Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 2 Απριλίου στο Πολιτιστικό χώρο “ΣΗΜΑ” η εκδήλωση μνήμης και τιμής του Μ-Λ ΚΚΕ στο Νίκο Μπελογιάννη με αφορμή τα 70 χρόνια από τη δολοφονία του κομμουνιστή ηγέτη. Οι σύντροφοι και οι φίλοι, που γέμισαν για ακόμη μια φορά το χώρο του Σήματος, παρακολούθησαν με κατανυκτική προσοχή και συγκίνηση την εκδήλωση.

Η εκδήλωση άνοιξε με ένα σύντομο βιογραφικό του Νίκου Μπελογιάννη από τη σ. Φανή Μανδελενάκη και ακολούθησε η πολιτική ομιλία από το σ. Αντώνη Παπαδοπουλο, η οποία πλαισιώθηκε από τη Θεατρική Ομάδα και το Μουσικό Σχήμα του ΣΗΜΑτος.

Στο χώρο παρουσιάστηκε Έκθεση φωτογραφικών ντοκουμέντων από τη ζωή και τη δράση του Νίκου Μπελογιάννη, με επιμέλεια της Ομάδας Φωτογραφίας (Ζωή και Δράση, Συγγραφικό Έργο, Οι δίκες και η εκτέλεση, Το κίνημα της Διεθνούς Συμπαράστασης, Μνήμη Ν. Μπελογιάννη, Το Μ-Λ κίνημα για τον Ν. Μπελογιάννη).

Η έκθεση θα συνεχίσει να λειτουργεί και να είναι επισκέψιμη τις ώρες λειτουργίας του Σήματος.

***

Παραθέτουμε την πολιτική ομιλία του σ. Αντώνη Παπαδόπουλου

Τέλη του Μάρτη 1952. Είχε μπει η Άνοιξη και ξεκινούσε η ζωή το νέο της κύκλο. Η γη πρασίνιζε και στα βουνά τα χιόνια έλιωναν. Όλος ο κόσμος περίμενε εκείνη την Άνοιξη με την ελπίδα να μπει φραγμός στα εγκλήματα του μοναρχοφασισμού σε εκείνα τα φοβερά μετεμφυλιακά χρόνια.

Άδικα όμως. Οι πληγές που άνοιξε στον ελληνικό λαό, ο εμφύλιος πόλεμος που εξαπέλυσαν οι αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές με τους ντόπιους λακέδες τους, δεν είχαν κλείσει.  Το αντίθετο. Οι ομοβροντίες του εκτελεστικού αποσπάσματος ακούστηκαν σε όλη την Ελλάδα, σε όλο τον πλανήτη.

30 του Μάρτη 1952, η ώρα 4, χάραζε και όλα γύρω κοιμόταν. Ξύπνιοι ήταν μόνο οι δήμιοι, που ετοίμαζαν στο σκοτάδι με τους προβολείς των αυτοκινήτων, το έγκλημά τους, την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, Δημήτρη Μπάτση, Νίκο Καλούμενο και Ηλία Αργυριάδη. Η δολοφονία τους που οργανώθηκε απ τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές και πραγματοποιήθηκε από τα ανδρείκελα τους συγκλόνισε την Ελλάδα και όλη την ανθρωπότητα προκαλώντας αγανάκτηση χωρίς προηγούμενο.

Το Δεκέμβρη του 1950 εκπληρώνοντας κομματική αποστολή ο Ν. Μπελογιάννης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ,  πιάστηκε στην Αθήνα και με εντολή των αμερικάνων σύρθηκε από τους μοναρχοφασίστες στο στρατοδικείο με την σκηνοθετημένη κατηγορία της κατασκοπείας. Ο Ν. Μπελογιάννης μπροστά στο στρατοδικείο, όπου για την ίδια υπόθεση δικάστηκε δυο φορές σε θάνατο, την πρώτη με τον 509 και τη δεύτερη με τον Μεταξικό νόμο 375 περί κατασκοπείας,  χαμογελαστός και αγέρωχος, ξεσκέπασε πέρα για πέρα τους οργανωτές του εγκλήματος, υπεράσπισε τα συμφέροντα του λαού και τα πανανθρώπινα ιδανικά του κομμουνισμού, υπεράσπισε το κόμμα του, το κόμμα με τις «φοβερές εκατόμβες»- το ΚΚΕ και έδειξε ότι στο πρόσωπό του δικάζονταν ο αγώνας για την ειρήνη, δικάζονταν η Ελλάδα.

Η πανελλήνια και η παγκόσμια κινητοποίηση για τη λευτεριά του Μπελογιάννη και η κατακραυγή για το προετοιμαζόμενο έγκλημα έφτασε στο κατακόρυφο. Όλη η προοδευτική και δημοκρατική ανθρωπότητα κινητοποιήθηκε για να αποτρέψει το προσχεδιασμένο έγκλημα, πιστεύοντας πως ο αγώνας για την υπεράσπιση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του ήταν και μάχη για την ειρήνη. Ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης αναπτύχθηκε με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συνεντεύξεις σε σταθμούς και εφημερίδες, τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας από ανθρώπους του πολιτισμού και των επιστημών. Το όνομα του Μπελογιάννη γίνεται σύμβολο του αγώνα για την ανεξαρτησία. Αλλά  «οι έμποροι και οι κάπηλοι του μίσους» προχώρησαν αδίσταχτα στην εφαρμογή των σχεδίων τους και τα χαράματα της 30^ης Μάρτη δολοφόνησαν «τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο», το λαϊκό κομμουνιστή, ηγέτη Νίκο Μπελογιάννη. Ο Μπελογιάννης έδωσε όλη τη ζωή του στον αγώνα για την λευτεριά του λαού και της Ελλάδας και έφτασε στην υπέρτατη θυσία «για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο». Η στάση του στο δικαστήριο, και απέναντι στο απόσπασμα, ήταν στάση ανυπέρβλητη, στάση κομμουνιστή ηγέτη.  Με την παλικαρίσια στάση του και τη μνημειώδη απολογία του, απόδειξε τη σκοπιμότητα της δίκης, αποκάλυψε το παρασκήνιο και ανέτρεψε μια-μια τις χαλκευμένες κατηγορίες και μετατράπηκε από κατηγορούμενος σε κατήγορο.

Αποστόμωσε τους κατηγόρους του με τα αθάνατα λόγια του: «Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν κινδύνευε η λευτεριά, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και ακριβώς αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντας μας σήμερα δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα. «‘Έτσι, είπε, αγαπάμε εμείς την Ελλάδα, με την καρδιά μας και με το αίμα μας».

Και όμως ο φλογερός αυτός πατριώτης και αδάμαστος κομμουνιστής ηγέτης δικάστηκε σε θάνατο, με την κατηγορία της κατασκοπείας και προδοσίας της πατρίδας του από τους άθλιους δικαστές του.

Το απαίσιο έγκλημα όμως των δημίων να σπιλώσουν το ΚΚΕ και το Νίκο Μπελογιάννη με ποταπές κατηγορίες στη σκηνοθετημένη δίκη απέτυχε. Η αμερικανοκρατία δολοφόνησε τον Μπελογιάννη για να τρομοκρατήσει τον ήρωα λαό μας, για να λυγίσει την αδάμαστη θέλησή του και να καταπνίξει τους αγώνες του, αλλά πέτυχε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Ο λαός όχι μόνο δεν υπέκυψε, όπως πίστευαν οι ξένοι και οι ξενόδουλοι, αλλά αντίθετα, εμπνευσμένος από τη θυσία του, προχώρησε πιο πέρα και ανέβασε την πάλη του κατά της αντίδρασης και της ξενοκρατίας. Όταν οι σφαίρες των δολοφόνων τρυπούσαν το στήθος του αλύγιστου κομμουνιστή και πατριώτη, η ύστατη πνοή του «Ζήτω το ΚΚΕ» αντήχησε ακόμα πιο δυνατά στα πέρατα της οικουμένης, φωτίζοντας το δρόμο του λαού μας για την εθνική και κοινωνική του απελευθέρωση, για το σοσιαλισμό.

Ο Μπελογιάννης  με την υπέροχη θυσία του, έγινε το σύμβολο της παλληκαριάς και της αυτοθυσίας των κομμουνιστών της Ελλάδας, ένα λαμπρό παράδειγμα αδιάλλακτης στάσης, ασυμβίβαστου και ανυποχώρητου αγώνα μέχρι το τέλος που εμπνέει τους κομμουνιστές της Ελλάδας, την εργατική τάξη και τη νεολαία στον αγώνα τους για την πραγματοποίηση των σκοπών για τους οποίους με τόση απλοχεριά πρόσφερε τη ζωή του.

Οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι λακέδες τους για να εδραιώσουν το αντιλαϊκό καθεστώς της αμερικανοκρατίας και της υποτέλειας που εγκαθίδρυσαν, για να κρατήσουν τη χώρα μας πολεμική βάση και επιθετικό προγεφύρωμα στη  Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, δολοφόνησαν τον Μπελογιάννη και από τότε συνέχισαν τα θηριώδη εγκλήματα τους σε βάρος του λαού μας. Συνέχισαν ασταμάτητα την αιματηρή τρομοκρατία, τα στρατοδικεία, τις φυλακές και τις εξορίες και λίγα χρόνια αργότερα εγκαθίδρυσαν την 7 χρονη φασιστική δικτατορία, οργάνωσαν τη βάρβαρη επίθεση στην Κύπρο, προωθούν τη διχοτόμηση στο νησί και εξακολουθούν να συνωμοτούν σε βάρος των λαών της Ελλάδας και της Κύπρου. Όμως όλα αυτά στάθηκαν αδύνατα για να ανακόψουν τους μεγάλους και ασίγαστους αγώνες του λαού και της νεολαίας ενάντια στους αμερικανονατοικούς ιμπεριαλιστές, ενάντια στο λαομίσητο καθεστώς της ξενοκρατίας και της υποτέλειας, για την ειρήνη, τη δημοκρατία, τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του τόπου μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Σήμερα 70 χρόνια από τότε που ο Πιουριφόι έδινε εντολή στην ψευτοδημοκρατική κυβέρνηση Πλαστήρα- Βενιζέλου να εκτελέσει τον Μπελογιάννη, βρισκόμαστε

μπροστά στο ξέσπασμα ενός φονικού πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης, ύστερα από τη βάρβαρη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και βλέπουμε την κυβέρνηση της ΝΔ να ενεργεί ξανά σαν πειθήνιος υπηρέτης των ξένων προστατών της, των αμερικανονατοικών ιμπεριαλιστών.  

Η περίοδος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και η τωρινή με κυβέρνηση τη ΝΔ χαρακτηρίζεται από την απροσχημάτιστη δουλοφροσύνη στις ΗΠΑ και τους προκλητικούς ύμνους στην «ισχυρή συμμαχία» της Ελλάδας με αυτές. Θυμίζουν και επαναφέρουν έτσι τις πιο σκοτεινές περιόδους της απροκάλυπτης αμερικανοκρατίας, από το Δόγμα Τρούμαν, το 1947, και μετά, όταν η ελληνική ολιγαρχία -για να σώσει την εξουσία της- παρέδωσε τη χώρα και το λαό στις ΗΠΑ, για να ακολουθήσουν όλες οι μετέπειτα τραγικές εξελίξεις.

Οι διαχρονικοί δεσμοί εξάρτησης και υποταγής έχουν ισχυροποιηθεί. Η χώρα μας έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ. Οι βάσεις και οι «διευκολύνσεις» αυξάνονται και ενισχύονται, από το Βορρά μέχρι το νότιο άκρο της χώρας -με την Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα, το Στεφανοβίκειο, το Άκτιο, την Ανδραβίδα, τον Άραξο, τη Σούδα να έχουν εκχωρηθεί στις επιθετικές δυνάμεις και σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Και με το λιμάνι -ιδιαίτερα- της Αλεξανδρούπολης να έχει εξελιχθεί σε κρίσιμης σημασίας επιθετικό αμερικανονατοϊκό κόμβο εναντίον της Ρωσίας.

Σε αυτές τις συνθήκες περάσαμε από τον ανθύπατο Πιουριφόι και τις σκευωρίες του στον ανθύπατο Πάιατ που αλωνίζει την Ελληνική επικράτεια  και πότε επισκέπτεται τις αμερικάνικες βάσεις, πότε επισκέπτεται τα αμερικάνικα αεροπλανοφόρα συνοδευόμενος από τους ντόπιους υποτελείς του, πρωθυπουργό και υπουργούς, για να οργανώσει και να ενορχηστρώσει τα επιθετικά σχέδια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην χώρα μας και στην ευρύτερη περιοχή.

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται, η κυβέρνηση της ΝΔ, κομπάζοντας πως «ήμασταν πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας» και υπηρετώντας πιστά το δόγμα της υποτέλειας «ανήκομεν εις την Δύσιν», ευθυγραμμίστηκε και συστρατεύθηκε με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ σε όλες τις επιθετικές αποφάσεις τους. Εμβαθύνοντας την εμπλοκή και την πρόσδεση της χώρας μας στην αντιρωσική συμπαράταξη της Δύσης, έστειλε πολεμικό υλικό στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, προχώρησε στον ασφυκτικό έλεγχο της πληροφόρησης, ώστε να κυριαρχεί συντριπτικά η προπαγάνδα των δυτικών, και πρωτοστάτησε σε όλες τις κυρώσεις που αποφασίστηκαν κατά της Ρωσίας φτάνοντας  ως το πρωτοφανές σκοταδιστικό σημείο να απαγορεύσει την παρουσία έργων του ρωσικού πολιτισμού. Αυτές είναι οι περίφημες «ισχυρές σχέσεις» με τον αμερικάνικο, το γαλλικό ιμπεριαλισμό και την ΕΕ. Το δυνάμωμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Η Δεξιά είναι η παράταξη που σταθερά πλειοδοτούσε και πλειοδοτεί, χωρίς ενδοιασμούς, σε δουλοφροσύνη απέναντι σε ΗΠΑ και ΕΕ. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη πολιτική που παραδίνει την Ελλάδα στη δίνη των κλιμακούμενων ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων και την καθιστά στόχο. Οι δεσμοί εξάρτησης και υποταγής στους ιμπεριαλιστές, η ταύτιση με τις αμερικανονατοϊκές δυνάμεις της επίθεσης και του πολέμου μόνο δεινά μπορούν να προκαλέσουν στη χώρα και το λαό μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Οι ηγέτες του σημερινού ΚΚΕ γράφουν άρθρα, δημοσιεύουν αφιερώματα, οργανώνουν συγκεντρώσεις, θέλοντας να φανούν στο λαό και τους κομμουνιστές πως τιμούν το Νίκο Μπελογιάννη, στην πραγματικότητα όμως καπηλεύονται την αίγλη και την παλλαϊκή εκτίμηση της θυσίας του. Όλα όσα τώρα οργανώνουν δεν μπορούν να κρύψουν μια πραγματικότητα που είναι γνωστή στους παλιούς αγωνιστές αλλά που είναι άγνωστη στους νεώτερους. Οι παλιοί σύντροφοί μας που έζησαν από κοντά στους τόπους εξορίας όλη αυτή την υπόθεση, έγραφαν στο «Λαϊκό Δρόμο», το Μάρτη του 1975. «Οι ρεβιζιονιστές πολέμησαν, διέσυραν, συκοφάντησαν το Νίκο Μπελογιάννη και πριν και μετά την περιβόητη 6^η ολομέλεια το Μάρτη του 1956. Οι χαρακτηρισμοί που δίνονταν ήταν τέτοιοι που οι περισσότεροι δεν μπορούν να γραφτούν. Οι ρεβιζιονιστές προωθώντας την πολιτική τους, χτυπώντας το Νίκο Μπελογιάννη χτυπούσαν το πνεύμα της κομμουνιστικής αδιαλλαξίας, το αγωνιστικό παράδειγμα, την προσήλωση στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού που εξέφρασε με τη ζωή και τη θυσία του ο Νίκος Μπελογιάννης. Οι ρεβιζιονιστές ήθελαν να αντικαταστήσουν όλα αυτά με το καινούργιο πνεύμα του 20^ου συνεδρίου και της 6^ης ολομέλειας, με το πνεύμα της προσαρμογής στις περιστάσεις των αδιάκοπων ελιγμών μπροστά στις δυσκολίες. Ήταν επόμενο πως το παράδειγμά του ερχόταν σε ολοκληρωτική  αντίθεση με όλα αυτά».

 Η ηγεσία του σημερινού ΚΚΕ δεν καπηλεύεται μόνο την αίγλη της θυσίας του  Μπελογιάννη. Διαστρεβλώνει και το περιεχόμενο μιας θυσίας που αποτελεί κορυφαία εκδήλωση αντίστασης στην ξενοκρατία και την υποτέλεια από μια ηγεσία που αρνείται και εξωραΐζει την ξένη εξάρτηση της χώρας μας και θάβει το μεγάλο αγώνα για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας στο όνομα ενός κούφιου αντικαπιταλισμού.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Στην Ελλάδα, ο λαός την άλλη μέρα από τη εκτέλεσή του έκανε τον τάφο του προσκύνημα. Αψηφώντας τους κινδύνους και τις καταδιώξεις της αστυνομίας  εκατοντάδες φοιτητές κατέθεσαν στεφάνια στον τάφο του λαϊκού ήρωα που πάνω τους έγραφαν. «Στον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, Κοιμήσου ήσυχα, θάμαστε άγρυπνοι». Και από τότε οι νέες γενιές που έρχονται κρατάνε την υπόσχεσή τους, παραμένουν άγρυπνες, διαφυλάσσουν και υπερασπίζονται τα μεγάλα ιδανικά για τα οποία αφιέρωσε τη ζωή του ο Νίκος Μπελογιάννης.

Πέρασαν 70 χρόνια και στο διάστημα αυτό εκατοντάδες και χιλιάδες νέοι αγωνιστές προστέθηκαν στις γραμμές του κινήματος, στο οποίο ανήκε ο Μπελογιάννης, στις γραμμές του αντιφασιστικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος της χώρας μας και συνεχίζουν τον αγώνα για λευτεριά, ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση. Σήμερα  μια νέα γενιά, διδάσκεται από το παράδειγμά του, εμπνέεται από τη θυσία του, φλογίζεται από τα ανώτερα ιδανικά του και μπαίνει στο στίβο της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

Είναι φανερό πως, 70 χρόνια μετά, τα μεγάλα προβλήματα, για τα οποία ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του έδωσαν τη ζωή τους, παραμένουν άλυτα, βρίσκονται μπροστά μας και μας καλούν να συνεχίσουμε ασυμβίβαστα τον αγώνα για την προώθηση των μεγάλων αιτημάτων του λαού μας. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε τον Μπελογιάννη, τους ανυπέρβλητους αγώνες και θυσίες όλων των κομμουνιστών, όλων των λαϊκών αγωνιστών.

Ασίγαστος αγώνας για την υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια στους πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστές που σπρώχνουν την ανθρωπότητα στην πείνα, τον πόλεμο και την καταστροφή. Αλληλεγγύη στον αγώνα των λαών που γίνονται θύματα κατακτητικών πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων

Ανειρήνευτος παλλαϊκός αγώνας ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες του λαού μας, ενάντια στην πολιτική της μεγάλης φτώχειας και των στερήσεων, του πολέμου και του φασισμού.

Σήμερα το μίσος του λαού μας ενάντια στους αμερικανονατοικούς ιμπεριαλιστές παρά τις αδιάκοπες προσπάθειες φανερών εχθρών και ψεύτικων φίλων να εξουδετερώσουν τα αντιαμερικάνικα αισθήματα του λαού μας, εκδηλώνεται ξανά έντονα και το αίτημα να φύγουν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές και οι βάσεις τους από τη χώρα μας, να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να σταματήσει κάθε εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, κινητοποιεί τη νεολαία, τους εργαζόμενους και πλατύτερα τις λαϊκές μάζες.

Το Μ-Λ ΚΚΕ τιμά την ανυπέρβλητη θυσία του Μπελογιάννη συνεχίζοντας τον αδιάλλακτο πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα για την ανασύνταξη των δυνάμεων του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος για την αναδημιουργία του αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος. Τιμώντας το επαναστατικό ΚΚΕ που γέννησε Μπελογιάννηδες, Μαλτέζους και Ηλέκτρες και τόσους αφανείς λαϊκούς ήρωες στα ένδοξα πεδία των μαχών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές και τις εξορίες, γαλουχημένους από το λαό και το κόμμα στα πιο υψηλά ιδανικά.

Το Μ-Λ ΚΚΕ, οι κομμουνιστές της Ελλάδας που μένουν πιστοί στα ιδανικά και στους σκοπούς για τους οποίους έδωσε τη ζωή του ο Μπελογιάννης, τιμώντας τη μνήμη του στα 70 χρόνια από την εκτέλεσή του δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να γίνει πραγματικότητα η προοπτική μιας Ελλάδας ειρηνικής, δημοκρατικής, ανεξάρτητης και σοσιαλιστικής.

Τιμή και δόξα στον αθάνατο κομμουνιστή Νίκο Μπελογιάννη