Άλιεύσαμε από το radioevros.gr ενδιαφέρουσα συνέντευξη για το δάσος της Δαδιάς με τον Χ. Βλάχο, ομότιμο καθηγητή Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ και την παραθέτουμε:

Συναντήσαμε το πρωί του Σαββάτου 23.09.2023 τον Ομότιμο Καθηγητή του Τμ. Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος ΑΠΘ κ. Χρήστο Βλάχο στο χώρο του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης στην Ορεστιάδα, όπου βρέθηκε καλεσμένος για να διδάξει σε μεταπτυχιακούς φοιτητές. Ζητήσαμε τη γνώμη του για τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στο δάσος τη Δαδιάς. Με βαθιά γνώση στη διαχείριση της άγριας πανίδας επί 40 χρόνια, με γνωστικό του αντικείμενο την οικολογία των αρπαχτικών και πολυετή εμπειρία σε όσα συμβαίνουν ειδικά στο δάσος της Δαδιάς, αυτά που αναφέρει – και καταγγέλλει – ο κ. Βλάχος, έχουν ιδιαίτερη αξία. “Εχω κάνει το διαδακτορικό μου στο δάσος της Δαδιάς, το 60% του έργου μου είναι στο Δάσος της Δαδιάς, άρα έχω το ηθικό δικαίωμα και το πλεονέκτημα να εκφράζω την άποψή μου”, ξεκίνησε εισαγωγικά την κουβέντας μας ο κ. Βλάχος. Ακολούθως, ανέφερε μεταξύ άλλων:

• “Όλοι όσοι σήμερα εμφανίζονται ότι θα σώσουν ή θα διαχειριστούν ορθολογικά το δάσος, δεν πρέπει να έχουν άποψη. Έπρεπε με σεβασμό να σκύψουν το κεφάλι, να σωπάσουν, να ζητήσουν συγγνώμη από την τοπική κοινωνία και να πουν ότι αποτύχανε να κάνουν ορθολογική διαχείριση στο δάσος”.
• “Ο σκοπός προστασίας του Δάσους της Δαδιάς έχει σταματήσει να υφίσταται. Υπάρχουν βέβαια τα αρπαχτικά και χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να εκτιμηθεί η μελλοντική κατάσταση. Πρέπει να σκύψουν επιστημονικοί φορείς, να έχουν διαχρονική πορεία στο δάσος και όχι να πέσουν σαν τα κοράκια εργολάβοι επειδή έχουν οσφρισθεί ότι θα υπάρξουν προγράμματα, θα υπάρξουν λεφτά. Χρειάζεται λελογισμένη χρήση των πόρων. Χρειάζεται παρουσία επιστημονικών φορέων. Ένας απ’ αυτούς είναι το ΔΠΘ, το Τμήμα Δασολογίας που απέχει 50 χιλιόμετρα και μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση του Δάσους και όχι μόνο”.
• “Θέλω να εκφράσω τον πόνο και τη θλίψη και να βοηθήσω σιωπηλά και ταπεινά για την ανάκαμψη αυτού του Δάσους, που είναι μια δύσκολη προσπάθεια”.
• “Συγγνώμη πρέπει να ζητήσουν οι Συλλογικότητες, που στις καλές ημέρες για λόγους διαφήμισης και λόγους επικοινωνιακούς ήταν μπροστά σε όλα τα δρώμενα”.
• “Αυτό το δάσος κακοποιήθηκε. Έπρεπε οι άνθρωποι να είναι μέσα, να ξυλεύουν, να υπάρχουν διάκενα, να υπάρχει καθημερινή παρουσία”.
• “Το δόγμα “μην αγγίζετε τη φύση” είναι παντελώς λανθασμένο. Τα αρπαχτικά είναι συνηθισμένα στην παρουσία του ανθρώπου, κακώς κλείσανε στο παρελθόν οι δρόμοι. Είχαν κύρια ευθύνη αυτές οι Συλλογικότητες και το Δασαρχείο ήταν υπό τη σκιά αυτών των Οργανώσεων”.
• “Η περσινή πυρκαγιά καταγράφηκε ως ένα ατύχημα το οποίο πέρασε και δεν θα ξαναχτυπήσει, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας εφησυχασμός”.
• “Θα ξεχαστεί το δάσος, θα το αφήσουνε στο έλεος. Αφού δοθούν τώρα κάποια κονδύλια στην αρχή, και μετά θα ξεχαστεί. Αυτό το δάσος για να επανέλθει θα χρειαστούν 60-80 χρόνια, εάν υπάρχουν καλές συνθήκες και αν ο άνθρωπος ευνοήσει μια δομή βλάστησης για τα αρπαχτικά”.
• “Έχει γεμίσει η Ελλάδα από μελέτες γραφείων. Το δάσος θέλει μελέτες εφαρμογής”.
• “Πολλά ακούγονται, πολλοί εκδηλώνουν ενδιαφέρον ότι θα σώσουν το δάσος. Εδώ πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί. Υπάρχει ένας έντονος ανταγωνισμός σε θέματα περιβάλλοντος. Επειδή πέφτουν λεφτά, υπάρχει και μια συγκρουσιακή κατάσταση, με αποτέλεσμα όποιος έχει καλύτερες προσβάσεις, αυτός να έχει και το πρώτο χέρι”.
• “Δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή ευνοϊκό κλίμα για να υπάρχει συνεννόηση. Ήδη βγάλαν τα σπαθιά, ήδη κινούνται ομάδες και υπάρχουν άτομα που θέλουν να σφετεριστούν το δάσος”.

Ακούσαμε με προσοχή όσα κατέθεσε ως γνώμη, μέσα από την πολύχρονη γνώση του, ο Καθηγητής και πρώην διευθυντής του Εργαστηρίου Άγριας Πανίδας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στη διαπίστωση δε πως όλα αυτά ακούγονται απογοητευτικά κατέληξε:

“Είναι πάρα πολύ απογοητευτικό. Σας το λέει ένας καθηγητής ο οποίος δούλεψε 40 χρόνια στο δάσος αυτό και δεν διεκδικώ τίποτα, παρά μόνο το ηθικό δικαίωμα να εκφράσω την άποψη για αυτό το δάσος που με ανέδειξε”.