Οκτώβριος 1944. Η ναζιστική στρατιωτική μηχανή αρχίζει να υποχωρεί από την Ελλάδα. Ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει προς τα δυτικά, οπότε οι Χιτλερικοί συμπτύσσονται για να ανακόψουν την πορεία του προς τα γερμανικά σύνορα και το Βερολίνο.

Κατά την αποχώρησή τους από τις περιοχές που ελέγχουν εφαρμόζουν τακτική “καμμένης γης”. Καταστρέφουν αδιακρίτως ότι θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στον εχθρό, δηλαδή τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, το ΕΑΜ και κάθε πατριώτη και κάτοικο της Ελλάδας.

Στην Αθήνα επιδίδονται σε ένα όργιο καταστροφών και δολοφονιών αγωνιστών και πολιτών. Οι Βρετανοί μένουν αμέτοχοι σε όλο αυτό το σκηνικό. Μόνη αντίσταση ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ.

Μία από τις υποδομές που επιχείρησαν να καταστρέψουν οι ναζί, καταπατώντας την αρχική συμφωνία, ήταν και το ζωτικής σημασίας εργοστάσιο της Ηλεκτρικής, στο Κερατσίνι, που έδινε ρεύμα στο λεκανοπέδιο. Οι μαχητές του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ αναλαμβάνουν να προστατέψουν το εργοστάσιο. Η μάχη που θα δώσουν στις 13 Οκτωβρίου 1944 θα μείνει γνωστή ως “Η Μάχη της Ηλεκτρικής”.

Μετά από πέντε ώρες μάχης οι Γερμανοί νικήθηκαν, με απώλειες 11 νεκρούς, 21 τραυματίες και 24 αιχμαλώτους. Βαριές όμως ήταν και οι απώλειες του ΕΛΑΣ, με 11 νεκρούς.

Στη μάχη λαμβάνει μέρος και ο πατέρας του Θανάση Βέγγου, Βασίλης, ως μέλος του ΕΑΜ και υπάλληλος της εταιρίας Ηλεκτρισμού.

Ο ΕΛΑΣ, με ηρωική αυτοθυσία των πολεμιστών του και παρά σημαντικές απώλειες, καταφέρνει σκληρό χτύπημα στους χιτλερικούς και σώζει το εργοστάσιο.