Αν τρόπος ανάπτυξης είναι η καταστροφή των πάντων, αυτή δεν είναι η δική μας ανάπτυξη

της Ελένης Μαυρούλη

Εκκενώστε

Ίσως η εντολή που θα χαραχτεί με μαύρη πηχτή στάχτη, στάχτη από το μόχθο μιας ζωής χιλιάδων ανθρώπων, από την κραυγή απελπισίας και πόνου όλων  αυτών των αθώων πλασμάτων, όλου αυτού του πράσινου που είναι η ζωή όλων μας. Και γίνεται ολοκαύτωμα. Από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα. Τα λόγια στερεύουν. Μόνο ανείπωτη φρίκη.

Εκκενώστε

Είναι σημαντικό που δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές. Είναι σημαντικό να μη χαθούν. Να μη χαθούν τώρα μέσα στην πύρινη λαίλαπα.

Εκκενώστε

Ανθρώπινες ζωές όμως έγιναν στάχτη. Και δεν έγιναν μόνο όσων καταστράφηκαν τα σπίτια. Έγιναν όλων μας. Αυτήν που αναπνέουμε τώρα. Αυτό το οξυγόνο που όλοι το στερούμαστε. Αυτό το πράσινο που καταλαγιάζει την ψυχή, και δεν το έχουμε πια. Ανθρώπινες ζωές θα χαθούν από αυτό το κολασμένο σκηνικό και αύριο και μεθαύριο και όλα τα επόμενα χρόνια. Με κάθε δυνατό και απάνθρωπο τρόπο.

Εκκενώστε

Η εντολή πανάκεια. Γιατί αν δεν έχεις κανένα άλλο σχέδιο, απλώς φεύγεις. Αν δεν μπορείς να δώσεις μάχη, υποχωρείς ατάκτως. Βέβαια για να δώσεις μάχη θα πρέπει να έχεις προετοιμαστεί. Θα πρέπει να έχεις οργανωθεί. Θα πρέπει να σε νοιάζει. Να σε νοιάζει να μην καεί το οξυγόνο, η υγεία, η ζωή των πολλών. Θα πρέπει να έχεις βάλει τις σχετικές προτεραιότητες. Παίρνεις αύρες, περιπολικά, αστυνομικούς και Ραφάλ ή γιατρούς, πυροσβέστες και πυροσβεστικά; Θα πρέπει να έχεις αποφασίσει με ποιανού το μέρος τάσσεσαι. Με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν οι αποχαρακτηρισμοί από δάσος στο νομοσχέδιο που πέρασε τον Μάη του 2020 εν μέσω καραντίνας; Ή με τα συμφέροντα αυτών που λιώνουν στα διαμερίσματα, χωρίς ανάσες, που δουλεύουν 15ωρα για 400 ευρώ; Θα κηρυχθούν άμεσα αναδασωτέα όλα όσα κάηκαν; Ή θα δούμε και «χρυσές επενδύσεις»; Ακόμη και σε περιοχές Natura;;;

Εκκενώστε

Μάλλον η εντολή αυτή έχει δοθεί δεκαετίες τώρα. Μια ρήξη με τη πραγματικότητα και την λογική. Ένα «κενό» και μια απαξίωση για ό,τι χαρακτηρίζεται φυσικός πλούτος αυτής της χώρας, για ό,τι στοιχειωδώς μας θυμίζει τι είναι άνθρωπος. Αυτός ο φυσικός πλούτος είναι δικός μας. Όλων εμάς. Θα πρέπει να έχεις συναίσθηση ότι ανθρώπινη ζωή χωρίς πράσινο και χωρίς τα υπόλοιπα πλάσματα αυτού του πλανήτη δεν υπάρχει. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Αλλά θα πρέπει να σε νοιάζει για αυτές τις ανθρώπινες ζωές και να μην τις βλέπεις νούμερα ανταγωνιστικότητας, ποσοστά κερδοφορίας, οικονομικές ευκαιρίες. Να μην τις βλέπεις εμπόδιο για τις μεγαλεπήβολες επενδύσεις και για εργασιακές συνθήκες σκλαβιάς.

