικούς σταθμούς και στρατόπεδα. Ενισχύθηκαν να μυστικά δίκτυα πληροφοριών. Εντάθηκαν οι αντιαντάρτικες επιχειρήσεις με σκοπό να χτυπηθεί το αντάρτικο με αντάρτικες μεθόδους. Δρόμοι, σχολεία, νοσοκομεία και ηλεκτρικά δίκτυα αναπτύχθηκαν σε 34 περιφέρειες στο όνομα του «Ενιαίου Σχεδίου Δράσης»(ΙΑΡ) με κόστος 137.420.000 ρουπίες (σ.parapoda: 1 ρουπία=0,012€), με υπεύθυνη την Επιτροπή Κεντρικού Σχεδιασμού που επεδίωκε «ανάπτυξη» στις επηρεασμένες από τους Ναξαλίτες περιοχές.

Στην 1^η φάση  της ΕΠΚ, αναπτύχθηκε μεγάλος αριθμός από CoBRA και άλλες παραστρατιωτικές δυνάμεις και Ειδικές Δυνάμεις Κομάντο των πολιτειών. Σφαγιάστηκαν άνθρωποι σε περιστατικά όπως στο Σίνγκαραμ, την Παλατσελίμα, Γκάταπαντ, Ένταπαντ, Σάατναρ, Τσινάρι, Βτσαπαλ, Γκατσαμπάλι, Γκόμπαντ, Ρανγκαγιαγκούντα, Όνγκναρ στη Νταντακαράνυα, Τάαντκο, Λάαντι, Μπαντανίγια, Πουλβαρίγια-Κόντασι, Γκοβαρντάχα και άλλα τέτοια από την ΤPC, η δολοφονία δέκα συντρόφων στα σύνορα Καγκαντίγια-Μούνγκερ στο Γάγγη με δηλητήριο στη Μπιχάρ-Τζάρκχαντ, στη δασική περιοχή Κας, στη Τσικουρντάνγκα, στη Μπογιάρα, την Τσενταμπάνι, την Μπανταρμπάνι, τη Ντόυλι (Ράντζα), τη Μέτλα, τη Μπαάρικουλ στη Λάλγκαρ στη Δυτική Βεγγάλη, στη Γκουντζιβάντα και τη Ναραγιαναπάτνα στην Συνοριακή Περιοχή Άντρα Πραντές-Ορίσα/Οντίσα, στην Παγκίπαλ της Οντίσα και άλλα τέτοια περιστατικά, με σκοπό να τερματιστούν οι λαϊκοί αγώνες. Υπήρχαν μεγάλης κλίμακας συλλήψεις, βασανισμοί, θηριωδίες σε βάρος γυναικών, πυρπολήσεις λαϊκών κατοικιών και ιδιοκτησιών και άλλες τέτοιες καταστροφές. Υπήρχαν επιθέσεις ενάντια στον ΛΑΑΣ.

16 Ιούνη 2010. Σαλμπόνι, Δ.Βεγγάλη. Μετά από μάχη, παραστρατιωτικές δυνάμεις μεταφέρουν ως λάφυρο νεκρή φερόμενη αντάρτισσα.

Στην πρώτη φάση, το κόμμα κατηύθυνε τον ΛΑΑΣ, τις μαζικές επαναστατικές οργανώσεις, το λαό, τους δημοκράτες, να αντισταθούν στον εχθρό ενιαία στις αντάρτικες ζώνες και τις αστικές περιοχές. Υπήρχαν διαμαρτυρίες ενάντια στην ΕΠΚ σε πολλές χώρες του κόσμου. Λόγω της πίεσης από τη λαϊκή αντίσταση, η κεντρική κυβέρνηση άρχισε το θέατρο των «συνομιλιών». Η απάτη στην πρόταση για συνομιλίες αποκαλύφθηκε με τη δολοφονία του μέλους του ΠΓ σ. Αζάντ σε μια σκηνοθετημένη «ένοπλη σύγκρουση» και με τις συλλήψεις άλλων ηγετών. Το κόμμα βίωσε σημαντικές απώλειες σε εκείνη τη φάση. Όμως ο ΛΑΑΣ κατάφερε μερικά πλήγματα στον εχθρό. Σε μερικές περιοχές χρειάστηκε να υποχωρήσουμε κατά τις επιχειρήσεις του εχθρού. Ο ΛΑΑΣ επίσης προέβη σε μερικά μεγάλα χτυπήματα στον εχθρό, όπως στη Σίλντα της Δυτικής Βεγγάλης το Φλεβάρη του 2010 στους Τυφεκιοφόρους των Ανατολικών Συνόρων, κατά το οποίο σκοτώθηκαν 24 αστυνομικοί. Εξαλείφθηκε επίσης ένας λόχος των Κεντρικών Εφεδρικών Αστυνομικών Δυνάμεων στη Μουκάραμ-Ταντιμέτλα στη Ντάντακαράνυα τον Απρίλη του 2010. Υπήρξαν κι άλλα τέτοια περιστατικά, όπου ο ΛΑΑΣ αντιμετώπισε επιτυχώς την περικύκλωση των εχθρικών δυνάμεων, όπως στο Μαμάιλ της περιφέρειας της Δ. Σίνγκμπουμ στη Τζάρκχαντ τον Ιούνη του 2010 σε μια μάχη πολλών ωρών, την απάντηση στην επιχείρηση περικύκλωσης στη Σαράντα στην ίδια πολιτεία το Σεπτέμβρη του 2010 και άλλα τέτοια. Η πρώτη φάση της ΕΠΚ τερματίστηκε το Σεπτέμβρη του 2010.

Συλλήψεις φερόμενων μαοϊστών.

Με τέτοια περιστατικά, οι εχθρικές δυνάμεις προσωρινά έχασαν το ηθικό τους. Το κράτος συνειδητοποίησε ότι οι παραστρατιωτικές δυνάμεις δεν είναι αρκετές για να αντιμετωπίσουν το κίνημα των μαοϊστών και σχεδίασε να αναπτύξει χερσαίες δυνάμεις και να αξιοποιήσει την αεροπορία. Στη δεύτερη φάση της ΕΠΚ, το κράτος υιοθέτησε αρκετά μέτρα για να ανεβάσει το ηθικό των ενόπλων δυνάμεών του. Δημιουργήθηκε Γενικό Επιτελείο Διοίκησης περιοχής στη Ράιπουρ, την πρωτεύουσα της Τσατίσγκαρχ (το μεγαλύτερο μέρος της Ειδικής Ζώνης της Νταντακαράνυα αποτελείται από περιφέρειες της Τσατίσγκαρχ) το Μάη του 2010, υπό την καθοδήγηση της Κεντρικής Διοίκησης του Ινδικού Στρατού. Τον Ιούνη, η κυβερνητική επιτροπή για θέματα ασφαλείας, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, ενέκρινε τις προετοιμασίες για την ανάπτυξη στρατού στην Τσατίσγκαρχ. Αποφάσισε να αναπτύξει 60.000 στρατό και αεροπορία στις επηρεασμένες από τους Ναξαλίτες περιοχές ονόματι «Κόκκινος Διάδρομος». Πέραν αυτού, ο ινδικός στρατός προγραμμάτισε να αναπτύξει 8 τάγματα Εθνικών Τυφεκιοφόρων, μια αντιαντάρτικη μονάδα του στρατού στην Τσατίσγκαρχ. Τον Ιούνη, η κεντρική κυβέρνηση αποφάσισε να συγκροτήσει τις Ενοποιημένες Διοικήσεις σε 4 πολιτείες και να διορίσει εν αποστρατεία υποστράτηγους ως συμβούλους σε αυτές τις διοικήσεις και έτσι να βελτιώσει το C4 Ι2(σ.parapoda: Διοίκηση, Έλεγχος, Επικοινωνία & Πληροφορική και Πληροφορίες & Διαλειτουργικότητα). Άρχισε η ανέγερση 400 οχυρωμένων αστυνομικών σταθμών και στρατοπέδων σε κατάσταση πολέμου ώστε να ενισχυθεί η ασφάλεια δια της ισοπεδώσεως. 75.000 άτομα στρατολογήθηκαν στις παραστρατιωτικές δυνάμεις ώστε να εξαλειφθεί το επαναστατικό κίνημα. Αποφασίστηκε να συγκροτηθούν 34 τάγματα «Ινδικών Εφεδρικών Ταγμάτων» και να διοριστούν 16.000 SPO στην Τσατίγκαρχ, τη Τζάρκχαντ, τη Μπιχάρ και την Ουτάρ Πραντές. Το προσωπικό σε κάθε αστυνομικό σταθμό και στρατόπεδο αυξήθηκε στα 400-500 άτομα. Τα τμήματα πληροφοριών ενισχύθηκαν στις Κεντρικές Εφεδρικές Αστυνομικές Δυνάμεις και τις Συνοριακές Δυνάμεις Ασφαλείας (ΒSF). Ενοποιημένες παραστρατιωτικές διοικήσεις συγκροτήθηκαν υπό την καθοδήγηση του Υπουργού Εσωτερικών της κεντρικής κυβέρνησης για καλύτερο συντονισμό των δυνάμεων του κεντρικού κράτους και των πολιτειών. Εκπονήθηκε μια Τυποποιημένη Επιχειρησιακή Διαδικασία (SOP) για να διευκολυνθεί η συνεργασία από το επίπεδο των τοπικών δυνάμεων ως αυτό των δυνάμεων του κέντρου. Ο διορισμός SPO σχεδιάστηκε με αυστηρότερο τρόπο. Συγκροτήθηκαν ακόμα πιο μυστικές αντεπαναστατικές ομάδες, δυνάμεις, οργανώσεις και καμπάνιες και συντονίστηκαν με τις δυνάμεις του κέντρου και των πολιτειών.

Εντάθηκαν οι ψευτομεταρρυθμίσεις στις περιοχές του κινήματος. Το ΙΑΡ επεκτάθηκε σε 82 περιφέρειες. Ανακοινώθηκαν νέες πολιτικές για όσους παραδοθούν και ανταμοιβές για στελέχη. Καταρτίστηκαν μεγάλης κλίμακας σχέδια για δίκτυα δρόμων και επικοινωνιών. Ενισχύθηκε το δίκτυο πληροφοριοδοτών. Αυξήθηκαν σημαντικά οι σχολές αντιαντάρτικης εκπαίδευσης. Οι πολιτειακές αστυνομικές δυνάμεις και τις αντεπαναστατικές συμμορίες έχαιραν εξελιγμένης εκπαίδευσης, επιδομάτων και άλλων προνομίων. Υπήρξαν προαγωγές εκτός ιεραρχίας, αυξήσεις στις αποζημιώσεις σε περίπτωση απώλειας της ζωής κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τον ΛΑΑΣ μέχρι 2.8 εκ.ρουπίες το κεφάλι από την κεντρική κυβέρνηση, πέραν αυτών των πολιτειακών κυβερνήσεων.

