–

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

2023 edition

Και, ξανά, το βραβείο α-πολίτικης αφίσας πηγαίνει στο…

σωτήριον έτος 2023

Αν απουσίαζε το σφυροδρέπανο από τον τίτλο του ΚΚΕ, κανένας δεν θα καταλάβαινε, για μία ακόμη φορά και εκλογική χρονιά, ότι το σύνθημα στην αφίσα προέρχεται από ένα «Κομμουνιστικό» Κόμμα.

Ακόμα πιο προκλητικά: αν κάποιο ταραχοποιό στοιχείο, πήγαινε και κόλλαγε τον λογότυπο της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΣΟΚ καλύπτοντας εκείνο το ΚΚΕ, πόσοι θα ήταν εκείνοι άραγε που θα καταλάβαιναν την παραχάραξη;

Γιατί είναι τόσο δύσκολο στο ΚΚΕ να φτιάξει μια αφίσα από την οποία να απορρέει ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόταγμα, και, αντιθέτως, χρόνο με τον χρόνο, οι αφίσες του ΚΚΕ δεν μπορούν να διακριθούν σε πολιτικό περιεχόμενο από εκείνες των πολιτικών αντιπάλων του;

Ας δοκιμάσουμε ένα ταξίδι στον χρόνο. Γυρίζουμε τους δείκτες των ρολογιών 4,5 δεκαετίες πίσω!

Μια ΚαλποΚΕντρική ιστορία

Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ έχει ήδη συμπληρώσει έξι γεμάτες δεκαετίες καλλιέργειας κοινοβουλευτικών αυταπατών, αποδυνάμωσης των μαζικών αγώνων και του λαϊκού κινήματος με την επιζήμια υιοθέτηση στόχων κάλπης και εκλογικών ποσοστών,

με δεδομένο ότι είναι βαθιά πλέον ριζωμένη, και σταθερά αναπαραγόμενη, στους κόλπους του ΚΚΕ η κλασική ρεφορμιστική αντίληψη του κοινοβουλευτικού, ομαλού περάσματος στη …«λαϊκή εξουσία»,

με δεδομένο ότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, το ΚΚΕ, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, έχει εισπράξει εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό (εφέτος, για την προεκλογική του εκστρατεία, το ΚΚΕ επιδοτείται από τον αστικό κοινοβουλευτισμό με το ποσό των 500.000 €, απευθείας από τις τσέπες των φορολογουμένων),

δεν αποτελούν έκπληξη οι καλπο-κεντρικές, ψηφο-λαγνικές, εκλογο-φρενικές εκδηλώσεις τής (πραγματικής) γραμμής του. «Τα χειρότερα…», όπως σωστά έχει παρατηρήσει σε προηγούμενη αφίσα του το ΚΚΕ, «…έρχονται».

1977. Τέσσερις και πλέον δεκαετίες αυταπατών

Το 1977 το ΚΚΕ κατεβαίνει για πρώτη φορά στις εθνικές εκλογές στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου. Βαδίζοντας στη δεκαετία του ’80, και σε ό,τι αφορά τις αφίσες του, το χειρότερο δεν είναι ότι το ΚΚΕ «συνομιλεί» σε επίπεδο αισθητικής, με το ΠΑΣΟΚ.

Το χειρότερο είναι ότι το ΚΚΕ στην πραγματικότητα θεωρεί ότι με το ΠΑΣΟΚ, λίγο πολύ, έχει έρθει η πολιτική «αλλαγή», και συνεπώς δεν μπορεί παρά να το παρακολουθεί και με τις πολιτικές αφίσες του.

Πάντως το 1977, το ΚΚΕ έβαζε λίγο νερό στο ανόθευτο κοινοβουλευτικό κρασί του, διεκδικώντας να είναι ισχυρό όχι αποκλειστικώς στη Βουλή, αλλά και στον λαό. Βέβαια, αν η σημειολογία έχει κάποια σημασία, στην αφίσα η «ΒΟΥΛΗ» στρογγυλοκάθεται πάνω στον «ΛΑΟ».

Και πάλι, αν έλειπε το σφυροδρέπανο, δεν θα καταλάβαινε κανείς ότι πρόκειται για κομμουνιστικό κόμμα που επιχειρηματολογεί.

