Οι συνολικές προσλήψεις αναπληρωτών τη σχολική χρονιά 2020-2021 έφτασαν τις 44.097!

Εξ αυτών οι 15.398 απασχολούνται στη Δευτεροβάθμια (ποσοστό 34,9%), οι 28.699 στην Πρωτοβάθμια (ποσοστό 65,1%). Αναφερόμαστε σε ενεργούς αναπληρωτές αφού οι προσλήψεις από την αρχή της χρονιάς έφτασαν τις 52.000! 

Το 30% των προσλήψεων αναπληρωτών απασχολείται στην Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση!

Παράλληλα το 8% των προσλήψεων αφορά προσλήψεις λόγω covid-19.

Σύμφωνα με τον Νεκτάριο Κορδή η αναλυτική κατανομή των προσλήψεων σε όλες τις δομές της Δευτεροβάθμιας είναι η ακόλουθη:

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΑΘΡΟΙΣΜΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΚΠ.9312
ΜΟΥΣΙΚΑ830
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ14
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ1597
ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΕΙΟΣ26
ΣΜΕΑΕ-ΤΕ1318
ΔΥΕΠ40
ΚΕΣΥ144
Τ.Υ.ΖΕΠ372
Μ.Ν.Α.Ε.515
Τ.Υ.ΖΕΠ ΣΙΒΙΤ.1
18 ΑΝΩ4
COVID-19 ΓΕΝΙΚ.1041
COVID-19 ΚΕΣΥ16
COVID-19 ΣΜΕΑΕ87
COVID-19 ΠΑΡΑΛ.54
COVID-19 Τ.Υ. ΖΕΠ1
COVID-19 ΔΥΕΠ1
COVID-19 ΚΑΛΛΙΤ.2
COVID-19 ΜΝΑΕ8
COVID-19 ΜΟΥΣΙΚ.12
18 ΑΝΩ3
ΑΘΡΟΙΣΜΑ15.398

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Η αναλυτική κατανομή των προσλήψεων από το 2014 ήταν η ακόλουθη:

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

ΣΧ. ΕΤΟΣΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
2014-155164
2015-166162
2016-176007
2017-187404
2018-199578
2019-2012.148
2020-2115.398

Την τρέχουσα σχολική χρονιά είχαμε 3.250 προσλήψεις περισσότερες από την προηγούμενη χρονιά που ισοδυναμεί με αύξηση προσλήψεων κατά 26,8% σε σχέση με το 2019-20 και κατά 198,2% σε σχέση με το 2014-15! 

Μέσα σε μια πενταετία (2016-2021) οι προσλήψεις αναπληρωτών αυξήθηκαν κατά 156%!  Οι ελαστικές μορφές εργασίας αυξάνονται συνεχώς στη Δημόσια εκπαίδευση με τους αναπληρωτές να αποτελούν πλέον σχεδόν το 26% επί του συνόλου των υπηρετούντων εκπαιδευτικών!

Οι 4 Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης (ΠΔΕ) με τον μεγαλύτερο αριθμό αναπληρωτών είναι η Αττική (29,39%), η Κεντρική Μακεδονία (13,32%), η Κρήτη (9,75%) και το Νότιο Αιγαίο (7,63%).

Αντίστοιχα οι 4 ΠΔΕ με τον μικρότερο αριθμό αναπληρωτών είναι το Βόρειο Αιγαίο (3,77%), η Δυτική Μακεδονία (2,63%), τα Ιόνια Νησιά (3,04%) και η Ήπειρος (3,13%).

     Η κατανομή των 15.398 προσλήψεων ανά κλάδο και πλήθος προσλήψεων είναι η ακόλουθη με την υποσημείωση ότι οι προσλήψεις των ΠΕ02,03,04 αθροιστικά φτάνουν το 55%!

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΑΡΙΘΜ. ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝΠΟΣΟΣΤΟ
ΠΕ014142,68%
ΠΕ02375724,39%
ΠΕ03255516,59%
ΠΕ04 ΣΥΝΟΛΟ211013,70%
ΠΕ052691,74%
ΠΕ066274,07%
ΠΕ072171,40%
ΠΕ081791,16%
ΠΕ114002,59%
ΠΕ3310 
ΠΕ3404 
ΠΕ781571,01%
ΠΕ797374,78%
ΠΕ803852,50%
ΠΕ811030,66%
ΠΕ824352,82%
ΠΕ832301,49%
ΠΕ84690,44%
ΠΕ85390,25%
ΠΕ868915,78%
ΠΕ87 ΣΥΝΟΛΟ6964,52%
ΠΕ88.ΣΥΝΟΛΟ3702,40%
ΠΕ89 ΣΥΝΟΛΟ1080,70%
ΠΕ90700,45%
ΠΕ91 ΣΥΝΟΛΟ210,13%
ΤΕ01.041 
ΤΕ01.062 
ΤΕ01.131 
ΤΕ01.191030,66%
ΤΕ01.201 
ΤΕ01.252 
ΤΕ02 ΣΥΝΟΛΟ19 
ΤΕ163722,41%
ΔΕ01.131 
ΔΕ01.179 
ΔΕ02330,21%

        Σύμφωνα με τον Νεκτάριο Κορδή σε σχέση με τις προσλήψεις του 2020 υπάρχουν ορισμένες αξιοσημείωτες μεταβολές:

  • Παρατηρείται μια ποσοστιαία μείωση των προσλήψεων ΠΕ02 κατά 2% περίπου.
  • Οι προσλήψεις των ΠΕ04 συνολικά μειώνονται ποσοστιαία κατά 3% περίπου.
  • Υπάρχει μια σοβαρή μείωση στις προσλήψεις των ΠΕ78 κατά 1,5% και των ΠΕ80 κατά 1,6% συγκριτικά με το 2020.
  • Για τις προσλήψεις των ΠΕ05,06,07 έχουμε μια πολύ σοβαρή αύξηση κατά 3,5% συγκριτικά με το 2020.
  • Σοβαρή αύξηση κατά 1,3% στις προσλήψεις των ΠΕ11.
  • Σοβαρή αύξηση κατά 2,4% στις προσλήψεις των ΠΕ86.

