Της Δήμητρας Σαμαρά

“ Η μαθητική κοινότητα των Σερρών βγαίνει μπροστά για το θέμα ονοματοδοσίας των Σκοπίων και της συμφωνίας των Πρεσπών. Έτσι μετά από τα δέκα σχολεία της Πιερίας, υπό κατάληψη βρίσκεται από το πρωί της Δευτέρας και το 1ο ΕΠΑΛ Σερρών από μαθητές που αντιδρούν στη Συμφωνία των Πρεσπών και από σήμερα 20 Νοεμβρίου και το Γενικό Λύκειο Νιγρίτας..” (τηλε- επιλογες)

Οι μαθητές λοιπόν του Νομού Σερρών μπαίνουν μπροστά! (άραγε με την παρότρυνση ή την στήριξη ποιων?) Βγαίνουν μπροστά για ποιο πράγμα ακριβώς? Τι θέλουν? “Μακεδονία γη ελληνική” λέει το πανό τους. Μα η ελλαδική Μακεδονία είναι ελληνική. Και για να παραμείνει ελληνική θα πολεμήσει ο λαός και οι ίδιοι που είναι κομμάτι του,αν χρειαστεί.“Μακεδονία γη ελληνική” που σημαίνει τι ακριβώς? Να γίνει ελληνική και η υπόλοιπη Μακεδονία που ανήκει στις γειτονικές χώρες?

Οι μαθητές, τα παιδιά μας, η νέα γενιά ποτίζεται με το δηλητήριο του εθνικισμού. Ο εθνικισμός βρίσκει έδαφος και αναπτύσσεται:

– σε συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης. Οι μαθητές βλέπουν τους γονείς τους άνεργους και το δικό τους μέλλον ζοφερό.

– σε συνθήκες οξύτατης κρίσης των κομμάτων και των ιδεολογιών που εξέφραζαν. Τα κόμματα που μέχρι τώρα διαχειρίστηκαν αλλά και διαχειρίζονται τις τύχες τους είναι ανίκανα να δώσουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα. Και τα συντηρητικά και τα κατ’ όνομα αριστερά τα οποία με την στάση τους και τις πολιτικές τους ακύρωσαν το όραμα για έναν πιο δίκαιο κόσμο.

– Κι ο “παράδεισος” της Ε.Ε αποδείχτηκε “λάκκος λεόντων” που έφερε φτώχεια και πόλεμο και ξεριζωμό των ανθρώπων από τις πατρίδες τους.

Ο εθνικισμός βρίσκει ώτα ευήκοα κυρίως στην νεολαία. Γιατί η νεολαία είναι ελεύθερη απο την ανάγκη να κερδίζει το ψωμί της , δεν μπήκε στην σφαίρα της παράγωγης, στον αγώνα της επιβίωσης όπου θα νοιώσει την εκμετάλλευση. Στην νέα γενιά απευθύνονται αυτοί που έχουν συμφέρον να την αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά της προβλήματα – δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι μαθητές δεν αγωνίζονται για καλύτερη παιδεία και για να χουν δουλειά αύριο! Στην νέα γενιά που την εκπαιδεύουν και την προετοιμάζουν για πόλεμο!

Ο εθνικισμός, όμως, δεν είναι πατριωτισμός. Δεν έχει καμιά σχέση με την αγάπη προς την πατρίδα. Ο εθνικιστής μισεί τις πατρίδες των άλλων. Θεωρεί την γλώσσα του και τον πολιτισμό του, δηλαδή τον “εθνικό εαυτό” του ανώτερο από κάθε άλλον! Περιφρονεί τον πολιτισμό των άλλων λαών. Κατασκευάζει αυθαίρετες δοξασίες για την καταγωγή του έθνους του και δεν αντιλαμβάνεται στην ιστορική πορεία του λαού.

Το “κοινό αίμα”, η “κοινή φυλή” αποτελούν την υψίστη αξία! Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στον ρατσισμό – στην αντίληψη ανώτερης και κατώτερης φυλής. Οδηγεί στην αντίληψη της καθαρότητας της φυλής που δεν πρέπει να μολυνθεί! Συνεπώς δημιουργεί μίσος σε όποιον θεωρεί πως μπορεί να την “μολύνει”!

Αντιθέτως ο πατριώτης αγαπά την πατρίδα του και δεν μισεί τις πατρίδες των άλλων. Αγαπά τους ανθρώπους που εργάζονται, που μορφώνονται, που ζουν σ έναν χώρο που έχει τα δικά του σύνορα και ποτέ μα ποτέ δεν επιβουλεύεται τις πατρίδες των άλλων λαών – πολλές φορές, μάλιστα, στέκεται αλληλέγγυος.

Οι μαθητές πρέπει να διδαχθούν την ιστορία και να μάθουν την αλήθεια που λέει πως μεγιστάνες του πλούτου συστρατεύονται με τον εθνικισμό που είναι προοίμιο του φασισμού. Στην Ιταλία ο ο μονάρχης Βίκτορας Εμμανουήλ ο 3ος ΑΝΕΘΕΣΕ την πρωθυπουργία στον Μουσολίνι. Στην δε Γερμανία ο Χιντενμπουργκ πρόεδρος του κράτους ΑΝΕΘΕΣΕ την καγκελαρία στον Χίτλερ!

Οι μαθητές πρέπει να μάθουν πως ο κομμουνισμός είναι ο πιο συνεπής πολέμιος του εθνικισμού και του φασισμού. Η αντίληψη που έγινε επίσημη γραμμή της Ε.Ε πως φασισμός και κομμουνισμός είναι το ίδιο, λειτουργεί σαν πλυντήριο του φασισμού τον αποενοχοποει για τα εγκλήματα του και οδηγεί την νεολαία στην μαύρη αγκαλιά του.

Οι μαθητές πρέπει να μάθουν και να καταλάβουν πως το μέλλον τους δεν θα καλυτερέψει αν γίνει η “Μακεδονία γη ελληνική” αλλά όταν οι γονείς τους έχουν δουλειά και οι ίδιοι μόρφωση που θα τους εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή διαβίωση όταν θα βγουν στον αγώνα της ζωής.

Οι μαθητές πρέπει να μάθουν πως ο εθνικισμός και ο φασισμός υπερασπίζεται τα συμφέροντα των αφεντικών του. Είναι ενάντια σε όποιον διεκδικεί δουλειά, υγεία, μόρφωση, πάρκο και παιδική χαρά στην γειτονιά του, πολιτισμό.

Οι δάσκαλοι έχουν μεγάλη ευθύνη. Είναι χρέος τους, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες πεποιθήσεις τους, να διδάξουν την ιστορική αλήθεια στους μαθητές τους.