Πριν κατηγορήσουμε το ΚΚΕ για τουλάχιστον πολιτική λεξιπενία, πρέπει να θυμηθούμε ότι εδώ και 4 δεκαετίες, οι έννοιες «δύναμη» και «ισχύς», πίσω και σας φάγαμε, δίνουν και παίρνουν στις αφίσες του, αποτελώντας το πλέον παραμόνιμο στοιχείο στη μεταπολιτευτική συνθηματολογία του.

1981, 1985. ΚΚΕ, για να το σιγουρέψουμε

Πάντοτε στη γραμμή «λίγα λόγια και καλά», στις εθνικές και ευρωπαϊκές κάλπες του 1981 το ΚΚΕ αφενός διατράνωνε ότι και το ίδιο επιθυμούσε την αλλαγή, αφετέρου μισο-παραδεχόταν ότι η αλλαγή αυτή έχει ήδη έρθει (προφανώς, όπως το καταλάβαινε, με κάλπες, όχι με διαδικασίες κινήματος), ωστόσο μόνο με το ίδιο το ΚΚΕ θα μπορούσε να διασφαλιστεί 100%.

Προσέξτε την ελαφρώς ύποπτη αλλαγή προσώπου στη φράση της αφίσας: «Για να κάνουμε σίγουρη την αλλαγή ψηφίστε ΚΚΕ». Άλλοι είναι αυτοί που ψηφίζουν, και άλλοι είναι αυτοί που κάνουν την αλλαγή;

Τα χρόνια του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και «βρώμικο ’89»!

Πριν από μία γενιά, η ΝΔ του μπαμπά Μητσοτάκη αποφάσιζε συνεργασία με τον τότε Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου! Λέτε και σήμερα να τους μπαίνουν ιδέες; Θυμίζουμε ότι ο Συνασπισμός απαρτιζόταν κατά το πλείστον μέρος του από το ΚΚΕ (με αρχηγό του τον Φλωράκη), και κατά το ήττον μέρος του από την ΕΑΡ, πρώην ΚΚΕ Εσωτερικού (με αρχηγό της τον Κύρκο). Ο Συνασπισμός συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία (υποτίθεται) για να επιτύχει την πολιτική «κάθαρση» και να στείλει τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο.

Ας πούμε κι ένα αστείο. Φαίνεται ότι το σχέδιο της κάθαρσης λειτούργησε τόσο αποτελεσματικά, που λίγους μήνες αργότερα ο Συνασπισμός συνεργάστηκε και με το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της οικουμενικής κυβέρνησης.

Παρεμπιπτόντως, ακόμα περιμένουμε από το ΚΚΕ (όχι την αυτοκριτική του αλλά, έστω) την ερμηνεία του πάνω σε ένα από τα καλύτερα ξεπλύματα που έχει γνωρίσει η δεξιά εδώ και δεκαετίες. Πάντως το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την ημέρα ορκωμοσίας του Τζαννετάκη είναι από μόνο του σαφές για τις αυταπάτες του ΚΚΕ: «Κυβέρνηση κάθαρσης ανοιχτή σε όλους – Μόνο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αυτοαποκλείεται» (υπότιτλος «Αλλάζει το πολιτικό κλίμα με την ουσιαστική συμβολή του Συνασπισμού»). «Αν δεν είχε γίνει η συγκυβέρνηση, θα διοικούσε τη χώρα ο Κοσκωτάς», επιχειρηματολογούν σήμερα τα μέλη του ΚΚΕ, λες και πέτυχαν την έξωση του μεγάλου κεφαλαίου από τον έλεγχο της πολιτικής ζωής του τόπου.

Από το ’89 μέχρι το ’93 δεν έχουμε προφανώς ξεχωριστές προεκλογικές αφίσες του ΚΚΕ. Έχουμε αφίσες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στις οποίες το ΚΚΕ είναι, για τα δικά του δεδομένα, …αρκετά πολύχρωμο, όσο και φιλικό προς την Ευρώπη.

Πλέον, περισσότερο από ποτέ, οι αφίσες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ θυμίζουν αστικό προϊόν προς κατανάλωση, τώρα με τη νέα του σύνθεση, και σίγουρα χωρίς πολιτική τοποθέτηση.

