Όταν το ξηροθερμικό κλίμα της χώρας παραμένει αναλλοίωτο και δεδομένο για χιλιάδες χρόνια, εκείνο που μπαίνει σε άμεση προτεραιότητα είναι η διαφύλαξη της χλωρίδας και πανίδας από το αυτονόητο, δηλαδή τις καλοκαιρινές πυρκαγιές των δασών. Κι επειδή η υπόθεση των πυρκαγιών έχει μετατραπεί σε «μπίζνα» μεγάλης ολκής, είτε για την αυθαίρετη δόμηση, είτε για την «πράσινη ανάπτυξη» (εγκατάσταση ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών), είτε για άλλες χρήσεις γης, θα έπρεπε να υπάρχει όλο εκείνο το πλέγμα δασοπροστασίας για τα δάση που έχουν απομείνει. Με δυο λόγια, στελέχωση Δασαρχείων για την πυρασφάλεια και πρόληψη, προμήθεια πυροσβεστικών μέσων και τεχνικών και τέλος επάνδρωση των πυροσβεστικών σωμάτων. Αυτά ναι μεν υπάρχουν, αλλά σε πλήρη …ανεπάρκεια. Λείπουν δηλαδή Σταθμοί πρόληψης, λείπει η στελέχωση των Δασαρχείων για την αντιπυρική θωράκιση, λείπουν 20-25 Canadair (που όλα μαζί κοστίζουν όσο ένα Rafale), λείπουν 4.500 εκπαιδευμένοι πυροσβέστες, λείπουν 250 πυροσβεστικά οχήματα, λείπουν  εκπαιδευτές, λείπουν, λείπουν… Δυστυχώς, απ’ όλ’ αυτά, στον Προϋπολογισμό καταγράφονται μονάχα 1,7 εκατ. για αντιπυρική θωράκιση από τα 17,7 εκατ. που ζήτησαν με σχετική Αναφορά τους τα Δασαρχεία της χώρας, η οποία υποβλήθηκε στη Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος. Όλα τα υπόλοιπα αφήνονται στην τύχη τους, λόγω «μη αντοχής της οικονομίας», την ίδια στιγμή που παραγγέλλονται μία ντουζίνα Rafale για την …υπεροπλία στον αέρα, έναντι της Τουρκίας, που προμηθεύονται οχήματα εκτόξευσης νερού για τη διάλυση διαδηλώσεων, που αγοράζονται εκατοντάδες περιπολικά και μοτοσυκλέτες για τα σώματα Ασφαλείας, προσλαμβάνονται 3.500 αστυφύλακες για την περιφρούρηση των Πανεπιστημίων και την προστασία της ολιγαρχίας, χαρίζονται δεκάδες δισεκατομμύρια στους υποψήφιους «επενδυτές», στις τράπεζες και στα ΜΜΕ για να διαχέουν τις κυβερνητικές ψευδολογίες. Είδαμε δεκάδες ρεπόρτερς, σε διατεταγμένη υπηρεσία, να περιφέρονται στα «μέτωπα πυρκαγιάς»,  με εμφανή ικανοποίηση για το «κοινωνικό έργο τους», πολλές φορές παρενοχλώντας και προκαλώντας αντιδράσεις στους ταλαιπωρημένους πυρόπληκτους. Να περιγράφουν και να δείχνουν την καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων δάσους σε Βαρυμπόμπη, Δροσοπηγή, Κρυονέρι, Ιπποκράτειο Πολιτεία, Αγ. Στέφανο, στη Βόρεια Εύβοια, στη Μεσσηνία, την Ηλεία, τη Φωκίδα, τη Μάνη, καθώς και την πυρπόληση δεκάδων σπιτιών που τυλίγονταν στις φλόγες, κάτω από τη μόνιμη επωδό των εκφωνητών ότι: «Ευτυχώς δεν υπάρχει κανένα θύμα, προέχει η ανθρώπινη ζωή…», ακολουθώντας κατά γράμμα την κυβερνητική γραμμή. Ωστόσο και αυτή η επηρμένη δήλωση, πιθανόν να διαψευστεί, καθώς η φλεγόμενη λαίλαπα καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά της. Και σαν Πάρθειο βέλος, θυμίζουμε το Ν.4662/2020, που θεσμοθετεί όχι μόνο την ιδιωτικοποίηση της δασοπυρόσβεσης, αλλά και την ένταξη του Πυροσβεστικού Σώματος και όλων των φορέων της Πολιτικής Προστασίας στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ!

