Συνεχίζουμε στον δρόμο του ανυποχώρητου ενωτικού αγώνα!

Η συγκλονιστική κάθοδος του κόσμου την 28η Φλεβάρη συμπύκνωσε και αποτέλεσε έκφραση της οργής που έχει συσσωρευτεί στην ελληνική κοινωνία τόσο από την προκλητική πολιτική της συγκάλυψης ενός προδιαγεγραμμένου κυβερνητικού εγκλήματος, όσο και από τις συνθήκες του αυταρχισμού, της φτώχειας και της απόγνωσης στις οποίες έχουν βυθίσει με την πολιτική τους τον λαό και τη νεολαία. Η 26η Ιανουαρίου και πολύ περισσότερο η 28η Φλεβάρη, ως παλλαϊκές εκδηλώσεις συλλογικής έκφρασης, αποτελούν σημαντικές παρακαταθήκες για τον λαό και πολύ περισσότερο για τη νεολαία που για πρώτη φορά μετά από χρόνια έζησε τέτοια γεγονότα.

Η 28η Φλεβάρη ήταν μια μεγαλειώδης ενωτική πανεργατική-παλλαϊκή κινητοποίηση και, ταυτόχρονα, ένας απεργιακός σταθμός. Μια εξέλιξη που επισφράγισαν πολυάριθμα παλλαϊκά ενωτικά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και ιδιαίτερα η -μετά από πολλά χρόνια- μαζική συμμετοχή στην απεργία. Η 28η Φλεβάρη αναδεικνύει τη μαζική εξωκοινοβουλευτική κινητοποίηση και το αναντικατάστατο όπλο της απεργίας ως βασικό μέσο πάλης της εργατικής τάξης και του λαού στον αγώνα τους για τη δικαίωση των αιτημάτων και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους. Εγγράφεται ως τέτοια μέρα στις συνειδήσεις και σημαδεύει τη σκέψη των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Μια νεολαία που καθημερινά της στερείται το οξυγόνο και το δικαίωμα να ζει και να ονειρεύεται σε κάθε πτυχή της ζωής της φτάνοντας μέχρι και στο σημείο να την δολοφονούν. Η νέα γενιά καθημερινά έρχεται αντιμέτωπη με τον πιο σκληρό τρόπο με την αντιλαϊκή πολιτική, που χτυπά τα μορφωτικά και εργασιακά της δικαιώματα, που απειλεί χιλιάδες φοιτητές με διαγραφές, που υποβαθμίζει τα πτυχία και τις σπουδές, που κλείνει σχολεία, που στερεί κάθε εργασιακή προοπτική. Και όταν η νεολαία, ενωμένη μαζί με όλο το λαό διεκδικεί τα δικαιώματά της, δέχεται την πιο βίαιη, την πιο άγρια τρομοκρατία, ξεκινώντας από πειθαρχικές διώξεις φοιτητών και φτάνοντας στην απρόκλητη κρατική καταστολή των διαδηλώσεων και λαικών κινητοποιήσεων.

Η πλατιά, ενωτική πανεργατική-παλλαϊκή κινητοποίηση και ο απεργιακός αγώνας είναι μεγάλη ανάγκη να συνεχιστεί. Με αιτήματα που πραγματικά μπορούν να ενώνουν. Ο αγώνας αυτός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί και να αποδυναμωθεί μέσα σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όπως η πρόταση «δυσπιστίας» στην κυβέρνηση, που κατέθεσαν τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης ή το σύνθημα «Κάτω η κυβέρνηση», που οδηγεί από άλλο δρόμο στο ίδιο αποτέλεσμα, στη διασπορά εκλογικών και κοινοβουλευτικών αυταπατών.

Δεν πρέπει να συρθεί από λογικές ηγεμονισμών, «πρωτοβουλιών» σε κατευθύνσεις που αποδυναμώνουν την πλατιά ενωτική κινητοποίηση των εργαζομένων και του λαού ενάντια στην κυβερνητική πολιτική είτε γίνονται “ουρά” αποπροσανατολιστικών κοινοβουλευτικών διαδικασιών.

Δεν πρέπει να συρθεί από συνθήματα που λαθεμένα υποβάλλουν τις εκλογές ως διέξοδο για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων.

Γιατί, όπως απέδειξε η 26η Γενάρη και ακόμα περισσότερο η 28η Φλεβάρη, φραγμό στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική μπορεί να βάλει ΜΟΝΟ ο μαζικός ενωτικός παλλαϊκός-πανεργατικός εξωκοινοβουλευτικός αγώνας.

Η Φοιτητική Πορεία καλεί να συνεχιστεί και να ενισχυθεί αυτός ο αγώνας.

Με συμμετοχή στην απεργία στις 9 Απρίλη, αλλά και με νέα συλλαλητήρια και νέο απεργιακό αγώνα.

–Για να μην περάσει η συγκάλυψη

-Για την απόδοση ευθυνών και για δημόσιες ασφαλείς μεταφορές

-Ενάντια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που γεννά εγκλήματα

-Για την απόκρουση και ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής

Όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις την Τετάρτη 9 Απρίλη!