Ο σ. Ηλίας Μεταλλίδης εκπροσωπώντας μια ολόκληρη γενιά επαναστατών, πάλεψε αταλάντευτα σε όλη τη ζωή του για το δίκιο του λαού μας, για τα μεγάλα ιδανικά του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού.
Μέσα από τις γραμμές του επαναστατικού ΚΚΕ, σε νεαρή ηλικία μαζί με χιλιάδες άλλους μαχητές εντάχθηκε στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ πολεμώντας ενάντια στους χιτλεροφασίστες κατακτητές και στη συνέχεια ξαναβγήκε στο βουνό για να πολεμήσει μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ τους νέους κατακτητές, τους αμερικανοεγγλέζους ιμπεριαλιστές. Μετά την υποχώρηση ο σ. Ηλίας πέρασε στις σοσιαλιστικές χώρες, στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης μαζί με χιλιάδες Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες.
Αντιτάχθηκε αποφασιστικά στο αντεπαναστατικό 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και στις αποφάσεις της περιβόητης 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ που ξεθεμελίωναν την επαναστατική ψυχή του κομμουνιστικού κινήματος και το μετέτρεπαν σε ένα ρεβιζιονιστικό κόμμα. Συνέχισε να βαδίζει σε όλη του τη ζωή ακλόνητα στο δρόμο του επαναστατικού αγώνα, μέσα από τις γραμμές του μ-λ κινήματος και του Μ-Λ ΚΚΕ υπηρετώντας με αφοσίωση τις ιδέες και τα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος.
Μέχρι το τέλος της ζωής του και παρά τα 93 χρόνια του, βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα κόντρα σε δεξιές και ψευτοαριστερές κυβερνήσεις, σαν ένα ζωντανό παράδειγμα για τη νέα γενιά του λαού μας, που καλείται σε δύσκολες συνθήκες να αντισταθεί στην ιμπεριαλιστική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και να αγωνιστεί για την Ειρήνη, τη Δημοκρατία, την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό.
Βιογραφικό του Ηλία Μεταλλίδη
Το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ. Λόγω της δράσης του, συνελήφθη από τους Γερμανούς κατακτητές. Κρατήθηκε για μήνες ως μελλοθάνατος στις φυλακές Παύλου Μελά της Θεσσαλονίκης.
Πολυμήχανος και παράτολμος, κατάφερε να δραπετεύσει και να γλιτώσει από τις ριπές του γερμανού φρουρού!
Συνέχισε τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ πολεμώντας τους κατακτητές και τους δοσίλογους.
Ένας από δαύτους, κατά τη διάρκεια αποτυχημένης απόπειρας εκτέλεσής του σε εφαρμογή απόφασης του ΚΚΕ, πυροβολώντας τον, τον τραυμάτισε στο χέρι.
Με την απελευθέρωση, συμμετέσχε στη μάχη του Κιλκίς μεταξύ δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των ελλήνων δοσιλόγων.
Μετά τη Βάρκιζα κυνηγήθηκε ως «ποινικός» και βγήκε στην παρανομία.
Έπειτα από σύντομη παραμονή στο στρατόπεδο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας, το Σεπτέμβρη του 1946 εντάχτηκε στις δυνάμεις του ΔΣΕ. Για πάνω από δύο χρόνια πολέμησε στην Κεντρική Μακεδονία στα βουνά Κρούσια και Μπέλλες, αλλά και στα μετόπισθεν του μοναρχοφασιστικού στρατού, από τα Κερδύλια ως το Παγγαίο και από το Χολομώντα ως τον Άθω.
Με μια μικρή αναπηρία στο πόδι λόγω βαρύτατου τραυματισμού από έκρηξη νάρκης, αλλά πολύπειρο στον πόλεμο και αποφασισμένο «σήμερα ζω – αύριο πεθαίνω», τον βρίσκει το τέλος του 1948 στο Γράμμο- Βίτσι. Εκεί αναδείχθηκε από ομαδάρχης σε λοχαγό του ΔΣΕ. Τιμήθηκε με δύο μετάλλια ανδρείας για τη συμμετοχή του στις μάχες στο Κάντσικο (Δροσοπηγή) και στα Πατώματα του Γράμμου.
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου τραυματίστηκε συνολικά τέσσερις φορές!
Βρέθηκε πρόσφυγας στην Σοβιετική Ένωση. Παντρεύτηκε την Παναγιώτα Βαρτανίδου με την οποία αποκτήσανε δύο παιδιά, το Νίκο και τον Κώστα. Στην πολιτική προσφυγιά υπέστη τον έκτο τραυματισμό του, αυτή τη φορά από την σοβιετική αστυνομία.
Διαγράφηκε μετά από την ανατροπή της επαναστατικής κατεύθυνσης στο ΚΚΕ από την 6η Ολομέλεια του κόμματος.
