Την Πέμπτη 3 Μάρτη θα γίνει στα δικαστήρια της Ευελπίδων δίκη σε βάρος 9 καθηγητών, μελών του Δ.Σ. της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης την περίοδο 2017-2018, μετά από μήνυση του εργοδότη Ηρακλή Μπάμζα της εταιρείας Vresnet με αφορμή ένα ψήφισμα αλληλεγγύης της ΕΛΜΕ στην απολυμένη από τον ίδιο έγκυο Αριστέα Μιχαλακάκου.
Σε μια εποχή που τα συνδικαλιστικά δικαιώματα μπαίνουν στο γύψο με το νόμο Χατζηδάκη, που ο αυταρχισμός του Υπουργείο Παιδείας έχει πιάσει «κόκκινο» και το μόνο που έχει να απαντήσει στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών είναι οι απανωτές δικαστικές προσφυγές με fast track διαδικασίες και αποφάσεις, σε μια εποχή που απαγορεύεται στο κίνημα να αμφισβητεί «ψηφισμένους νόμους» έρχεται για πολλοστή φορά η ώρα της δίκης του 9μελούς ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (περιόδου 2017-18).
Δικάζεται ένα εκπαιδευτικό σωματείο που στάθηκε στο πλευρό μιας εργαζόμενης νέας γυναίκας που ήταν έγκυος στον 7ο μήνα και απολύθηκε για αυτό το λόγο παράνομα. Μάλιστα ήδη η απολυμένη έχει δικαιωθεί και δικαστήριο το Μάρτη του 2018 επέβαλε στον εργοδότη να της καταβάλει αποζημίωση 27.000 € για παράνομη απόλυση και ένα χρόνο μετά η απολυμένη δικαιώθηκε ξανά στο εφετείο.
Μετά τη μήνυση του Μπάμζα σε βάρος των εκπαιδευτικών για το αδίκημα της δήθεν συκοφαντικής δυσφήμησης με το ψήφισμα αλληλεγγύης, υπήρξε αστυνομική κινητοποίηση και βρέθηκαν κρατούμενοι στο τμήμα η τότε πρόεδρος της Α΄ ΕΛΜΕ Δ. Δάσιου και ο αντιπρόεδρος Χ. Φιλίππου, ενώ η αστυνομία αναζητούσε να συλλάβει και τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ.. Χρειάστηκε η άμεση κινητοποίηση αλληλεγγύης και η καταδίκη του γεγονότος από δεκάδες σωματεία, πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς για να αφεθούν οι κρατούμενοι ελεύθεροι. Αλλά τώρα, στις 3 Μαρτίου 2022 οδηγούνται ως κατηγορούμενοι σε δίκη για το ψήφισμα.
Το ψήφισμα αλληλεγγύης τιμά την Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι «κάπου έξω μακριά». Είναι οι γονείς των μαθητών μας, είναι οι χτεσινοί μας μαθητές, είναι οι συγγενείς, φίλοι και το περιβάλλον μας. Είναι το στήριγμα που περιμένουν οι εκπαιδευτικοί στους αγώνες τους για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά και τα δικαιώματά του κλάδου. Οι εκπαιδευτικοί δε ζουν σε γυάλα, αλλά μέσα στην κοινωνία, τα προβλήματα και τις αγωνίες της.
Οι προκλητικές ενέργειες του εργοδότη της Vresnet δεν είναι παρά σημείο των καιρών. Καιρών της απλήρωτης και μαύρης εργασίας, της αυθαιρεσίας στους χώρους δουλειάς, των απολύσεων, που ήρθαν σαν αποτέλεσμα της προπαγάνδας υπέρ της επιχειρηματικότητας και του κέρδους, κατά του συνδικαλισμού και της συλλογικής δράσης, και κυρίως της μνημονιακής νομοθετικής κατοχύρωσης της λεηλασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Από την εξέλιξη της δίκης που θα γίνει στην Αθήνα, θα σταλούν μηνύματα σε πολλαπλούς αποδέκτες, σε μια εποχή που ο συνδικαλισμός είναι στο στόχαστρο, ενώ η επιχειρηματικότητα αποθεώνεται. Για το δημοκρατικό κίνημα είναι ώρα να εκφραστεί ένα κύμα αλληλεγγύης στους εκπαιδευτικούς.
Ήδη δεκάδες Σωματεία απαιτούν να σταματήσει η δικαστική ομηρία των μελών του ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ, με την απαλλαγή τους από κάθε κατηγορία, καταγγέλλοντας προσπάθεια φίμωσης του Σωματείου. Όπως αναφέρουν, «η πράξη αυτή στρέφεται ενάντια στο σωματείο, στο δικαίωμα και στην υποχρέωση που έχει να υπερασπίζεται τους εργαζόμενους, να εκφράζει την αλληλεγγύη του και τελικά ενάντια στη λειτουργία του».
e-prologos.gr
