Μπροστά στις επερχόμενες εκλογές από ορισμένες πλευρές προβάλλεται κατά κόρον το σύνθημα: Να φύγει ο Μητσοτάκης! Το σύνθημα αυτό προβάλλεται πρώτα απ’ όλα απ’ τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του συνόλου των τροτσκιστικών οργανώσεων που το προβάλλουν αδιάλειπτα σχεδόν απ’ την επομένη των εκλογών του 2019. Για την ιστορία βέβαια, να θυμίσουμε ότι οι τροτσκιστές ποτέ δεν ξεστόμισαν το σύνθημα να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν κυβέρνηση, αποκαλύπτοντας έτσι και τους ιδιαίτερους δεσμούς σοσιαλδημοκρατίας και τροτσκισμού.

Ας επανέλθουμε όμως στην αρχική σκέψη για τις κρυφές πλευρές του συνθήματος να φύγει ο Μητσοτάκης. Είναι δεδομένο ότι στις επερχόμενες εκλογές η ΝΔ θα έχει ένα ποσοστό περίπου 30%. Αυτό σημαίνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν θέλει το Μητσοτάκη και επομένως το προβαλλόμενο σύνθημα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αφού αυτή είναι η επιθυμία της μεγάλης πλειοψηφίας που δεν περιμένει κανέναν να της το πει! Τότε γιατί γίνεται τόσο μεγάλος θόρυβος από ορισμένους και κυρίως απ’ τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν τον αντέχουμε δηλώνουν αγανακτισμένοι! Μα και το 70% του κόσμου το ίδιο λέει. Τότε τι ακριβώς υπονοεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Εδώ λοιπόν βρίσκεται η αθέατη πλευρά του συνθήματος. Όταν λένε οι Συριζαίοι να φύγει ο Μητσοτάκης, εννοούν να έρθει ο Τσίπρας! Μα τότε γιατί δεν έχουν σαν κεντρικό σύνθημα να έρθει ο Τσίπρας και προβάλλουν δήθεν τη δικαιολογημένη λαϊκή αγανάκτηση απέναντι στην πολιτική της δεξιάς; Αυτό λοιπόν είναι και το πραγματικό πρόβλημα που θέλουν να κρύψουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ έρχονταν με φόρα προβάλλοντας ένα νέο δήθεν αριστερό όραμα, ένα όραμα αλλαγής στην κοινωνία. Το πλαίσιο αυτό έμπαινε με ένα εκβιαστικό τρόπο στην κοινωνία, αλλά και σε οργανώσεις που αναφέρονταν στην αριστερά, και με τον τρόπο αυτό πέτυχε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα και να κερδίσει τις εκλογές, μάλιστα δύο φορές.

Το «όραμα» όμως αυτό απεδείχθη ένα κουρέλι και τίποτε περισσότερο, που πρόδωσε όσους είχαν επενδύσει σ’ αυτό, αλλά το σημαντικότερο δυσφήμισε με τον πιο σκληρό τρόπο τη λέξη αριστερά στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Τώρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμούν να μιλήσουν για οράματα και μεταξωτές κορδέλες, γιατί τελείωσαν οι ιθαγενείς για να τους κοροϊδέψεις με χάντρες και καθρεφτάκια. Έβγαλε λοιπόν απ’ το οπλοστάσιο του όχι μια πολιτική πρόταση που να απαντά στις κοινωνικές ανάγκες, αλλά σε υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, αφού για όλα αυτά που κατηγορεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη, πρώτοι αυτοί τα έφεραν στην ελληνική κοινωνία όταν κυβέρνησαν.

Έτσι λοιπόν και επειδή δεν τολμούν να στηρίξουν μια πρόταση που θα ανακουφίζει και θα καλύπτει κάποιες ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας, καταφεύγουν στην εξαπάτησή τους, ποντάροντας στο θυμό και την αγανάκτηση του κόσμου. Αυτή η στάση βέβαια δεν είναι πολιτική αρχών, είναι μια βαθειά καιροσκοπική στάση και στην πραγματικότητα επιδιώκει να υφαρπάξει την ψήφο του λαού μας μέσα απ’ τη γνωστή και χιλιοειπωμένη θεωρία της χαμένης ψήφου και τον ψυχολογικό εκβιασμό. Αφού λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξηγεί γιατί πρέπει κάποιος να τον ψηφίσει, ας εξηγήσουμε εμείς γιατί κάποιος ΔΕΝ πρέπει να τον ψηφίσει.

