Κάθε χρόνο και χειρότερα γίνονται τα πράγματα για τα εκατομμύρια των κατατρεγμένων και εκτοπισμένων ανά την υφήλιο, όπως επιβεβαιώνει η νέα έκθεση της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) με τίτλο «Παγκόσμιες Τάσεις» (Global Trends). Ακόμα και εν μέσω πανδημίας, για ένατη συναπτή χρονιά, το 2020 καταγράφηκε νέο τραγικό ρεκόρ όσων εξωθήθηκαν σε φυγή από τις πατρίδες τους εξαιτίας πολέμων, βίας, διώξεων και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο συνταρακτικός αριθμός τους άγγιξε πια τα 82,4 εκατομμύρια, αυξημένος κατά 4% από το 2019, αλλά διπλάσιος σε σχέση με το 2010. Κι όπως προειδοποιεί η έκθεση, «με βάση αυτή την πορεία, το ερώτημα πλέον δεν είναι αν οι βίαια εκτοπισμένοι θα ξεπεράσουν τα 100 εκατομμύρια, αλλά πότε. Ξεκάθαρα, η ανάγκη αποσόβησης συρράξεων και διασφάλισης πως οι εκτοπισμένοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε λύσεις δεν έχει υπάρξει ποτέ πιο πιεστική απ’ όσο τώρα»…
«Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται ένας άνθρωπος που εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του, μια ιστορία εκτοπισμού, στέρησης και πόνου. Οι άνθρωποι αυτοί αξίζουν την προσοχή και τη στήριξή μας, όχι μόνο μέσω ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά και μέσω της εξεύρεσης λύσεων για να μπει τέλος στα δεινά τους», υπογραμμίζει από την πλευρά του ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Φίλιπο Γκράντι, κάνοντας έκκληση στους παγκόσμιους ηγέτες.
«Ενώ η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων και το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τους Πρόσφυγες παρέχουν το νομικό πλαίσιο και τα εργαλεία για την ανταπόκριση στον εκτοπισμό, χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση των συγκρούσεων και των διώξεων που αναγκάζουν εξαρχής τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους».
Μέχρι τα τέλη του 2020, υπό την εντολή της Υπατης Αρμοστείας βρίσκονταν 20,7 εκατ. πρόσφυγες, ενώ υπήρχαν επίσης 5,7 εκατ. Παλαιστίνιοι πρόσφυγες και 3,9 εκατ. Βενεζουελάνοι εκτοπισμένοι στο εξωτερικό. Επιπλέον, 48 εκατ. άνθρωποι ήταν εκτοπισμένοι στο εσωτερικό της χώρας τους και 4,1 εκατ. ήταν αιτούντες άσυλο.
«Παρότι ο πλήρης αντίκτυπος της πανδημίας της Covid-19 στην ευρύτερη διασυνοριακή μετανάστευση και τον εκτοπισμό διεθνώς δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος», αναφέρει η έκθεση, «τα στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας δείχνουν πως οι αφίξεις νέων προσφύγων και αιτούντων άσυλο μειώθηκαν κάθετα στις περισσότερες περιοχές». Γίνεται μάλιστα λόγος για «περίπου 1,5 εκατομμύριο λιγότερους ανθρώπους απ’ όσους θα αναμένονταν σε συνθήκες μη Covid», οι οποίοι «αντανακλούν πόσο πολλοί απ’ όσους αναζητούν διεθνή προστασία βρέθηκαν αποκλεισμένοι» την προηγούμενη χρονιά.
Ταυτόχρονα όμως «η κλίμακα και η δριμύτητα διατροφικών κρίσεων χειροτέρεψαν το 2020, καθώς παρατεταμένες συρράξεις, ακραία καιρικά φαινόμενα και οι οικονομικές επιπτώσεις της Covid-19 επέτειναν προϋπάρχουσες καταστάσεις. Οι προβλέψεις για το 2021 είναι εξίσου ανησυχητικές, με ορισμένες από τις χειρότερες διατροφικές κρίσεις παγκοσμίως -ανάμεσά τους σε χώρες που πλήττονται από εκτοπισμό ανθρώπων, όπως το Νότιο Σουδάν, η Συρία και η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία- να κινδυνεύουν να μετατραπούν σε λιμό».
Οσο για την κλιματική αλλαγή ειδικά; «Ωθεί στον εκτοπισμό και αυξάνει την ευαλωτότητα όσων έχουν ήδη εξαναγκαστεί να τραπούν σε φυγή. Οι βίαια εκτοπισμένοι κι οι απάτριδες βρίσκονται στις πρώτες γραμμές της κλιματικής έκτακτης ανάγκης. […] Οι δυναμικές της φτώχειας, της διατροφικής ανασφάλειας, της κλιματικής αλλαγής, των συρράξεων και του εκτοπισμού διασυνδέονται ολοένα και αλληλοενισχύονται, ωθώντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να αναζητήσουν ασφάλεια και προστασία».
