Ενωμένη απέναντι στην κατασταλτική πολιτική η πανεπιστημιακή κοινότητα αρνείται την παρουσία της αστυνομίας μέσα στο ΑΠΘ και κάθε ΑΕΙ. Συγκλονιστική μαρτυρία μέλους της κατάληψης για τη βίαιη εκκένωση. Βαριές ευθύνες στις πρυτανικές αρχές

Ξεκάθαρο μήνυμα ότι η αστυνομία δεν έχει καμία θέση στο Πανεπιστήμιο έστειλαν χθες φοιτητές και εκπαιδευτικοί στο Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης, ενώ επιρρίπτουν την ευθύνη στις πρυτανικές αρχές για τη βίαιη εκκένωση της Πρυτανείας την Πέμπτη και ζητούν την απελευθέρωση των συλληφθέντων φοιτητών.

Μετά από έναν χρόνο κλειστών σχολών, το πρώτο διά ζώσης μάθημα έγινε χθες στα γρασίδια της φιλοσοφικής με τίτλο «Εισαγωγή στο Ποινικό Δίκαιο & στη Θεωρία της Ποινής», την ώρα που οι δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. βρίσκονταν μέσα στο χώρο του ιδρύματος.

«Η πολύμορφη δραστηριότητα, η ζωντανή παρουσία των φοιτητών είναι που μπορεί να εμποδίσει στη πράξη την εφαρμογή του νέου απαράδεκτου νόμου Κεραμεως – Χρυσοχοΐδη, είναι αυτή που απαντάει στη καταστολή» τονίζουν.

Την ίδια μέρα, καθηγητές και καθηγήτριες του ΑΠΘ πραγματοποίησαν εκδήλωση έξω από το αίθριο του Café του MOMus, εντός της ΔΕΘ, για να καταγγείλουν ότι το ΑΠΘ τελεί υπό αστυνομική κατάληψη και να διατρανώσου ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι ενωμένη ενάντια στην εφαρμογή του νέου νόμου.

«Δεν μπορώ να αναπνεύσω» φώναξε φοιτήτρια 

Εκεί φοιτήτρια του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, που συμμετείχε στην κατάληψη και βρισκόταν μέσα προχθές τα ξημερώματα, κατέθεσε την πρωτόγνωρη εμπειρία της για την αστυνομική επιχείρηση, παρά το γεγονός ότι η συνέλευση των φοιτητών είχε γνωστοποιήσει τη λήξη της.

Η ίδια μαρτυρά τη βίαιη εκκένωση πρώτα από την ΕΛ.ΑΣ., που εξαπέλυσαν χυδαίους και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, άρπαξαν παιδιά και έδεσαν σφιχτά τα χέρια τους με tyre up με αποτέλεσμα ορισμένων τα χέρια να ματώσουν.

Αναφερόμενη στην επιλογή των προσαχθέντων η κοπέλα τονίζει πως οι αστυνομικοί εξαγριώθηκαν από τη στάση των φοιτητών, που δεν συλλαμβάνονταν για να οδηγηθούν στις κλούβες, να σταθούν αλληλέγγυοι στους συναδέλφους τους αρνούμενοι να τους αφήσουν και να φύγουν.

«Δύο άτομα έπεσαν κάτω και αρχίσαν να τους πατάνε στο κεφάλι. Αφού έκαναν όλες αυτές τις βίαιες πράξεις μας έριξαν δακρυγόνα. Εγώ προσωπικά είμαι αλλεργική και είχε φράξει το διάφραγμά μου, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα ούτε από το στόμα Φώναξα “βοήθεια, δεν μπορώ να αναπνεύσω”. Το είπα δυνατά, είμασταν σε απόσταση αναπνοής. Ήρθαν τρία κορίτσια να με βοηθήσουν και να με σηκώσουν. Με το που το είδα μας έριξαν κι άλλα χημικά» περιγράφει.

Καταγγέλλει επίσης πως την ώρα των συλλήψεων δύο παιδιά έπαθαν κρίση πανικού. «Το ένα παιδί ζητούσε να βγει έξω, έστω και με συνοδεία αστυνομικού, για να αναπνεύσει καθαρό αέρα και δεν τον άφησαν. Την άλλη κοπέλα, η οποία είχε ουσιαστικά σπασμούς, την ανάγκασαν να πιει νερό ενώ δεν ήθελε από ένα μπουκάλι νερού από το οποίο είχαν δώσει νερό σε άλλα τέσσερα άτομα».

