Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος Τρούμαν διέπραξε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία με τον πυρηνικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Αυτός λοιπόν ο πρόεδρος, που χαίρει άκρας εκτίμησης από την ελληνική άρχουσα τάξη, εξέφραζε βαθιά ρατσιστικές θέσεις εναντίον των Ελλήνων, όπως προκύπτει από επιστολή του προς τον πρώην υπουργό πολέμου των ΗΠΑ, Harry H. Woodring που παρουσιάζει το ίδρυμα Shapell.

Στην επιστολή (από την οποία προκύπτουν ερωτήματα ακόμη και για την ικανότητα χειρισμού της αγγλικής γλώσσας) ο Τρούμαν χαρακτηρίζει τους Έλληνες της Αμερικής σαν ύπουλους συνωμότες (connivers) και politicans (μια ανύπαρκτη λέξη). Επισημαίνει μάλιστα ότι όλοι συνδέονται με πολιτικές παρατάξεις στην Ελλάδα και συνεπώς δεν μπορεί κανείς να τους έχει εμπιστοσύνη.

Ως εκ τούτου κρίνει ότι δεν πρέπει να συμμετέχουν Έλληνες στην επιτροπή διαχείρισης της λεγόμενης αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα.

Ο Τρουμαν απαντούσε έτσι σε αίτημα του πρώην υπουργού πολέμου να συμπεριληφθεί κάποιος Λεωνίδας στην επιτροπή.

Προφανώς για τα συμφέροντα των ΗΠΑ η απόφαση του Τρούμαν ήταν σωστή αφού η αμερικανική βοήθεια εξυπηρετούσε δυο βασικούς στόχους: λειτουργούσε σαν καρότο και μαστίγιο ώστε η Ουάσινγκτον να ελέγχει πλήρως τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα (κυρίως για να αποτρέψει την άνοδο της Αριστεράς) ενώ προσέφερε τα κονδύλια για την ανοικοδόμηση σε αμερικανικές εταιρείες.

Πρόκειται ουσιαστικά για το ίδιο μοντέλο αναδιανομής εισοδήματος από τους Αμερικανούς φορολογούμενους προς μεγάλες κατασκευαστικές που ακολουθήθηκε και στο Ιράκ με εταιρείες όπως η Χαλιμπαρτον.

Συγκεκριμένα στην Ελλάδα μεγάλο τμήμα της βοήθειας κατέληξε σε δωσίλογους συνεργάτες των ναζί. Όπως εξηγεί ο καθηγητής ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης, τα μεγάλα ποσά του σχεδίου Μάρσαλ δόθηκαν για να στηριχθεί η αδύναμη τότε άρχουσα τάξη και συνήθως σε επιχειρήσεις που είχαν συνεργαστεί με τους Γερμανού κατακτητές, όπως ο Λαναράς.

πηγή: info-war