Γράφει η Κρυσταλλία Βιτούλα (συμβασιούχος αναισθησιολόγος στο νοσοκομείο ΚΑΤ)

  Φίλοι, συνάδελφοι, με όλη την καλή διάθεση από μεριάς μου θέλω να θέσω ένα ερώτημα. Θεωρείτε ότι όσοι λέμε κάτι αρνητικό για την πολιτική του υπουργείου υγείας αμφισβητούμε την επιστημονική κατάρτιση του κ. Τσιόδρα;

  Θεωρείτε ότι αμφισβητούμε την ταπεινότητα του ή την πραότητα του ως ανθρώπου. Ε λοιπόν με όλη την καλή διάθεση έχω την αίσθηση ότι μάλλον δεν καταλαβαίνετε τι προσπαθούμε να πούμε. Και ας προσπαθήσω να εξηγηθώ. Κάνετε ένα κόπο. Θα είμαι σύντομη.
  Ξεκινάω από το ότι δεν είμαι ειδική. Η ειδικότητα μου είναι η αναισθησιολογία, από τις ειδικότητες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για τη διαχείριση των περιστατικών αλλά που δεν εμπλέκονται στα κέντρα αποφάσεων που αφορούν στη θεραπεία ή στην επιδημιολογική διαχείριση της πανδημίας.

Όχι δεν θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί

  Η μια και μοναδική αλήθεια που μας λένε σήμερα ,που είμαστε ένα μήνα μετά την έναρξη των πρώτων απαγορευτικών μέτρων, είναι πως ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων φαίνεται να είναι σταθερός, χαμηλά σταθερός. που σημαίνει ότι ,κατά πάσα πιθανότητα, μπορεί να πετύχουμε να περιορίσουμε την διασπορά  στον πληθυσμό και να αποφύγουμε την υπέρμετρη επιβάρυνση του συστήματος υγείας. Είμαι και πιστεύω όλοι είμαστε χαρούμενοι, αν είναι αυτό το σενάριο, να βγει μέχρι το τέλος για το καλό του λαού νιώθοντας θλίψη βέβαια για τους ανθρώπους που χάθηκαν. Και αυτό συνέβη γιατί πήραμε έγκαιρα αρκετά μέτρα αποφυγής συγχρωτισμού (κλείσιμο σχολείων, θεάτρων , καφέ, κτλ) .   

  Η δεύτερη αιτία που δικαιολογεί ότι έχουμε πάει καλά είναι ότι μάλλον ως χώρα δεν είμαστε κατά τη διάρκεια του χειμώνα τουριστικός προορισμός σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Άλλωστε οι περιοχές της χώρας που φαίνεται να ξέφυγε η διασπορά (Καστοριά, Ξάνθη, Πάτρα) είχαν να κάνουν με ταξιδιώτες από το εξωτερικό ή έλληνες που είχαν ταξιδέψει στο εξωτερικό.

Γκρίζες πόλεις στις γκρίζες μέρες του κορονοϊού…

  ΟΜΩΣ η άλλη αλήθεια αυτή που δεν μας λένε και η οποία με ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ ως άνθρωπο και ως γιατρό που υποστήριξα και θα συνεχίσω να υποστηρίζω το δημόσιο σύστημα υγείας ( παρά  το γεγονός ότι είμαι επτά  χρόνια συμβασιούχος) είναι η εξής. Η ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΗΤΑΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΥΧΗ (ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΕΓΚΑΙΡΩΝ ΜΕΤΡΩΝ) ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ. Σε σημεία λοιπόν:

1) 1η αλήθεια που δεν μας λένε :Τα κέντρα αποφάσεων μόλις είδαν τι συμβαίνει στη γειτονική Ιταλία πήραν αποφασιστικά μέτρα γιατί ήξεραν/έτρεμαν γνωρίζοντας πόσο διαλυμένο είναι το σύστημα υγείας . Το πόσο διαλυμένο εκφράζεται από το εξής (ολόκληρα νοσοκομεία στην περιφέρεια εγκαταλελειμμένα για χρόνια, χωρίς βασικές ιατρικές ειδικότητες, ολόκληρες κλινικές με γιατρούς κοντά στη σύνταξη, ολόκληρες κλινικές με έναν γιατρό επικουρικό,  νοσοκομεία στις μεγάλες πόλεις με νοσηλευτικό προσωπικό κουρασμένο με χιλιάδες χρωστούμενα ρεπό (και αυτό δεν είναι υπερβολή), με βαρείς  πολυτραυματίες να νοσηλεύονται σε απλές κλίνες κινδυνεύοντας να χάσουν τη ζωή τους ανά πάσα στιγμή λόγω έλλειψης κρεβατιών ΜΕΘ). Και ξέρετε αυτή η κατάσταση εγκατάλειψης φέρνει και κάτι άλλο. Φέρνει αδυναμία οργάνωσης που είναι απαραίτητη στις κρίσιμες στιγμές.