Έτσι, το 2011 ξεκίνησε η 2^η φάση της ΕΠΚ με μια νέα στρατηγική και τακτική, η οποία συνεχίστηκε ως το Μάη του 2015. Οι ενοποιημένες διοικήσεις ενόπλων σωμάτων επεκτάθηκαν σε όλες τις πολιτείες κάτι που διευκόλυνε τον καλύτερο συντονισμό ανάμεσα στο κέντρο και τις πολιτείες. Εντάθηκαν οι προετοιμασίες για την ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων και χρησιμοποίηση της πολεμικής αεροπορίας στις περιοχές της Νταντακαράνυα και της Μπιχάρ και της Τζάρκχαντ. Εντάθηκε η οικοδόμηση μεγάλου αριθμού ελικοδρομίων και διαδρόμων προσγείωσης-απογείωσης, όπως και η δημιουργία βάσεων αεροπορίας στην Τσατίσγκαρχ, Βιντάρμπα, Άντρα Πραντές, Μπιχάρ, Τζάρκχαντ και Οντίσα για επιθέσεις από αέρος και υποστήριξη στις επίγειες δυνάμεις.

Ενάντια στα σχέδια για ανάπτυξη στρατού υπήρξαν διαμαρτυρίες μεγάλης κλίμακας από οργανώσεις υπεράσπισης των δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων και από περιβαλλοντιστές. Το κράτος προσωρινά έκανε πίσω όσον αφορά την ανάπτυξη στρατού, υιοθετώντας την αντίληψη ότι το πρόβλημα των Ναξαλιτών θα μπορούσε να ελεγχθεί χωρίς το στρατό, αλλά με τη βοήθεια μονάδων τύπου Γκρι Μπερέδων των δυνάμεων Κομάντο, λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία της Άντρα Πραντές. Ωστόσο, τελικά η κυβέρνηση προώθησε ένα σχέδιο για τη μόνιμη ανάπτυξη στρατού, παραχωρώντας για αυτό 750 τ.χλμ. γης στους Μάαντ (σ.parapoda: λόφους στην τοπική γλώσσα) στην Τσατίσγκαρχ. Στην περιοχή κατοικεί μία από τις μεγαλύτερες ιθαγενικές κοινότητες, αυτή των Μάρυα Γκοντ, που είναι υπό εξαφάνιση.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μειώθηκε η μαζική μας βάση λόγω διαφόρων ελλείψεων, αδυναμιών του κόμματος και λόγω ασταμάτητων εχθρικών επιθέσεων εναντίον του κόμματος και του επαναστατικού κινήματος. Το κράτος αξιοποίησε τις αδυναμίες μας και ενέτεινε τις επιθέσεις. Υπήρξε αύξηση στις επιχειρήσεις «χτενίσματος» περιοχών, εξουδετέρωσης και αποκάλυψης. Ως τμήμα της ΕΠΚ, διεξήχθησαν οι επιχειρήσεις Ανακόντα 1 και 2 στην περιοχή Σαράντα της Τζάρκχαντ, η Επιχείρηση Όκταπους στην περιφέρεια Λατεχάρ, η Επιχείρηση Κεραυνός στο Τζούμρα των Άνω Γκατς της περιφέρειας Μποκάρο, η Επιχείρηση Μαράνγκντεβ στις περιφέρειες Παλάμου και Γκαντάβα, η Επιχείρηση Σάρνβας στις περιφέρειες Τζάμουι και Μπάνκα, η Επιχείρηση Χάκα, η Βιτζέι και άλλες τέτοιες στη Νταντακαράνυα, τη Μπιχάρ, τη Συνοριακή Περιοχή Άντρα Πραντές-Ορίσα (Οντίσα), την Οντίσα, τη συνοριακή περιοχή Τσατίσγκαρχ-Οντίσα, τη Δυτική Βεγγάλη, την Τελανγκάνα, την Καρνατάκα-Ταμίλ Ναντού και την Κεράλα στα Δυτικά Γκατς. Σε αυτές τις επιχειρήσεις, οι ένοπλες δυνάμεις της κεντρικής κυβέρνησης και των πολιτειακών εισήλθαν βαθιά στις περιοχές μας και μας προκάλεσαν απώλειες. Υπήρξαν μεγάλης κλίμακας συλλήψεις, βασανιστήρια, θηριωδίες σε βάρος γυναικών και καταστροφή λαϊκών περιουσιών. Η δήμευση περιουσιών των επαναστατών ήταν ένας νέος τρόπος, που βέβαια είχε εφαρμοστεί στην αποικιακή περίοδο. Οι φυλακές γέμισαν με επαναστάτες και λαό. Υπήρχαν γύρω στις 20 μαζικές σφαγές στη Νταντακαράνυα, τη Τζάρκχαντ, την Συνοριακή Περιοχή Άντρα Πραντές-Ορίσα (Οντίσα) και την Οντίσα. Δραστηριοποιήθηκαν περαιτέρω αντεπαναστατικές συμμορίες, οι οποίες εργάστηκαν ξέχωρα ή και από κοινού με τις αστυνομικές δυνάμεις. Αυτές οι επιθέσεις κατά τη 2^η φάση μάς υποχρέωσαν να κάνουμε πίσω σε κάποιες περιοχές. Στη Τζάρκχαντ, ένα ψευτοαναπτυξιακό «Σχέδιο Δράσης για τη Σαράντα» προωθήθηκε σε αυτή την περιοχή που συνορεύει με την πολιτεία της Οντίσα και υπήρχε μια συνεχής ψεύτικη προπαγάνδα ότι οι μαοϊστές στην περιοχή αυτή πλήρως εξαλείφθηκαν. Ως μέρος του ψυχολογικού πολέμου, αυτό αποδείχτηκε ότι αποτέλεσε σημαντικό πρότυπο και τέτοια «Σχέδια Δράσης» θα εφαρμόζονταν σε όλες τις περιοχές του κινήματος.

Οι ένοπλες δυνάμεις του κέντρου και των πολιτειών από κοινού ενεπλάκησαν σε μεγάλες επιχειρήσεις κυριάρχησης σε περιοχές. Τέτοια επιχείρηση στα τέλη του Δεκέμβρη του 2013 έλαβε χώρα σε όλες τις πολιτείες όπου υπάρχει το επαναστατικό κίνημα στη χώρα. Δυνάμεις επιπέδου ταγμάτων και ταξιαρχιών έλαβαν μέρος σε τέτοιες επιθέσεις. Αυτές οι επιχειρήσεις στόχευαν να καταφέρουν ένα πλήγμα σε στρατηγικές περιοχές του επαναστατικού κινήματος, να τις αποσυνδέσουν και να τις αποσυντονίσουν, να παρεμβάλουν  πολλά εμπόδια και να δημιουργήσουν δυσμενείς συνθήκες για τις δυνάμεις του ΛΑΑΣ στον αντάρτικο πόλεμο που αυτές διεξάγουν και για να υπερνικήσουν τη μαχητική ικανότητα του ΛΑΑΣ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το κράτος μπόρεσε να μας καταφέρει πλήγματα με επιθέσεις βασισμένες σε πληροφορίες.

Η χρονική διάρκεια του ΙΑΡ επεκτάθηκε στα τρία χρόνια και περισσότερα κονδύλια αποδόθηκαν το 2013. Δημιουργήθηκε άλλο ένα πρόγραμμα ««ασφάλειας» έναντι μέσων βιοπορισμού». Το πρόγραμμα «Ροσίνι» για παροχή θέσεων εργασίας σε νέους επεκτάθηκε από 2 περιφέρειες (τη Σούκμα της Τσατίσγκαρχ και τη Δ. Σίνγκμπουμ της Τζάρκχαντ) σε 24 περιφέρειες. Διάφορα προγράμματα δημιουργήθηκαν για να απομακρύνουν τους φοιτητές και τη νεολαία από το κίνημα. Αναπτύχθηκε περαιτέρω η πολιτική των ψεύτικων παραδόσεων, στην οποία υποτάχτηκαν αδύναμα στοιχεία του κόμματος. Εκατοντάδες χωρικοί και μέλη πολιτοφυλακών παρουσιάζονταν στα ΜΜΕ ότι είχαν παραδοθεί.

Όσον αφορά την επίθεση σε πολιτικό επίπεδο, εξαπολύθηκε μια προπαγάνδα που έλεγε ότι: ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός είναι ξεπερασμένοι· δεν θα μπορούν να επιτύχουν· σε 10 χρόνια το επαναστατικό κίνημα θα έχει εξαλειφθεί πλήρως· καθώς το κίνημα δεν μπορεί να νικήσει, όποιος βρίσκεται σε αυτό θα πρέπει να το εγκαταλείψει και να ενταχθεί στην αστυνομία. Επίσης, υπήρχε προσπάθεια για μετατροπή ανθρώπων σε πληροφοριοδότες κλπ. Προπαγανδιζόταν, ακόμα, ότι υπάρχουν εσωκομματικές διαφορές. Υπήρξαν, μάλιστα, απόπειρες διαχωρισμού των στελεχών ιθαγενικής και μη ιθαγενικής καταγωγής, ανάμεσα σε καταγόμενα από την Άντρα Πραντές και εκείνους από την Τσατίσγκαρχ στην Νταντακαράνυα, ανάμεσα σε αυτά Ααπό την Οντίσα και την Νταντακαράνυα, ανάμεσα στα καταγόμενα από την κάστα Γιαντάβ και εκείνα από την Γκάντζου στη Μπιχάρ και τη Τζάρκχαντ. Ως αποτέλεσμα αυτής, είχαμε και κάποιες απώλειες.

Η 4^η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής το 2013 εκτίμησε ότι το κίνημα βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση και εκπόνησε τακτικές για το ξεπέρασμά της.

Υπήρξε μια μικρή βελτίωση στην αντίσταση του ΛΑΑΣ το 2012 και το 2013, όχι όμως στον απαραίτητο βαθμό. Έτσι, μεγάλος αριθμός ενόπλων δυνάμεων άρχισε να διεισδύει βαθιά στις περιοχές μας. Όλο και περισσότερο χρησιμοποιούνταν ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροπλάνα. Υπήρξε αύξηση στις εχθρικές επιθέσεις. Ένοπλες δυνάμεις του εχθρού άρχισαν να εφαρμόζουν Προγράμματα Δράσης για τους Πολίτες (CAP) ώστε να εξαπατήσουν το λαό. Αυτό το είδος επιθέσεων συνεχίστηκε για 3,5 χρόνια, όμως οι σταθερές αντάρτικες δράσεις του ΛΑΑΣ ανάγκασαν τον εχθρό να αναπτύξει περισσότερες δυνάμεις στις περιοχές μας, να αποκεντρώσει τις δυνάμεις του σε εκτεταμένες περιοχές. Δεν μπόρεσε να αναπτύξει τις δυνάμεις του στις ζωτικές περιοχές όπως ήθελε. Ως αποτέλεσμα αυτού, μπορέσαμε να ανακόψουμε την εχθρική επίθεση σε αυτές ως ένα βαθμό.

