Χρήστος Κάτσικας

 «Δεν υπάρχει κράτος…», μια  φράση που ακούμε και θα την ακούσουμε πολλές φορές. Πριν λίγα χρόνια την ακούσαμε με τις καταστροφές στη Μάντρα και στο Μάτι όταν χάθηκαν σε λίγες ώρες δεκάδες άνθρωποι και εκατοντάδες σπίτια καταστράφηκαν. Την ακούμε όλο και συχνότερα με την πανδημία που φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να ανασχεθεί χωρίς πρόληψη, νοσοκομεία και γιατρούς και αυτές τις μέρες, με τις ανυπολόγιστες καταστροφές σε Εύβοια, Αττική  και Πελοπόννησο και ενώ η φωτιά στα Βίλια Αττικής συνεχίζει το καταστροφικό της έργο για τέταρτη ημέρα χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί.

«Δεν υπάρχει κράτος…» λένε πολλοί και το στηρίζουν στο γεγονός ότι, σ’ αυτόν τον τόπο, πίσω από κάθε σχεδόν τραγωδία, πέρα από τον παράγοντα «φύση», πέρα από τον παράγοντα «ανθρώπινο λάθος», υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: Η αδιαφορία μπολιασμένη με την ανικανότητα των ιθυνόντων για την προστασία, πόσω μάλλον, την καλυτέρευση της ζωής των πολλών.

Για παράδειγμα, λένε, ότι για 9 μέρες καιγόταν η Εύβοια και για 4 μέρες καίγεται η Αττική με άπνοια, και αναφέρονται στο γεγονός ότι οι υποδομές δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης είναι ανύπαρκτες ενώ δόθηκαν μόλις 30 χιλιάδες ευρώ το 2020 για τη διάνοιξη δασικών δρόμων στην Αττική.

Η αλήθεια είναι όμως ότι κράτος υπάρχει.

Κι αν οι καλοθελητές κάνουν επιλεγμένη αναφορά στα «μόλις 30 χιλιάδες ευρώ που δόθηκαν για τη διάνοιξη δασικών δρόμων στην Αττική» τους ενημερώνουμε ότι την ίδια χρονιά το ελληνικό κράτος πλήρωσε 300 εκατομμύρια ευρώ για να στηρίξει τη συμμετοχή του στο Αφγανιστάν δίπλα στα άλλα μέλη του ισχυρού ΝΑΤΟ.

Το «κράτος είναι εδώ» λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, όταν πρόκειται για τη συνέχιση της φοροληστείας στο λαό και των φοροαπαλλαγών στο κεφάλαιο ή όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει μια διαδήλωση ή να σπρώξει μια μεγάλη επένδυση για το κεφάλαιο. Δηλαδή, για όλα όσα συγκροτούν την «ανάπτυξη» της χώρας.

Κράτος υπάρχει όταν πρόκειται να εφαρμόσει πολιτική που επιβάλλουν οι ισχυροί της γης, ξένα και ντόπια αφεντικά. Κράτος υπάρχει όταν είναι να επιβληθούν φόροι, να γίνουν περικοπές, να γίνουν παρεμβάσεις αποδόμησης της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας. Λίγα νομοθέτησε η Κεραμέως υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης; Λίγα νομοθέτησε ο Κικίλιας υπέρ των επιχειρηματιών της υγείας; Μην είμαστε και αχάριστοι!

Κράτος υπάρχει όταν χρειάζεται για την προστασία της μεγαλοεργοδοσίας (που θα βρούμε δουλειά αν υποστούν ζημιές οι εργοδότες;), να κηρυχθούν απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις παράνομες, όταν χρειάζεται να νομοθετηθούν απλήρωτες υπερωρίες, κράτος υπάρχει όταν χρειάζεται να προστατευτούν οι πλειστηριασμοί ή να πάρουν το μάθημά τους οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι ή η νεολαία. Είδατε το κράτος να φείδεται προληπτικών σχεδίων, μέσων και δυνάμεων όταν είναι να αντιμετωπίσει τις γνωστές διαμαρτυρίες για περικοπές μισθών, ιδιωτικοποιήσεις ή συγκεντρώσεις ενάντια στην επιβολή της ειρήνης  που επιχειρούν οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ; Δεν λειτουργούν ρολόι τότε η κυβέρνηση και ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός με ΜΑΤ και άλλες δυνάμεις;

Κράτος υπάρχει όταν πρόκειται για τις δυνάμεις της τάξης, την αστυνομία. Λίγα λεφτά έδωσε η κυβέρνηση για το σύγχρονο εξοπλισμό της; Ξεχάσατε τα  2.700 νέα οχήματα (περιπολικά και άλλα οχήματα καταστολής) που έχει λάβει μέσα στο 2020 και το 2021 η Ελληνική Αστυνομία;

Ας επιστρέψουμε στην πραγματικότητα

Εκεί που δεν υπάρχει κράτος… είναι εκεί που χρειάζεται να παρέμβει υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Δεν υπάρχει για να εξασφαλίσει εργατικές – λαϊκές ανάγκες σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, δεν υπάρχει για να εξασφαλίσει την προστασία των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων από φυσικές καταστροφές.

Όταν προτεραιότητα δεν είναι οι λαϊκές ανάγκες, αλλά η εξυπηρέτηση της «δημοσιονομικής σταθερότητας», που στόχο έχει να εξασφαλίσει επιπλέον χρήμα για επιδοτήσεις και προνόμια στο κεφάλαιο, οι ελλείψεις μόνιμου προσωπικού, υποδομών, κατάλληλου μηχανολογικού και ατομικού εξοπλισμού στην Πυροσβεστική παραμένουν μεγάλες λόγω της υποχρηματοδότησης.

Παράλληλα προκλητική είναι και η προσπάθεια, με αφορμή την αποστολή πυροσβεστικών μέσων από άλλες χώρες, να εξωραϊστεί η ΕΕ, στο όνομα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Ποια; Η ΕΕ που θεωρεί «μη επιλέξιμα» για το κράτος τα αντιπλημμυρικά και άλλα έργα που δεν αφήνουν κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους και βάζει στη ζυγαριά του «κόστους – οφέλους» για το κεφάλαιο τις κρατικές δαπάνες για την πρόληψη και τη διαχείριση των κινδύνων από καταστροφές.

Πρόκειται, καθαρά, για πολιτική επιλογή. Θυμήθηκα τα λόγια του πατέρα ενός μαθητή μου: «Δεν αξίζει τέτοια τύχη του φτωχού ανθρώπου. Να του ρουφάς και το μεδούλι και όταν γυρνάει σπίτι για να ξεκουραστεί λιγάκι να τον πνίγεις στην πρώτη καταιγίδα και να τον καις στην πρώτη μεγάλη φωτιά».

Αυτό είναι το κράτος τους. Το σύστημά τους. Οι κυβερνήσεις τους. Είναι δυνατόν να υπηρετείται λαός και Κολωνάκι από το ίδιο κράτος;