Επειδή το τελευταίο έτος διάφορα στελέχη της εκπαίδευσης κόπτονται για την αξιολόγηση και ζητάνε αυστηρή εφαρμογή του Νόμου και των ΦΕΚ, με απειλές ότι η παράλειψή τους συνιστά διοικητικό και πειθαρχικό παράπτωμα, ήρθε ο καιρός μέσα στη Λαμπροβδομάδα να πούμε κάτι αληθινά άξιο λόγου.

Επί του προκειμένου, στη Διακαινήσιμο αναρτήθηκε η απόφαση τοποθέτησης Διευθυντών/ντριών από τον τελικό αξιολογικό πίνακα θέτοντας ταυτόχρονα το ζήτημα της αξίας των ονομάτων των σχολείων στα οποία τοποθετούνται.

Συγκεκριμένα,στην ανακοίνωση του πίνακα τοποθετήσεων των διευθυντικών στελεχών της ΔΙΔΕ Δ΄ Αθήνας (Αρ.Πρωτ.6204,19/04/2023) και με υπογραφή του Διευθυντή Δ΄ Αθήνας αναγράφονται τα ονοματεπώνυμα των διευθυντριών/διευθυντών και τα αντίστοιχα σχολεία.

Ωστόσο, ενώ η παρουσίαση των στελεχών της διοίκησης γίνεται λεπτομερώς και με θρησκευτική ευλάβεια (αρ. μητρώου, ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο) δεν ισχύει το ίδιο και για τα ονόματα των σχολείων. Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί παραλείπονται ή αγνοούνται από την ΔΙΔΕ Δ΄ Αθήνας οι ακριβείς ονομασίες που έχουν δοθεί σε ορισμένα σχολεία με Νόμο και ΦΕΚ.

Γιατί στον Πίνακα τοποθετήσεων ορισμένα σχολεία αναφέρονται με τα ονόματά τους ενώ σε άλλα παραλείπονται; Στο όνομα ποιας αξιολογίας προκρίνεται ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γεώργιος Σεφέρης, ο Αλέξανδρος Δελμούζος, η Πηνελόπη Δέλτα και Κοσμάς ο Αιτωλός (ονόματα σχολείων που αναφέρονται) ενώ αποκλείονται (;) ή παραλείπονται (;) ο Δημήτρης Γληνός, ο Τάκης Ζενέτος, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Νίκος Καζαντζάκης, η Έλλη Αλεξίου, και η Αθηνά Χατζηεσμέρ (ονόματα σχολείων που δεν αναφέρονται).

Όσα σχολεία επέλεξαν να έχουν όνομα, επέλεξαν και την ιστορία τους ώστε να γίνεται από όλους σεβαστή και αξιομνημόνευτη. Είναι η ιστορία ενός σχολείου και ενός τόπου. Η ιστορία που δηλώνει αξίες, αγώνες και αξιοπρέπεια.

Ειδικότερα, για το 2ο Γυμνάσιο Ταύρου η προσθήκη του ονόματος «Αθηνά Χατζηεσμέρ» (ΦΕΚ1264/ΤΒ/11-4-2012) είναι η αναγνώριση της Πολιτείας στους αγώνες της ΕΠΟΝ και της Εθνικής Αντίστασης στη γειτονιά του Ταύρου τα μαύρα χρόνια της Κατοχής. Η Αθηνά Χατζηεσμέρ είναι η Επονίτισσα, για όσους δεν την γνωρίζουν,που στάθηκε αλύγιστη στον τοίχο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής (5/9/1944) για την Ελευθερία της Πατρίδας καταδικάζοντας τον φασισμό στην αφάνεια.

Το 2ο Γυμνάσιο είναι το σχολείο που σε άλλους καιρούς εφαρμόζοντας το Νόμο και τα ΦΕΚ του Υπουργείου Παιδείας αποφάσισε ομόφωνα να τιμήσει την Ταυριώτισσα Αθηνά Χατζηεσμέρ όπως και στη συνέχεια ο Δήμος Μοσχάτου- Ταύρου. Άλλοι καιροί άλλες αξίες.

Με την πρόταση αυτού του ονόματος στο σχολείο προτάσσεται ο αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης. Είναι το σχολείο που οι δάσκαλοι δίνουν καθημερινά τον αγώνα στο μετερίζι της τάξης. Αυτοί οι εκπαιδευτικοί είναι αξιόμαχοι και αξιέπαινοι χωρίς να έχουν ανάγκη από μέντορες, συντονιστές και «αξιολογητές».

Συμπερασματικά, στην απόφαση της ΔΙΔΕ Δ΄ Αθήνας για την τοποθέτηση των διευθυντών θεωρούμε απαραίτητη στο 2ο Γυμνάσιο Ταύρου την προσθήκη του ονόματος «Αθηνά Χατζηεσμέρ» όπως αυτό προβλέπεται από τη νομοθεσία και αναγράφεται στη σφραγίδα του σχολείου.

Σε άλλη περίπτωση η άγνοια ή η λήθη του ονόματος και της ιστορίας του μεταθέτουν το ενδιαφέρον της εκπαίδευσης σε «καινοτόμο» σχολείο που είναι ανταγωνιστικό και αποτελεσματικό. Αυτό το νέο σχολείο είναι αρκετό να έχει ένα απλό νούμερο.

Ωστόσο, σε πείσμα των καιρών, ο αγώνας για τις λέξεις, τις έννοιες και τα ονόματα είναι αγώνας για την ουσία και τον προσδιορισμό της παιδείας και του κόσμου ολάκερου.

Ανδριανή Στράνη