Στα πλαίσια της συζήτησης που έχει ξεσπάσει με αφορμή τις καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμών στο χώρο των ηθοποιών και του αθλητισμού και βέβαια με αφορμή την υπόθεση Λιγνάδη, άρχισαν να ξεφυτρώνουν για άλλη μία φορά τα γνωστά «ναι αλλά να μην ξεχνάμε ότι..»

Τα «ναι αλλά να μην ξεχνάμε ότι..» ξεστομίζονται από τους εκπροσώπους και τους παπαγάλους της άρχουσας τάξης, που χρόνια τώρα υπηρετούν μία προπαγάνδα που επιχειρεί να θάψει κάτω από τόνους λάσπης τις πιο φωτεινές σελίδες της ιστορίας, αυτές που γράφτηκαν με το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων αγωνιστών και σφραγίστηκαν από το κόκκινο σφυροδρέπανο. Τα «ναι αλλά να μην ξεχνάμε ότι..» είναι στις μέρες μας  απαραίτητο προσόν για να διατηρείται κάποιος στην κοινωνική επιφάνεια, και την επικαιρότητα των ΜΜΕ, γι’ αυτό «παρασέρνουν» και τις εκάστοτε «Ακρίτες» ενίοτε..

Να μην ξεχνάμε λοιπόν ότι ο «Άρης Βελουχιώτης ήταν παιδεραστής», έτσι μας είπαν. Να μην ξεχνάμε επίσης  «τους βιασμούς στα μπαλέτα Μπολσόι», μας είπαν, όπως επίσης να μην ξεχνάμε «τις σεξουαλικές κακοποιήσεις γυναικών στη σοβιετική ένωση», μας είπαν.

Τα «ναι αλλά να μην ξεχνάμε ότι..» εμφανίζονται πιο επιτακτικά τη στιγμή εκείνη που τα αδιέξοδα και η σαπίλα αυτού του συστήματος ξεβράζονται στην επιφάνεια είτε με τη μορφή σκανδάλων είτε με την μορφή πολιτικοοικονομικών αδιέξοδων. Έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν, να αποσυνδέσουν αυτή τη σαπίλα από το σύστημα που τη γεννά και τους εκπροσώπους του. Έχουν στόχο να αποσυνδέσουν τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, την καταπάτηση και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων που καθιστούν ευάλωτους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τις γυναίκες μπροστά στην εργοδοτική αυθαιρεσία και εξουσία, που φτάνει ακόμα και στη σεξουαλική εκμετάλλευση, από ένα σύστημα που επιβάλλει ακριβώς αυτούς τους όρους. Έχουν στόχο να αποσυνδέσουν τη διακίνηση προσφυγόπουλων σε κυκλώματα παιδεραστίας από τις περίφημες ΜΚΟ που ήρθαν να αντικαταστήσουν υποτίθεται το κράτος πρόνοιας, από ένα σύστημα που γεννά τον πόλεμο και την προσφυγιά και ταυτόχρονα καταργεί κάθε δομή προστασίας. Έχουν στόχο να αποσυνδέσουν τη σαπίλα που σήμερα αναδύεται από το σάπιο «πολιτισμό» και την κουλτούρα που καθημερινά επιβάλλουν, μπουκώνοντας τα σαλόνια των τηλεθεατών με τηλεοπτικά σκουπίδια που αναπαράγουν μία και μόνο αξία, αυτήν που απαιτεί το δημόσιο προσωπικό εξευτελισμό στο βωμό της «δόξας» και μίας υποτιθέμενης ανέλιξης.

Τα «ναι αλλά να μην ξεχνάμε ότι..» στρέφουν τα βέλη τους στους εκπροσώπους, τους ήρωες, τα ιδανικά και τις κατακτήσεις μίας αντίπαλης ιδεολογίας που υπηρέτησε και υπηρετεί το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, θέτοντας ως στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, ακριβώς επειδή δεν μπορεί παρά να γεννά φτώχεια εξαθλίωση, εκμετάλλευση, πολέμους, βαρβαρότητα και σαπίλα. Στρέφονται ενάντια στην περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του τόπου μας και τους ήρωές του, στρέφονται ενάντια στην περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Σοβιετική Ένωση και τους ηγέτες της, Λένιν και Στάλιν.

Στην πραγματικότητα αν θέλουμε να μιλήσουμε για την  χειραφέτηση της γυναίκας θα πρέπει να κοιτάξουμε ακριβώς σε αυτές τις σελίδες τις ιστορίας. Στις σελίδες της πάλης για την εθνική ανεξαρτησία και το σοσιαλισμό, για  την κατάκτηση δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς τα ζωής. Σε αυτή την πάλη η γυναίκα κατέκτησε έναν σπουδαίο ξεχωριστό ρόλο, έπιασε το όπλο στα χέρια της και πολέμησε από κοινού με τους άντρες ενάντια στον κοινό εχθρό και την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτές τις σελίδες η γυναίκα έδωσε τη δική της μάχη μέσα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα κατακτώντας μία σειρά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ψήφο, τη συμμετοχή στον κοινό αγώνα και την πολιτική ζωή, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην άμβλωση, το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα στην υγεία και τη στέγαση. Σε αυτές τις σελίδες η γυναίκα πάλεψε μαζί με τον άντρα για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, της φτώχειας και της εξαθλίωσης και τα κατάφερε.

Γιατί δεν μπορούμε να αποσυνδέσουμε το γυναικείο ζήτημα ή το φεμινιστικό κίνημα από αυτές τις κατακτήσεις και γιατί ο φάρος αυτών των κατακτήσεων για το παγκόσμιο εργατικό λαϊκό και φεμινιστικό κίνημα είναι η Σοβιετική Ένωση. Γιατί οι κατακτήσεις του ελληνικού λαού και οι κατακτήσεις της  γυναίκας στην ελληνική κοινωνία είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα και τις σελίδες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στον τόπο μας. Γιατί αυτές οι σελίδες έχουν ήρωες που δεν σπιλώνονται όσους τόνους λάσπης και να πετάξουν, ήρωες όπως ο Άρης Βελουχιώτης. Όσο και αν προσπαθούν να ξεριζώσουν αυτή την αλήθεια, είναι βαθιά ριζωμένη στη μνήμη του ελληνικού λαού στη μνήμη όλων των λαών του κόσμου.

Πορεία