Η 3^η φάση της ΕΠΚ άρχισε τον Ιούνη του 2014. Το Μάη του 2014, οι ινδουιστικές φασιστικές δυνάμεις ήρθαν στην εξουσία με επικεφαλής το Μόντι, κάτι που έδωσε ώθηση στην εχθρική επίθεση ενάντια στο επαναστατικό κίνημα. Όλα τα ευρισκόμενα στην εξουσία κοινοβουλευτικά κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του ρεβιζιονιστικού ΚΚΙ και ΚΚΜ στο κέντρο και τις πολιτείες, από κοινού εκπόνησαν νέα προγράμματα για την ανάσχεση της ανάπτυξης του κόμματός μας και του επαναστατικού κινήματος που αποτελεί την εναλλακτική δύναμη στη χώρα. Άρχισαν να εφαρμόσουν με έναν πολύ επιθετικό τρόπο μεταρρυθμίσεις υποστηριζόμενες από τους ιμπεριαλιστές. Αύξησαν τις παραστρατιωτικές δυνάμεις του κέντρου και τα Τάγματα Εφέδρων στις πολιτείες. Νεολαίοι από ντόπιους ιθαγενείς στρατολογήθηκαν στην Ειδικές αστυνομικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις, καθώς και τον Ινδικό Στρατό. Αναπτύχθηκαν 37 τάγματα Ινδικού Στρατού και Ειδικά Ινδικά Τάγματα Εφέδρων, πέραν των 106 παραστρατιωτικών ταγμάτων (9 εκ των οποίων ήταν τάγματα CoBRA), τα οποία ήταν ήδη αναπτυγμένα. Και ακόμα περισσότερα σχεδιάστηκαν. 20.000 θέσεις αστυνομικών καλύφθηκαν στη Τζάρκχαντ. Πρώην μαοιστές στρατολογήθηκαν στις αστυνομικές δυνάμεις. Οι CRPF ανέπτυξαν δύο ομάδες γυναικών Κομάντο, με 35 σε κάθε μία, στη Τζάρκχαντ και την Τσατίσγκαρχ. Σχεδιάστηκε η συγκρότηση του Τάγματος Αντιβάσι Παχαρία (Λόφων) Τσατίσγκαρχ. Η κυβέρνηση της Μπιχάρ στρατολόγησε 1.000 ιθαγενείς γυναίκες στις περιοχές του κινήματος. Η «ασφάλεια» δια της ισοπεδώσεως ενισχύθηκε και περισσότεροι αστυνομικοί σταθμοί και στρατόπεδα οχυρώθηκαν, εκ των οποίων 400 στις περιοχές του κινήματος, 16 στο νέο «μέτωπο» της συμβολής τριών πολιτειών του νότου. Νοσοκομείο μάχης δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Τσιντάλναρ της περιφέρειας Σούκμα. Αστυνομικές δυνάμεις πέρασαν από προγράμματα εκπαίδευσης και αξιολόγησης πεδίου.

Δεκάδες εκατομμύρια ρουπίες δαπανήθηκαν σε δίκτυα πληροφοριών. Η Κατάκτηση Περιοχών, οι Περιπολίες Μεγάλης Έκτασης και άλλες τέτοιες επιχειρήσεις έλαβαν χώρα βαθιά στις περιοχές μας βάσει πληροφοριών που συγκεντρώθηκαν από το σύστημα πληροφοριών. Διαπεριφεριεακές και διαπολιτειακές κοινές επιχειρήσεις, καθώς και κοινές επιχειρήσεις των διαφόρων δυνάμεων αστυνομικών, στρατιωτικών, κομάντο, SPO και μυστικών δολοφονικών συμμοριών έγιναν μια φυσιολογική κατάσταση. Εντάθηκαν οι επιθέσεις στις αντάρτικες βάσεις μας. Όλο και περισσότερο αυξήθηκε η χρήση ελικοπτέρων και έγιναν πρόβες για νυχτερινές επιθέσεις. Στοχοποιήθηκε η ηγεσία. Αυξήθηκε η παρακολούθηση στα κινητά τηλέφωνα. Μια ειδική εφαρμογή παρακολούθησης Android δημιουργήθηκε από το Τμήμα Αντι-ναξαλίτικων επιχειρήσεων, την Infotech και τη Biotech Promotion Society για την ενίσχυση του δικτύου πληροφοριών στην Τσατίσγκαρχ. Αυτό συντέλεσε στην αύξηση των επιθέσεων, των συλλήψεων και των συγκρούσεων στις περιοχές του επαναστατικού κινήματος.

Η πολιτική παραδόσεων επίσης βοήθησε τους αξιωματικούς να εξασφαλίσουν χρήματα, ενώ απλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Ανακοινώθηκε  η πολιτική «παράδοση με αντάλλαγμα εργασία», ώστε να ρίξει το ηθικό του επαναστατημένου λαού και των καλοπροαίρετων ανθρώπων.

Ο εχθρός κατέλαβε μια περιοχή που έγινε αδύναμη και άρχισε επιχειρήσεις ανοικοδόμησης. Ο κυβερνητικός μηχανισμός ανασυστάθηκε και έγινε μόνιμος ώστε να μην ισχυροποιηθεί ξανά το επαναστατικό κίνημα εκεί. Δρόμοι, δίκτυα επικοινωνιών, ηλεκτρισμού και άρδευσης δημιουργήθηκαν για να διευκολύνουν τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σε σχολεία, κοινοτικά κτίρια, Ανγκανουάντι (σ.parapoda: βρεφονηπιακοί σταθμοί σε επίπεδο χωριού) και κέντρα υγείας δίνεται προσοχή ώστε να επικουρούν τα στρατόπεδα. Υιοθετήθηκε μια πολιτική συμβάσεων με ντόπιους για κατασκευή δρόμων κόστους 20 εκ.ρουπίων με σκοπό την απασχόληση της νεολαίας. Οι νέοι προσκαλούνται για εκπαίδευση για ανάπτυξη διαφόρων ικανοτήτων και για δουλειά, όμως καταρτίζονται στην κατασκοπία. Η κυβέρνηση της Κεράλα άρχισε ένα νέο πρόγραμμα για διανομή τροφίμων αξίας 100 ρουπίων ανά άτομο.

Σχέδια δράσης τύπου «Σαράντα» υιοθετήθηκαν και σε άλλα μέρη της Τζάρκχαντ, της Οντίσα, της Τσατίσγκαρχ και της Γκανττσιρόλι της Μαχαράστρα. Άρχισαν προγράμματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης από πολυεθνικές και ντόπιες επιχειρήσεις για να καταλαγιάσουν το θυμό του λαού για την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Ποσό γύρω στα 8 δις ρουπίες δαπανήθηκε σε μεταρρυθμίσεις στις περιοχές του κινήματος. Ενθαρρύνθηκε ακόμα και ο τουρισμός.

Οποιαδήποτε διαμαρτυρία και αντίσταση καταστέλλεται. Προπαγανδίζεται ότι διανοούμενοι, δημοκράτες και κοινωνικοί ακτιβιστές είναι επικίνδυνοι περισσότερο και από τις δυνάμεις του ΛΑΑΣ ακόμα. Προκειμένου να αποσυνδεθούν τα κινήματα πόλης από το αγροτικό, πολλοί χαρακτηρίζονται «μαοϊστές των πόλεων» και διώκονται βάσει του UAPA (σ.parapoda: Νόμος για την Πρόληψη Παράνομων Δράσεων του 1967 για την πρόληψη δραστηριοτήτων ενάντια «στην ακεραιότητα και την κυριαρχία» της Ινδίας, o οποίος περιορίζει την ελευθερία έκφρασης και λόγου, το δικαίωμα συνάθροισης και το δικαίωμα της ίδρυσης ενώσεων) και για υποκίνηση σε εξέγερση. Αξιωματικοί του στρατού καθοδηγούν τις αντιαντάρτικες επιχειρήσεις των αστυνομικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων. Αυξήθηκαν οι «αντιτρομοκρατικές» σχολές πολέμου στο δάσος, στις οποίες συμμετείχαν χιλιάδες αστυνομικοί και παραστρατιωτικοί. Αξιωματούχοι της αμερικανικής πρεσβείας επισκέφτηκαν τις περιοχές του επαναστατικού κινήματος και αυτές τις σχολές και διεξήγαν συνομιλίες με την κεντρική και τις πολιτειακές κυβερνήσεις.

Υιοθετήθηκαν η Αποστολή 2016 και η Αποστολή 2017 για τα αντίστοιχα χρόνια. Από την πλευρά μας, εμείς εντείναμε τις πολιτικές, στρατιωτικές και οργανωτικές προσπάθειες σε όλη τη χώρα και μπορέσαμε να ανακόψουμε αυτές τις επιχειρήσεις ως έναν βαθμό. Ο Λαϊκός Πόλεμος-Αντάρτικος Πόλεμος που αντιστάθηκε στον αντεπαναστατικό πόλεμο των εκμεταλλευτριών αρχουσών τάξεων είναι ζωτικής σημασίας για αυτές. Επίσης εξαπολύσαμε λαϊκούς αγώνες για τα καθημερινά και τα βασικά προβλήματα. Βελτιώσαμε τις δράσεις μας, όσον αφορά την κοινή δράση, εντείναμε και διευρύναμε τους αγώνες ενάντια στις εκτοπίσεις (σ.parapoda: για σκοπούς «ανάπτυξης») και όλα αυτά συνέβαλαν σημαντικά στην αντιμετώπιση της εχθρικής επίθεσης. Από την άλλη, το κόμμα ξεκίνησε Προγράμματα Κατάρτισης Στελεχών και Στρατιωτικής Ηγεσίας και παρείχε πολιτική και στρατιωτική εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα του στελεχιακού δυναμικού. Διεξήγε έρευνα για τις κοινωνικές συνθήκες που αλλάζουν χάρη στο επαναστατικό κίνημα, τα αγροτικά επαναστατικά προγράμματα και τις επαναστατικές μεταρρυθμίσεις και πετύχαμε κάποια αποτελέσματα.

Εντάθηκαν και επεκτάθηκαν χωρικά οι αντάρτικες πολεμικές δράσεις σε όλη τη χώρα το 2017. Όμως, επίσης χάσαμε υποκειμενικές δυνάμεις του κόμματος, του ΛΑΑΣ και των λαϊκών οργάνων σε εντατικές εχθρικές επιθέσεις όπως στη Ραμγκούντα τον Οκτώβρη του 2016. Ο εχθρός, επιπρόσθετα, λαφυραγώγησε σημαντικό αριθμό όπλων και πυρομαχικών. Ωστόσο, η ΕΠΚ δεν μπόρεσε να πετύχει το στόχο της.

Τον Απρίλη του 2017 υπήρξε μια ενέδρα στις ένοπλες δυνάμεις στη Μπούρκαπαλ, η οποία συγκλόνισε τις άρχουσες τάξεις(σ.parapoda: βλ.εδώ). Συγκλήθηκε μια συνεδρίαση σε ανώτατο επίπεδο στις 8 Μάη, η οποία εκπόνησε τη SAMADHAN, ένα νέο αντεπαναστατικό σχέδιο στρατηγικών και τακτικών για την εξάλειψη του κινήματος των μαοϊστών, στη θέση ή ως συνέχεια της ΕΠΚ. Ορίστηκε μία περίοδος 5 ετών για την εξάλειψη του κινήματος των μαοϊστών. Τα κύρια σημεία της SAMADHAN που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι:

1.Επιθετικές ενέργειες αντί για αμυντικές μέθοδοι, επικέντρωση των επιθέσεων στις αντάρτικες βάσεις και τις στρατηγικές περιοχές.

2.Επιθέσεις από αέρος και δημιουργία σχετικού μηχανισμού.

3.Διεύρυνση και ενίσχυση της απόκτησης πληροφοριών μέσω μη επανδρωμένων εναέριων μέσων, δορυφόρων, GPS, θερμικής απεικόνισης, υπέρυθρων εικόνων, καμερών και ραντάρ.

4.Συγκρότηση ενοποιημένων διοικήσεων μέχρι επιπέδου περιφέρειας, με τη συμπερίληψη πολιτικών, αστυνομικών, παραστρατιωτικών αξιωματούχων καθώς και της πολεμικής αεροπορίας. Συγκρότηση Ενοποιημένων Διοικήσεων και σε τακτική βάση.

