Όπου ακούω μεταρρυθμίσεις περικοπή δικαωμάτων και κατακτήσεων μου μυρίζει.

Οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση στο επίκεντρο διαδικτυακής συνάντησης εργασίας της ΥΠΑΙΘ Νίκης Κεραμέως, της Υφυπ. Ζέττας Μακρή και του Γεν. Γραμματέα, Αλέξ. Κόπτση, με τον Πρόεδρο κύριο Γιάννη Αντωνίου & τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής σύμφωνα με το σημερινό (Τετάρτη 14 Απρίλη 2021) ρεπορτάζ. Οι «μεταρρυθμίσεις» όσο και αν ακούγονται εύηχα στην ουσία πρόκειται για ανατροπές κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

Ένα από τα θέματα της παραπάνω  «συνάντησης εργασίας»: «Η κατάργηση του μονοπωλίου του ενός και μοναδικού σχολικού εγχειριδίου συνάδει πλήρως με τη φιλοσοφία των νέων ΠΣ, ώστε ο εκπαιδευτικός/μαθητής να μπορεί με κριτική σκέψη να συνδυάσει πληροφορία από πολλές πηγές… Όλα τα βιβλία θα είναι διαθέσιμα σε ψηφιακή μορφή και προγραμματίζεται να ενισχυθούν από κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για την ανάπτυξη επιπλέον ψηφιακού υλικού και εφαρμογών. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, η κατάργηση του μονοπωλίου του ενός και μοναδικού σχολικού εγχειριδίου συνάδει πλήρως με τη φιλοσοφία των νέων ΠΣ, ώστε ο εκπαιδευτικός/μαθητής να μπορεί με κριτική σκέψη να συνδυάσει πληροφορία από πολλές πηγές».

Από την υπουργό της φωτοτυπίας, όπως έμεινε στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος, Άννα Διαμαντοπούλου και την τότε κυβέρνηση σχεδιάστηκε η κατάργηση της δωρεάν διανομής σχολικών βιβλίων. Η κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) λίγο πριν αποχαιρετίσουμε το 2010 αποτέλεσε έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των μέτρων που πλήττουν τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.  Αντικαταστάθηκε από τον φορέα ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών & Εκδόσεων (ΙΤΥΕ) – Διόφαντος με προοπτική τη δαπάνη της αγοράς βιβλίων αργά ή γρήγορα να αναλάβουν οι γονείς. Μια από τις κύριες αρμοδιότητές του από την ίδρυσή του το λεγόμενο «ψηφιακό σχολείο», στο πλαίσιο του οποίου προωθούνται τα ηλεκτρονικά βιβλία.

Να θυμίσουμε ότι αρχές Μάρτη ανακοινώθηκε η παραίτηση του Προέδρου του ΙΤΥΕ- ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ καθηγητή Χρήστου Κακλαμάνη και ακολούθησαν  παραιτήσεις των μελών του ΔΣ. Σε επιστολή τους προς την υπουργό παιδείας οι προϊστάμενοι των Διευθύνσεων τόνιζαν μεταξύ άλλων: «θεωρούμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε, ότι χωρίς Διοίκηση και νόμιμη εκπροσώπηση, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, ο οργανισμός θα αντιμετωπίσει άμεσα σημαντικά προβλήματα, που θα θέσουν σε κίνδυνο την επιχειρησιακή του λειτουργία με αρνητικές συνέπειες για πολλούς τομείς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (παραγωγή και διανομή σχολικών βιβλίων, υποστήριξη τηλεκπαίδευσης, MySchool, Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, μισθοδοσία εκπαιδευτικών κ.ά.)». Αυτό πολύ απλά μεταξύ των άλλων σημαίνει ότι η διαδικασία έκδοσης των σχολικών βιβλίων για τη νέα σχολική χρονιά βρίσκεται στον αέρα.

Σήμερα η υπουργός της κάμερας, όπως καταγράφεται στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος, Νίκη Κεραμέως και η κυβέρνηση της ΝΔ με όχημα τη «μεταρρύθμιση του «πολλαπλού βιβλίου» και την «κατάργηση του μονοπωλίου του ενός και μοναδικού σχολικού εγχειριδίου» επιδιώκουν χωρίς να το ομολογούν ακόμα ανοιχτά την κατάργηση της δωρεάν διανομής των σχολικών βιβλίων. Εξάλλου εμμέσως πλην σαφώς παραδέχονται ότι τα σχολικά βιβλία είναι περιττό να διανέμονται στους μαθητές. Γιατί  «όλα τα βιβλία θα είναι διαθέσιμα σε ψηφιακή μορφή και προγραμματίζεται να ενισχυθούν από κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για την ανάπτυξη επιπλέον ψηφιακού υλικού και εφαρμογών».

Πέρα από τους ποικίλους άλλους κινδύνους ενεδρεύει ο κίνδυνος της πλήρους εξάρτησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας από ψηφιακό υλικό. Έτσι τα σχολικά βιβλία, ανεξάρτητα από τις ενστάσεις για το περιεχόμενο και την ποιότητά τους, υποβαθμίζονται. Το χειρότερο είναι ότι διασπάται ο ενιαίος χαρακτήρας των προγραμμάτων σπουδών, που δεν προβλέπουν τη συγγραφή και τη διανομή των σχολικών βιβλίων, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα διαφοροποιημένο σχολείο, ανοικτό και ευέλικτο στις ορέξεις της αγοράς.

Όλα αυτά τα μέτρα δεν εντάσσονται απλώς σε μια λογική εξοικονόμησης πόρων. Αποτελούν την εξειδίκευση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης για ένα σχολείο φτηνό και πλήρως υποταγμένο στην αγορά. Ένα σχολείο όπου η «γνώση» από κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Σ’ αυτό το σχολείο οι νέες τεχνολογίες εμφανίζονται ως πανάκεια, ως το μαγικό ραβδί που λύνει όλα τα προβλήματα και αυτό είναι φανερό από την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης!

Γιώργος Κ. Καββαδίας – drepani.gr (argyrades.gr)