Επιτάχυνε τις εξελίξεις και πύκνωσε τις διεργασίες στο ρευστό πολιτικό σκηνικό. Στα πλαίσια αυτά, σενάρια παρασκηνιακών διαβουλεύσεων μεταξύ του Σ. Θεοδωράκη και του Κ. Μητσοτάκη που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με τα οποία ο αρχηγός του Ποταμιού εμφανίζεται “να τα έχει βρει” με τον πρόεδρο της ΝΔ προκειμένου “να αλλάξει στάση” στο Μακεδονικό, προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του στριμωγμένου ΣΥΡΙΖΑ.

Η ηγεσία Τσίπρα που υποβασταζόμενος παρακαλά Καμμένο και Θεοδωράκη μήπως “διασωθεί” (Β. Κικίλιας), απαίτησε από το Ποτάμι να ξεκαθαρίσει τη θέση του, στο όνομα δήθεν της “πολιτικής αξιοπιστίας του”.

Από την πλευρά του, ο Σ. Θεοδωράκης, με αμφίσημες δηλώσεις του τύπου “δε θέλουμε οποιαδήποτε λύση, κανείς δεν είπε στο Μαξίμου φέρτε όποια συμφωνία θέλετε και εμείς θα την ψηφίσουμε…περιμένουμε τα τελικά κείμενα και θα τα πούμε στη Βουλή”, είναι φανερό πως προσπαθεί να κερδίσει χρόνο.

Σταθμίζει όλα τα (δημοσκοπικά) δεδομένα προκειμένου για άλλη μια φορά, ως γνήσιος καιροσκόπος, να στραφεί κατά κει που φυσά ο άνεμος, με επίδικο την εξασφάλιση της πολιτικής του επιβίωσης, επικαλούμενος κατά τα γνωστά “το πατριωτικό καλό”.

Είναι, ωστόσο, γεγονός πως η ΝΔ κλιμακώνει την πίεση προς το Ποτάμι, με αιχμή του δόρατος την καταψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών.

Στην κοινή εμφάνιση Μητσοτάκη-Θεοδωράκη σε εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του αντιπροέδρου της Δεξιάς, Χατζηδάκη, περίσσεψαν οι εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις. Ο πρόεδρος της ΝΔ, αφού καταδίκασε υποτίθεται  “τα νταραβέρια πίσω από κλειστές πόρτες”, εκθείασε “το μεταρρυθμιστικό στίγμα”, που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των δύο κομμάτων.

Ο Θεοδωράκης, που “δεν είναι καλός στα παζάρια και δεν δέχεται υποδείξεις” πλειοδότησε στη δημαγωγία για …   “μεταρρυθμίσεις”. Η υψηλή δημοφιλία του στο ακροατήριο της Δεξιάς, πιστοποιήθηκε και από το κάλεσμα των παρευρισκόμενων στους δύο αρχηγούς “να δώσουν τα χέρια”.

Όσον αφορά το ΚΙΝΑΛ, η Φ. Γεννηματά, με φόντο τον ασίγαστο ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ για την ηγεμονία στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς, διεμήνυσε προς τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές πως “δεν πρέπει να αναζητούν σωσίβιο σε δήθεν αριστερούς που συγκυβερνούν με τους ακροδεξιούς και εφαρμόζουν αντιλαϊκά μέτρα”. Κατηγόρησε δε τον ΣΥΡΙΖΑ για “καιροσκοπική προσέγγιση της σοσιαλδημοκρατίας”.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στοχοποιεί “ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και καραμανλική δεξιά που σε αγαστή συνεργασία χτυπούν τη δημοκρατική παράταξη και πλήττουν τη δημοκρατία”. Αποφεύγει όμως να βάλει στο κάδρο και τον Κ. Μητσοτάκη, για τον οποίο ψελλίζει απλώς πως “παρακολουθεί το βρώμικο σχέδιο σκανδαλολογίας του ΣΥΡΙΖΑ από απόσταση, πιστεύοντας ότι έτσι θα έχει ένα εκλογικό όφελος”.

Κατά τα λοιπά, τα μονοψήφια δημοσκοπικά αποτελέσματα στα οποία παραμένει καθηλωμένο το Κίνημα Αλλαγής, αποτελούν “ανακύκλωση της μιζέριας” (Σ. Μαλέλλης) και αφορμή για τους αλληλοϋποβλεπόμενους δελφίνους να ξιφουλκούν κατά της Φ. Γεννηματά.

Έτσι, ο Θεοχαρόπουλος τονίζει πως “κύριο ζήτημα που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το πώς θα γίνουμε η ισχυρή κεντροαριστερά και όχι το πώς θα εκφράσουμε το όλον ΠΑΣΟΚ”.

Στο ίδιο πνεύμα και η τοποθέτηση του Ν. Ανδρουλάκη “για αλλαγές και γρήγορες κινήσεις… το ΚΙΝΑΛ έχει πέσει από τα διψήφια σε μονοψήφια ποσοστά”.

Την ίδια στιγμή η αρχηγός του “νέου” φορέα -που έχει καταργήσει και τυπικά το πολιτικό συμβούλιο μετά τις αλήστου μνήμης “συνεδριάσεις” για το Μακεδονικό- πασχίζει να τοποθετήσει σε θέσεις κλειδιά των υπό συγκρότηση ψηφοδελτίων τους “δικούς της ανθρώπους”.

Απέναντι στις αιτιάσεις Καμίνη, που κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, δήλωσε πως “το ΚΙΝΑΛ το πρώτο πράγμα που δε θα κάνει είναι να έρθει να δίνει ή να αρνείται χρίσματα σε υποψηφίους…αυτές οι εποχές έχουν παρέλθει”, η Φ. Γεννηματά ξεκαθάρισε ότι “τα πάντα έχουν δρομολογηθεί και όλα θα γίνουν την ώρα που πρέπει”.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος