Η ουσία του νέου συστήματος διορισμών που προωθείται, συμπυκνώνεται στην παρακάτω διαπίστωση: Με το νέο αυτό σύστημα διορισμών στην εκπαίδευση, που περιέχεται στον νόμο που τέθηκε σε διαβούλευση, θεσπίζεται ένα αυστηρό προσοντολόγιο με αυξημένη μοριοδότηση μεταπανεπιστημικών τίτλων σπουδών, όπως μεταπτυχιακών, διδακτορικών, αλλά και δεύτερων πτυχίων, πτυχίων ξένων γλωσσών κλπ. Στην ουσία με την μοριοδότηση της προϋπηρεσίας μόνο στο 50% της συνολικής βαθμολογίας και με ταβάνι προϋπηρεσία 120 μηνών, εξοβελίζονται εκτός διορισμών οι περισσότεροι αναπληρωτές που «έβγαλαν το κάρο από τη λάσπη» τόσα χρόνια, ασπρίζοντας τα μαλλιά τους καλύπτοντας τα κενά της εκπαίδευσης στις εσχατιές τις χώρας μας, οι οποίοι προσδοκούσαν την επιβράβευσή τους για όλα αυτά με έναν διορισμό. Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα, διότι θα μπορούσε η εισαγωγή του προσοντολογίου να γίνει πιο ομαλά με ένα μεταβατικό σύστημα ποσόστωσης με το πέρασμα των χρόνων. Εξηγούμαι: Τον πρώτο χρόνο η προϋπηρεσία να μετράει στο 80% της συνολικής βαθμολογίας, τον δεύτερο στο 70%, τον τρίτο στο 60% και τον τέταρτο στο 50% όπως προβλέπεται και στο νομοσχέδιο και χωρίς ταβάνι στη χρονική διάρκεια της εργασίας. Αυτό θα ήταν δικαιότερο και θα αποτελούσε προσχηματικό «σεβασμό» της προϋπηρεσίας, διότι οι νεώτεροι έχουν το χρόνο να περιμένουν και λίγο ακόμα για τον διορισμό ενώ οι παλιοί αναπληρωτές εργάζονται με ανασφάλεια, ακόμα και πάνω από δέκα χρόνια, με οικογένειες και μικρά παιδιά. Όμως αυτός ο τρόπος απλά θα χρύσωνε το χάπι και ίσως κρατούσε τον εκπαιδευτικό κόσμο πιο εύκολα υπνωτισμένο. Διότι τώρα με αυτό το νομοσχέδιο οι μάσκες έπεσαν. Οι επί τόσα χρόνια «δάσκαλοι» των παιδιών μας πετιούνται σαν στυμμένες λεμονόκουπες.

Πρέπει όμως να προσέξουμε και κάτι άλλο, διότι τα παραπάνω δεν είναι η μόνη ουσία. Πίσω από όλα κρύβεται και κάτι άλλο που πολλοί μάλλον αγνοούν. Από ό,τι φαίνεται η τιμωρητική αξιολόγηση επανακάμπτει δριμύτερη. Και ερωτώ: Ποιος είναι τόσο αφελής, που να πιστεύει ότι όλοι οι υποψήφιοι για διορισμό και ως εκ τούτου και όλοι οι νεοδιοριζόμενοι από τούδε και στο εξής θα αξιολογούνται και θα τοποθετούνται σε αξιολογικό πίνακα ανάλογα και κυρίαρχα με τα τυπικά προσόντα τους, ενώ οι ήδη διορισμένοι θα μένουν στο απυρόβλητο; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Δεν νομίζω. Αν το προσοντολόγιο περάσει θα υπάρχει και η ουσιαστική αλλά και η νομική δικαιολογία για ενιαία αντιμετώπιση. Αυτό λοιπόν που νομίζω είναι ότι έρχεται βαριά αξιολόγηση και στους ήδη διορισμένους με κρίση τους ως επαρκείς ή ανεπαρκείς, ανάλογα και με τα τυπικά προσόντα, που αυτοί διαθέτουν και ασφαλώς και ανάλογη αντιμετώπιση βαθμολογική και μισθολογική. Αυτό άλλωστε απαιτούν τα κελεύσματα του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή τη φορά η απόπειρά τους να περάσουν με ευκολία την αξιολόγηση όπως την θέλουν είναι αρτιότερη και στοχευμένη και αυτό γιατί ξεκινούν την εφαρμογή της από τους συναδέλφους μας που είναι οι πιο ευάλωτοι, όπως οι αδιόριστοι. Μάλιστα χρησιμοποιώντας την αρχή του διαίρει και βασίλευε, παλαιοί εναντίον νέων για μια θέση στον ήλιο (διορισμός).

Ολυμπία Ζαραμπούκα

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το