2) 2η αλήθεια που δε μας λένε: αφορά  τον εξοπλισμό. ΠΡΕΠΕΙ να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Τα ελληνικά νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας βρέθηκαν χωρίς εξοπλισμό από την αρχή  της κρίσης. Μας κουνούσαν το δάχτυλο και μας έλεγαν ότι όλα τα νοσοκομεία του κόσμου αντιμετώπιζαν θέμα εξοπλισμού. Είχαν το θράσος να μας λένε για την Ιταλία και για την Ισπανία. Ξεχνούσαν όμως να αναφέρουν ότι αυτές οι χώρες αντιμετώπισαν πρόβλημα μετά από τη διαχείριση εκατοντάδων χιλιάδων περιστατικών. Εμείς είχαμε εξαρχής έλλειψη . και οι διοικήσεις ακόμα και όταν έφτασαν από την Κίνα οι τόνοι υλικών όπως μας λέγαν δεν τις διοχέτευαν στους υγειονομικούς. Δίναν μια χειρουργική μάσκα ανά εφημερία. Μόνο μετά τις διαμαρτυρίες –και αυτή είναι εικόνα από πολλά νοσοκομεία- έδιναν εξοπλισμό. Διαφορετική εικόνα υπάρχει από νοσοκομεία αναφοράς αν και εκεί  παρατηρήθηκαν πολλά προβλήματα. Κέντρα υγείας στη χώρα κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την κρίση με ένα δυο κομμάτια ενισχυμένων μασκών.

3) 3η αλήθεια που δε μας λένε: φαντάζεστε τι θα γινόταν αν είχαμε μια μεγαλύτερη διασπορά και η κατάσταση με το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΟΔΥ ήταν αυτή που είναι σήμερα και που υπήρξε για όλο αυτό το μήνα. Οι περιπτώσεις της 41χρονης  μητέρας, του 52χρονου που επί  πολλές μέρες ψηνόταν στον πυρετό και της δημοσιογράφου (που δεν έχει πλήρως ακόμα διαλευκανθεί) αφήνουν να διαρρεύσει ποια ήταν η πραγματική στήριξη που πρόσφερε το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΟΔΥ (που έβρισκες γιατρό με το ζόρι.). Ήταν μηδαμινή και σίγουρα δεν αντιστοιχούσε στη σοβαρότητα της κατάστασης. Πάλι από τύχη δε θρηνήσαμε ακόμα περισσότερα άδικα θύματα. Γιατί και αυτοί οι τρεις των οποίων η ιστορία βγήκε στην επιφάνεια ήταν ανθρώπινες ψυχές.

4) 4η αλήθεια που δεν μας λένε: υποστηρίζει ο κ. Κοντοζαμάνης ότι έχουμε 800 τόσες κλίνες με δυνατότητα να γίνουν 900 τόσες κλίνες. Και στο τέλος κάθε ενημέρωσης επειδή πολύ καλά  ξέρει ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών θα είναι ή είναι καλυμμένες από ασθενείς χωρίς covid-19, μας λέει το εξής: ότι γύρω στις 200 κάτι κλίνες προορίζονται για covid19 . Αν  κάνουμε την αφαίρεση (90 διασωληνωμένοι) καταλαβαίνουμε ότι η θωράκιση του ΕΣΥ περιελάμβανε τόσο καιρό τη διάθεση μόνον 100 επιπλέον κλινών ΜΕΘ για την πανδημία. Δηλαδή η αλήθεια που δεν μας λένε είναι ότι δεν προετοιμάστηκαν για μια εξάπλωση του ιού. Και αυτό που μας έσωσε είναι τα περιοριστικά μέτρα γιατί το ΕΣΥ παρέμενε μη θωρακισμένο ένα μήνα μετά την έναρξη της πανδημίας στη χώρα μας.