1996. Αντεπίθεση

Το 1996 το ΚΚΕ κατεβαίνει αυτόνομα στις εθνικές εκλογές έπειτα από 11 χρόνια! Όχι απλώς επανέρχεται, αλλά, ασυγκράτητο, κηρύσσει την «αντεπίθεση», η οποία θα το ακολουθεί πολλές φορές μέχρι και τις σημερινές του αφίσες. Εν πάση περιπτώσει, η αντεπίθεση γίνεται η λέξη κλειδί στις κεντρικές προεκλογικές, και όχι μόνο, αφίσες του ΚΚΕ, που συνοδεύεται από τον λοξά γραμμένο χρονικό προσδιορισμό «τώρα», όπως το γνωρίσαμε και σε κάποιες αφίσες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.

Αν μετράμε σωστά, εδώ και πολλές τετραετίες βρισκόμαστε στη λεγόμενη αυτή φάση της «αντεπίθεσης».

2000. Αυταπάτες και στη νέα χιλιετία

Αναθερμαίνοντας τις εκλογικές αυταπάτες και στη νέα χιλιετία ο Περισσός περιγράφει ως «μεγάλο άλμα…» την «…ψήφο στο ΚΚΕ». Το μήνυμα αυτό ξεπερνάει τα όρια της αφίσας και βρίσκει θέση ακόμα και στα πανό των προεκλογικών συγκεντρώσεων. Στις (κοινοβουλευτικές) αντιλήψεις αυτές δεν υπάρχει χώρος (ούτε και η παραμικρή αναφορά) σε «συνδικάτα», «σωματεία», «χώρους εργασίας», «εκπαίδευσης», σε «μαζικούς αγώνες». Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν, σε ένα δυνατό ΚΚΕ …στις κάλπες!

2004. Το κόμμα που μετράει αντίστροφα για τις εκλογές

Το 2004 είχαμε και εθνικές και ευρωπαϊκές κάλπες. Το τροπάρι του ΚΚΕ συνεχίζεται.

Τουλάχιστον, στην αφίσα κυριολεκτικώς σκιαγραφούνται αγωνιστικές κινητοποιήσεις (όπως και στην προεκλογική αφίσα του 2000)!

Κάπου εδώ, όμως, το ΚΚΕ μάς τα χαλάει. Τόσο στην έντυπη όσο και στην ψηφιακή έκδοση του Ριζοσπάστη, τόσο στις εθνικές όσο και στις ευρωπαϊκές κάλπες, το ΚΚΕ μετράει, κυριολεκτικώς, αντίστροφα ως τις ημέρες των εκλογών (και μάλιστα στα πρωτοσέλιδά του), καταδεικνύοντας το ειδικό βάρος κάθε …ψήφου!

Άλλο κόμμα, να μετράει (ως άλλος φαντάρος που προσμένει με χαρά την ημερομηνία απόλυσής του) αντίστροφα ως τις εκλογές, και μάλιστα ξεκινώντας 40 μέρες πριν τις κάλπες, δεν υπήρξε, και δύσκολα θα ξανα-υπάρξει.

2007. Η Μεταφυσική στην πολιτική

Με μεταφυσικό τρόπο, αν για κάποιον λόγο όλοι οι Έλληνες ψήφιζαν ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές, αυτομάτως -για την ακρίβεια, με την παρέλευση μίας (εργάσιμης;) ημέρας- θα είχαμε τη δημιουργία μαζικού κινήματος και προεπαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα. Σε αυτή το συμπέρασμα φαίνεται να καταλήγει το ΚΚΕ.

Στα 2007, επί Παπαρήγα, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη, ο Ριζοσπάστης καλεί τον λαό να στηρίξει ΚΚΕ, ως αταλάντευτο αντίβαρο σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Διαβάζουμε στο σχετικό πρωτοσέλιδο «Ψηφίζουμε ΚΚΕ, για ισχυρό λαϊκό κίνημα την επόμενη μέρα των εκλογών». Τέτοιο είναι το λαϊκό κίνημα στο οποίο και σήμερα προσβλέπει το ΚΚΕ: ετοιμοπαράδοτο, και μάλιστα «ισχυρό», μέσα σε 24 ώρες από τη διενέργεια εκλογών! Τέτοιο είναι το λαϊκό κίνημα για το οποίο καλεί να παλέψουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές του ΜΑΣ, τα μέλη της ΚΝΕ, η νεολαία της χώρας.

«ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν αλλάζουν…», λέει ένα ακόμη απολιτίκ σύνθημα του ΚΚΕ, και συνεχίζει, προτρέποντας τους ψηφοφόρους: «…Άλλαξε εσύ».