Εκκενώστε

Αυτή η εντολή έχει δοθεί και τυπικά από το 1998. Όταν καταργήθηκε επί Σημίτη η δασοπυρόσβεση. Με όλες τις τραγικές συνέπειες που ζούμε έκτοτε. Καταργήθηκε η κοινή λογική. Καταργήθηκε η εμπειρία δεκαετιών και η γνώση του φυσικού πλούτου που είχε απομείνει. Καταργήθηκε ό,τι θα μπορούσε να προστατεύσει το συμφέρον μας, το οξυγόνο όλων μας. Και από τότε κανείς από όσους βρέθηκαν στην εξουσία δεν άλλαξε τον παραλογισμό. Γιατί; Από «κενό γνώσης»; Όχι άλλη κοροϊδία και όχι άλλοι «σχεδιασμοί». Από σχεδιασμό σε σχεδιασμό φτάσαμε το 2007 στην Πάρνηθα, στην Ηλεία, στην Αχαΐα, στην Αρκαδία, το 2018 στο Μάτι, σήμερα κυριολεκτικά σε όλη την επικράτεια.

Εκκενώστε

Μεγάλα λόγια και επικοινωνιακές καμπάνιες για την κλιματική αλλαγή. Ναι και; Είναι κλιματική αλλαγή η μη ενίσχυση της πυροσβεστικής; Είναι κλιματική αλλαγή η μη ύπαρξη επαρκών πυροβεστικών μέσων; Είναι κλιματική αλλαγή τα ψίχουλα για πυροσβέστες; Είναι κλιματική αλλαγή η μη ύπαρξη σοβαρού σχεδίου πρόληψης; Είναι κλιματική αλλαγή ο μη καθαρισμός δασών, η μη συλλογή πεσμένων δέντρων από τον χιονιά του χειμώνα, η μη διάνοιξη δασικών δρόμων, η ανεπαρκής, αριθμητικά, δύναμη μάχιμων πυροσβεστών, η μη ύπαρξη νερού σε κρουνούς, η μη πραγματοποίηση διαρκών περιπολιών στα δάση ενώ περιμένεις τον μεγαλύτερο καύσωνα των τελευταίων χρόνων με παρατεταμένη ξηρασία; Μα είπαμε, δεν υπάρχει υπηρεσία δασοπυρόσβεσης. Άσε που θα ήθελε και προσλήψεις και χρηματοδότηση. Και τι θα τους κάνουμε όλους αυτούς όταν τελειώσουν οι πυρκαγιές; (όπως τι θα κάναμε τους γιατρούς όταν τελειώσει η πανδημία. Άλλωστε σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτε να σβήσουν).

Εκκενώστε

Είναι κλιματική αλλαγή ότι από τα 17,7 εκατ. ευρώ που ζητούσαν τα Δασαρχεία της χώρας για έργα αντιπυρικής θωράκισης η κυβέρνηση έδωσε μόλις 1,7 εκατ. ευρώ; Είναι κλιματική αλλαγή το ότι το 14% του στόλου πυροσβεστικών οχημάτων είναι ακινητοποιημένο λόγω βλαβών; Είναι κλιματική αλλαγή το ότι ο μέσος όρος φυσικής ηλικίας των πυροσβεστών είναι 45-50 χρόνων, εξουθενωμένοι από τις τεράστιες μετακινήσεις και τη συνεχή επιφυλακή; Στα Γεράνεια όρη μετακινήθηκαν πυροσβέστες ακόμα κι από πυροσβεστικές υπηρεσίες του Έβρου! Είναι κλιματική αλλαγή και σχεδιασμός το ότι στον προϋπολογισμό του 2019, οι σχετικές δαπάνες για τη μίσθωση εναέριων μέσων, από 17.000.000 ευρώ εκτοξεύτηκαν κλιμακωτά στα 40.800.000 ευρώ για το 2021, την ίδια στιγμή που για τη συντήρηση του συνόλου των 3.250 περίπου οχημάτων, δηλαδή την κινητήρια δύναμη του Πυροσβεστικού Σώματος και βασικού πυροσβεστικού μέσου των επίγειων δυνάμεων, η αύξηση ανέρχεται μόνο σε 800.000 ευρώ, όταν η παλαιότητα του στόλου των οχημάτων πέραν της 10ετίας πλησιάζει το 80%;

