Ποτέ άλλοτε σε αυτή τη χώρα το «νόμιμο» δεν ήταν σε τόσο μεγάλη αντιδιαστολή με το «ηθικό». Συνεχώς παράγεται μια «νομιμότητα» που αντιστρατεύεται και τη λογική και την ηθική και μια «πραγματικότητα» που δεν ανταποκρίνεται σε καμιά πραγματικότητα.

Το βασικό εργαλείο για τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι η «μαϊμουδοποίηση» των λέξεων. Αν μπορείς να ελέγξεις την έννοια των λέξεων, μπορείς να ελέγξεις τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις λέξεις.

Όποιος έχει στοιχειώδη εμπειρία από νεοφιλελεύθερες πολιτικές και από τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται το επιτελείο του υπουργείου Παιδείας, μπορεί να διακρίνει τις λέξεις που γυρίζουν ανάποδα, τα χαριτοδιπλωμένα «πακέτα» εννοιών, τις ζαχαρωμένες αυταπάτες,  ακόμη και τα «ντουμπλάρισμα» των αιτημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος.

Σε μια εκπαιδευτική κοινότητα, τσακισμένη από τα χαστούκια των μνημονίων, ζαλισμένη από την πανδημία, ζορισμένη από την τηλε – «εκπαίδευση», εξαπατημένη από τους κυρίαρχους χειρισμούς, εξαπολύονται λέξεις «φωτιά», με τη διφορούμενη γλώσσα του Μαντείου των Δελφών, μπερδεμένες με κομφετί εκσυγχρονισμού, με υποσχέσεις για ένα «μέλλον με λιακάδα», ζυμωμένες στις απάτες  και επιχειρείται  να «ξετυλιχθούν» με αυτές εκπαιδευτικές πολιτικές που συνεχίζουν και βαθαίνουν  το «γδάρσιμο» κάθε δημόσιου και δωρεάν χαρακτηριστικού της υπαρκτής εκπαίδευσης.

Αλλά γιατί τα λέμε όλα αυτά;

Μέσα στο κατακαλόκαιρο το υπουργείο Παιδείας και οι Διευθύνσεις εκπαίδευσης επιχειρούν αφενός την «εξαφάνιση» εκατοντάδων τμημάτων σε Γυμνάσια, Λύκεια, ΕΠΑΛ και Ειδικά σχολεία και αφετέρου με όχημα το νομικό οπλοστάσιο από το οποίο τροφοδοτείται η βιομηχανία καταδικαστικών αποφάσεων για όλες τις απεργίες,  καλούν σε απολογία εκπαιδευτικούς σε όλη την Ελλάδα. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις στο Κιλκίς, στη Λάρισα, στη Ροδόπη, στα Χανιά, στην Αχαΐα κλπ.

Η πραγματικότητα και η «κανονικότητα»

Απίστευτο αλλά αληθινό; Αληθινό ναι, αλλά όχι απίστευτο, ούτε πρωτοφανές! Καθώς καμιά πρακτική του υπουργείου Παιδείας και των Διευθυντών Εκπαίδευσης δεν μπορεί πλέον να προκαλέσει την έκπληξη των εκπαιδευτικών που τα έχουν δει όλα και αυτό το καλοκαίρι. Σαν αυτό που συνέβη στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του ν, Κιλκίς. Όπου στις 14 Αυγούστου, παραμονή της Παναγίας, η ΔΔΕ Κιλκίς απέστειλε ομαδικά email σε εκπαιδευτικούς με το εξής μήνυμα: “Παρακαλείσθε έως και την Τρίτη 20 Αυγούστου 2024, να προσέλθετε στα γραφεία της Διεύθυνσης Δ.Ε., προκειμένου να παραλάβετε έγγραφο που αφορά σε υπηρεσιακή προσωπική σας υπόθεση”.

Η κλήση εν μέσω θέρους για παραλαβή του «μυστηριώδους» εγγράφου προσωπικής υπόθεσης δεν ήταν άλλο παρά η παραπομπή τους σε πρωτοβάθμιο πειθαρχικό της περιφέρειας εκπαίδευσης διότι η ελάχιστη ποινή που προβλέπεται (σύμφωνα με το άρθρο 56 του νόμου 4823/21) είναι οι αποδοχές μηνός και επομένως τέτοια ποινή δε θα μπορούσε να επιβληθεί από τη Διευθύντρια ΔΙΔΕ Κιλκίς.

Ο λόγος; Επειδή συμμετείχαν σε νόμιμη απεργία-αποχή και στάσεις εργασίας για την αξιολόγηση.

Το δικαίωμα στην απεργία αμφισβητείται και απειλείται για μια ακόμη φορά από μια κυβέρνηση που στοχεύει ευθέως να «κλείσει τους λογαριασμούς της» με τον συνδικαλισμό στη χώρα.

Σε ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ Κιλκίς με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Αιέν εθελοδουλείν» σημειώνει: «Ό,τι καταγγέλλουμε σήμερα δεν αφορά μόνο αυτούς του 10…20…500 συναδέλφους. Αφορά όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν για όλους τους εκπαιδευτικούς που αντιστέκονται απέναντι στον εκπαιδευτικό ζόφο που θέλουν να επιβάλουν.

Αν περιμένουν ότι θα πάμε όλοι στα πειθαρχικά τους με το χαρτί συμμόρφωσης είναι βαθιά γελασμένοι. Οι πρακτικές αυτές μας θυμίζουν τις εποχές των δηλώσεων «μετάνοιας» οι οποίες έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Δε κάνουμε βήμα πίσω. Το δημοκρατικό δικαίωμα της απεργίας δε θα το απεμπολήσουμε ποτέ.

Η προϊσταμένη ΔΔΕ όφειλε, πριν παραπέμψει τους συναδέλφους σε πειθαρχικό, να ερευνήσει τους λόγους της μη συμμετοχής τους στην αξιολόγηση. Εύκολα θα είχε αντιληφθεί ότι οι συνάδελφοι συμμετείχαν σε νόμιμη απεργία-αποχή και στάσεις εργασίας. Στα πλαίσια των νέων ηθών άκαμπτου και εξαιρετικά αυστηρού διοικητισμού, δεν το έκανε και αφήνει έκθετους τους συναδέλφους να αποδείξουν στο πειθαρχικό της περιφέρειας ότι δεν είναι ελέφαντες. Πειθαρχικά, που όλοι γνωρίζουμε ότι παίρνουν μήνες ή και έτη για να γίνουν και να κληθούν τελικά οι συνάδελφοι, οι οποίοι θα παραμένουν για καιρό θύματα μίας ιδιότυπης διοικητικής ομηρίας.

Χρήστος Κάτσικας