Περίπου σωστό το σύνθημα, τουλάχιστον κατά το πρώτο ήμισυ, μολονότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ άλλαξαν, βέβαια μόνο προς το χειρότερο. Επίσης, με βάση την πείρα των τελευταίων έξι περίπου δεκαετιών, θα πρέπει να προστεθεί και το ίδιο το ΚΚΕ ανάμεσα στα κόμματα που δεν αλλάζουν, ή, μάλλον, αλλάζουν προς το χειρότερο. Μάλιστα, ειδικά σε ό,τι αφορά τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που σπέρνει στον κόσμο του και στην ελληνική κοινωνία γενικά, το ΚΚΕ σημειώνει στις τελευταίες αυτές δεκαετίες ραγδαία ρεφορμιστική επιδείνωση. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει μία από τις αφίσες του ΚΚΕ, «τα χειρότερα έρχονται». Αυτή η παρατήρηση, δυστυχώς, μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται στον ίδιο τον προσανατολισμό της γραμμής του ΚΚΕ.

Εννοείται ότι δεν αλλάζει η αυτο-παρουσίαση του ΚΚΕ, ως άλλου εμπορικού προϊόντος. Σταθερό, δοκιμασμένο, σίγουρο. Θα ’λεγε κανείς ότι μοιάζει με διαφήμιση απορρυπαντικού ή ασφαλιστικής εταιρίας.

2009. Πράσινο, μπλε, κόκκινο

Πριν το 2010, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε-δεν είχε 4,6% στο Κοινοβούλιο, ενώ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκέντρωναν ένα 77% των ψήφων! Δικαιολογημένη, συνεπώς, η τριχρωμία (την οποία γνωρίσαμε ήδη από το 2007) από πλευράς ΚΚΕ, που επιθυμούσε να γίνει ο …τρίτος εκλογικός πόλος. Και πάλι παρούσα η έννοια της δύναμης, και πάλι α-πολίτικο περιεχόμενο, σε μια περίοδο μάλιστα που έχει ξεσπάσει παγκόσμια καπιταλιστική κρίση…

2012. Χωρίς αυταπάτες

Στις διπλές κάλπες Μαΐου και Ιουνίου 2012, το ΚΚΕ προσέρχεται χωρίς …κινηματικές αυταπάτες, ως γνήσιο ρεφορμιστικό κόμμα που σέβεται τον εαυτό του. Ο σκιαγραφημένος αγωνιστής της αφίσας, σφίγγει σε γροθιά το αριστερό του χέρι, και με το δεξί του χέρι ρίχνει αγωνιστική ψήφο.

Θυμίζουμε ότι πρώτο το ΚΚΕ, ήδη από το φθινόπωρο του 2011, και ενώ ένα μαζικό, ογκούμενο αντιμνημονιακό κίνημα είχε βγει στους δρόμους, φρόντισε να ζητήσει εκλογές, ελπίζοντας να κεφαλαιοποιήσει σε κοινοβουλευτικά ποσοστά τη διάθεση του κόσμου. Λάθος υπολογισμός. 8,5% τον Μάιο, 4,5% τον Ιούνιο. Την κεφαλαιοποίηση, τελικώς, την έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ.

2013. Ψήφισέ με, και ασ’ το πάνω μου

«Απλώς στείλε με στη βουλή, και θα καθαρίσω εγώ για εσένα» είναι το μήνυμα που, χρόνια τώρα, μοιάζει να εκπέμπει το ΚΚΕ, κάποτε κάποτε με προκλητική σαφήνεια: Η αφίσα τού ΚΚΕ για την οικονομική ενίσχυση του Περισσού (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2013) εν όψει των αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών καλπών του 2014, μιλάει από μόνη της: «Ενίσχυσε το ΚΚΕ. Το χρειάζεσαι δυνατό, να μάχεται για σένα» (!). Το ευχάριστο είναι ότι, εν προκειμένω, επανέρχονται οι κινητοποιήσεις στην κεντρική αφίσα του ΚΚΕ, το οποίο ωστόσο τις αναλαμβάνει …εργολαβικά!