Εκκενώστε

Είναι κλιματική κρίση και ακραίο καιρικό φαινόμενο η μη υπογειοποίηση των καλωδίων ηλεκτρικού ρεύματος μέσα σε δάσος; Σοβαρά; Τόσες δεκαετίες; Μας μάρανε η ψηφιακή εποχή και το καλώδιο κρέμεται πάνω από τα πεύκα; Φταίνε και τα πεύκα. Το ζήτημα δεν είναι αν τα πεύκα «ανάβουν» εύκολα. Σε μεσογειακή χώρα ζεις. Τόσοι επιστήμονες που τα ξέρουν καλύτερα έχουν μιλήσει χιλιάδες φορές.  Το ζήτημα είναι τι κάνεις εσύ για να μην γίνουν τα πάντα παρανάλωμα του πυρός. Τίποτε. Ή μάλλον κάνεις. Ξεριζώνεις δέντρα για να βάλεις ανεμογεννήτριες. Μόλις στις 22 Ιουλίου έγινε έκτακτη τηλεσυνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου σε Μαντούδι, Αγία Άννα και Λίμνη, για τοποθέτηση ανεμογεννητρίων, όπου οι τοπικές αρχές αντέδρασαν αρνητικά στην προοπτική. Ενώ ήδη από το Φεβρουάριο γινόταν λόγος για τις πολλές επενδύσεις (και κατασκευές) που θα τραβούσε σαν μαγνήτης το «βασιλικό» ανάκτορο στο Τατόι.

Εκκενώστε

Εκκενώθηκε η ζωή μας ολάκερη. Εκκενώθηκε ο αέρας που αναπνέουμε. Εκκενώθηκε η καρδιά μας από τον τόσο πολύ θάνατο, από το μαρτύριο τόσων πλασμάτων, από το θρήνο των συνανθρώπων μας. Εκκενώθηκε ο εγκέφαλός μας από όσα ακούμε ως δικαιολογίες. Εκκενώθηκε το μέλλον μας και είναι μαύρο, καμένο, στάχτη, γεμάτο ανεμογεννήτριες και ψηφιακές μπαρούφες. Εκκενώθηκαν οι ελπίδες μας.

Αν αυτό είναι το κυρίαρχο αφήγημα περί ανάπτυξης, δεν είναι της δικής μας ανάπτυξης, γιατί είναι ο θάνατός μας. Αν αυτός είναι ο κυρίαρχος σχεδιασμός, ένας ολάκερος πλανήτης σαν κακόγουστο Mad Max  για να βγαίνουν φράγκα για τους λίγους και επενδύσεις που πληρώνονται με το αίμα το δικό μας, των ζώων και του πρασίνου, δεν είναι δικός μας σχεδιασμός. Όλων ημών που δεν είμαστε μέρος μιας μειοψηφικής εικονικής κοινωνίας, που δεν είμαστε σε καμία «φούσκα», που καθημερινά παλεύουμε για να ζήσουμε σαν άνθρωποι, που θέλουμε να συνεχίσουμε ν’ αναπνέουμε, που σπαράζουμε για όλες τις ζωές, για όλα τα πλάσματα, για όλα αυτά τα δέντρα που μας πρόσφεραν ζωή και τα ματώσαμε. Για εμάς αυτά είναι όλα αλυσίδα, για μας είναι το μέλλον των παιδιών μας και  είναι η δική μας προτεραιότητα, είναι η δική μας ζωή, είναι η δική μας ΟΡΓΗ. Και αυτή η οργή, δεν ..εκκενώνεται.

Το σκίτσο είναι του Μιχάλη Κουντούρη από την Εφημερίδα των Συντακτών, στις 29.7.2018

πηγή: toperiodiko.gr