5) 5η αλήθεια που δε μας λένε: μας λέγαν ότι τα μαζικά τεστ ούτε θα βοηθήσουν ούτε θα κρίνουν κάτι. Και μας έλεγαν ότι άλλωστε υπάρχει παγκόσμια έλλειψη. Και ότι σε αυτούς που πρέπει να γίνονται, γίνονται. Δε μας είπαν όμως γιατί επί πολλές μέρες στην αρχή της κρίσης αργούσαν να βγάλουν τα αποτελέσματα 3 και 4 μέρες. Μήπως γιατί τα εργαστήρια θα έπρεπε να δουλέψουν και τα τεστ από τον ιδιωτικό τομέα. Δε μας είπαν όμως γιατί δεν πήραν από τα ιδιωτικά όσα αντιδραστήρια υπήρχαν για να έχουν τον κεντρικό σχεδιασμό. Τον κ. Τσιόδρα γι αυτό έχουμε τη δυνατότητα να του απευθύνουμε ερώτημα , έχουμε τη δυνατότητα να πούμε ότι ο κ. Τσιόδρας υπέκυψε στις επιταγές της κυβέρνησης που έλεγε « άσε ήσυχα τα ιδιωτικά να μπορούν να κάνουν τεστ σ αυτούς που έχουν να πληρώσουν» . Μας επιτρέπεται να αμφισβητήσουμε την ακεραιότητα του κ. Τσιόδρα σε αυτό το σημείο. Ή όχι;

6) 6η αλήθεια που δε μας λένε: οι προσλήψεις των συμβασιούχων έφτασαν στα νοσοκομεία μετά  από τρεις βδομάδες. Οι μόνες προσλήψεις που έγιναν ήταν συμβασιούχων. ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ. Οι συμβασιούχοι ή θα πεταχτούν σαν στυμμένες λεμονόκουπες μετά το τέλος της πανδημίας ή θα παραμείνουν όμηροι για κάποιο χρονικό διάστημα. Όταν το υπουργείο υγείας είδε ότι είχε σοβαρό πρόβλημα με την εξέταση των ασθενών στο σπίτι, ένα μήνα μετά  την πανδημία πήρε την απόφαση να εμπλέξει τους συναδέλφους ιδιώτες. Και μάλιστα να καλύπτει μόνο όσους είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, πόσοι είναι αυτοί οι συνάδελφοι; Μήπως κάποιος κόσμος θα βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη γιατί είναι λίγοι οι συμβεβλημένοι γιατροί του ΕΟΠΥΥ. Οι ιδιώτες συνάδελφοι έχουν εξοπλιστεί με τον κατάλληλο εξοπλισμό; Άραγε;

7) 7η αλήθεια που δε μας λένε : τα έγκαιρα μέτρα που πήραν δεν αφορούσαν κλείσιμο επιχειρήσεων που είχαν να κάνουν με βασικούς παραγωγικούς τομείς. Δεν μερίμνησαν οι επιχειρήσεις που συνέχισαν να λειτουργούν να τηρούν τα μέτρα .ΤΕΛΟΣ. Δέχομαι κάθε καλοπροαίρετη κριτική από συναδέλφους με διαφορετική τοποθέτηση στο θέμα, και που βρίσκονται είτε στον ιδιωτικό τομέα (πολλοί  από αυτούς θα θέλαν να δουλέψουν στο δημόσιο αλλά το δημόσιο δεν τους διορίζει) είτε στο δημόσιο. Δεν δέχομαι όμως από συναδέλφους που δούλεψαν τόσα χρόνια με ένα μέλημα (πως θα φουσκώσουν την τσέπη τους) να μου κουνάν το δάχτυλο και να μου λένε «δε θα αμφισβητείς τον κ. Τσιόδρα» ή «μη μιλάς πολιτικά αυτή τη στιγμή».

  Η τοποθέτηση μου ήταν και θα είναι πάντα πολιτική. Γιατί όλα τα παραπάνω δηλαδή  η μη προετοιμασία ήταν πολιτική απόφαση.

(Από δημοσίευσή της στο fb)