Ώστε «η Μακεδονία ανήκει στις αρκούδες της». Έγραφε ο θυμωμένος αναρχικός μαρκαδόρος των Εξαρχείων. Έξοχα! Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του και ο βόρειος πόλος στους θαλάσσιους ελέφαντες. Ύστερα ο αναρχικός μας γύρισε πλευρό και κοιμήθηκε ευχαριστημένος για το ευφυολόγημά του.

Μόνο τα κράτη είναι εδώ, ο πόλεμος, ο φασισμός, ο ιμπεριαλισμός και καμία αρκούδα δε θα βρεθεί να μας σώσει. Οι αναρχικοί «μας» μπερδεύουν την κρισιμότητα και σοβαρότητα της ταξικής πάλης με τον χαβαλέ και την απόλαυση της στιγμής. Περιφρονούν το ρεαλισμό και καταφεύγουν στην προχειρότητα του σαρκασμού και την ατάκα της βραδιάς μεταξύ «τυρού και αχλαδίου». Λίγη σημασία έχει η φωτοβολίδα, ο καιόμενος κάδος, η φλυαρία, η σαχλαμαροκουβέντα που ανακατεύει τον θεό, τον άρχοντα Κροπότκιν, τον Νίτσε, τους Ζαπατίστας και τον μπάτσο της διπλανής πόρτας. Περισσότερη σημασία έχει πως με τούτο και με τ’ άλλο οι αναρχοφέρνοντες νομίζουν πως κάνουν αντίσταση και πως αποτελούν το αντίπαλο δέος του συστήματος.

Αμ δε…

Νικηφόρος Ζερβός