Η κυβερνητική αναλγησία εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της: αλληλοσυγχαρητήρια μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, αθρόες δηλώσεις για την «ετοιμότητα της κρατικής μηχανής» (sic), διαρκής αναφορά για την απανταχού παρουσία των κρατικών υπηρεσιών, επιβράβευση για την υποδειγματική εκκένωση των φλεγόμενων περιοχών, έμφαση στην προτεραιότητα της προστασίας των πολιτών, αλλεπάλληλα SMS για την προειδοποίηση των κατοίκων είτε για την εγκατάλειψη είτε για τον εγκλεισμό τους στα σπίτια τους, συνεχή επιχειρησιακά σχέδια παρουσία του Μητσοτάκη, κλπ., κλπ., Και όλ’ αυτά με παράλληλη επίρριψη ευθυνών στην κλιματική αλλαγή (ποιος φταίει άραγε;), στις ακραίες συνθήκες καύσωνα, στην ανεξέλεγκτη αλλαγή ανέμου, στα ξερά κλαδιά, στους απρόσεκτους …ηλικιωμένους που καίνε ξερά χόρτα, στους ανώνυμους εμπρηστές! Τα πάντα φταίνε, μέσα σ’ αυτό το κυβερνητικό αλαλούμ, εκτός από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης…

Θα πρέπει να τονίσουμε την υπεράνθρωπη προσπάθεια των πυροσβεστών που μαζί με τους κατοίκους προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με σθένος την πρωτοφανή καταστροφή. Παράλληλα εκατοντάδες κάτοικοι σπεύδουν αυθόρμητα να προσφέρουν τρόφιμα και νερό στους πυροσβέστες και εθελοντές, να συμπαρασταθούν σε πανικόβλητους ηλικιωμένους, να στηρίξουν και να βοηθήσουν τους τραυματισμένους, να σώσουν τους ανυπεράσπιστους τετράποδους φίλους.

Η μόνη που δεν φταίει είναι η ανύπαρκτη κυβερνητική πολιτική που έχει εγκαταλείψει κάθε πολιτική πυροπροστασίας, όπως αντίστοιχα έχει εγκαταλείψει το σύστημα Υγείας, την  Πρωτοβάθμια Φροντίδα, την Εκπαίδευση, τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό, την αντισεισμική προστασία, το σύστημα Πρόνοιας, κάθε τι που σχετίζεται με τη θωράκιση του κοινωνικού κράτους.

Υπήρξε επιχειρησιακό σχέδιο; Ο Χρυσοχοϊδης την ώρα που κατακαίονταν η Αττική και η Εύβοια, δήλωνε με έπαρση ότι: «Ήμασταν προετοιμασμένοι…»! Ωστόσο, από το αποτέλεσμα συνάγεται πως το μόνο «επιχειρησιακό σχέδιο» της κυβέρνησης ήταν το: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»! Αυτή η ανημποριά φάνηκε και από τις εκκλήσεις για επείγουσα βοήθεια σε Γαλλία, Ρουμανία, Ρωσία, Κύπρο,  Ισραήλ, Σουηδία, κ.α.

