Σχετικά με την Εγκύκλιο της Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας

Μαθήματα…«αποφασίζομεν και διατάσσομεν» !

            Την Πέμπτη, 15/10, εκδόθηκε Εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας με την υπογραφή της Γ.Γ. κ. Αναστασίας Γκίκα, η οποία έκανε αναφορά σε τρία θέματα (αναφέρει ότι στέλνεται στα σχολεία κατόπιν σχετικών ερωτημάτων):

Α. Στην τήρηση του εκπαιδευτικού ωραρίου, όπου «ορίζεται υποχρεωτικότητα παραμονής στη σχολική μονάδα έως του 30ωρου τη εβδομάδα και του 6ωρου ανά ημέρα».

Β. Στις κρατήσεις αποδοχών των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν σε απεργία («Στην περίπτωση απεργίας, στην έννοια της οποίας υπάγονται και οι στάσεις εργασίας, γίνεται περικοπή των μεικτών μηνιαίων αποδοχών, συμπεριλαμβανομένων και των κρατήσεων, εργοδότη και εργαζόμενου, για κύρια και επικουρική σύνταξη, στην περίπτωση που η ημέρα απεργίας αναγνωρίζεται ως συντάξιμη»)

Γ. Στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, που σύμφωνα με την Εγκύκλιο, ορίζεται  ότι «Σε περίπτωση έκτακτου ή απρόβλεπτου γεγονότος, το οποίο καθιστά αδύνατη ή ιδιαιτέρως δυσχερή τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε τμήμα / τμήματα σχολικής μονάδας ή σε ολόκληρη σχολική μονάδα, οι σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης υποχρεούνται να παρέχουν σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση…υποχρεωτική τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και για τους/τις μαθητές/τριες»

            Η εγκύκλιος αυτή δεν εκδόθηκε τυχαία, αλλά είναι προϊόν επικοινωνιακού σχεδιασμού για μικροπολιτικούς λόγους την ώρα που μαίνεται η αντίδραση εκπαιδευτικών και κοινωνίας για τις αντιδραστικές ανατροπές που επιχειρούνται στο χώρο της Παιδείας.

Η «ΞΕΧΑΣΙΑΡΑ» ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ…

            Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στην πρώην συνδικαλίστρια της ΔΑΚΕ και νυν Γ.Γ του Υπουργείου Παιδείας κ. Αναστασία Γκίκα:

            1.O νόμος 1566/85 ( ΦΕΚ 167/Α/30-9-1985) προβλέπει την παραμονή των εκπαιδευτικών στη σχολική μονάδα πέραν του διδακτικού ωραρίου, προκειμένου ο εκπαιδευτικός να εκτελέσει  τα εξωδιδακτικά του καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείο (Διευθυντής,  Σύλλογος Διδασκόντων). Σε καμία διάταξη του ανωτέρω Νόμου δεν προβλέπεται η παραμονή του εκπαιδευτικού στο σχολείο του, εφόσον δεν έχει κάποια εργασιακή υποχρέωση να επιτελέσει. Επιπροσθέτως προκαλεί εντύπωση η αφωνία του υπουργείου σε εργασιακά ζητήματα των εκπαιδευτικών, τα οποία έχουν θιγεί και στο παρελθόν, συνεπεία της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών αλλά και σήμερα με την πανδημία. Υπενθυμίζουμε ότι με το 1ο μνημονιακό μισθολόγιο (2010) καταργήθηκε το επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης, που αφορούσε την απογευματινή εργασία των εκπαιδευτικών για την προετοιμασία του μαθήματος της επόμενης ημέρας. Επίσης, υπενθυμίζουμε τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούμαστε να εργαστούμε στα δημόσια σχολεία και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας όπου εμείς και οι μαθητές μας συνωστιζόμαστε σε χώρους πολύ μικρούς. Η ανυπαρξία ειδικών χώρων για να μπορέσει ο εκπαιδευτικός να εργαστεί προκειμένου να προετοιμάσει το μάθημά του και να διορθώσει τις εργασίες των μαθητών. Είναι άλλωστε γνωστό ότι τα γραφεία των καθηγητών δεν πληρούν τις προϋποθέσεις προκειμένου όλοι οι συνάδελφοι να παραμένουν σε αυτά και να εργάζονται κατά το δοκούν και μάλιστα σε συνθήκες έξαρσης της πανδημίας. Είναι λοιπόν προφανές ότι η συγκεκριμένη προσπάθειά σας δεν αποβλέπει στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά αποτελεί τιμωρητικό μέτρο σε βάρος των εκπαιδευτικών με τελική στόχευση την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών. Είναι σίγουρο ότι η εκπαιδευτική κοινότητα θα αντισταθεί στην προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να απαξιώσει ακόμη περισσότερο και να στοχοποιήσει τον Έλληνα εκπαιδευτικό.

Η ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΝΟΣΟΝ

            2. Είναι φανερό ότι το μόνο μέτρο που έχει πάρει το υπουργείο Παιδείας για τα σχολεία, την εκπαιδευτική διαδικασία και την προστασία εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων είναι η λεγόμενη εξ αποστάσεως εκπαίδευση (ΕΑΕ). Ας μην μπερδεύει το υπουργείο Παιδείας τη συμβολή των εκπαιδευτικών που συνδέεται με την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και του παιδαγωγικού τους ρόλου, με τη χρήση προσωπικών (πολλές φορές ανεπαρκών) τεχνολογικών μέσων και με τη διαμόρφωση ποικιλόμορφων πρακτικών επικοινωνίας, συμπαράστασης, αλληλεγγύης και διαπαιδαγώγησης των μαθητών τους, στις δύσκολες καταστάσεις εγκλεισμού που βιώνουν λόγω των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Είναι φανερό πλέον ότι η ΕΑΕ δεν αποτελεί απλώς μια αναγκαστική λύση σε συνθήκες κρίσης, αλλά χρησιμοποιείται ως μέσο για την προώθηση εκπαιδευτικών μεταβολών νεοφιλελεύθερης και νεοσυντηρητικής έμπνευσης. Παράλληλα είναι φανερό ότι η στροφή στην «εξ αποστάσεως διδασκαλία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» έχει καταστήσει την εκπαιδευτική τεχνολογία (edtech) αναπόσπαστο στοιχείο της εκπαίδευσης, παγκοσμίως, φέρνοντας τον ιδιωτικό τομέα και τις εμπορικές επιχειρήσεις στην καρδιά των βασικών φορέων εκπαίδευσης. Όπως εύστοχα επισημαίνει ο Πανεπιστημιακός Γιώργος Γρόλλιος, η επίμονη προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας μέσω εντολών, πιέσεων και απειλών να μεταθέσουν την ευθύνη για τη λειτουργία της ΕΑΕ αποκλειστικά στους εκπαιδευτικούς και να τους εξαναγκάσουν να την εφαρμόσουν με συγκεκριμένους τρόπους συνδέεται α) με την προβολή μιας υποκριτικής εικονικής πραγματικότητας εφαρμογής της ΕΑΕ ως κυβερνητικής επιτυχίας, β) με την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων, την ιδιωτικοποίηση πλευρών της εκπαίδευσης και τον κίνδυνο παραβίασης των προσωπικών δεδομένων όσων συμμετέχουν στην ΕΑΕ, γ) με το άνοιγμα του δρόμου για την ελάττωση του αριθμού και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και την καταστρατήγηση του ωραρίου τους, καθώς και για την περαιτέρω συρρίκνωση της χρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης και δ) με την προώθηση εκπαιδευτικών μεταβολών νεοφιλελεύθερης και νεοσυντηρητικής έμπνευσης σε συνθήκες καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, με τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες σε περιορισμό.

ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ

            3. Η αφύπνιση των εκπαιδευτικών και η μαζικότερη από άλλες φορές συμμετοχή στην τελευταία απεργιακή κινητοποίηση (15 Οκτωβρίου) μαζί με πλήθος μαθητών είναι φανερό ότι ανησύχησε το υπουργείο Παιδείας. Γι αυτό αναφέρεται ξαφνικά στις κρατήσεις αποδοχών των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν σε απεργία, στάση εργασίας, το ύψος των περικοπών κλπ. Μετά την προσπάθεια απαγόρευσης των συγκεντρώσεων, τις επιχειρήσεις καταστολής της αστυνομίας, την προσπάθεια σπίλωσης εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων από τα γνωστά πετσοταϊσμένα ΜΜΕ είναι φυσικό να χρησιμοποιηθεί και ο μπαμπούλας της στέρησης μέρους των ήδη χαμηλών αποδοχών των εκπαιδευτικών. Όμως, είναι φανερό, ότι το υπουργείο παιδείας δεν συμβουλεύεται την ιστορία και θεωρεί ότι θα έχει για πάντα εκπαιδευτικούς, εκπαιδευόμενους και γονείς σαν το χιόνι που λιώνει στον ήλιο. Προφανώς βιάζεται να γελάσει τελευταίο, αλλά σίγουρα γελιέται. Ας ρίξει μια ματιά στο παρελθόν για να δει την «τύχη» άλλων επιτελών του υπουργείου Παιδείας που τόλμησαν να σηκώσουν άδικο χέρι στους εκπαιδευτικούς. Ας ρωτήσει ποια ήταν η «τύχη» του Κοντογιαννόπουλου, του Αρσένη, της Διαμαντοπούλου, του Αρβανιτόπουλου και άλλων.

Χρήστος Κάτσικας