Πρώτον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβαλε στο χρηματιστήριο ενέργειας τη ΔΕΗ και τους λεγόμενους πάροχους, που χωρίς να παράγουν τίποτε πουλάνε την ενέργεια πανάκριβα, αφού μέσα στο χρηματιστήριο αυτό που ενδιαφέρει είναι τα κέρδη τους και όχι φυσικά οι ανάγκες του λαού. Έτσι η μετοχή της ΔΕΗ και των άλλων παρόχων ανεβαίνει συνεχώς με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα κέρδη τους, απομυζώντας καθημερινά το λαό γιατί από εκεί βέβαια προέρχονται τα κέρδη αυτά. Φυσικά η πολιτική αυτή δίνει φτερά στις επιλογές της ΝΔ που τα ρίχνει όλα στην αγορά όπως όμως ακριβώς έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ!

Δεύτερον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το δρόμο της ιδιωτικοποίησης του νερού, ανεξάρτητα από το τι λέει σήμερα. Άλλωστε δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεχάσει τις δηλώσεις Βαρουφάκη όταν ήταν ακόμα υπουργός στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωνε με στόμφο ότι θα πούλαγε την ΕΥΔΑΠ και για ένα ευρώ αν κάποιος του εξασφάλιζε μια επένδυση 4 δισ. ευρώ.

Τρίτον ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεπούλησε τον ΟΣΕ στους Ιταλούς για ένα κομμάτι ψωμί, για μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ, που για παλιοσίδερα αν τον πουλούσαν περισσότερα χρήματα θα εισέπρατταν.

Τέταρτον ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τον χειρότερο συνταξιοδοτικό νόμο, γνωστό σαν νόμο Κατρούγκαλου, που τις συνέπειές του τις κατάλαβαν για τα καλά πάνω από ένα εκατομμύριο συνταξιούχοι με τα ψίχουλα που έδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Πέμπτον ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεπούλησε όλη τη δημόσια περιουσία στο υπερταμείο για τα επόμενα 99 χρόνια, σύμφωνα με τις επιλογές των λεγόμενων δανειστών και της τρόικα. Ήταν επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεπούλησε 14 αεροδρόμια της χώρας με τους πλέον επαχθείς όρους. Τέλος ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που δώρισε στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό όλα τα λιμάνια και τη στεριά, για να εγκαταστήσει όπου θέλει βάσεις για να προωθήσει τα πολεμικά του σχέδια ενάντια σε λαούς και χώρες σε Ανατολή και Δύση.

Να λοιπόν ποια ήταν η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, να ποια είναι η κρυφή ατζέντα που θα εφαρμόσει αν τυχόν κερδίσει τις εκλογές. Για το μέχρι τώρα βίο του βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι έφταιγαν οι κακοί δανειστές. Γνωστό το παραμύθι. Πάντα κάποιοι φταίνε. Τα ίδια λέει τώρα και ο Μητσοτάκης. Για την ακρίβεια δεν φταίει αυτός αλλά η παγκόσμια ενεργειακή κρίση και ο κακός Πούτιν που βομβαρδίζει την Ουκρανία. Ένα είναι βέβαιο. Πάντα κάποιοι φταίνε, όχι όμως αυτοί που κυβερνάνε. Όπως επίσης πάντα οι ίδιοι πληρώνουν το μάρμαρο, που είναι οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Ας συμφωνήσουμε λοιπόν στα εξής: Ναι ο Μητσοτάκης είναι το πιο αποκρουστικό πρόσωπο στην πολιτική σκηνή και γι’ αυτό πρέπει να καταψηφιστεί. Για τον ίδιο όμως λόγο πρέπει να καταψηφιστεί και ο ΣΥΡΙΖΑ που άνοιξε το δρόμο στο Μητσοτάκη και τη ΝΔ και που εφάρμοσε ακριβώς την ίδια πολιτική με αυτή της σημερινής κυβέρνησης όταν αυτός ήταν στην κυβερνητική εξουσία.

Γιώργος Σόφης