2015. Ισχυρό ΚΚΕ «παντού»

Στο κάλεσμα της 3ης Ιανουαρίου 2015 της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, και πάλι αναδεικνύεται η θεωρία της μονοήμερης χρονοκαθυστέρησης, η οποία ωστόσο αξίζει τον κόπο: «Την επόμενη ημέρα χρειάζεσαι δυνατό ΚΚΕ» είναι η πρώτη ακριβώς φράση του καλέσματος. Μετά από τη σχετική ανάλυση του κειμένου, το κάλεσμα (κάπως επίμονα) καταλήγει: «Γι’ αυτό και την επόμενη μέρα, ο εργαζόμενος λαός χρειάζεται ένα δυνατό ΚΚΕ στη Βουλή, παντού, δύναμη εργατικής – λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης». Τι θα πει «παντού»; ο Περισσός εξηγείται: «Ισχυρό ΚΚΕ παντού, στην Ευρωβουλή, στην Περιφέρεια, στους Δήμους». Άκλαφτα κι εδώ, τα σωματεία, τα συνδικάτα, οι χώροι εργασίας, εκπαίδευσης, δράσης, κλπ. Καμία αναφορά. Αρκεί να πάνε καλά οι έδρες!

Στις πρώτες κάλπες του Ιανουαρίου, το σύνθημα (ο θεός να το κάνει) της αφίσας του ΚΚΕ έμοιαζε αρκετά με αυτό της …Νέας Δημοκρατίας. Ποιος έλεγε την αλήθεια;

Στην αυτοαξιολόγησή τους, το ΚΚΕ, σε τρίτο πρόσωπο, δηλώνει ότι «λέει την αλήθεια» και «δεν θα σας πουλήσει». Η ΝΔ, σε πρώτο πληθυντικό, σαν άλλη ηχώ, επαναλαμβάνει: «λέμε την αλήθεια» και «εγγυόμαστε το αύριο».

Με μια μάλλον ατυχή, ηττοπαθή διατύπωση, τον Σεπτέμβριο του 2015 το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να το ψηφίσει στη βάση ότι …δοκίμασε τους προηγούμενους, που αποδείχτηκαν ανάξιοι έως κοινωνικά επικίνδυνοι. Λοιπόν, τώρα ήρθε η ώρα ο κόσμος να δοκιμάσει μια νέα συνταγή.

Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ ΔΕΝ επενδύει στην δική του …ανατρεπτική πολιτική πρόταση και πρόγραμμα, αλλά στην αποτυχία της πρότασης των άλλων.

ΚΚΕ και …το μέλλον;

Λοιπόν, πώς προσλαμβάνει η νέα γενιά την εκλογο-λαγνεία του ΚΚΕ; Μήπως η ΚΝΕ ή το ΜΑΣ ή η ΠΚΣ ή οι μικρότερες ακόμη ηλικίες έχουν αναπτύξει αντιστάσεις στις κάλπη-κες διεξόδους τού ΚΚΕ;

«Κάνε τη διαφορά» ήταν το βασικό σλόγκαν του ΚΚΕ στις αφίσες του 2019, απευθυνόμενο σε νέο κόσμο. Έτσι, στη σχετική διαφήμιση των μαθητικών φεστιβάλ του, το ΚΚΕ συμβουλεύει αγωνιστικά (μήπως μισο-αναρχικά ή ατομο-κεντρικά;) τους νεαρούς μαθητές: «Κάψε τα σενάρια, και γράψε το δικό σου…». Εννοείται «…με δυνατό ΚΚΕ».

Η κορυφαία ίσως α-πολιτική προεκλογική αφίσα της ΠΚΣ καλούσε (το 2013) τους φοιτητές-ψηφοφόρους να …«μη την πατήσουν»;! Μα την αλήθεια, η αφίσα αυτή έμεινε στην ιστορία.

Εννοείται ότι το (α-)πολιτικό περιεχόμενο της αφίσας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει προεκλογικό υλικό για οποιαδήποτε άλλη από τις μεγάλες κυβερνητικές παρατάξεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, και η μπανανόφλουδα θα μπορούσε να κοσμήσει άνετα αφίσες της ΔΑΠ ή της ΠΑΣΠ. Βέβαια, στην πραγματικότητα, ο εξοβελισμός του όποιου πολιτικού περιεχομένου, ούτε εδώ είναι ανεξάρτητος από ψηφοθηρικούς λόγους. Αντιθέτως. Η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ λογαριάζει ότι με «ουδέτερο», πολιτικά, λόγο, μπορεί να διεκδικήσει κάποιες ψήφους παραέξω. Είναι ένα από τα τιμήματα που πρέπει να πληρώσουν εκείνοι που κυνηγούν πολιτικά αποτελέσματα στο επίπεδο της κάλπης.