«Πλέον το Πανεπιστήμιό μας έχει μεταμορφωθεί όπου εντοπιζόμαστε ως εγκληματίες. Εγώ προσωπικά θέλω να πω ότι δεν είμαι εγκληματίας. Είμαι μια φοιτήτρια που αγωνίζομαι μόνη μου. Όλοι είμαστε φοιτητές που αγωνιζόμαστε μόνοι μας. Και εγκληματίες είναι αυτοί που ασκούν τη βία πάνω μας» σημείωσε.

«Ο πρύτανης φέρθηκε ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, όχι ως δάσκαλος»

Νωρίτερα, ο Αλέξανδρος Γαρύφαλλος από την Ιατρική του ΑΠΘ, υπογράμμισε πως «έχει γίνει ουσιαστικά μια κατάληψη του πανεπιστημίου από τις αστυνομικές δυνάμεις.
απαγορεύτηκε στους φοιτητές η είσοδος κι έγινε ενδελεχής έλεγχος στα μέλη ΔΕΠ, τα οποία προσπάθησαν να μπουν και να πάνε στις δουλειές τους»,

Ο καθηγητής επέρριψε βαριές ευθύνες στον Πρύτανη του Ιδρύματος, ο οποίος είχε ειδοποιηθεί από κοσμήτωρα για τη λήξη της κατάληψης. «Δεν υπήρχε κανένας λόγος και καμία δικαιολογία» είπε για να προσθέσει πως είτε δεν γνώριζε είτε δεν αγνόησε την πληροφορία δεν θεωρείται ικανός για τη διοίκηση, αφού και επέτρεψε την είσοδο των δυνάμεων. 

Στο ίδιο πλαίσιο η Ρία Καλφάκου από το τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ κατηγόρησε τον Πρύτανη ότι συνεχίζει να την μη έντιμη στάση του εξυπηρετώντας μια στοχευμένη πολιτική για να υπερασπιστεί το νόμο και την κ. Κεραμέως σημειώνοντας ότι ο ίδιος είπε ψέματα όταν έκανε λόγο για «φθορές» και συλλήψεις «εξωπανεπιστημιακών».

«Φέρθηκε ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, πιθανόν ως μελλοντικός υπουργός, αλλά όχι σαν ακαδημαϊκός δάσκαλος» τόνισε η ίδια για να προσθέσει πως η πρυτανεία με επικεφαλής τον Ν. Παπαϊωάννου «φαίνονται σαν εντολείς κυβερνητικών πολιτικών και όχι σαν άνθρωποι που υπερασπίζουν το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Δεν συζητούν με τους φοιτητές τους, δεν αντιλαμβάνονται η απόφαση του Συλλόγου των διδασκόντων, δεν συζητούν ούτε καν στη Σύγκλητο».

Η κ. Καλφάκου επισήμανε επίσης πως τα αιτήματα των καταληψιών για μη εφαρμογή του νόμου, παρουσία της αστυνομίας και άνοιγμα των σχολών με όλα τα μέτρα ασφαλείας συμφωνεί  με αυτά των θεσμικών και συνδικαλιστικών οργάνων όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας (σύνοδος πρυτάνεων, σύγκλητοι πανεπιστημίων, τμήματα, εκπαιδευτικών και διοικητικών υπαλλήλων).

Παράλληλα, ο Διονύσιος Δρόσος από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ κατέρριψε την παραφιλολογία που θέλει «από τη μία δυνάμεις ανομίας και από την άλλη δυνάμεις που θέλουν τάξη και ασφάλεια.

»Αυτό δεν είναι αληθές. Όλη η πανεπιστημιακή  κοινότητα θέλουμε ασφάλεια και εξασφάλιση συνθηκών ειρήνης και ελευθερίας που θα μας επιτρέψουν να κάνουμε την ακαδημαϊκή και ερευνητική δουλειά μας» είπε και θύμισε πως «σε όλες τις σοβαρές χώρες η ασφάλεια είναι στην αρμοδιότητα της ακαδημαϊκής κοινότητας και όχι άλλης αρχής».

