Μέρες που περνάμε θ’ ακούσουμε δεκάρικους για το 1821, κηρύγματα ενότητας, λόγους για το φρόνημα των Ελλήνων, αντιτουρκικές ιερεμιάδες. Οι απόγονοι των προεστών, των δημογερόντων και των κοτζαμπάσηδων, λογιότατοι που έσκυβαν κεφάλι, παπάδες που συνασπίστηκαν με τον Σουλτάνο, κέρβεροι ενάντια στο διαφωτισμό, σφουγγοκωλάριοι, ριψάσπιδες και λιπόψυχοι. Μην τους ακούτε. Η καρδιά του λαού μας χτυπάει με του κλέφτη το καριοφίλι, την πένα του Φεραίου, το όπλο του αντάρτη, του αγωνιστή το σθένος, του εξεγερμένου τη σημαία. Σ’ αυτές τις συνθήκες ακούγονται φοβερά τα λόγια του Θ.Κολοκοτρώνη, όταν τα ’βαζε με τους κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!»

Νικηφόρος Ζερβός