5.Αύξηση του αριθμού των πολιτειακών και τοπικών δυνάμεων σε επιχειρήσεις σύγκρουσης, προστασία των κατασκευαστικών εργασιών δρόμων και άλλων τέτοιων υποδομών μέσω της αύξησης των επιχειρήσεων κατάκτησης περιοχών και εκκαθάρισης δρόμων (ROP).

6.Εξαπόλυση μεγάλης κλίμακας συκοφαντικής προπαγάνδας, με το χαρακτηρισμό μας ως εχθρικών προς την ανάπτυξη, οποτεδήποτε καταστρέφουμε «αναπτυξιακά» έργα όπως δίκτυα οπτικών ινών, σιδηροδρόμους και ηλεκτρικές γραμμές.

7.Υποστήριξη από το Ισραήλ σε αντιαντάρικες και «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής υπερσύγχρονων βιοτεχνολογικών όπλων και τεχνολογίας.

8. Επιλογή της περιφέρειας Σούκμα ως της περιοχής-πυρήνα, όπου ειδικό σχέδιο εκπονήθηκε και δύο τάγματα CoBRA αναπτύχθηκαν.

9.Έλεγχος των χρηματικών πόρων των μαοϊστών για την περιστολή των δραστηριοτήτων τους.

Η στρατηγική επίθεση SAMADHAN σήμαινε εφαρμογή της ατζέντας της δημιουργίας μιας «Νέας Ινδίας» ως το 2022, που είναι η 75^η επέτειος της «ανεξαρτησίας» της Ινδίας. Η «Νέα Ινδία» δεν είναι τίποτε άλλο από συγκρότηση ενός ινδουιστικού κράτους. Το κόμμα εξήγησε το νόημα της «Νέας Ινδίας» στα στελέχη και το λαό και εκπόνησε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της SAMADHAN. Περίπου 90 αστυνομικοί εκτελέστηκαν και 190 τραυματίστηκαν στο πρώτο έτος εφαρμογής της επίθεσης αυτής. 100 από αυτούς τραυματίστηκαν σε παγίδες (σ.parapoda: με τρύπες, όπου κάτω υπήρχαν δόρατα και άλλα αιχμηρά αντικείμενα) που είχαν φτιάξει οι Λαϊκές Πολιτοφυλακές. Ο ΛΑΑΣ απαλλοτρίωσε 25-30 όπλα και διάφορα είδη πυρομαχικών και άλλα υλικά πολέμου. Υπήρχε μια αύξηση στους λαϊκούς αγώνες στις περιοχές του κινήματος, καθώς και σε άλλες περιοχές. Οι αγώνες αφορούσαν πέραν των άλλων, την αντίθεση στην επιθετική τροποποίηση των νόμων CNT και SPT στη Τζάρκχαντ (σ.parapoda: αποικιακοί νόμοι του 1908 και 1876 που  σε γενικές γραμμές απαγόρευαν την πώληση ιθαγενικής γης σε μη ιθαγενείς στην περιοχή Τσότα Νάγκπουρ και Σάνταλ Παργκάνα αντίστοιχα) και το νόμο περί Απόκτησης Γης. Μικροαστικά τμήματα αναπόφευκτα άρχισαν αγώνες και το κόμμα προσπαθεί να παρέμβει σε αυτούς με διάφορες μορφές. Τα αποτελέσματα είναι κυρίως θετικά αυτή την περίοδο. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι μετέτρεψε 44 από τις 126 «ναξαλόπληκτες» περιφέρειες σε «απαλλαγμένες από Ναξαλίτες».

Λάφυρα από αντεπίθεση του ΛΑΑΣ στην Τσατίσγκαρχ στις 3/4/2021.

Το 2019, ο ΛΑΑΣ διεξήγε σχεδόν 360 ενέργειες σε διάφορες αντάρτικες ζώνες και ζώνες κόκκινης αντίστασης. Εξαπέλυσε σχεδόν 70 επιθετικές ενέργειες εναντίον των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων. Υπήρχαν περίπου 130 συγκρούσεις με τις αστυνομικές, παραστρατιωτικές και κομάντο δυνάμεις. 75 μέλη των διαφόρων δυνάμεων σκοτώθηκαν, 147 τραυματίστηκαν και 13 όπλα λαφυραγωγήθηκαν. Υπήρχε σχετική εδραίωση εκείνη τη χρονιά. Ο ΛΑΑΣ αχρήστευσε περιουσίες κομπραδόρικης καπιταλιστικής και κυβερνητικής ιδιοκτησίας αξίας δεκάδων εκ. ρουπίων σε 65 αντάρτικες ενέργειες μαζί με το λαό. Ο αγώνας ενάντια στις εξορυκτικές δραστηριότητες είχε μια εξέχουσα θέση εκείνη την περίοδο. Προσοχή δόθηκε στην εκπαίδευση για απόκτηση μαχητικών και τεχνικών ικανοτήτων των μαχητών του ΛΑΑΣ. Άρχισε το ενιαίο κίνημα ενάντια στον βραχμανιστικό ινδουιστικό φασισμό. Διάφορα προγράμματα κινητοποίησης του λαού στις τρέχουσες πολιτικές συνθήκες από τις κομματικές επιτροπές υλοποιήθηκαν. Μια συνεδρίαση των πρωθυπουργών των «πληγεισών από τους μαοϊστές» περιοχών υπό την προεδρία του Υπουργού Εσωτερικών του κέντρου εκπόνησε ένα Σχέδιο Δράσης στις 26 Αυγούστου 2019.

Σε εκείνη τη συνεδρίαση σχεδιάστηκε, επιπλέον, ο έλεγχος των χρηματικών πόρων του κόμματος, η ανάσχεση του δικτύου στις πόλεις, η δημιουργία περισσότερων δρόμων και η εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας στις περιοχές του κινήματος, η απόδοση σημασίας στην τοπική νεολαία για την κατασκευή δρόμων και σε ιδιωτικές εταιρίες για την εγκατάσταση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, η δημιουργία περισσότερων τραπεζών, ΑΤΜ, ταχυδρομικών γραφείων, για τη διευκόλυνση των ιθαγενών στις εγχρήματες συναλλαγές, καθώς και η ίδρυση σχολείων κατά το πρότυπο της «Εκαλάβυα» (σ.parapoda:σχολεία-οικοτροφεία για ιθαγενείς με σκοπό την απόσπαση από την οικογένεια και τους μαοϊστές). Σχεδιάστηκε η περικύκλωση της Μάαντ, μιας λοφώδους περιοχής στη Μπάσταρ της Τσατίσγκαρχ που αποτελεί μια από τις στρατηγικές μας περιοχές, με 7 τάγματα. Σχεδιάστηκαν, ακόμα, τα πλέον κρυφά φασιστικά κατασταλτικά μέτρα. Οι πολιτειακές κυβερνήσεις ανακοίνωσαν αντίστοιχα σχέδια. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση της Τσατίσγκαρχ ανακοίνωσε το απατηλό πρόγραμμα για την παροχή τίτλων ιδιοκτησίας γης στο λαό της Μάαντ, ενώ η κυβέρνηση της Τελανγκάνα ανακοίνωσε την πρόσληψη 18.000 αστυνομικών.

Το 2020, ο ΛΑΑΣ προέβη σε 99 αντάρτικες ενέργειες. Η ενέδρα στη Μινάπα της Τσατίσγκαρχ αποτέλεσε μια μεγάλη ενέργεια, 8 ήταν ενέργειες μεσαίου μεγέθους και 90 μικρού. Μια μονάδα Ινδικού Στρατού στάλθηκε ντυμένη με στολή τοπικής δύναμης για να «χτενίσει» την περιοχή όταν ο ΛΑΑΣ έκανε την επίθεση. Αυτή αποτελούσε απάντηση στην Επιχείρηση «Πραχάρ» της πολιτειακής κυβέρνησης που υλοποιείται σε φάσεις.

Τα τελευταία 20 χρόνια, 2.958 άτομα από τις διάφορες ένοπλες του ινδικού κράτους σκοτώθηκαν και 3.507 τραυματίστηκαν, ενώ 3.208 σύγχρονα όπλα διαφόρων ειδών και 152.899 σφαίρες και πυρομαχικά του εχθρού λαφυραγωγήθηκαν. Λόγω της ΕΠΚ από το 2009 ως το 2017 και της εν εξελίξει SAMADHAN, το κόμμα, ο ΛΑΑΣ, οι επαναστατικές μαζικές οργανώσεις και οι επαναστατικές λαϊκές επιτροπές επλήγησαν σοβαρά στις περιοχές κόκκινης αντίστασης και τις αντάρτικες ζώνες. Πολλοί σύντροφοι, από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής μέχρι μέλη Επιτροπών Χωριού και Πυρήνων, διοικητές διαφόρων βαθμών και μαχητές του ΛΑΑΣ έχασαν τις ζωές τους σε εχθρικές επιθέσεις. Το Κόμμα και ο ΛΑΑΣ αποδυναμώθηκαν με συλλήψεις, εκφυλισμό και προδοσία. Ο κύριος λόγος είναι η αδυναμία στην κατάλληλη εφαρμογή των κανόνων του αντάρτικου πολέμου και των μυστικών μεθόδων δουλειάς. Επιπρόσθετα, υπήρχαν ελλείψεις και αδυναμίες στην εκπόνηση των κατάλληλων τακτικών για τον ταξικό αγώνα σε αντιστοιχία με τις αλλαγές στις παραγωγικές σχέσεις εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης. Αυτό είχε δυσμενείς επιπτώσεις. Κάποιες λίγες αντάρτικες ζώνες υποχώρησαν προσωρινά, άλλες επλήγησαν ή αποδυναμώθηκαν. Χρειάστηκε να υποχωρήσουμε από λίγες ή και να τις εγκαταλείψουμε πλήρως.

Με αφορμή την 20ή επέτειο από την ίδρυση του ΛΑΑΣ το 2020 (σ.parapoda.: Ο ΛΑΑΣ ιδρύθηκε στις 2 Δεκέμβρη του 2000), το κόμμα απηύθυνε κάλεσμα για τη διεύρυνση και ένταση του ταξικού αγώνα και του αντάρτικου πολέμου ώστε να ηττηθεί η αντεπαναστατική SAMADHAN και να προχωρήσει το επαναστατικό κίνημα. Το κόμμα, ο ΛΑΑΣ και τα όργανα του Ενιαίου Μετώπου πέτυχαν να νικήσουν την εκστρατεία «Πραχάρ» («Επίθεση») που το κράτος ανακοίνωσε το Νοέμβρη του 2020 που θα συνέχιζε ως τον Ιούνη του 2021. Η Πραχάρ περιλάμβανε 10 πτυχές. Υπάρχουν σοβαρές αλλαγές στις αντιαντάρτικες πολεμικές επιχειρήσεις των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων. Αυτές είναι: περικύκλωση από δύο ή τρεις κύκλους, η επίθεση με ρουκετοβόλα RPG και όλμους, καθώς και ο βομβαρδισμός με εκτοξευτές χειροβομβίδων UBGL. Επί του παρόντος υπάρχουν πάνω από 60.000 αστυνομικές, παραστρατιωτικές δυνάμεις και κομάντο στις περιοχές του επαναστατικού κινήματος. Το κράτος προβαίνει σε προετοιμασίες για την Πραχάρ 3 τον Οκτώβρη του 2021. Στις 26 Σεπτέμβρη 2021, διεξήχθη υπό την προεδρία του Υπουργού Εσωτερικών του κέντρου μια συνεδρίαση των πρωθυπουργών και των αξιωματούχων της αστυνομίας των πολιτειών, κατά την οποία συζητήθηκε η ιδιαίτερη προσοχή που πρέπει να δοθεί για την καταστολή του κινήματος των μαοϊστών.

Το κόμμα, με αφορμή τη 17^η επέτειο από την ίδρυσή του, κάλεσε τα στελέχη του να οικοδομήσουν ένα κόμμα ισχυρό και μυστικό, ανίκητο από τον εχθρό. Κάλεσε, επίσης, να ενταθεί ο αντάρτικος πόλεμος και ο ταξικός αγώνας, να νικηθεί η επίθεση «SAMADHAN-Πραχάρ» και να προωθηθεί το επαναστατικό κίνημα. Ο λαός έχει παίξει ζωτικό ρόλο στις επιτυχίες του Λαϊκού Πολέμου.

Πόση έκταση της Ινδίας έχει απελευθερωθεί με την Επανάσταση; Επί του παρόντος, το Επαναστατικό Κίνημα αναπτύσσεται;

Έχουμε αντάρτικες ζώνες με στόχο τη συγκρότηση περιοχών βάσης. Οι αντάρτικες ζώνες έχουν αντάρτικες βάσεις, οι οποίες είναι μεταβατικής φύσης. Αυτές θα αποτελούν τα σημεία εντός των αντάρτικων ζωνών που θα επικεντρωνόμαστε για την ανάπτυξη ενός ισχυρού κόμματος, ενός ισχυρού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού και ενός Ενιαίου Μετώπου, ενώ ταυτόχρονα, θα δημιουργούμε ευνοϊκές συνθήκες για την ανακήρυξη απελευθερωμένων περιοχών, που θα επεκτείνουν την πολιτική εξουσία κατά κύματα και θα επιταχύνουν το ρυθμό της επανάστασης. Με την ένταση της αγροτικής επανάστασης σε αυτές τις βάσεις, η γη θα διανέμεται στη βάση του συνθήματος «η γη στους καλλιεργητές» και το συνεταιριστικό κίνημα στις τάξεις του λαού θα προωθηθεί για την ανάπτυξη της γεωργίας. Επομένως, η αντάρτικη βάση είναι η εμβρυακή μορφή του νεοδημοκρατικού κράτους. Συνεπώς, η συγκρότηση αντάρτικων βάσεων σημαίνει μια σημαντική πρόοδο στο προτσές της δημιουργίας περιοχών βάσεων που θα προκαλέσει ισχυρό αντίκτυπο στο λαό των περιοχών που βρίσκονται γύρω από τις αντάρτικες βάσεις και θα τον εμπνεύσει να συμμετέχει στο λαϊκό πόλεμο πιο πολύ.

Το κόμμα εργάζεται με σκοπό να μετατρέψει τις περιοχές της Μπιχάρ-Τζάρκχαντ και τη Νταντακαράνυα σε απελευθερωμένες περιοχές. Υπάρχουν Ειδικές Περιοχές/Ειδικές Ζώνες Πολιτειών σε όλη τη χώρα, με την ονομασία μόνο να διαφέρει σε διάφορες πολιτείες. Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, στροφές και καμπές στο κίνημα που πλήττεται από τις επιθέσεις του εχθρού και υποκειμενικές αδυναμίες. Ωστόσο, συνολικά, το κόμμα είναι σταθερά πεπεισμένο ότι το ινδικό επαναστατικό κίνημα προχωρά μπροστά με ξεκάθαρο στόχο την επίτευξη της λαϊκής κρατικής εξουσίας μέσω της ολοκλήρωσης της νεοδημοκρατικής επανάστασης, κατέχοντας τη θεωρία του μαρξισμού-λένινισμού-μαοϊσμού, στο δρόμο του Παρατεταμένου Λαϊκού Πολέμου. Ο δρόμος φωτίζεται με τις θυσίες των επαναστατημένων ανθρώπων, των ακτιβιστών, των μαχητών και των στελεχών διαφόρων επιπέδων του κόμματος, του ΛΑΑΣ και των οργάνων του Στρατηγικού και του Τακτικού Ενιαίου Μετώπου.

Φυσικά, στις απελευθερωμένες ζώνες, έχουν υιοθετηθεί πολλές πολιτικές που υπηρετούν το λαό. Μπορείτε να περιγράψετε τι πολιτικές έχουν υιοθετηθεί στον τομέα της υγείας και τις παιδείας, για παράδειγμα;

Βέβαια. Η υγεία, η παιδεία και όλα τα είδη πολιτικών πρόνοιας για το λαό υιοθετούνται από τις Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές στις αντάρτικες βάσεις. Στη Νταντακαράνυα το όνομά τους είναι «Λαϊκές κυβερνήσεις»(«Janatana Sarkar»). Στη Μπιχάρ και τη Τζάρκχαντ, η δουλειά αυτή γίνεται από την Επαναστατική Αγροτική Επιτροπή (Krantikari Kisan Committee), και επί του παρόντος δημιουργούνται κι άλλες τέτοιες. Οι ΕΑΕ προβαίνουν επίσης σε αγροτικές μεταρρυθμίσεις. Θα το εξηγήσω αργότερα αυτό. Η ΕΑΕ είναι το στρατηγικό ενιαίο μέτωπο του προλεταριάτου, της αγροτιάς, της μικροαστικής και της εθνικής αστικής τάξης και βασίζεται σε έγγραφα πολιτικής (policy paper).

Κάθε ΕΑΕ έχει 9 τμήματα, οικονομικά, άμυνα, γεωργία, υγεία, παιδεία, πολιτισμός, δικαιοσύνη, ασφάλεια δάσους και δημόσιες σχέσεις. Αυτά τα τμήματα και οι οργανισμοί έχουν αρμοδιότητα για την υγεία και παρέχουν την απαραίτητη φροντίδα στο λαό. Οι γιατροί από αυτά τα τμήματα πηγαίνουν καθημερινά στο λαό για θεραπεία. Οι γιατροί του ΛΑΑΣ εκπαιδεύουν τους γιατρούς των ΕΑΕ και αυτοί, με τη σειρά τους, εκείνους στις ΕΑΕ του χωριού. Παρέχουν χρήματα για τη λαϊκή υγεία. Συγκεκριμένα, οι ΕΑΕ παρέχουν το 20% του ετήσιου προϋπολογισμού για την υγεία. Επίσης, κανονίζουν να μεταφέρουν τους σοβαρά αρρώστους στα νοσοκομεία στις αστικές περιοχές με χρηματική και τεχνική βοήθεια των ΕΑΕ ανωτέρου επιπέδου και της κομματικής επιτροπής. Οι γιατροί παραδίδουν μαθήματα για την καθαριότητα και διδάσκουν επιστημονικές αντιλήψεις για το ανθρώπινο σώμα, τις ασθένειες και τις θεραπείες. Αποδίδουν ειδική προσοχή για την εξάλειψη των τυφλών πεποιθήσεων οι οποίες παραμένουν στις τάξεις των ανθρώπων, λόγω έλλειψης έστω και στοιχειώδους παιδείας κατά το παρελθόν, επί τόσες πολλές γενιές, και αναφορικά με την υγεία της γυναίκας. Τα τμήματα υγείας εξέδωσαν βιβλία γενικής γνώσης για την υγεία και την αλλοπαθητική ιατρική. Επίσης εξέδωσαν βιβλία για τη βοτανική ιατρική με φωτογραφίες βοτάνων. Οι γιατροί που είναι όλοι ιθαγενείς σύντροφοι μαθαίνουν αγγλικά για να αναγνωρίζουν τα ονόματα των αλλοπαθητικών φαρμάκων.

Όσον αφορά την παιδεία, το κόμμα χορηγεί ειδικά κονδύλια. Οι ΕΑΕ λειτουργούν σχολεία σε επίπεδο χωριού και οικοτροφεία σε επίπεδο παντσαγιάτ (ενός αριθμού χωριών με συνολικό πληθυσμό από 500 ως 3.000). Είναι αξιοσημείωτο ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να συνεχίσουν να πηγαίνουν στα σχολεία παρά τη βαριά καταστολή από το κράτος. Σε τέτοια μέρη, οι νέοι στέλνονται να μείνουν στο χωριό τη νύχτα και οι μεγαλύτεροι ηλικιακά μαθητές και οι δάσκαλοι κοιμούνται στο δάσος. Το πρωί, κάνουν μια αναγνώριση στα περίχωρα και αρχίζουν το μάθημα μόνο όταν δοθεί ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν υπάρχουν περιπολίες τριγύρω.

Οι ΕΑΕ ορίζουν κάποιους εκπαιδευμένους νεολαίους της περιοχής ως δασκάλους και τους δίνουν μισθό 2.500-3.000 ρουπίες. Κάποιοι δάσκαλοι είναι κομματικά επαγγελματικά στελέχη πλήρους ωραρίου. Άλλα μέλη, που είναι είτε μερικού ωραρίου είτε πλήρους, μαγειρεύουν και κάνουν άλλα πράγματα για το σχολείο. Οι μαθητές τα βοηθούν στη μεταφορά νερού, ξυλείας για φωτιά κλπ. Επίσης, προβαίνουν σε εργασίες καθαρισμού.

Οι εν λόγω ΕΑΕ φροντίζουν για το υλικό που χρειάζεται το σχολείο, όπως ποδιές, πινάκια, μολύβια, χάρτες κλπ. Παρέχουν λαχανικά και άλλα τρόφιμα που καλλιεργούνται σε συλλογικά αγροκτήματα των ΕΑΕ. Οι μαθητές, επίσης, καλλιεργούν λαχανικά γύρω από τη σχολική αυλή και συλλέγουν τρόφιμα στις διακοπές.

Η ύλη διαμορφώνεται, εξετάζεται περιοδικά και βελτιώνεται από την Επιτροπή του Τμήματος Εκπαίδευσης (ΕΤΕ) της Επιτροπής Ειδικής Ζώνης Νταντακαράνυα. Η ΕΤΕ προετοίμασε τα εγχειρίδια για τις τάξεις 1 ως 5. Οι μαθητές των δύο πρώτων τάξεων διδάσκονται γλώσσα (Γκόντι/Κόγια) και μαθηματικά. Η διδασκαλεία της γλώσσας Χίντι και των κοινωνικών επιστημών αρχίζει στην 3^η τάξη. Η εκπαίδευση φτάνει ως την 8^η τάξη με βάση εγχειρίδια της αστικής κυβέρνησης. Οι δάσκαλοι των σχολείων των ΕΑΕ εκπαιδεύονται με μεθόδους διδασκαλίας σε σεμινάρια και τάξεις δασκάλων από την ΕΤΕ. Τα σχολεία έχουν μια καλή επίδραση στο λαό της περιοχής.

Σε κάθε σχολείο, ακόμα, δημιουργείται μια πολιτιστική ομάδα από μαθητές. Προσοχή δίνεται και στον αθλητισμό. Η Τσέτνα Νάτυα Μαντς (CNM-σ. parapoda: κεντρική πολιτιστική ομάδα του ΚΚΙ(Μαοϊκού)) τους εκπαιδεύει στο τραγούδι και το χορό.

Ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας για την επανάστασή σας είναι η πραγματική αγροτική μεταρρύθμιση. Μπορείτε να εξηγήσετε ποια μέτρα έχουν ληφθεί για την επίτευξή της;

Το ζήτημα της γης το έχει πραγματευτεί το επαναστατικό κίνημα ήδη από την δημιουργία των δύο πραγματικών κομμουνιστικών επαναστατικών κομμάτων το 1969 που συγχωνεύτηκαν στο ΚΚΙ(Μαοϊκό) το 2004. Το κόμμα θεωρεί την Αγροτική Επανάσταση ως τον άξονα της Νεοδημοκρατικής Επανάστασης και επομένως είναι υπέρ της διανομής γης στους άκληρους και φτωχούς αγρότες και υπέρ της αλλαγής στις παραγωγικές σχέσεις. Οι Επαναστατικές Μαζικές Οργανώσεις υπό την ηγεσία του κόμματος προβαίνουν σε αυτή, ενώ, μετά το σχηματισμό τους, οι Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές αναλαμβάνουν αυτό το καθήκον.

Τη δεκαετία του ’80 εγείραμε το ζήτημα της γης στην αγροτική επανάσταση. Στα αρχικά στάδια, ο λαός καταλάμβανε εκτάσεις δασικές, κυβερνητικές, ναών και τέλος μεγαλοκτηματιών. Οποτεδήποτε ο λαός καταλάμβανε εκτάσεις μεγαλοκτηματιών, οι τελευταίοι οργάνωναν ιδιωτικούς στρατούς για να σφαγιάζουν τους ηγέτες του κινήματος. Το ένοπλο κίνημα εξάλειψε τους ιδιωτικούς στρατούς και εκτόπισε μεγαλοκτηματίες από τις αγροτικές περιοχές. Μετά από αυτό, ο κρατικός μηχανισμός ενεπλάκη ευθέως στη σύρραξη και συνέχισε την καταστολή του κινήματος. Αστυνομικές, παραστρατιωτικές, ειδικές και κομάντο δυνάμεις, καθώς και μονάδες στρατού αναπτύσσονται στις αγωνιζόμενες περιοχές. Έκτοτε, το επαναστατικό κίνημα βρίσκεται αντιμέτωπο με την αντεπαναστατική σφαγή. Αγώνες για τη γη έλαβαν χώρα στην παράκτια περιοχή, την Τελανγκάνα, την Ραγιαλσίμα, περιοχές της Άντρα Πραντές, τη Τζεχαναμπάντ, την Πάτνα, την Άρα, την Αρουάλ, τη Χαζαριμπάγκ, την Παλάμου, την Γκάγια, την Αουρανγκαμπάντ, τη Μποκάρο της Μπιχάρ-Τζάρκχαντ και σε μερικά μέρη στην Ταμίλ Ναντού, την Καρνατάκα, την Ορίσα και τη Μαχαράστρα. Οι διαβόητοι ιδιωτικοί στρατοί ήταν οι Ράνβιρ Σένα, Σάνλαϊτ Σένα, Κούρμι Σένα, Λόρικ Σένα κλπ.

Η ΕΑΕ διεξάγει την Καμπάνια Ισοπέδωσης Γης από το 2011. Μια αναφορά σε αυτή την καμπάνια θα έδινε μια εικόνα για τις τρέχουσες αγροτικές μεταρρυθμίσεις. Στην αρχή, μια λεπτομερής έρευνα έλαβε χώρα, αναφορικά με την κατοχή γης από τις οικογένειες στα χωριά σε επίπεδο ΕΑΕ. Η έρευνα βασίζεται στην αντίληψη που διατυπώνεται στο κείμενο «Στρατηγική & Τακτική της Ινδικής Επανάστασης». Το 2^ο κεφάλαιο του κειμένου, με τίτλο «Ταξική Ανάλυση της ινδικής κοινωνίας» εξηγεί το χαρακτήρα, την κατάσταση και τη συνείδηση των σημερινών τάξεων στην ινδική κοινωνία. Αναφορικά με τους αγρότες αναφέρει:

«Γενικά, οι άκληροι αγρότες, συμπεριλαμβανομένων των εργατών γης, δεν κατέχουν γη και αγροτικά εργαλεία δικά τους. Ζουν είτε πλήρως είτε κύρια πωλώντας την εργατική τους δύναμη. Οι άκληροι και οι φτωχοί αγρότες αντιμετωπίζουν όχι μόνο οικονομική εκμετάλλευση, αλλά και κοινωνική καταπίεση, καθώς προέρχονται βασικά από καθυστερημένες κάστες, φυλές και τους Νταλίτ. Λόγω αυτών των εξωοικονομικών μορφών καταπίεσης ζουν σε κατάσταση όχι μόνο ένδειας αλλά και περιθωριοποίησης. Οι περισσότεροι από τους φτωχούς αγρότες είναι ιδιοκτήτες γης μόνο ονομαστικά ή ενοικιάζουν μικρές εκτάσεις γης.  Ομοίως, έχουν ελάχιστα αγροτικά εργαλεία. Πέραν του να καταβάλουν ενοίκιο και τόκο για τη γη, πωλούν τη δική τους αγροτική δύναμη. Συνεπώς αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης με όλες αυτές τις μορφές.

Συνιστούν το 65-70% του αγροτικού πληθυσμού. Από όλες τις τάξεις που υπάρχουν στην ινδική κοινωνία, οι φτωχοί και άκληροι αγρότες είναι οι βασικές κινητήριες δυνάμεις και είναι ο σταθερότερος σύμμαχος του προλεταριάτου».

Η Τσέτνα Νάτυα Μανς σε μουσικοχορευτική παράσταση.

Οι Επαναστατικές Μαζικές Οργανώσεις προπαγάνδιζαν την πολιτική πτυχή της καμπάνιας. Η Τσέτνα Νάτυα Μανς κυκλοφόρησε ηχητικά προγράμματα και βίντεο με αφορμή αυτή, που παρείχαν στο λαό μια αντίληψη για την καμπάνια. Όλες οι κομματικές επιτροπές, οι μονάδες του ΛΑΑΣ και τα όργανα των Επαναστατικών Μαζικών Οργανώσεων λαμβάνουν μέρος μαζί με τις ΕΑΕ και το λαό στην καμπάνια. Η έρευνα των ΕΑΕ σε επίπεδο χωριού περιλάμβανε τις λεπτομέρειες των εκτάσεων γης, των αγροτικών εργαλείων, των ζώων για την καλλιέργεια και την εργατική δύναμη σε κάθε μία οικογένεια. Ανάλογα, λοιπόν, με αυτές τις λεπτομέρειες εκτιμούσε την τάξη στην οποία κάθε οικογένεια ανήκε: άκληροι, φτωχοί, μεσαίοι και πλούσιοι αγρότες.

Διεξήχθησαν εργαστήρια για τη συζήτηση των αποτελεσμάτων των ερευνών σε επίπεδο περιοχών (αποτελούμενων από 100-150 χωριά). Τα εργαστήρια εξέταζαν τις εκτιμήσεις και οριστικοποιούσαν τις εκθέσεις των διαφόρων ΕΑΕ της περιοχής. Αποφάσιζε και παρείχε κονδύλια για κάθε ΕΑΕ. Αρχικά, η καμπάνια συνίστατο στην παροχή γης στους άκληρους και στην ισοπέδωση γης με σκοπό την αύξηση της παραγωγής. Ο λαός κάνει τη δουλειά συλλογικά, σύμφωνα με το πλάνο των ΕΑΕ. Σε λίγες ΕΑΕ οι άνθρωποι συλλέγουν χρήματα από μόνοι τους για την καμπάνια. Πολλές άκληρες οικογένειες απέκτησαν γη με αυτή την καμπάνια.

Μετά από λίγα χρόνια, η καμπάνια συνίστατο και σε άλλα έργα, όπως η δημιουργία μικρών τεχνητών λιμνών για την επίλυση του ζητήματος της έλλειψης νερού και για άρδευση, καθώς και η οικοδόμηση κατοικιών. Με την πάροδο των ετών, κάποιες ΕΑΕ επίσης έφτιαξαν γέφυρες για τα μικρά αλλά ορμητικά ρεύματα για τη διευκόλυνση της ελεύθερης κίνησης των χωρικών ιδίως για τις εβδομαδιαίες αγορές για να φέρνουν αγαθά πρώτης ανάγκης.

Σε αυτές τις ετήσιες καμπάνιες βοηθούνται οι οικογένειες των μαρτύρων, των πολιτικών κρατουμένων αλλά και των μελών πλήρους απασχόλησης του κόμματος και του ΛΑΑΣ. Η καμπάνια ξεκινά το Γενάρη και τελειώνει γύρω στα μέσα Φλεβάρη. H ημέρα του Μπουμκάλ (σ.parapoda: εξέγερση των Αντιβάσι το 1910 στο πριγκηπικό κρατίδιο του Μπαστάρ εναντίον των Βρετανών με βαθύτερη αιτία τη χρήση των δασικών εκτάσεων) γιορτάζεται στις 10 Φλεβάρη με τον ενθουσιασμό από την επιτυχία της καμπάνιας. Βάσει κομματικής απόφασης, η μέρα αυτή γιορτάζεται ως μέρα της λαϊκής κρατικής εξουσίας. Η κυβέρνηση και οι αστυνομικές δυνάμεις γνωρίζουν για την καμπάνια αυτή και προσπαθούν να την παρεμποδίσουν. 80 συγκρούσεις έχουν λάβει χώρα σχεδόν σε όλη την Ειδική Ζώνη Νταντακαράνυα στη διάρκεια τέτοιων καμπανιών, κατά τις οποίες 50 μέλη της λαϊκής πολιτοφυλακής και μαζικών οργανώσεων, αλλά και απλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 25 έχουν τραυματιστεί. Εκατοντάδες άλλοι έχουν συλληφθεί. Επομένως, οι ΕΑΕ ορίζουν φρουρές και περιπολίες γύρω από τα χωριά για την προστασία του λαού και για την απρόσκοπτη διεξαγωγή των καμπανιών. Οι ΕΑΕ επίσης αξιοποιούν τους γιατρούς στην εξέταση και θεραπεία των ανθρώπων κατά τη συμμετοχή τους στην καμπάνια.

Τα τελευταία λίγο πάνω από 10 χρόνια, η καμπάνια διεξήχθη σε 3.507 χωριά σε 573 παντσαγιάτ. 9.053 φτωχές οικογένειες, 3.219 μεσαίοι αγρότες και 509 πλούσιοι αγρότες βοηθήθηκαν στην καλλιέργεια. Πέραν αυτών των οικογενειών, έχουν βοηθηθεί 838 οικογένειες μαρτύρων, 920 οικογένειες φυλακισμένων, 2.181 οικογένειες μόνιμων μαχητών του ΛΑΑΣ. Ο συνολικός αριθμός φτάνει τις 33.440 οικογένειες και τα 34.324 στρέμματα πρώτη φορά καλλιεργημένης, ισοπεδωμένης ή ενισχυμένης με έργα γης.

Είναι αλήθεια ότι πολλά ακόμα πρέπει να γίνουν. Το κίνημα αντιμετωπίζει ασταμάτητα κατασταλτικές εκστρατείες του κράτους, όμως το κόμμα και τα άλλα δύο μαγικά όπλα (σ.parapoda: Μέτωπο και Στρατός) βρίσκουν τρόπους για να συνεχίζουν τη δουλειά με το λαό σε διάφορους τομείς.

Άλλο ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας για την Ινδική Επανάσταση είναι η απελευθέρωση των γυναικών. Η εκλιπούσα συντρόφισσα Ανουράντα Γκάντι συνέβαλε σημαντικά σε αυτή την υπόθεση και θα συνιστούσαμε στους αναγνώστες μας να διαβάσουν το έργο της «Φιλοσοφικές Τάσεις στο φεμινιστικό κίνημα». Θα μπορούσατε να εξηγήσετε πώς η Ινδική Επανάσταση έχει προωθήσει αυτή την υπόθεση;

Οι γυναίκες συνιστούν το πιο καταπιεσμένο τμήμα της κοινωνίας. Αποτελούν το μισό της κοινωνίας. Κάνουν την περισσότερη δουλειά στο σπίτι και στην παραγωγή, ιδίως στη γεωργία. Όμως δεν έχουν δικαιώματα ιδιοκτησίας, λήψης απόφασης και για τα παιδιά. Φυσιολογικά, αυτή η κατάσταση οδηγεί τις γυναίκες να σκέφτονται για την απελευθέρωσή τους. Καθώς το επαναστατικό κίνημα στη χώρα απέκτησε ισχύ, οι γυναίκες των καταπιεζόμενων τάξεων, και συγκεκριμένα του προλεταριάτου, των αγροτών και των μικροαστών, όλο και πιο πολύ συνειδητοποιούν ότι αυτός είναι ο δρόμος ώστε να πάνε μπροστά. Κινητοποιούνται σε μαζικές οργανώσεις μέσω των οποίων αναπτύσσουν τη συνείδησή τους για τη χειραφέτησή τους. Υπάρχουν, μάλιστα, λίγες συντρόφισσες των αστικών περιοχών που ήρθαν σε επαφή με μια Μαζική Οργάνωση στην πορεία της επίλυσης του προσωπικού τους προβλήματος, έγιναν ενεργά μέλη αυτής της οργάνωσης, έμαθαν για την επανάσταση και των ένοπλο αγώνα, κατανόησαν ότι η χειραφέτηση των γυναικών μπορεί να επιτευχθεί μόνο στην πορεία χειραφέτησης ολόκληρων των καταπιεζόμενων τάξεων, εντάχθηκαν στο κόμμα και βρίσκονται τώρα σε διάφορα επίπεδα της ηγεσίας.

Οι γυναίκες κατέχουν τεράστια δύναμη. Το κόμμα και ο ΛΑΑΣ καθοδήγησε πολλούς ταξικούς αγώνες ενάντια στον εχθρό, συμπεριλαμβανομένης της πατριαρχίας, και έφεραν μια αλλαγή στην κοινωνία ως έναν βαθμό. Το κόμμα μας καταβάλλει επίμονες προσπάθειες να εξαλείψει τις πατριαρχικές αξίες στα στελέχη στα τρία μέτωπα, το κόμμα, τον ΛΑΑΣ και τις οργανώσεις του Ενιαίου Μετώπου, και να αξιοποιήσει τη δύναμη και τη δημιουργικότητα των γυναικών στελεχών.

Ποια είναι η θέση του ΚΚΙ(Μαοϊκού) για το ζήτημα του Κασμίρ;

Ο λαός του Κασμίρ αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του από τότε που ήρθε στην εξουσία ο Γκουλάμ Σινγκχ Ντόγκρα στο Κασμίρ, το 1846. Η εξουσία των Ντόγκρα στο Κασμίρ τελείωσε με την συνθηκολόγηση του βασιλιά των Ντόγκρα Ράτζα Χάρι Σινγκχ με την Ινδική Ένωση το 1947. Το Κασμίρ ενοποιήθηκε με την Ινδική Ένωση στις 26/10/1947 με τη συμφωνία να «επιλυθεί το ζήτημα με δημοψήφισμα» και μετατράπηκε σε τμήμα της φασιστικής εξουσίας των ινδών εκμεταλλευτών ιθυνόντων.

Όταν ξέσπασαν διακοινοτικές ταραχές στο Κασμίρ τον Οκτώβρη του 1947, σχεδόν 250.000 Μουσουλμάνοι πέθαναν και ο Ράτζα Χάρι Σινγκχ διέφυγε στο Τζάμου. Αργότερα, oι ινδοί ηγέτες παραποίησαν μια επιστολή με προηγούμενη ημερομηνία διορισμού του ηγέτη της Εθνικής Συνδιάσκεψης Σεΐχ Αμπντουλάχ ως πρωθυπουργού στο Κασμίρ και τον ανέδειξαν στην εξουσία.Το 1951 έλαβαν χώρα στο Κασμίρ εκλογές, στις οποίες η Εθνική Συνδιάσκεψη πήρε 73 έδρες από τις 75 χωρίς αντίπαλο. Ο Σεΐχ Αμπντουλάχ προέβη σε συμφωνία με το Νεχρού για την παροχή ειδικών εξουσιών στο Τζαμού-Κασμίρ. Βάσει αυτής, οι εξουσίες του κέντρου ήταν περιορισμένες στο Κασμίρ. Το άρθρο 370 στο Σύνταγμα πέρασε σε μια νύχτα για να κατασιγάσει το φλέγον πρόβλημα του Κασμίρ. Το άρθρο απέδιδε ειδικό καθεστώς στο Κασμίρ. Συμφωνήθηκε ότι η Ινδία δεν θα αναμειγνυόταν στο Κασμίρ, εκτός από τα θέματα των εξωτερικών υποθέσεων, της άμυνας, της νομισματικής πολιτικής και άλλων τέτοιων ζητημάτων. Βάσει αυτής της Συμφωνίας, οι νομοθετικές πράξεις του ινδικού κοινοβουλίου δεν εφαρμόζονταν στο Κασμίρ. Ο ηγέτης της πολιτείας είχε το καθεστώς πρωθυπουργού. Του δόθηκε αυτόνομη εξουσία να προβαίνει σε δικές του νομοθετικές πράξεις. Όμως, τίποτα από αυτά δεν έγινε πράξη.

Τελικά, το άρθρο 370 και το άρθρο 35^Α του Συντάγματος (σ.parapoda: αφορά την αρμοδιότητα του Κασμίρ να ορίζει τους «μόνιμους κατοίκους» του και να τους δίνει ιδιαίτερα προνόμια) καταργήθηκαν και το Κασμίρ επισήμως στερήθηκε του ειδικού καθεστώτος του. Προσαρτήθηκε πλήρως στην ινδική κυβέρνηση. Οι ινδοί ιθύνοντες πνίγουν στο αίμα των εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του κασμιριανού λαού και το μειώνουν στα εγχώρια και διεθνή φόρα ως αποσχιτισμό, ισχυρίζονται ότι οι ακτιβιστές του Κασμίρ υποκινούνται από το Πακιστάν, ότι το κίνημά τους είναι διασυνοριακή τρομοκρατία και υπονομευτικό. Συνωμοτούν με πολλούς τρόπους για να συκοφαντήσουν τον αγώνα του λαού που παλεύει για την ανεξαρτησία του έθνους τους και για το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση και απόσχιση και για να εγκρίνονται τα κατασταλτικά τους μέτρα.

Το κόμμα μας υποστηρίζει το κίνημα του κασμιριανού έθνους. Το κόμμα μας καθιστά ξεκάθαρο ότι στην Ινδική Λαοκρατική Δημοκρατία που θα σχηματιστεί με την ηγεσία του επαναστατημένου προλεταριάτου, όλες οι εθνότητες της χώρας θα έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και της απόσχισης, θα έχουν την δέουσα λύση στα προβλήματά τους και ο δρόμος για τη μόνιμη απελευθέρωσή τους θα διευκολυνθεί.

Άλλο ένα ζήτημα που αντιμετωπίζει η Ινδία είναι το καταπιεστικό σύστημα των καστών. Ποια είναι η θέση του ΚΚΙ (Μαοϊκού) για το ζήτημα και πώς σχεδιάζει να αντισταθεί σε αυτό;

Το κόμμα μας θεωρεί ένα ιδιαίτερο ζήτημα της ινδικής κοινωνίας αυτό των καστών. Λέει ότι, όπως οι άνθρωποι χωρίστηκαν σε διαφορετικές τάξεις, έτσι χωρίστηκαν σε διαφορετικές κάστες και, επομένως, θα πρέπει να έχουμε μια ξεκάθαρη άποψη για αυτό το ζήτημα γενικά και ειδικά. Στα βασικά μας κείμενα «Κομματικό Πρόγραμμα» και «Στρατηγική & Τακτική της Ινδικής Επανάστασης» που ψηφίστηκαν από το Ενωτικό-9^ο Συνέδριο του κόμματος το 2007, ξεκάθαρα αναφέραμε ότι πρέπει να κινητοποιήσουμε τους Νταλίτ και τις καθυστερημένες τάξεις, αλλά και τις δημοκρατικές δυνάμεις στις άλλες κάστες και να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό κίνημα για αυτό το ιδιαίτερο πρόβλημα με σκοπό τη Νεοδημοκρατική Επανάσταση:

«..Το σύστημα των καστών δεν είναι μόνο ένα φαινόμενο του εποικοδομήματος, αλλά και τμήμα της οικονομικής βάσης. Για αυτό το λόγο, η εξάλειψή του, συμπεριλαμβανομένου του ανέγγιχτου, καθώς και ο αγώνας ενάντια σε όλες τις εκδηλώσεις του βραχμανισμού, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Νεοδημοκρατικής Επανάστασης στη χώρα. Ο καστισμός και ο βραχμανισμός είναι βασικά ελιτίστικοι, ιεραρχικοί και δίνουν στους ανθρώπους, ήδη από τη γέννησή τους, μια αίσθηση ανωτερότητας επί των κατώτερων καστών … και όλα αυτά καθαγιάζονται στο όνομα της θρησκείας. Αποτελούν, επίσης, θανατηφόρο όπλο με το οποίο διαιρούνται οι καταπιεζόμενες μάζες. Μια τέτοια ελιτίστικη δομή είναι ιδανική για κάθε εκμεταλλευτικό σύστημα» (Στρατηγική και Τακτική, σ. 6).

«…Ο καστισμός χρησιμοποιείται για να εκτρέπει τους σημερινούς αγώνες τους, που στρέφονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τη φεουδαρχία και τον κομπραδόρικο γραφειοκρατικό καπιταλισμό.» (Πρόγραμμα του Κόμματος, σ. 8)

Ιούνης 2020. Μπαραούλι Ουτάρ Πραντές. Φασίστες κούρεψαν Νταλίτ, τους έδεσαν και τους ανάγκασαν να παρελάσουν με κρεμασμένα παπούτσια πάνω τους.