     Είναι προφανές ότι οι αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα παίζουν καθοριστικό ρόλο στις αλλαγές αυτές.

Οι ελαστικές μορφές εργασίας σε όλη την εκπαίδευση πλησιάζουν το 26%!

Τα τελευταία χρόνια, οι ελαστικές μορφές εργασίας αυξάνονται συνεχώς στη δημόσια εκπαίδευση

            Βρισκόμαστε στην εποχή των αναπληρωτών «νομάδων εκπαιδευτικών», η επινόηση των οποίων καταργεί την παιδαγωγική σχέση και την αφοσίωση, που είναι απαραίτητες στην εκπαίδευση, η οποία είναι προφανέστατο ότι έχει ανάγκη από μόνιμους διορισμούς κι όχι από πλανόδιους εκπαιδευτικούς για να κλείνουν τρύπες του συστήματος.

            Το σχολικό έτος 2011-2012 το ποσοστό των αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών επί των μόνιμων εκπαιδευτικών ήταν 8%, για να φτάσουμε το 2015-2016 στο 14%, ενώ για τη νέα σχολική χρονιά το ποσοστό θα είναι στο τέλος της χρονιάς περίπου 26%!

            Έτσι η αναλογία μόνιμου και ελαστικά εργαζόμενου προσωπικού (αναπληρωτές-ωρομίσθιοι) μεταβάλλεται κάθε χρόνο και περισσότερο υπέρ των αναπληρωτών, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο το εργασιακό μοντέλο που αργά και συστηματικά εμπεδώνεται στις σχολικές μονάδες.

            Είναι φανερό ότι από το 2010 μέχρι σήμερα όλες οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας έχουν επέμβει στις ζωές των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, του πιο αδύναμου κρίκου στην αλυσίδα της εκπαίδευσης.

            Στην τελευταία έκθεσή του ΟΟΣΑ (2018) με τίτλο “Education for a bright future in Greece – Για ένα λαμπρό μέλλον της εκπαίδευσης στην Ελλάδα” (2018) το ζήτημα των διορισμών και της διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού έχει κεντρική θέση. Το παρακάτω απόσπασμα είναι ενδεικτικό της αντίληψης που έχει για το θέμα της στελέχωσης των σχολείων με εκπαιδευτικούς και για τον τρόπο επίλυσής του:  «Η επίλυση του προβλήματος των λιγότερων οργανικών θέσεων ήταν ευφυής (!) και από διοικητική και από οικονομική άποψη. Η εναλλακτική λύση ήταν η χρήση αναπληρωτών εκπαιδευτικών, με τη συμφωνία και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. (…) Δεν μισθοδοτούνται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κι έτσι –από μια μακροοικονομική άποψη- δεν αποτελούν μια επιπλέον μακροχρόνια επιβάρυνση του εθνικού προϋπολογισμού».

            Ο ΟΟΣΑ λοιπόν, διαφωνούσε με τον μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικών «ως δαπανηρή επιλογή που αναπαράγει τις σημερινές “ακαμψίες” του μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού που δεν αξιολογείται» και πρότεινε νέες, ακόμα πιο ευέλικτες και ελαστικές σχέσεις εργασίας. Ο ΟΟΣΑ είναι σαφής στην κυνικότητά του: «Οι ελληνικές αρχές πρέπει να χρησιμοποιήσουν την κρίση για την εφαρμογή μακροπρόθεσμων λύσεων, οι οποίες ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμες υπό διαφορετικές συνθήκες. Δύο τέτοιες πιθανές λύσεις είναι: α. Εισαγωγή πολλών κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων, παράλληλα με την κατηγορία των οργανικών θέσεων, και β. Αλλαγή των ισχυόντων κανόνων όσον αφορά την απασχόληση των δημοσίων υπαλλήλων».

Οι ανομολόγητοι στόχοι

            Ποιος είναι ο στόχος;

            Πρώτον, με τις διαφορετικές εργασιακές σχέσεις στον ίδιο χώρο να παγιωθούν σταδιακά οι χειρότερες για όλους ως φυσικό γεγονός. Δεύτερον, με το τέλος του ΕΣΠΑ και αφού έχει γίνει η «βρόμικη δουλειά», με ένα νέο «τέντωμα» του ωραρίου των εκπαιδευτικών, με μείωση των σχολικών μονάδων (μέσω των νέων συγχωνεύσεων αλλά και του εξοστρακισμού χιλιάδων μαθητών από Λύκεια και ΕΠΑΛ) και με τη γενίκευση της «κινητικότητας» να μειωθούν οι εκπαιδευτικοί που απαιτούνται για τη λειτουργία των σχολείων.

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το