Του Γιώργου Κ. Καββαδία

Σε επιστολή της με την ευκαιρία των γιορτών η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως παρουσιάζει συνολικά το έργο της στην εκπαίδευση. Στο μόνο που θα συμφωνήσουμε είναι το «σλόγκαν»  «η Παιδεία αλλάζει, στην πράξη!».

Είναι αλήθεια ότι αλλάζει το  DNA του σχολείου και ακυρώνεται ο δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας του από το μπαράζ των αντιεκπαιδευτικών μέτρων κομμένων και ραμμένων στις επιταγές του κεφαλαίου της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.

Το σχολείο με τους νόμους 4692/2020 και 4823/2021  συνιστά ένα αριστοκρατικό σύστημα, όπου κυριαρχεί η ταξική επιλογή, οι πολλαπλοί μηχανισμοί μορφωτικού αποκλεισμού των παιδιών των ασθενέστερων τάξεων και στρωμάτων και των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας.

Περίπου 40.000 υποψήφιοι – αριθμός ρεκόρ- αποκλείστηκαν φέτος από την τριτοβάθμια εκπαίδευση! Η ΕΒΕ και η Τράπεζα Θεμάτων μετατρέπουν το σχολείο σε ταξικό σφαγείο των μαθητών.

Η αυτονομία της σχολικής μονάδας και η αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση αποτελούν βασικά εργαλεία κατηγοριοποίησης των σχολείων με ταξικά κριτήρια για να απαλλαγεί η κυβέρνηση από τη χρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου.

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σηματοδοτεί και την επιστροφή στις γκρίζες εποχές του επιθεωρητισμού. Σε συνθήκες αξιολογικής  περικύκλωσης ο στόχος είναι το μυαλό και το κλίμα τρόμου και αθλιότητας.

Η Ν. Κεραμέως και οι όμοιοι της αναθρεμμένοι και σπουδαγμένοι σε ιδιωτικά πανεπιστήμια εχθρεύονται μια δημόσια εκπαίδευση για όλους χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.

Ας θυμηθούμε το έργο της Ν. Κεραμέως και της κυβέρνησης:

