Τον Σεπτέμβριο έγινε γνωστό ότι το στέγαστρο Καλατράβα στο ΟΑΚΑ δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις ασφάλειας. Ό,τι τα στέγαστρα Καλατράβα και ποδηλατοδρομίου δεν έχουν την απαιτούμενη στατική επάρκεια. Μάλιστα έγινε επίσης γνωστό ότι τη χρονιά που κατασκευάστηκε δεν είχε οικοδομική άδεια και για αυτόν τον λόγο δεν μπορούσε να συντηρηθεί μέχρι και το 2014. Ωστόσο, η συντήρηση δεν γινόταν, καθώς “κολλούσε” στους διαγωνισμούς μέχρι το 2019. Εν τέλει, μετά τη δημοσιοποίηση μελέτης του ΤΑΙΠΕΔ που διαπιστώνει ότι μεταλλικές κατασκευές του στεγάστρου Καλατράβα «δεν ανταποκρίνονται στα κανονιστικά επιτρεπόμενα επίπεδα στατικής επάρκειας», αναστέλλεται κάθε αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα στο στάδιο και το ποδηλατοδρόμιο. Την ίδια ώρα που είναι σε εξέλιξη έρευνα από την εισαγγελία, μαθαίνουμε ότι ο Καλατράβα είχε αφήσει εγχειρίδιο συντήρησης για τα στέγαστρα του ΟΑΚΑ, το οποίο χάθηκε(!)
Η ευθύνη ανήκει σε όλες τις κυβερνήσεις που άφησαν ερειπωμένα και εγκαταλελειμμένα τα κτίρια αυτά. Η ίδια η Νέα Δημοκρατία έθετε τα περιοριστικά μέτρα τους καιρούς της πανδημίας παρουσιάζοντας ένα αφήγημα περί εξυπηρέτησης ζωτικών συνταγματικών αγαθών, της ζωής και της Δημόσιας Υγείας που πρέπει να προταχθούν. Η ίδια η Νέα Δημοκρατία καλούσε τον λαό να αναλάβει την ευθύνη ατομικά για τη στήριξη της δημόσιας υγείας και ασφάλειας. Το υπέρμετρο αυτό ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία και τη δημόσια ασφάλεια ακόμη το ψάχνουμε, αφού η ίδια Νέα Δημοκρατία επέτρεπε να γίνονται συναυλίες και κάθε λογής εκδηλώσεις στις οποίες συγκεντρώνονταν δεκάδες χιλιάδες κόσμου σε ένα κτίσμα με ετοιμόρροπη οροφή(!). Και ποια ευθύνη καταλογίζει τώρα στον λαό η Κυβέρνηση που δεν μπορεί να αναλάβει τις δικές της ευθύνες; Το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, οι πλημμύρες, οι δασικές πυρκαγιές, οι ελλείψεις στα νοσοκομεία και η διάλυση του ΕΣΥ, γεγονότα των τελευταίων μηνών που δείχνουν την κυβέρνηση με το δάχτυλο και αποδείχνουν την εγκληματική της δράση ή έλλειψη δράσης.
Πίσω από την υπόθεση Καλατράβα κρύβεται η φούσκα των Ολυμπιακών Αγώνων που μασκαρευόταν σε φαραωνικά έργα και μεγαλειώδεις τελετές. Το αφήγημα της πολιτικής ηγεσίας μιλούσε για αύξηση του τουρισμού και της απασχόλησης, έργα υποδομής και ανάπτυξη που θα προσελκύσει πλήθος επενδύσεων. Ας επιστρέψουμε όμως στην πραγματικότητα. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως, ενώ τα έργα στο ΟΑΚΑ ήταν να γίνουν με 3,1 εκ. ευρώ, τελικά το κόστος τους έφτασε στα 399 εκ. ευρώ. Η διενέργεια των Ολυμπιακών Αγώνων οδήγησε σε δανεισμό που υπερβαίνει το 1,5 δισ. ευρώ, τα οποία πλήρωσε ο ελληνικός λαός με αμέτρητες θυσίες, διογκώνοντας το ήδη επιβαρυμένο δημόσιο χρέος. Τα ελλείμματα και το χρέος δεν ήταν τότε γνωστά καθώς η πρακτική της δημιουργικής λογιστικής έκοβε κι έραβε πίσω από την πλάτη όχι μόνο του ελληνικού λαού, αλλά και των “φίλων” Ευρωπαίων. Όσο για την ανάπτυξη, η ιστορία μιλά από μόνη της, αφού λίγα χρόνια μετά οδηγηθήκαμε σε κρίση την οποία σήκωσε ο λαός, βλέποντας τα εισοδήματα του να εξανεμίζονται, και χάνοντας τη δουλειά τους και τα σπίτια του στους πλειστηριασμούς.
Οι ολυμπιακοί αγώνες λοιπόν σήμαναν δάνεια και καταχρέωση του ελληνικού λαού και όχι απλά δεν ισχυροποιήθηκε η θέση της χώρας στην ΕΕ, αλλά ουσιαστικά βάθυνε την εξάρτηση της και τσάκισε το λαϊκό εισόδημα στη βάση εξυπηρέτησης συμφερόντων κολοσσών που ανέλαβαν τα έργα. Το 81% του προϋπολογισμού των 61 ολυμπιακών έργων κατευθύνθηκε προς 13 εισηγμένους κατασκευαστικούς ομίλους, τα οποία ανατέθηκαν με προκλητικά χαμηλές εκπτώσεις. Και κάπως έτσι οι ολυμπιακοί αγώνες που «ξυπνούν το εθνικό αίσθημα» συνιστούν ένα οικονομικό πάρτυ για τις εταιρείες μεγαθήρια.