Πάνω από τα δύο τρίτα όλων των εκτοπισμένων στο εξωτερικό προέρχονται από πέντε μόνο χώρες: τη Συρία (6,7 εκατ.), τη Βενεζουέλα (3,9 εκατ.), το Αφγανιστάν (2,6 εκατ.), το Νότιο Σουδάν (2,2 εκατ.) και τη Μιανμάρ (1,1 εκατ.). Οι δε εσωτερικά εκτοπισμένοι αυξήθηκαν κατά 2,3 εκατ. και πλέον, κυρίως λόγω των κρίσεων σε Αιθιοπία, Σουδάν, χώρες του Σαχέλ, Μοζαμβίκη, Υεμένη, Αφγανιστάν και Κολομβία.
Η συντριπτική πλειονότητα των προσφύγων παγκοσμίως -περίπου 9 στους 10 (86%)- φιλοξενούνται σε κράτη τα οποία γειτνιάζουν με περιοχές που πλήττονται από κρίσεις και με χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Μάλιστα, οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες παρείχαν άσυλο στο 27% του συνόλου.
Η Τουρκία φιλοξενεί για έβδομη συνεχή χρονιά τον μεγαλύτερο προσφυγικό πληθυσμό στον κόσμο: περίπου 3,7 εκατ. ανθρώπους (το 15% όλων των εκτοπισμένων διεθνώς), εκ των οποίων το 92% είναι Σύροι. Ακολουθούν η Κολομβία (1,7 εκατ. πρωτίστως εκτοπισμένων Βενεζουελάνων), το Πακιστάν (1,4 εκατ.), η Ουγκάντα (1,4 εκατ.) και η Γερμανία (1,2 εκατ., εκ των οποίων το 44% είναι Σύροι).
«Συνολικά, ο αριθμός των προσφύγων που φιλοξενήθηκαν στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 3%», γράφει η έκθεση. «Αυτό οφείλεται κυρίως στη χορήγηση διεθνούς προστασίας […] σε 284.900 ανθρώπους, σχεδόν οι μισοί μόνο στη Γερμανία (83.700) και την Ισπανία (46.500). Επιπρόσθετα, η ένοπλη σύγκρουση εντός και πέριξ του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2020, ανάγκασε περίπου 90.000 άτομα να καταφύγουν στην Αρμενία, ενώ πάνω από 80.000 εκτοπίστηκαν προσωρινά στο Αζερμπαϊτζάν».
Οπως αναδεικνύει δραματικά η έκθεση, το 42% των βίαια εκτοπισμένων είναι κορίτσια και αγόρια κάτω των 18 ετών. Νέες εκτιμήσεις της Υπατης Αρμοστείας δείχνουν μάλιστα ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο παιδιά γεννήθηκαν ως πρόσφυγες μεταξύ 2018-2020, με πολλά από αυτά πιθανότατα να παραμένουν ξεριζωμένα και τα επόμενα χρόνια, αν όχι για το υπόλοιπο της ζωής τους. Στο αποκορύφωμα της πανδημίας πέρσι, περισσότερες από 160 χώρες έκλεισαν τα σύνορά τους, με 99 κράτη να μην εξαιρούν όσους αναζητούσαν προστασία.
Σύμφωνα πάντως με την έκθεση, μέσω της λήψης βελτιωμένων μέτρων (όπως ιατρικοί έλεγχοι στη μεθόριο, πιστοποίηση υγείας ή προσωρινή καραντίνα κατά την άφιξη, απλοποιημένες διαδικασίες καταγραφής και συνεντεύξεις από απόσταση), όλο και περισσότερες χώρες βρήκαν τρόπους να διασφαλίσουν την πρόσβαση στο άσυλο, ενόσω προσπαθούσαν παράλληλα να περιορίσουν την εξάπλωση της πανδημίας.
Παρ’ όλα αυτά, εξαιρετικά βαρύ ήταν το πλήγμα στη μετεγκατάσταση προσφύγων: μόλις 34.400 μετεγκαταστάθηκαν σε τρίτες χώρες το περασμένο έτος -οι λιγότεροι εδώ και είκοσι χρόνια- ως συνέπεια των μειωμένων τέτοιων θέσεων και του κορονοϊού. Ο αριθμός τους μάλιστα έπεσε δραστικά κατά 69% συγκριτικά με το 2019, όταν έφτανε τους 107.800.
! Το Green Sprout School, το σχολείο της δομής της Ριτσώνας, οργανώνει εκδήλωση την Τρίτη 22 Ιουνίου, από τις 11 το πρωί ώς τη 1 το μεσημέρι, για το κλείσιμο της σχολικής χρονιάς και για την Παγκόσμια Ημέρα Πρόσφυγα, με θέατρο και τραγούδι από τις αντίστοιχες ομάδες του σχολείου, αφγανική κουζίνα, διαγωνισμό ζωγραφικής και ομιλίες Ελλήνων και Αφγανών προσκεκλημένων. Οι πρόσφυγες της Ριτσώνας μας ανοίγουν το σπίτι τους, το σχολείο τους και την ψυχή τους και μας καλούν σε μια εκδρομή στον πανέμορφο κόσμο τους.
Πηγή: Βίκυ Καπετανοπούλου – efsyn.gr
e-prologos.gr