• Εξίσωσαν τα ιδιωτικά κολλέγια με τα δημόσια πανεπιστήμια. Εξίσωσαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολεγίων με εκείνα των πτυχιούχων των πανεπιστημιακών σχολών.
• Μείωσαν τον αριθμό εισακτέων με τις ΕΒΕ αυξάνοντας την πελατεία της ιδιωτικής δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευση
• Αύξησαν ενόψει πανδημίας τους μαθητές μέσα στην τάξη, ενώ είχαν την ευκαιρία να τους μειώσουν. Οι μαθητές να στοιβάζονται σε μικρές και ακατάλληλες αίθουσες με κινδύνους για την υγεία και τη ζωή τους και σοβαρές επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.
• Mε τον νόμο 4692/2020 αύξησαν τον μέγιστο αριθμό νηπίων, προνηπίων και μαθητών ανά τμήμα σε Νηπιαγωγεία και Δημοτικά από 22 σε 24, ενώ προέβλεπε και τη δυνατότητα προσαύξησης κατά 10% με απόφαση του διευθυντή, που σημαίνει ότι ο αριθμός διαμορφώνεται πλέον στα 26-27 άτομα ανά τάξη.
• Διακηρύσσουν ότι η αξιο(κατά)λόγηση θα βελτιώσει την ποιότητα της εκπαίδευση, αλλά επιμένουν σε συγχωνεύσεις τμημάτων και στα υπερφορτωμένα τμήματα με κριτήριο τη μείωση του δημοσιονομικού κόστους. Συρρικνώνουν το σχολικό δίκτυο αυξάνοντας τους μαθητές – μετανάστες και οδηγώντας σε μαρασμό τα χωριά.
• Έτσι επιβάλλουν πλαστή μείωση των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Σε πέντε φάσεις προσλήψεων αναπληρωτών προχώρησε το υπουργείο Παιδείας φέτος, αλλά λίγο πριν τα Χριστούγεννα διαπιστώνεται ότι εργάζονται 5.500 λιγότεροι εκπαιδευτικοί σε σχέση με την περσινή χρονιά. Συνολικά και στις πέντε φάσεις ο αριθμός των προσλήψεων είναι 21.151, ενώ πέρυσι ήταν 28.699! Να θυμίσουμε ότι τη συνολική μείωση των εκπαιδευτικών από το 2008 κατά 56.397 ή ποσοστό μείωσης 30,33%!
• Με την αξιολόγηση, τους μειωμένους διορισμούς και τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις με αναπληρωτές και ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς τα σχολεία μετατρέπονται σε κέντρα διερχομένων, χωρίς σταθερό προσωπικό που πλημμυρίζουν από τον τοξικό ανταγωνισμό, τον χαφιεδισμό και την τρομοκρατία.
• Η ίδια η υπουργός Παιδείας νομοθέτησε το διαβόητο άρθρο 56 του ν. 4823/2021 με το οποίο το δικαίωμα στην απεργία – αποχή από τις διαδικασίες «αξιολόγησης τιμωρείται με τις πειθαρχικές ποινές του άρθρου 109 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Οι ποινές είναι πρόστιμο ίσο με τον μισθό ενός μηνός…» ακραίο δείγμα αυταρχισμού και υποτίμησης του παιδαγωγικού ρόλου των εκπαιδευτικών και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
• Επιχειρούν να ολοκληρώσουν τη μετατροπή του σχολείου σε επιχείρηση, στόχος που είναι δεμένος με ένα νήμα με τη λεγόμενη αυτονομία της σχολικής μονάδας, δηλαδή την αναζήτηση πόρων από το ίδιο το σχολείο, ακόμα και με χορηγούς, αφού εγκαταλείπεται ουσιαστικά από το κράτος.
• Με την πολιτική τους ενισχύουν την αναπαραγωγή του φαύλου κύκλου της ενδοσχολικής βίας και αναπαράγονται σε καθημερινή βάση άγρια επεισόδια μεταξύ μαθητών, αλλά και μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών. Σχεδόν 2 περιστατικά ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού ανά σχολική μέρα, χειρίστηκε η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056 από την έναρξη της σχολικής χρονιάς
• Άφησαν τα προσωπικά δεδομένα μαθητών και εκπαιδευτικών στο έλεος της Webex. Η ίδια η υπουργός Παιδείας αποδείχτηκε ιδανική Dealer για τις «δουλειές» που κάνει με την αμερικάνικη πολυεθνική CISCO τα ιδιωτικά σχολεία και άλλα ευαγή ιδρύματα.
• Θεσμοθέτησαν την πανεπιστημιακή αστυνομία βάζοντας στην ημερήσια διάταξη τους ξυλοδαρμούς φοιτητών από τα ΜΑΤ και την καταστολή. Κατάργησαν το άσυλο, κατάκτηση και δικαίωμα δεκαετιών με αγώνες και αίμα!
• Στέλνουν μαθητές και εκπαιδευτικούς να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ και σε άθλιες αίθουσες που συχνά πυκνά πέφτουν οροφές ή πλημμυρίζουν και η ζωή μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών εκτίθεται σε πολλαπλούς κινδύνους.
• Συνεχίζουν την πολιτική υποχρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης
• Συνεχίζουν τον διαρκή διασυρμό των εκπαιδευτικών μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και σέρνει τους εκπαιδευτικούς μαζικά στα δικαστήρια για την άσκηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην απεργία.
• Βομβαρδίζουν τους εκπαιδευτικούς με ένα σωρό εξωεκπαιδευτικές εργασίες, γραφειοκρατικό φόρτο, ευθύνες που διασπείρουν άγχος, αβεβαιότητα και αγωνία και επιδιώκοντας να τους μετατρέψουν από παιδαγωγούς σε υποταγμένους δημοσίους υπαλλήλους. Γενικότερα διαμορφώνεται ένα κλίμα που δυσκολεύει και «αφυδατώνει» το εκπαιδευτικό τους έργο.
• Εξόρισαν την Τέχνη και την Κοινωνιολογία από τη Β/θμια εκπαίδευση.
• Ξεχαρβαλώνουν την Τεχνική Εκπαίδευση και με τη μαθητεία μας γυρίζουν στον Μεσαίωνα με στόχο την παροχή στενής ειδίκευσης και κατάρτισης για την παραγωγή μισοειδικευμένου προσωπικού για να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμη ύλη στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.