Η τελευταία συνέντευξη του Ηλία Μεταλλίδη στην εφημερίδα «Λαϊκός Δρόμος»
Λ.Δ.: Αγαπητέ σύντροφε, ένα ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο στη ζωή σου σε έκανε πρόσφατα γνωστό στον κόσμο. Πώς αισθάνεσαι;
Η. Μεταλλίδης: Δεν αγωνιστήκαμε για να γίνουμε γνωστοί, αυτό μπορούσε να γίνει και με πιο εύκολους τρόπους. Εμείς, απλοί άνθρωποι βγήκαμε στο κλαρί για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς φτώχεια, φασισμό και πόλεμο. Για μια Ελλάδα της λευτεριάς, της προκοπής, της δουλειάς και της δημιουργίας. Είμαι όμως πολύ ευχαριστημένος που έστω στα στερνά μου ο χώρος της τέχνης με τιμά και στο πρόσωπό μου τιμά έναν τεράστιο αγώνα. Αν σκεφτείτε τον αγώνα του ΔΣΕ θα δείτε ότι απλοί άνθρωποι έγιναν γίγαντες, ότι ένας ξυπόλυτος λαός τα έβαλε στα ίσια με τον μοναρχοφασισμό, τους Εγγλέζους και τους Αμερικάνους.
Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Αλλά μας φλόγισε η ιδέα για μια λεύτερη πατρίδα, για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Οι μεγάλοι αγώνες γεννιούνται από μεγάλες ιδέες, για να ‘χεις καλή σοδειά χρειάζεσαι γερό σπόρο.
Λ.Δ.: Ο ΔΣΕ μεγαλούργησε, το ξέρουμε. Πώς αισθάνθηκαν οι αντάρτες μετά την 6η Ολομέλεια και τον αποκεφαλισμό της νόμιμης ηγεσίας του ΚΚΕ και του γραμματέα του;
Ηλίας Μεταλλίδης
Η. Μεταλλίδης: Η κλίκα Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη πήρε γραμμή από το 20ο αντιεπαναστατικό συνέδριο του ΚΚΣΕ και τη στροφή της στο τέλμα του ρεβιζιονισμού. Είχαμε μια δεύτερη Βάρκιζα. Μετά τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ ήρθε ο δεύτερος αφοπλισμός από τα μέσα. Όλοι οι παρτιζάνοι μείναμε αποσβολωμένοι από το έγκλημα που γινόταν μέσα στο ΚΚΕ. Δε μας έφαγε το βόλι του μοναρχοφασισμού, μας χτύπησαν πισώπλατα οι αναθεωρητές. Δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας για αυτά που έγιναν στην Τασκένδη και κάναμε καιρό να συνέλθουμε από το αστροπελέκι. Εξήντα χρόνια μετά είναι να απορεί κανείς που οι απόγονοι του Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη δηλαδή το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν να πουν τίποτα γι’αυτήν τη μεγάλη προδοσία.
Λ.Δ.: Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου ορκίζεται στην Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Τι μηνύματα στέλνει 70 χρόνια μετά τον αγώνα του ΔΣΕ;
Η. Μεταλλίδης: Η βουή της ιστορίας είναι πολύ δυνατή αρκεί να χεις γερό αυτί και δυνατό μυαλό να πιάσεις τα σήματα. Ο φασισμός ανίκητος στην αρχή του ’40, μετά το Στάλινγκραντ πήρε την κατηφόρα, νικήθηκε, ξεψύχησε. Σήμερα η κυβέρνηση, η ΝΔ, οι διεθνείς πάτρωνές τους φαίνονται ανίκητοι. Αλλά η ρόδα της ιστορίας είναι αμείλιχτη και θα τους σαρώσει. Για δέστε: Ποιος μιλάει σήμερα για τους διώκτες μας; Κανένας! Ποιος μιλάει για τις βόμβες ναπάλμ που εγκαινίασαν στον Γράμμο, στο Βίτσι οι Αμερικάνοι για να τις χρησιμοποιήσουν αργότερα στο Βιετνάμ; Κανένας!
Ηλίας Μεταλλίδης
Αντίθετα μιλάνε πολλοί και καλά κάνουν για τον ηρωισμό των εργατών, των αγροτών, του λαού στις γραμμές του ΔΣΕ. Έτσι είναι. Ο Μάο Τσετούνγκ μας δίδαξε ότι ο ιμπεριαλισμός είναι χάρτινη τίγρη. Τους υπολογίζουμε, αλλά δεν τους φοβόμαστε.
Λ.Δ.: Σύντροφε είσαι μέλος του Μ-Λ ΚΚΕ, αειθαλής επαναστάτης και κομμουνιστής. Τι θα ‘θελες να συμβουλέψεις τη νέα γενιά της χώρας μας;
Η. Μεταλλίδης: Να δώσουν όλο τους το είναι για το δίκιο και τη λευτεριά. Να αψηφήσουν θεούς και δαίμονες ώστε να γίνουν πραγματικότητα τα μεγάλα οράματα για τη λευτεριά, εθνική ανεξαρτησία, ειρήνη, σοσιαλισμό. Να μη φοβούνται τίποτα. Να ‘ναι αετοί στο πέταγμά τους, να ‘χουν απεριόριστη εμπιστοσύνη σε ένα καλύτερο αύριο. Αν μπορούν να ‘ναι κομμουνιστές, μαρξιστές-λενινιστές, διπλή ευχή!
Λ.Δ.: Σύντροφε Ηλία, να ‘σαι καλά!
e-prologos.gr