***

Παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την μη ύπαρξη θυμάτων, ωστόσο αυτήν τη στιγμή η χώρα και ιδίως η Αττική και η Εύβοια αντιμετωπίζουν μία από τις μεγαλύτερες οικολογικές και περιβαλλοντικές καταστροφές των τελευταίων εκατό χρόνων, εξ αιτίας της εγκληματικής πολιτικής.  Θα αναρωτηθεί κάποιος για το αν υπήρξε σκοπιμότητα σε αυτή την πύρινη λαίλαπα. Η απάντηση είναι καταφατική. Ναι, υπήρξε. Σκοπιμότητα που συνδέεται άμεσα με τα σχέδια ανάπτυξης του «Ελλάδα 2.0» και την εμπορευματοποίηση της δασικής γης, απότοκο του νόμου για τα δάση, τους Δασικούς Χάρτες και την «πράσινη ανάπτυξη», προς όφελος προφανώς των ξένων «επενδυτικών» συμφερόντων και της εργολαβικής εμπλοκής της ντόπιας ολιγαρχίας. Η αποψίλωση του τοπίου ανοίγει το δρόμο για τη μελλοντική επιχειρηματική αξιοποίηση των δασών (και ιδίως των κορυφογραμμών) στην «πράσινη ανάπτυξη» και την τουριστική επέλαση. Κι ακόμα δίνει τη δυνατότητα των ξένων εταιρειών να παρέμβουν σε όλο το φάσμα της πυρασφάλειας (όπως λ.χ. με τους λεγόμενους σεκιουρητάδες), με ακριβά συστήματα δασοπροστασίας, οργάνωσης και εκπαίδευσης, που θα χρεωθούν τελικά στα επιμέρους κοστολόγια με τελικό αποδέκτη το λαό, μέσω των «κοινωνικών» τιμολογίων (ΔΕΗ, ΟΤΕ, κ.α.). Είναι πράγματι αντιφατική η κυβερνητική επιλογή, του να ξεκινάς την «πράσινη ανάπτυξη», από μία τεράστια «μαύρη καταστροφή» καμένων δασών! Και η κυβέρνηση της Δεξιάς, πιστός υπηρέτης των ξένων συμφερόντων, αυτό απέδειξε, όταν μετά από τις δήθεν επείγουσες επανειλημμένες επιχειρησιακές συσκέψεις και την παρουσία του τυχάρπαστου πρωθυπουργού στα καμένα, αποχώρησε στο βάθος της σκηνής αφήνοντας την εξέλιξη της φωτιάς στο έλεος των ανέμων και στις φιλότιμες προσπάθειες πυροσβεστών και κατοίκων. Και μπορεί να μην θρηνήσαμε θύματα, ωστόσο η βιβλική καταστροφή δασών, χωριών, σπιτιών, αποτελεί οικολογικό έγκλημα πρώτης γραμμής. Κι όπως γίνεται πάντα, θα ακολουθήσουν οι γνωστές επιρρίψεις ευθυνών στα κατώτατα κυβερνητικά κλιμάκια, στα επιτελικά σχέδια πυρόσβεσης, σε κάποιους λαθεμένους ατομικούς χειρισμούς των πυροσβεστών (πίσω από τους οποίους τώρα καλύπτονται), στους απροετοίμαστους Δήμους, στους …κατοίκους που δυσκόλευαν το έργο πυρόσβεσης, κ.α. Θα ακολουθήσουν δηλώσεις για ολοκληρωτική αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος, για παραδειγματική τιμωρία τυχόν εμπρηστών, για το «μαχαίρι που θα φθάσει στο κόκκαλο», διανθισμένα όλ’ αυτά με διάφορες θεωρίες συνομωσίας, κλιματικής αλλαγής, «τρύπας του Όζοντος», θεομηνίες, κ.α. Θυμίζουμε τους ανάλογους χειρισμούς των σεισμικών καταστροφών και της «Ρικομέξ», των πλημμυρών της Μάνδρας, την πυρκαγιά στην Ολυμπία, το «Εξπρές Σάμινα», το Μάτι, κ.α Ήδη η πρωθυπουργική ρήση πως: «…πρόκειται για μια εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, που δυστυχώς συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες…» μας προετοιμάζει όχι μόνο για την κυβερνητική απόσειση των ευθυνών, αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια: «…τα σπίτια θα ξαναχτιστούν, τα δένδρα θα ξαναφυτευτούν…». Αλήθεια, από ποιους άραγε; Γιατί νόμος για απαγόρευση αλλαγής της χρήσης γης δεν υπάρχει, (δηλαδή το δάσος να ξαναγίνει δάσος όπως ακριβώς ήταν), χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση. Και μέχρι τώρα μετά από πυρκαγιές ξεφυτρώνουν στη θέση του καμένου δάσους, οικισμοί, ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, τουριστικές εγκαταστάσεις, διαμετακομιστικοί δρόμοι, γήπεδα, κλπ. Η βαρύγδουπη χιλιοειπωμένη πρωθυπουργική κοροϊδία ότι: «…όλες οι καμένες εκτάσεις κηρύσσονται αναδασωτέες, με άμεση παρέμβαση για την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στην πρότερη κατάσταση, είτε μέσω φυσικής αναγέννησης είτε μέσω τεχνητής αναδάσωσης…», παρακάμπτει επιμελώς τις εξαιρέσεις στους νόμους περί δασών, όταν πρόκειται για δημόσια έργα, δρόμους, ΑΠΕ, τουριστικές αξιοποιήσεις , κ.α.

Όσο για τις αποζημιώσεις των καμένων σπιτιών, ούτε λόγος να γίνεται. Τα γνωστά ψίχουλα και τα τραπεζικά δήθεν άτοκα δάνεια, θα καλύψουν τις λαϊκές διαμαρτυρίες μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση. Μετά, βλέπουμε. Πάγιες, δοκιμασμένες πρακτικές… 

Ας δούμε όμως τι ανακοινώθηκε για τον ξεσπιτωμένο κόσμο που είδε το βιος του να αφανίζεται: «Άμεση καταβολή του ποσού των 600 ευρώ στους πληγέντες για τις πρώτες ανάγκες διαβίωσης και έως 6.000 ευρώ για τις δαπάνες οικοσκευής». Για τα καμένα σπίτια δίνουν «από 180.000 € σε κάθε Δήμο», που φθάνει δεν φθάνει για την κατασκευή δύο το πολύ κατοικιών. Δηλώνουν ακόμα την «απαλλαγή των αποκαϊδίων από τον ΕΝΦΙΑ και τις φορολογικές υποχρεώσεις». Κι ακόμα δεν καθορίζεται η χρονική ισχύς των «παροχών» για τους πυρόπληκτους, που τους περιφέρουν δεξιά και αριστερά σαν κοπάδι. Για τις αγροτικές ζημιές ανακοίνωσαν τα γνωστά φιλοδωρήματα του ΕΛΓΑ, μετά τις χρονοβόρες διαδικασίες των εκτιμητών που καλύπτουν το πολύ έως το 50% της καταστροφής!

Η οργή και η αγανάκτηση είναι διάχυτη, όχι μόνο μεταξύ των πυρόπληκτων αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Και δυστυχώς, προς το παρόν, αυτή η σιωπηλή λαϊκή οργή σε συνδυασμό με την υποχώρηση των μαζικών αγώνων, επιδιώκεται από το αστικό κατεστημένο να εκτονωθεί μέσα στο στημένο σύστημα των ΜΜΕ, των ψεύτικων κυβερνητικών ανακοινώσεων και των απατηλών μέτρων της δήθεν αναδάσωσης.

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