Ποια ήταν η στάση των πολιτικών δυνάμεων

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ παρουσίασαν σαν μεγάλη επιτυχία την ανάληψη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων που θα οδηγούσαν σε αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και μεταμόρφωση των μεγάλων πόλεων, με πολλαπλά οικονομικά οφέλη για τον λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιστάθηκε αρχικά στην διεξαγωγή των αγώνων και μετά από λίγα χρόνια έβγαλε κείμενο χαρακτηρίζοντας υπερβολικές τις αντιδράσεις ενάντια στους Ολυμπιακούς αγώνες. Μετά την ανάληψη του έργου προέβη σε ρεφορμιστικές προτάσεις που έκαναν λόγο για ανάληψη έργων από Έλληνες μηχανικούς του δημοσίου και άσκησης ελέγχου στην κατασκευή των έργων.
Το ΚΚΕ υπερψήφισε στην βουλή την ανάθεση της Ολυμπιάδας στην Ελλάδα και προέβαλλε τον αγώνα ενάντια στις ιδιωτικές εταιρείες και όχι απέναντι στην διεξαγωγή των αγώνων, σε πλήρη συστοιχία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά παραθέτουμε πως στις 3/1/1996 η Αλέκα Παπαρήγα μεταξύ άλλων δηλώνει πως “Αναμφισβήτητα εμείς συμφωνούμε και στηρίζουμε τις ενέργειες για τη διεκδίκηση από την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων”.
Οι ολυμπιακοί αγώνες στο πλαίσιο που διεξάγονται ουδεμία σχέση έχουν με τη συναδέλφωση των λαών και την ουσία του αθλητισμού. Τούτο έρχεται να επιβεβαιώσει η πληθώρα κρουσμάτων του φαινομένου ντόπινγκ που έχει κυριαρχήσει σε όλα τα αθλήματα. Οι ολυμπιακοί αγώνες δεν αφορούν στην ευγενή άμιλλα και την παγκόσμια ειρήνη, αλλά στον πλουτισμό των μεγάλων πολυεθνικών, που γλεντούν στις πλάτες των λαών στήνοντας πανηγύρια εμπορίου και συναλλαγής.

Ασημάκης Μ.

περιοδικό “πορεία”, τ. 57 που κυκλοφορεί