Συμπληρώνονται αυτή την περίοδο 9 χρόνια από την έναρξη του πολέμου στη Συρία, που έχει προκαλέσει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ανεκτίμητες καταστροφές και το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το φιτίλι του πολέμου στη Συρία άναψε το 2011 με τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», που υποδαύλισαν ΗΠΑ και ΕΕ σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, προωθώντας ένα συνολικότερο σχέδιο υπονόμευσης κυβερνήσεων και καθεστώτων της περιοχής για να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα και να περιορίσουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας.

Μέσα σε λίγους μήνες από την έναρξη των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Συρία, που προβάλλονταν ως «αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία», όπως προηγουμένως στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Τυνησία και αλλού, η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Ασαντ πήρε ένοπλη μορφή, από τμήματα της αντιπολίτευσης που χρηματοδότησαν και πριμοδότησαν οι ΗΠΑ, πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου και κράτη της ΕΕ.

Η πολιτική έκφραση αυτής της κίνησης για την ανατροπή της κυβέρνησης Ασαντ ήταν το λεγόμενο «Συριακό Εθνικό Συμβούλιο», που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβρη του 2011 και μέσα σε λίγο διάστημα αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ, την Τουρκία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία και άλλα κράτη ως νόμιμος εκπρόσωπος της Συρίας.

Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ, με το μανδύα του «εκδημοκρατισμού» και με ερείσματα σε αστικές δυνάμεις της Συρίας που είχαν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη, σχεδίασαν και οργάνωσαν την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση με τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», που μαζί με άλλες στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες αποτέλεσε την «αιχμή του δόρατος» στη λεγόμενη «συριακή επανάσταση».

Στην πορεία είχαμε την παρουσία του λεγόμενου Ισλαμικού κράτους που σαφώς πριμοδοτήθηκε από τις ΗΠΑ για να δράσει εναντίον της Συριακής Κυβέρνησης και την ενεργητικότερη εμπλοκή της Ρωσίας, με πρόσκληση του Ασαντ κλπ κλπ.

Αυτόν τον βρώμικο σχεδιασμό των ιμπεριαλιστών σε βάρος της Συρίας, του Συριακού λαού κι της νόμιμης Κυβέρνησής του, στήριξαν με κάθε τρόπο όλες οι ελληνικές αστικές πολιτικές δυνάμεις, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο, παρόμοια στήριξη στο σχεδιασμό των ιμπεριαλιστών έδωσαν και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Η μία από τις τάξεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η άλλη από την ΛΑ.Ε.(πριν ήταν στο ΣΥΡΙΖΑ)

Το ΣΕΚ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό των «εξεγερμένων» μισθοφόρων της Δύσης και των χωρών επιρροής της. Στήριξε την Αραβική Άνοιξη και την ψευτοεπανάσταση της Συρίας που στήθηκε για να ρίξει τον ενοχλητικό,για την Δύση, Άσαντ.

«Το καθεστώς Άσαντ βρέθηκε αντιμέτωπο με μια επανάσταση και έκανε την επιλογή να χρησιμοποιήσει ολόκληρη τη στρατιωτική του πυγμή για να την καταστείλει. Ο εξεγερμένος κόσμος συνέχιζε να οργανώνεται σε επίπεδο γειτονιάς και περιοχής, αλλά οι ένοπλες ομάδες των ανταρτών άρχισαν να παίζουν όλο και πιο κεντρικό ρόλο για να υπερασπίσουν τις απελευθερωμένες περιοχές από την ανακατάληψη του καθεστώτος.»

Αυτά γράφανε στα έντυπα και στις προκηρύξεις τους.

Ο «εξεγερμένος» κόσμος,οι «επαναστάτες» και οι «αντάρτες» που δεν είναι άλλοι από το FSA, την ΑλΝούσρα (και διάφορες μικρότερες ισλαμιστικές ομάδες) και την ΙΣΙΣ. Οι οποίοι στηρίζονταν με ανθρώπινο δυναμικό, με περίθαλψη, υλικοτεχνικά αλλά και με στρατιωτική τεχνογνωσία κυρίως από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τις χώρες του Κόλπου και την Τουρκία.

Αυτές οι θέσεις συνδυάστηκαν και με έμπρακτη στήριξη με κινητοποιήσεις σαν αυτή για την απομάκρυνση της Πρεσβείας της Συρίας από την χώρα μας

Το 2012 έλαβε χώρα μία συγκέντρωση των υποστηρικτών (Σύριων και μη) του FSA στην πλατεία Συντάγματος με διοργανωτή το ΚΕΕΡΦΑ και με κεντρικούς ομιλητές τον Θανάση Κούρκουλα της ΔΕΑ και τον Πέτρο Κωνσταντίνου του ΣΕΚ. Ακούστε τι ζητάνε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.