Στις 12 Ιανουαρίου του 1945, ο Κόκκινος Στρατός ξεκινά την επιχείρηση «Βιστούλα – Όντερ», κατά την οποία τα Σοβιετικά στρατεύματα έφτασαν έως και 70 χλμ. από την πρωτεύουσα της ναζιστικής Γερμανίας, το Βερολίνο. Με άλλα λόγια ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση για τον Χίτλερ στον πόλεμο ύστερα από την επιτυχημένη επέλαση των σοβιετικών στρατευμάτων, που είχε ως στόχο την κατάληψη του Βερολίνου και την ολοκληρωτική ήττα των ναζί.

Στη διάρκεια της επιχείρησης, ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε πολλά στρατόπεδα συγκέντρωσης, μεταξύ των οποίων και το Άουσβιτς, όπου οι Σοβιετικοί βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με μια από τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες των Ναζί.

Οι Γερμανοί, από τον Νοέμβρη του 1944, προετοιμάζονται να αποχωρήσουν, μη μπορώντας να σταματήσουν την επέλαση του Κόκκινου Στρατού. Αρχισαν να γκρεμίζουν τα κτίρια – μάρτυρες των φρικαλεοτήτων τους. Τα κρεματόρια και οι τέσσερις θάλαμοι αερίων ισοπεδώθηκαν. Οι αποτεφρωτήρες αποσυναρμολογήθηκαν και ετοιμάστηκαν να μεταφερθούν στο άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Μαουτχάουζεν, το οποίο πίστευαν οι Γερμανοί ότι δεν θα έπεφτε  στα χέρια των Συμμάχων.

Μέχρι τις 18 Γενάρη, οι Γερμανοί εκκένωσαν τα στρατόπεδα του Αουσβιτς, καθώς οι σοβιετικές δυνάμεις πλησίαζαν το συγκρότημα του Αουσβιτς, οδηγώντας σε πορείες θανάτου, μέσα στα χιόνια, περίπου 60.000 εξαθλιωμένους κρατούμενους, με κατεύθυνση το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν στην πόλη Μπέργκεν, και την πόλη Βότζισλαβ Σλάσκι στο δυτικό τμήμα της Άνω Σιλεσίας, όπου φόρτωναν όσους είχαν επιζήσει, σε τρένα για τα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία.

Δυο μέρες μετά, στις 20 Γενάρη, οι Γερμανοί επιστρέφουν στο συγκρότημα Αουσβιτς-Μπιρκενάου και ανατίναξαν τα δυο τελευταία κρεματόρια, στην προσπάθειά τους να  εξαφανίσουν τα ίχνη των αποτρόπαιων πράξεών τους από τους Σοβιετικούς.

Το Σάββατο 27 Γενάρη 1945, οι στρατιώτες της 60ής Στρατιάς του 1ου Ουκρανικού Μετώπου του Κόκκινου Στρατού μπαίνει απελευθερωτής στο Αουσβιτς, όπου βρίσκει περισσότερους από 7.000 παρατημένους κρατούμενους, σε τρισάθλια κατάσταση, τους οποίους παράτησαν οι Ναζί γιατί δεν θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσουν την πορεία θανάτου.

Αουσβιτς. 27 Γενάρη 1945. Οι πρώτοι κρατούμενοι που απελευθερώνονται

Εκείνο το πρωινό οι σοβιετικοί στρατιώτες του 322ου τμήματος πεζικού της 60ης Στρατιάς, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη του Κόκκινου Στρατού Πάβελ Κουρότσκιν, μπήκαν στο πρώτο στρατόπεδο, το Αουσβιτς Ι, όπου αντίκρισαν τις πρώτες εικόνες της φρίκης του Αουσβιτς στα πρόσωπα των 1200 επιζώντων του στρατοπέδου.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας έμπαιναν στο Αουσβιτς ΙΙ, το περίφημο στρατόπεδο Μπίκερναου, όπου βρήκαν 5.800 επιζώντες, ανάμεσά τους 611 παιδιά.

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Στην Γερμανία και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, δεν λείπουν εκείνοι που προσπαθούν να υποβαθμίσουν την σημασία της Σοβιετικής αντεπίθεσης και να αναθεωρήσουν την ιστορία. Για παράδειγμα μια και μόνο επίσκεψη στο νέο Εβραϊκό μουσείο της Βαρσοβίας, είναι αρκετή για να μπορέσει να υποψιαστεί κάποιος μια τέτοιου είδους χονδροειδές αναθεώρηση, όπου δεν γίνεται σχεδόν λόγος για την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον Κόκκινο στρατό, επιχειρώντας την υποβάθμιση της συνολικά.  Έχει να κάνει με μία συνολική ιδεολογική τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιχειρεί να εξισώσει τον ναζισμό με τον κομμουνισμό με κάθε κόστος.

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το