Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Κάπως έτσι περίπου μπορεί να ιδωθεί η περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, αυτής της μεγάλης μεταλλευτικής και μεταλλουργικής βιομηχανίας, η οποία ανταγωνίζεται μεγαθήρια της παγκόσμιας μεταλλουργίας.

Η ΛΑΡΚΟ το 2012 πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ και είναι πλέον σε τροχιά πτώχευσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε στην εταιρεία πρόστιμο 136 εκ. ευρώ, ως “παράνομες κρατικές ενισχύσεις”, με τις οποίες επιχορηγήθηκε από το ελληνικό δημόσιο, το οποίο είναι βασικός μέτοχός της.

Η ΔΕΗ, που συμμετέχει στο μετοχικό της κεφάλαιο, με εξώδικο που απέστειλε ζητά το ποσό του διακανονισμού εκατοντάδων εκατομμυρίων, απειλώντας να σταματήσει να της χορηγεί ηλεκτρική ενέργεια, χωρίς ωστόσο μέχρι στιγμής να έχει προχωρήσει στις απειλές της.

Συνέχεια του εξωδίκου ήταν η επιστολή, προς το ΔΣ της ΔΕΗ, από ένα μεγάλο ξένο fund, την Horizon Grouth, που είναι μέτοχος της ΔΕΗ με την οποία ζητά να λάβει δραστικά μέτρα κατά της ΛΑΡΚΟ, καλώντας τη να “τραβήξει την πρίζα”, κόβοντας το ρεύμα.

Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο περιθώριο, με το σωματείο τους να παραμένει αδρανές, αφού οι δυνάμεις των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ που το ελέγχουν δεν θέλουν να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους και αρκούνται στις διαβουλεύσεις και στις υποσχέσεις, που είναι μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων.

Στο πλαίσιο αυτό, οι εργασιακές συνθήκες στο εργοστάσιο, η πλημμελής τήρηση μέτρων ασφάλειας από μέρους της διοίκησης της εταιρείας, όσο και οι νέες αποφάσεις (συγχώνευση 3 τμημάτων συνεργείων συντήρησης, τακτικές που στο παρελθόν είχαν δεκάδες ατυχήματα), έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση των θέσεων εργασίας, την απώλεια τεχνογνωσίας και την απαξίωση των εργαζόμενων και των εγκαταστάσεων.

Σίγουρα η όλη κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο και υπεύθυνη είναι και η σημερινή κυβέρνηση, η αδιαφορία της οποίας μόνο σαν στάση για το ξεπούλημα της εταιρείας μπορεί να θεωρηθεί.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος