Την Κυριακή στις 25 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε επιτέλους το δημοψήφισμα που ζητούσε ο χιλιανός λαός προκειμένου να εγκριθεί ή όχι η διαδικασία αντικατάστασης του συντάγματος που χρονίζει από την εποχή της δικτατορίας του Πινοσέτ. Το ζήτημα της αλλαγής συντάγματος αναδείχθηκε όλη την προηγούμενη περίοδο της λαϊκής εξέγερσης που εκδηλώθηκε ενάντια στα μέτρα λιτότητας που επιχείρησε να επιβάλει η κυβέρνηση του προέδρου Σεμπαστιάν Πινιέρα και εξελίχθηκε σε μία από τις αιχμές του κινήματος.

Στο υπάρχον σύνταγμα δεν εξασφαλίζονται βασικά δικαιώματα, όπως αυτά της στέγασης, της δημόσιας Υγείας και Παιδείας. Η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος (που επικαλούνται και στελέχη της ΝΔ στη χώρα μας ως παράδειγμα επιτυχίας) και του νερού προχώρησαν με βάση αυτό και γενικά εξασφαλίζεται το υπερφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο που επέβαλε η δικτατορία. Οι ιθαγενείς που αποτελούν το 12% του πληθυσμού δεν αναφέρονται καθόλου.
Η κυβέρνηση Πινιέρα, καθώς και άλλα κόμματα του υπάρχοντος κοινοβουλίου, τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης του συντάγματος της δικτατορίας και υπέστησαν άλλη μια βαριά πολιτική ήττα, καθώς υπέρ της αλλαγής τάχθηκε το 78,3% των ψηφισάντων και το 79% υπέρ της δημιουργίας του νέου συντάγματος από νέα συντακτική συνέλευση και όχι από μικτή συνέλευση που θα περιλαμβάνει βουλευτές του υπάρχοντος κοινοβουλίου. Ο Πινιέρα, η κυβέρνησή του και το κόμμα του θεωρούνται χρεοκοπημένοι από καιρό. Ο ίδιος πάντως επιμένει ότι οι μεγάλες προσδοκίες που έχουν οι Χιλιανοί σχετικά με το νέο σύνταγμα δε μπορούν να πραγματοποιηθούν.

Το δημοψήφισμα συνέπεσε με την πρώτη επέτειο της εξέγερσης του περασμένου Οκτωβρίου, όπου διοργανώθηκαν σχετικοί εορτασμοί λίγες ώρες πριν το δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση του βαθύπλουτου Πινιέρα, που τώρα κάνει λόγο για εθνική ενότητα μπροστά στο νέο σύνταγμα, εξαπέλυσε για άλλη μια φορά όργιο καταστολής προκειμένου να αποθαρρύνει και να τρομοκρατήσει τον κόσμο ενώπιον του δημοψηφίσματος.

Σίγουρα αυτό το δημοψήφισμα υπερέβη τον ίδιο του το σκοπό και αποτέλεσε και μια γενική ιδεολογική και πολιτική μάχη η οποία επικύρωσε την συντριπτική και συνολική καταδίκη του δικτατορικού παρελθόντος και της πολιτικής του κληρονομιάς στη μεταπολίτευση. Μένει τώρα να επιβεβαιωθεί αν το λαϊκό κίνημα στη Χιλή θα μπορέσει να επιβάλει κατακτήσεις και αιτήματα στην πράξη μέσω της διαδικασίας της δημιουργίας του νέου συντάγματος. Πάντως είναι βέβαιο ότι κανείς, και ειδικά ο πρόεδρος Πινιέρα, δε φανταζόταν μια τέτοια εξέλιξη όταν αποφάσιζε την αύξηση κατά 30 πέσος του εισιτηρίου του μετρό ένα χρόνο πριν…

πηγή: Λαϊκός Δρόμος