Την Κυριακή 9/6 , την Τετάρτη 12/6 και  το Σάββατο 15/6 στην οδό Κοίλης 23 στα Πετράλωνα (κοντά στον σταθμό του ηλεκτρικού) στις  9:00 μμ με  5 ευρώ είσοδο μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρουσίαση της δουλειάς μιας από τις τρεις ομάδες των θεατρικών εργαστηρίων της ομάδας Πείρα(γ)μα σε διδασκαλία της εξαιρετικής ηθοποιού Ειρήνης Μελά.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Α ΜΕΡΟΣ

• «Κοινός λόγος» ( ένας άντρας θυμάται)

Επιμέλεια Έλλη Παπαδημητρίου
Ερμηνεύει: Κωνσταντίνος Καραβανάς

• Ο μονόλογος μιας πουτάνας
Φράνκα Ράμε Ντάριο Φο
Ερμηνεύει: Νίκη Δούλου

• «4:48 Ψύχωση – Σάρα Κέιν»
Ερμηνεύει: Δήμητρα Σπερδούλη

Διάλειμμα……

Β ΜΕΡΟΣ

• «Κοντσέρτο για μια φωνή»– Φράνκα Ράμε Ντάριο Φο
Ερμηνεύουν: Μαίρη Πρίμη – Κωνσταντίνος Καραβανάς

• «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Ερμηνεύει: Κατερίνα Καλλέργη

• «Με δύναμη από την Κηφισιά» των Δημήτρη Κεχαιδη- Ελένη Χαβιάρα

Ερμηνεύουν: Νίκη Δούλου- Μαίρη Πρίμη -Δήμητρα Σπερδόυλη- Δήμητρα Παπαδημητρίου
Οι τρεις αυτές παραστάσεις είναι μέρος μιας σειράς παραστάσεων που ξεκίνησαν την Παρασκευή 7/6 και συνεχίζονται μέχρι την Κυριακή 16/6. Αξίζει τον κόπο να δείτε τη δουλειά ανθρώπων που με πολύ μεράκι “χώρεσαν ” το θέατρο μέσα στο τρέξιμο της καθημερινότητας και προσπάθησαν να μεταφέρουν στη σκηνή αποσπάσματα από το έργο κλασικών και άλλων λογοτεχνών και  θεατρικών συγγραφέων . Αν φτιάχναμε ένα “υφαντό” από τα έργα  των παραστάσεων όλων των ημερών θα ήταν το παρακάτω:
 “Ο «κοινός λόγος» της κατοχής και του εμφυλίου στέκει αντίκρυ από τη «χρόνια παράνοια των λογικών», την κραυγή εκείνη της Σάρα Κέιν ακριβώς στις 4:48, γίνεται πραγματικότητα που θρυμματίζεται, ματώνοντάς μας, από τον Τενεσί Ουίλιαμς, χορεύει σε σπίτια νεκρά με τον Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, ανοίγει διάπλατα τα χέρια και τραγουδάει Βαμβακάρη παρέα με τη Λίπκοβιτς, μονολογεί μια αλήθεια γυμνή, γερά δεμένη με το λουρί της Πιπλικάτση.

Γίνεται γυναίκα. Που μηχανεύεται τη ζωή, που πορεύεται αγοραία, που σταυρώνεται με τα καρφιά της «άγιας οικογένειας» και τα λόγια της Φράνκα Ράμε και του Ντάριο Φο.

Χορεύει τον έρωτα στις μυστικές διαδρομές του Πίντερ. Ασπάζεται τους κλασικούς, με αφορμή ένα όνειρο καλοκαιρινής νύχτας και μια θυσία για ούριο άνεμο κάποτε στην Αυλίδα.”

————-Δείτε και αυτό:

 

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το