Πολιτικότατη, και η αφίσα της ΚΝΕ εν όψει των ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019: Μεταφερόμαστε σε ένα …σφαιριστήριο. Η τύχη της χώρας «είναι στο χέρι μας», ως άλλη μπάλα του μπόουλινγκ. Στο στόχαστρο, κορύνες με τα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπάλες βαρύγδουπες, ναι, πολιτικός λόγος βαρύγδουπος, όχι.

Όπως και να ’χει, με τον τρόπο αυτό η ΚΝΕ «κάνει τη διαφορά». Εδώ, θα συμφωνήσουμε. ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΜΑΣ, ΠΚΣ, κλπ. έχουν ήδη κάνει τη διαφορά: έχουν κατευθυνθεί μακριά από κάθε αγωνιστικό προσανατολισμό και, συνεπώς, υπέσκαψαν και συνεχίζουν να υποσκάπτουν κάθε ουσιαστική προσπάθεια συγκρότησης μαζικού αγωνιστικού κινήματος. Οι αφίσες τους θα μείνουν στην ιστορία, ως ανεξίτηλες αναμνήσεις ενός …αστικού προϊόντος που, ως τέτοιο, αναζήτησε τη διαφήμισή του.

Από τον κοντινό Μάιο του 2023, ας δούμε πώς έχουν εν τέλει διαπαιδαγωγηθεί οι νέοι αγωνιστές, και πού έχουν οδηγηθεί πολιτικώς οι αφίσες των φοιτητών του ΚΚΕ, αλλά και τα φοιτητικά πανό που εκφράζει τη βάση του:

2019.Πουλώντας ένα αστικό προϊόν

Ξεπερνώντας ξανά τον εαυτό του (από τα δεξιά), το ΚΚΕ έφτιαξε για τις εθνικές κάλπες του Ιουλίου του 2019 μια ακόμη απολίτικη, και δη κεντρική προεκλογική αφίσα.

Στη λογική διαφήμισης αστικού προϊόντος, το ΚΚΕ, αφήνει κατά μέρος τα αιτήματα, τα συνθήματα, τον πολιτικό λόγο. Ας μη κουράζουμε τους αναγνώστες μας.

Το ΚΚΕ, για μία ακόμη φορά, συναρτά τις τύχες της ελληνικής κοινωνίας όχι προς την πολιτική του παρέμβαση και τη διεκδίκηση διαμόρφωσης πολιτικών συνειδήσεων, αλλά προς τα εκλογικά του αποτελέσματα και τα ποσοστά του, και την (αστικώς) συνεπαγόμενη ισχύ του.

Για να μη μπερδεύεται κανένας, το ΚΚΕ στο προεκλογικό του τετρασέλιδο φροντίζει να καταστήσει σαφές πού ακριβώς εντοπίζεται αυτή η «ισχύς»: Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει καλά αποτελέσματα στις βουλευτικές εκλογές, στις ευρωεκλογές, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Μα την αλήθεια, πιο καλπο-κεντρικός, πεθαίνεις.

Τριγωνομετρία – Συνταγή που κερδίζει

Εννοείται πως αυτοί που δεν πρέπει να κατηγορηθούν για τις (πολιτικώς …μινιμαλιστικές) αφίσες είναι οι γραφίστες του ΚΚΕ, διότι προφανώς η επιλογή για τις όποιες (πολιτικές ή μη) λέξεις κάθε αφίσας δεν είναι δική τους απόφαση. Αντιθέτως, οι ίδιοι υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς:

Τα τριγωνάκια-βελάκια της αφίσας του 2019 που ενισχύουν την συνεπαγωγή «ισχυρό ΚΚΕ (ενν. στην κάλπη) – καλύτερη τύχη για την ελληνική κοινωνία (ενν. ήδη την επομένη της κάλπης)», είχαν ήδη δοκιμαστεί στην αντίστοιχη προεκλογική αφίσα του ΚΚΕ τον Ιανουάριο 2015 επιτυχώς, φέρνοντας αύξηση των ποσοστών του. Και, συνταγή που κερδίζει, δεν αλλάζει.