Αρχίσαμε πολλούς αγώνες ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, καταπίεση και κυριαρχία των δυνάμεων των μεγαλοκτηματιών και των υπέρμαχων της ιεραρχίας και ενάντια στο κοινωνικό ανέγγιχτο, τις θηριωδίες, την καταστολή και τις σωματικές επιθέσεις στις αγροτικές περιοχές πολλών πολιτειών στη χώρα εναντίον «κατώτερων» καστών. Όταν οι ιεραρχικές καταπιεστικές καστικές σοβινιστικές δυνάμεις των μεγαλοκτηματιών σφαγίασαν Νταλίτ στη Μπιχάρ, την Άντρα Πραντές και τη Μαχαράστρα, σταθήκαμε αποφασιστικά στο πλευρό των θυμάτων και διεξάγαμε μεγάλης κλίμακας δράσης προπαγάνδας και διαμαρτυρίας αποκαλύπτοντας αυτές τις ωμότητες. Εξαφανίσαμε τέτοιες αντιδραστικές δυνάμεις σε μέρη όπως το Λάκσμανπουρ Μπάτε, το Σενάρι, το Ντάλελτσακ-Μπαγκαούρα και το Καραμτσέντου. Στην Μπιχάρ, από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ως την τελευταία δεκαετία, μοχθηρές δυνάμεις γαιοκτημόνων και της ανώτερης καστικής ιεραρχίας ίδρυσαν τον Μπραχμάρι Σένα, τον  Μπούμι Σένα, το Απελευθερωτικό Μέτωπο Σαβάρνα,  τον Σάνλαϊτ Σένα, τον Ρανβίρ Σένα και άλλους τέτοιους στρατούς, με την υποστήριξη των ηγετών των κομμάτων των εκμεταλλευτριών τάξεων, του κράτους και της τοπικής διοίκησης, και προέβησαν σε μεσαιωνικού τύπου σφαγές και αμέτρητες θηριωδίες εναντίον των Νταλίτ και άλλων καταπιεζόμενων τάξεων και καστών, με σκοπό την εξάλειψη του επαναστατικού κινήματος. Ο ένοπλος καταπιεζόμενος λαός, υπό την καθοδήγηση του κόμματος, κατέστειλε αυτούς τους στρατούς και έναν προς έναν τους ηγέτες τους και, έτσι, το επαναστατικό κίνημα προχώρησε.

Ένα μεγάλο επίτευγμα είναι ότι οι καταπιεζόμενοι άνθρωποι από τις κάστες των Νταλίτ και άλλων καθυστερημένων καστών και οι Αντιβάσι εκπαιδεύονται στον ταξικό αγώνα. Έτσι, η καθοδήγηση εκ μέρους τους αυξήθηκε στις Μαζικές Οργανώσεις, τις Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές, το Κόμμα και το Λαϊκό Απελευθερωτικό Αντάρτικο Στρατό, όχι μόνο σε επίπεδο χωριού, αλλά και σε πολιτειακό και κεντρικό επίπεδο.

Ωστόσο, η εμπειρία μας αποδεικνύει ότι οι προσπάθειές μας δεν είναι αρκετές σε σχέση με τη δομή του προβλήματος. Οι διάφορες ταξικές οργανώσεις και οι κλαδικές οργανώσεις υπό την ηγεσία του κόμματός μας πρέπει να κινητοποιήσουν πολιτικά τους Νταλίτ και άλλες καταπιεζόμενες κάστες, δημοκρατικές τάξεις και στρώματα και να οικοδομήσουν κινήματα ενάντια στην καστική καταπίεση με σκοπό την εξάλειψη του συστήματος των καστών. Δεδομένου του εύρους και της επίδρασης του σημερινού κινήματος, πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες για να αναπτύξουμε τους αγώνες για αυτό το ζήτημα σε ανώτερο επίπεδο. Πρέπει να συντονίσουμε αυτούς τους αγώνες με τον Αγροτικό Επαναστατικό Αγώνα και τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες και να τους διεξάγουμε αποτελεσματικά. Οι ταξικές μας οργανώσεις πρέπει να συντονίσουν τις δράσεις τους με τις διάφορες ειδικές οργανώσεις και τα φόρα του Ενιαίου Μετώπου που εργάζονται επί του ζητήματος.

Μια ομάδα ανθρώπων που έχουν αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά του ινδικού επαναστατικού κινήματος είναι οι Αντιβάσι. Θα μπορούσατε να εξηγήσετε το ρόλο τους στην Ινδική Επανάσταση, τόσο ιστορικά όσο και σήμερα;

Η Ινδία έχει μεγάλη ιστορία αντιβρετανικών ιθαγενικών αγώνων. Οι ιθαγενικοί λαοί σε όλη τη χώρα εξεγείρονταν ενάντια στη λεηλασία από τους βρετανούς ιμπεριαλιστές. Για αναφέρουμε μερικές από αυτές, η εξέγερση των Σαντάλι στην τότε Προεδρία της Βεγγάλης (που σήμερα ανήκει στην πολιτεία της Τζάρκχαντ), η εξέγερση του Μούντα στη σημερινή Τζάρκχαντ, οι εξεγέρσεις του Πάραλκοτ και του Μπουμκάλ στη Μπαστάρ στη σημερινή Τσατίσγκαρχ, η εξέγερση στο Γκανττσιρόλι της Μαχαράστρα, η εξέγερση του Μάνυαμ στην Άντρα Πραντές κλόνισαν τη βρετανική εξουσία, ακόμα κι αν διήρκεσαν λίγο. Πέραν της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής κατάστασης, οι ιθαγενικές εξεγέρσεις σε σημαντικό βαθμό συνέβαλαν ώστε οι Βρετανοί να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ενώ οι τάξεις των φεουδαρχών και των κομπραδόρων της χώρας συνεργάστηκαν με τους Βρετανούς και συμφώνησαν να αναλάβουν εκ μέρους τους την εξουσία, ο ιθαγενικός και ο αγροτικός πληθυσμός συνέχισε τους μαχητικούς του αγώνες.

Η παράδοση συνεχίστηκε υπό την εξουσία της κομπραδόρικης γραφειοκρατικής αστικής τάξης στη χώρα. Υπήρχαν διάφορες ιθαγενικές εξεγέρσεις μετά τη μεταβίβαση της εξουσίας από τους Βρετανούς στους ινδούς κομπραδόρους το 1947. Τα ρεβιζιονιστικά ΚΚΙ και ΚΚΙ(Μαρξιστικό) εγκατέλειψαν τον πραγματικό δρόμο για την επανάσταση και εξαπάτησαν το λαό της χώρας. Ο Ένοπλος Αγροτικός αγώνας στο Ναξαλμπάρι, διαχωριζόμενος από το ρεβιζιονιστικό δρόμο, κατάφερε στον τελευταίο ένα μεγάλο πλήγμα και έδειξε το δρόμο της ινδικής επανάστασης. Μετά τη συγκρότηση πραγματικών κομμουνιστικών κομμάτων έπειτα από αυτό τον αγώνα, οι ιθαγενικές εξεγέρσεις διεξάγονται όχι απλώς ως τέτοιες, αλλά ως τμήμα του Παρατεταμένου Λαϊκού Πολέμου των μαοϊστών.

Οι σημερινοί αγώνες των ιθαγενικών λαών περιλαμβάνουν κυρίως αυτούς για το «τζαλ-τζανγκλ-ζαμίν-ιτζάτ-αντικάρ» («νερό-δάσος-γη-σεβασμός-εξουσία) και αυτόν ενάντια στις εκτοπίσεις. Οι ιθαγενικοί λαοί και οι σύμμαχες προς αυτούς τάξεις, οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικροαστοί και η εθνική αστική τάξη είναι πολύ ξεκάθαροι στο ότι οι αγώνες ενάντια στις εκτοπίσεις δεν είναι απλώς για την επιβίωση και την ταυτότητα, αλλά τμήμα του ταξικού αγώνα της χώρας εναντίον των ιμπεριαλιστών, των φεουδαρχών και των κομπραδόρων γραφειοκρατών αστών.

Οι ιθαγενικοί λαοί των αντάρτικων ζωνών της χώρας οργανώνονται κατά τον Παρατεταμένο Λαϊκό Πόλεμο στο κόμμα, τον ΛΑΑΣ, τις Επαναστατικές Μαζικές Οργανώσεις, τις Επαναστατικές Λαϊκές Επιτροπές, τη Λαϊκή Πολιτοφυλακή και άλλα τέτοια όργανα. Όπως είπατε, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά, καθώς στρατηγικά το κόμμα προετοιμάζεται για την κατάληψη της εξουσίας εκκινώντας από τις σχετικά καθυστερημένες δασικές περιοχές.

Τελευταία ερώτηση: Ποια είναι η συμβουλή που δίνει το ΚΚΙ(Μαοϊκό) στο διεθνές προλεταριάτο και πώς μπορούν οι φίλοι του ινδικού λαϊκού πολέμου στο εξωτερικό να τον υποστηρίξουν;

Μπορείτε να υποστηρίξετε το ινδικό επαναστατικό κίνημα εντείνοντας τα επαναστατικά κινήματα στις χώρες σας και υψώνοντας ευθέως τις φωνές σας προς υποστήριξη του ινδικού κινήματος. Η ζωή του λαού υπέστη ασφυξία με το 2^ο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού σε όλο τον κόσμο. Οι επίσημες στατιστικές δίνουν πάνω από 4,4 εκ. θανάτους σε όλο τον κόσμο και πάνω από 400.000 στην Ινδία. Οι επιστήμονες προειδοποιούν τον κόσμο για την πιθανότητα 3^ου κύματος και άλλων μορφών COVID. Αντί να παρέχουν τις απαραίτητες υποδομές υγείας, οι ιμπεριαλιστές και οι κομπραδόροι τους αξιοποιούν αυτή τη σοβαρή καταστροφή για να αυξήσουν τον πλούτο τους. Τα λοκντάουν επέτειναν την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.

Η περικοπή μισθών, η κατάργηση άλλων κεκτημένων, η αύξηση τιμών και άλλα τέτοια αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα υιοθετούνται στο πλαίσιο της προσπάθειας να ριχτεί το βάρος τις κρίσης στους ώμους των αγροτών και των μεσαίων τάξεων επίσης. Αυτό εξαθλιώνει τις ζωές των απλών ανθρώπων, μαζί με αυτές των εργατών. Υπάρχει μια μετεωρική αύξηση του πλούτου των καπιταλιστών.

Λαμβάνουν χώρα μαχητικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες εργατών και μεσαίων τάξεων στις ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και τη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά και τις ΗΠΑ φέτος. Υπάρχουν διαδηλώσεις και άλλες μορφές διαμαρτυρίας στο Ιράκ, την Καμπότζη, το Περού, τη Χιλή, το Λίβανο, το Εκουαδόρ, την Ινδία, το Πακιστάν και άλλες χώρες. Οι γυναίκες και η νεολαία συμμετέχουν όλο και πιο πολύ σε αυτές τις διαδηλώσεις. Γεμίζουν θυμό οι λαοί λόγω έλλειψης δουλειάς, παιδείας, υγείας και άλλων τέτοιων βασικών προνοιών, λόγω των υψηλών τιμών, της αύξησης του ΑΕΠ χωρίς όμως εργασία, λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος κλπ.

Οι βασικές αντιθέσεις σε όλο τον κόσμο εντείνονται σε πρωτοφανή ρυθμό. Αυτό οδηγεί στην ένταση των λαϊκών αγώνων. Η κατεύθυνση αυτών των διαδηλώσεων και διαμαρτυριών σε όλο τον κόσμο ενάντια στην επιχειρηματική εκμετάλλευση και τη διαφορά ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς αναμφίβολα βρίσκεται προς την εναλλακτική οικονομική τάξη πραγμάτων.

Σε τέτοιες συνθήκες, το προλεταριάτο σε κάθε χώρα χρειάζεται να ενισχύει την ενότητά του και να διεξάγει συνεχείς αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό με σκοπό την απελευθέρωση της χώρας του, και να εργάζεται προς την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, για την επίτευξη του κομμουνισμού σε όλο τον κόσμο.

Μετάφραση από τα αγγλικά parapoda. Στα αγγλικά δημοσιεύτηκε στις 08/11/2021 εδώ. Περισσότερα για τον ένοπλο αγώνα και το πολύμορφο κίνημα στην Ινδία εδώ.

parapoda.wordpress.com