Ο καθηγητής τόνισε επίσης το γεγονός ότι το κτίριο της Πρυτανείας «δεν παραληφθεί από τις πρυτανικές αρχές. Ασχέτως των χαρακτηριστικών του νέου νόμου, το Πανεπιστήμιο εξακολουθεί να διοικείται από τις πανεπιστημιακές αρχές και όταν υπάρχει παρέμβαση του εισαγγελέα και των αστυνομικών δυνάμεων θα πρέπει οι αρχές αυτές να είναι παρούσες γιατί έχουν ευθύνη όχι μόνο για τα ντουβάρια και τα εργαστήρια αλλά και για τις ψυχές, τους φοιτητές».

Όπως ανέφερε,  από την επικοινωνία των καθηγητών με τη συνέλευση των φοιτητών διαπιστώθηκε ότι δεν πρόκειται για ξένα προς το πανεπιστήμιο πρόσωπα ή μπαχαλάκηδες αλλά για φοιτητές, μερικοί από τους οποίους άριστοι, που επέδειξαν ωριμότητα, αφού αντιλήφθηκε ότι ο πολιτικός λόγος της κατάληψης είχε λήξει και αποφάσισαν τη συνέχιση του αγώνα με άλλα μέσα.

«Παρέδωσαν το πανεπιστήμιο άθικτο και σε καλύτερη κατάσταση. να είστε βέβαιοι ότι αν υπήρχε η παραμικρή ζημιά θα την βλέπαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ στα ΜΜΕ» συμπλήρωσε.

Και ο κ. Δρόσος υπογράμμισε ότι οι αρχές επέλεξαν τη βίαιη εκκένωση με την περιττή αστυνομική παρέμβαση και όχι την ειρηνική λύση, όπως οι φοιτητές που βγήκαν νικητές από την όλη υπόθεση, γιατί έδειξαν το εξής: «Άλλοι έχουν κάνει την επιλογή της βίας και άλλοι του λόγου και του διαλόγου, που είναι το όπλο, το οποίο χαρακτηρίζει τη δουλειά που εμείς κάνουμε στο Πανεπιστήμιο».

«Αντισυνταγματικός o νόμος 4777»

Για το μείζον ζήτημα τοποθετήθηκε στη συνέχεια η Έφη Παπαθεοδώρου, αναπληρώτρια καθηγήτρια τμήματος Βιολογίας ΑΠΘ, εκφράζοντας την ομοθυμία καθηγητών και διοικητικών ενάντια στον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη.

Όπως υπογράμμισε, «ο νέος νόμος 4777 αντικρούει στο Σύνταγμα, που αίρει το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων βάσει του οποίου το κάθε Πανεπιστήμιο θέτει τους κανόνες λειτουργίες του και τους μηχανισμούς μέσω των οποίων θα ελέγχει την τήρηση των κανόνων.

»Για ποια συναίνεση γίνεται λόγος, όταν πριν την ψήφιση του νόμου η Σύνοδος των Πρυτάνεων ζήτησε οικονομική ενίσχυση για να αυξηθούν οι φύλακες στα Πανεπιστήμια, οι οποίοι θα λογοδοτούν αποκλειστικά στον πρύτανη ενώ αρνήθηκε την ύπαρξη μόνιμου προσωπικού, που θα λογοδοτεί στην ΕΛ.ΑΣ. Εν τούτοις ο νόμος ψηφίστηκε χωρίς καμία αλλαγή».

«Το Πανεπιστήμιο σήμερα βρίσκεται υπό την επιτήρηση της αστυνομίας καθώς κλιμάκιο της ΕΛ.ΑΣ. εξακολουθεί να βρίσκεται εντός. Δηλαδή, στο ΑΠΘ η εφαρμογή του νόμου έχει ήδη ξεκινήσει. Η νέα πραγματικότητα αλλάζει και αλλάζει και τη φυσιογνωμία του ίδιου του Πανεπιστημίου» είπε κ. Παπαθεοδώρου.

Τέλος, επεσήμανε πως «η νέα γνώση και η κριτική θεώρηση που παράγεται μέσα από την αλληλεπίδραση μεταξύ καθηγητών και φοιτητών, που γίνεται με όρους ισοτιμίας στο Πανεπιστήμιο, δεν μπορεί να γίνει υπό καθεστώς αστυνομοκρατίας, ούτε υπό καθεστώς διαίρεσης της πανεπιστημιακής κοινότητας, την οποία δημιουργεί η εφαρμογή του νόμου 4777 που προκαλεί επίσης συνθήκες ασφυξίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

πηγή: efsyn